Ραδιοφωνικά
Με το ραδιόφωνο έχω μια έντονη σχέση που συνεχίζεται. Χρειάστηκε προσπάθεια κάποια στιγμή το 96 για να με πείσουν να αποχωρισθώ μια 11 ιντσών μαυρόασπρη τηλεόραση που είχα και να περάσω στη 16 έγχρωμη. Η θεωρία μου ήταν, αφού εγώ μόνο ραδιόφωνο ακούω τι να τη κάνω τη τηλεόραση. Τώρα η γυναίκα μου προσπαθεί ένα χρόνο να με πείσει να περάσουμε στις 21 ίντσες αλλά... θα δούμε!
Κάποια στιγμή μετά τη μεταπολίτευση μια καταπληκτική φιλόλογος ιστορικός που είχα, και να με συγχωρέσει που αναφέρω το όνομα της, η κυρία Λαδά για κάποιο μυστήριο λόγο πίστευε ότι έπρεπε να ταχτώ στο γράψιμο και έτσι εκτός από μια λίστα βιβλίων που φρόντιζε συχνά να ανανεώνει και να ελέγχει ότι διάβασα, εκτός του ότι με έμαθε πως να ‘μαζεύω’ τις σκέψεις μου για να μεταχειριστώ την ορολογία της, στη τελευταία τάξη στο γυμνάσιο μου έμαθε και την κυρία Μαριάννα Κορομηλά που τότε ξεκινούσε ορμώμενη από μιας μορφής συναδερφική αλληλεγγύη αλλά και εκτίμηση στις γνώσεις της κυρίας Κορομηλά.
Όλα αυτά μου τα θύμισε η Oistros με το post της που δημοσίευσε προχθές. Για δυο μέρες προσπαθούσα να σκεφτώ ένα comment αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα. Απλά δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική της απόλυσης της και για να καταλάβετε τι εννοώ σας παρακαλώ διαβάστε ολόκληρο το post στο blog της Oistros μαζί με την επιστολή απάντηση της κυρίας Κορομηλά προς την ΕΡΑ.
Τελικά τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Καταστρέφει ότι θα έπρεπε να την κάνει περήφανη; Με κόπο προσπαθώ να μην γίνω κακός αλλά πολύ φοβάμαι ότι ακόμα και αυτό το φανταστικό αρχείο των 31 ετών θα έχει καταστραφεί ή θα έχει χρησιμοποιηθεί για να γραφτούν Greeklish σαχλοτράγουδα για την Eurovision. Ελπίζω η ίδια η κυρία Κορομηλά να το έχει και μιας και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι κανένας από την ΕΡΑ δεν θα κάνει τίποτα για να την επαναφέρει, προς θεού αυτή τη στιγμή τολμάμε να συγκρίνουμε τον Καρβέλα με τον Μότσαρτ και δεν θυμάμαι πως λέγανε την άλλη κοπελίτσα που ευτυχώς μας έκανε γνωστούς διεθνώς μιας και η Μαρία Κάλας δεν κουνιότανε αρκετά, με μια ιστορικό θα ασχολούμαστε;
Κυρία Μαριάννα Κορομηλά, αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην επιστολή σας είναι η υπογραφή ... ‘ιστορικός’ Είσαστε τιμή για κάθε άνθρωπο του ραδιοφώνου, γιατί είσαστε περισσότερο ραδιόφωνο από όσο θα ονειρευτεί ο καθένας να γίνει. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα.
Τώρα όσον αφορά τις διοικήσεις και λοιπά ανέκδοτα της ελληνικής πολιτείας ένα μόνο έχω να πω, τώρα είμαι σίγουρος ότι η εκπαιδευτική σας μεταρρύθμιση θα πετύχει, αρχίσατε ήδη, γιατί πως να φτιάξεις εργάτες-σκλάβους όταν μορφές σαν την Μαριάννα Κορομηλά τους βοηθάνε να σκέφτονται και να μαθαίνουν από που έρχονται και τι κληρονομήσανε.
Oistro, σε ευχαριστώ πολύ για τη γρήγορη ενημέρωση, ευχαριστώ γιατί αυτό το ραδιόφωνο πολύ με πονάει.
**************************
Μιας και μιλάμε για ραδιόφωνο ...Μάνο μου λείπεις! Ένας λιλιπούτειος!
**************************
Τη φωτογραφία την βρήκα στο ίντερνετ και ας με συγχωρέσει η κυρία Κορομηλά.
ovi magazine, ovi lehti, Μαριάννα Κορομηλά , Ραδιόφωνο
Σχόλια
Δεύτερον - Μπορεί να είμαι πολύ μικρή (και καλά) αλλά ρε γαμώτο δεν την ξέρω την κυρία Κορομηλά. Από ότι διαβάζω έχασα πολύ ε;
αποσπάσματα από συνέντευξη της μπορείς να διαβάσεις στο blog του http://awron.blogspot.com/