Ovi Greek stories

Και δέντρο αγοράσαμε και στολίσαμε, και γαλοπούλα πήραμε, και μελομακάρονα φτιάξαμε, και κουραμπιέδες φτιάξαμε, και μπακλαβάδες ήρθαν από Ελλάδα και κάστανα για την γαλοπούλα! Και πακέτα, πολλά πακέτα φτάσανε και έχουν γουρλώσει τα μάτια της Δάφνης. Μέσα από την καρδιά μας, σας ευχόμαστε οικογενειακώς Καλά Χριστούγεννα, ότι επιθυμεί η ψυχή σας!!! Σημαντική σημείωση, ο κύριος με τα κόκκινα είναι ο Αι Βασίλης, ο δίπλα του με τα μπλε είναι ακόμα εκπαιδευόμενος!!! Πολλά πολλά φιλιά σε όλους σας!!!

Εγώ το λέω, δεν πρέπει να προγραμματίζω το παραμικρό αυτή τη χρονιά γιατί στο τέλος όλο και κάτι συμβαίνει. Ακόμα και τώρα στο τέλος της. Από την Τρίτη τα ξημερώματα η Δάφνη έχει πολύ πυρετό. Εχουμε χτυπήσει και 39 και 40, και από οτι καταλαβαίνετε ούτε εγώ ούτε η Κάτρη έχουμε κουνηθεί από το προσκεφάλι της. Συνέχεια εκεί με την ένεση έτοιμη και το θερμόμετρο κάθε 10 λεπτά. Τώρα δεν ξέρω αν θα έπρεπε να χτυπάω ξύλο, το κεφάλι μου, οτι βρώ αλλα μετα απο δύο χρόνια τρέλας κάθε φορά που έχει πυρετό και αφού έπεσε αμέσως ο απαραίτητος πανικός σε νοσοκομεία κλπ. για πρώτη φορά ...δεν ήρθε η κρίση! Ο γιατρός έχει έρθει τρείς φορές και δεν έχει κανένας ιδέα εάν αυτό ήταν, αυτό το κάποια στιγμη οι κρίσεις θα σταματήσουν από μόνες τους, ήρθε ή αν φταίει ενα χάπι για την επιληψία που της δίνουμε προληπτικά όταν κάνει πυρετό. Φυσικά εμείς ελπίζουμε να ...αυτό ήταν και η αγωνία τελείεωσε αλλά ...θα δούμε! Βέβαια εγώ με την Κάτρη καθόμαστε όλη την ώρα μαζί της και αυτή είναι η πρώτη φορά που ανοίγω

Ελπίζω για σήμερα να μου συγχωρήσετε ένα post που θα είμαι ...έξαλλος και παράλληλα να μου συγχωρήσετε και την χρησιμοποίηση λέξης ή λέξεων που ναι μεν χρησιμοποιούμε συχνά στο καθημερινό μας λόγο αλλά που τουλάχιστον εγώ αποφεύγω προσεκτικά. Τις τελευταίες ημέρες για την ακρίβεια το τελευταίο διήμερο διάβασα τις ελληνικές εφημερίδες που φιλοξενούνται στο ίντερνετ. Στη τελευταία μου επίσκεψη στην Ελλάδα έμαθα ότι υπάρχουν αρκετές καινούργιες εφημερίδες για τις οποίες δεν είχα ιδέα στο παρελθόν και που καλύπτουν από τη ζούγκλα του κουτσομπολιού μέχρι και τη ζούγκλα του κιτρινισμού. Αυτό το σπορ δεν το κάνω συχνά -το να διαβάσω όλες τις ελληνικές online εφημερίδες εννοώ - γιατί μου δημιουργεί μελαγχολία και κατάθλιψη, προσοχή όχι νοσταλγία, και αυτό γιατί δικαιολογεί απόλυτα την απόφαση που πήρα πριν από μια δεκαετία σε σημείο που με πονάει πάρα πολύ. Αυτό το σαββατοκύριακο και φαντάζομαι ότι όλοι σας έχετε ενημερωθεί ανάλογα είτε από τις εφημερίδες είτε από τις τηλεοράσεις, το πρόσω

Τις τελευταίες μέρες είμαι καθημερινά στο νοσοκομείο. Όλα ξεκινήσαν όταν μία μέρα μετά απο κάποιες εξετάσεις η γιατρός μου είπε, τώρα ανησυχώ!!! Κι όταν ο γιατρός λέει κάτι τέτοιο απλά ...μαζεύεσαι και κάνεις ότι λέει. Ο λόγος ανησυχίας ήταν κάτι που προϋπήρχε και πάντα μας ...ανησυχούσε. Η καρδιά μου μάλλον έχει τραβήξει πολύ ζόρι, βλέπετε κι εγώ επιμένω να συνεχίζω όλα όσα κάνω σε μια σχιζοφρενή κατάσταση. Τέλος πάντων, παρακολουθούν την καρδιά μου τώρα, το μυστήριο ότι δεν έχω καθόλου αδρεναλίνη και κάτι που συνεχίζει στα πνευμόνια μου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο παρακαλάω να φύγει αυτή η χρονιά. Δεν είμαι προληπτικός και η σχέση μου με όποια θρησκεία η γνωστή, αλλά αυτή η χρονιά μου έπεσε λίγο ...βαριά. Η Δάφνη ευτυχώς είναι καλά και δεν ξέρω τι ξύλο να αρχίσω να βαράω αλλά και μια μικρή ίωση την πέρασε χωρίς να γίνει τίποτα παρά τον απαραίτητο πανικό από εμάς. Το καλό (;) είναι ότι κοιμάμαι πολύ, ίσως και αυτό να είναι μια μορφή άμυνας αλλά απο το 3-4 ώρες το πολύ την ημέρα

Το πιθανότερο είναι ότι δεν το καταλάβατε, αλλά γίναμε 90 ετών !!! Ετσι χτές, παραμονή, είχαμε γιορτή. Στην αρχή είχαμε ομιλίες που ήταν ...λίγο βαρετές! Στή συνέχεια και με τη βοήθεια στεροφωνικού ακούσαμε Sibelius, είπαμε ποιήματα και και στο τέλος ψάλαμε τον εθνικό ύμνο, Ακολούθησε δείπνο με κέικ που είχαν φιλανδικές σημαιούλες. Ως δια μαγείας και παρ' όλες τις προειδοποιήσεις οτι θα φερθώ ...Ελληνικά, ο κύριος Patrik χώθηκε στο τραπέζι δίπλα στη πριγκίπισσα. Στη δεξίωση που ακολούθησε ο κύριος Patrik δεν άφησε άλλον να χορέψει με την πριγκίπισσα μου, η οποία έδειξε χάρη μπαλαρίνας (για όσους νομίσαν οτι χορεύει τσιφτετέλι ή άλλον ανατολίτικον χορό) υπό τους ήχους του Sibelius!!! Σήμερα κατι ανάλογο θα κάνει και η πρόεδρος!!! Άντε να τα 100στήσουμε!!!

Συγνώμη που δεν έχω απαντήσει σε τηλέφωνα, μειλ, μηνύματα ή ότι άλλο αυτές τις μέρες. Η κατάσταση μου ήταν ...μάλλον άσχημη, δεν μπορώ να δουλέψω πάλι και κάποιες στιγμές δεν μπορώ καν να να αντιμετωπίσω απλά καθημερινά πράγματα. Έτσι όταν είμαι σε αυτή τη κατάσταση δεν μπορώ να απαντήσω, ακόμα κι αν μπορούσα δεν θα το έκανα γιατί εμπειρία μου έχει δείξει ότι ο άλλος συνήθως προσπαθεί να 'διαβάσει' τη φωνή μου και τα συμπεράσματα είναι τις περισσότερες φορές χειρότερα από την πραγματικότητα. Κάποιες από αυτές τις μέρες έχει μείνει και η πριγκίπισσα μου στο σπίτι για να μου κάνει παρέα ...διαβάζοντας μου βιβλία!!! Δεν μπορώ να σας το περιγράψω, φανταστείτε ένα κρεβάτι γεμάτο από κούκλες, πόνυ και ένα ...σωσίβιο! Και τη Δάφνη να χοροπηδάει φωνάζοντας ...ο μπαμπάς είναι άρρωστος κι εγώ του κάνω παρέα!!! Έχω αρχίσει να δυναμώνω πάλι και σύντομα θα είμαι πάλι εδώ!!!

Καλησπέρα, έλειψα για λίγο αλλά ένας πόνος, αυτός ακριβώς ο ίδιος πόνος που ξεκίνησε όλη μου την περιπέτεια τον Μάρτιο που μας πέρασε αποφάσισε ότι έπρεπε κάπως να μου υπενθυμίσει ότι δεν είμαι ακόμα έτοιμος. Ύπουλα την Κυριακή που μας πέρασε και σιγά-σιγά αυξανόμενος με έφτασε την Τρίτη πια στο νοσοκομείο, όπου και ξεκίνησε το παιχνίδι, ποια φλέβα έχει μείνει χωρίς τρύπα. Δεν ήταν και πολλές αλλά μην ανησυχείτε, τις βρήκαν όλες και ας υποστηρίζω θερμά τον αγώνα που δίνουν οι νοσοκόμες τους τελευταίους δυο μήνες στη Φιλανδία. Ευτυχώς με αφήσανε ελεύθερο προχτές αλλά όπως και κάθε άλλη φορά μου παίρνει λίγο χρόνο μέχρι να καταφέρω να σταθώ στα πόδια μου και να ξαναρχίσω να λειτουργώ. Γι' αυτό και συγνώμη που δεν απάντησα σε μερικά τηλέφωνα. Μέσα σε όλα αυτά όμως είχα και μια υποχρέωση για σήμερα το απόγευμα που απλά δεν υπήρχε περίπτωση να αναβάλω. Όπως σας έχω πει και σε προηγούμενα επεισόδια κατά περιόδους δίνω ομιλίες για σειρά από θέματα, από την οικογενειακή βια μέχρι το θέ

Χτες μας δώσανε στο σχολείο τις φωτογραφίες που βγάλανε την προηγούμενη βδομάδα για τα ...Χριστούγεννα!!! Λίγο νωρίς βέβαια ...αλλά αυτή είναι η τάξη και οι τρεις νηπιαγωγοί. Ο δεύτερος στα αριστερά (ή δεξιά) της Δάφνης είναι ο ...Πατρικ!!! Άντε και να δούμε, σήμερα τον περιμένουμε για να δούνε μαζί την σταχτοπούτα!!! Φαντάζομαι την Δάφνη την βρήκατε ...εύκολα!!! :)

Λοιπόν χτες οι σκανδιναβικές χώρες γιορτάσαν την ημέρα του πατέρα. Γιορτάστηκε και στο σπίτι μας μόνο που κράτησε ...τριήμερο, αλλά πριν ξεκινήσω να σας λέω για το πως γιορτάσαμε την γιορτή του πατέρα μια μικρή ...σημείωση! Τις τελευταίες μέρες με όλα όσα συμβαίνουν εδώ και επειδή ο υποφαινόμενος δεν μπόρεσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό βρέθηκα σε μερικά ενδιαφέροντα πανελ, παράλληλα δεν έχω απαντήσει σε comment s που έχετε κάνει σε προηγούμενα post . Έτσι θα το κάνω σε αυτό για να μην είμαστε παραπονεμένοι και θα προσπαθήσω να κρατήσω σειρά προτεραιότητας όπως γράφτηκαν και ...δεν απαντηθήκαν! Το Σαββατοκύριακο αυτό παράλληλα με τους ...εσωτερικούς μας εορτασμούς είχαμε και συνέχεια φίλους που περάσανε ή για να μάθουν τι συμβαίνει ...από μέσα ή γιατί ήθελαν να μάθουν πως ένιωσα επισκεπτόμενος την Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια. Ανατολίτικα γλυκά που είχα φέρει μαζί μου από την Αθήνα βοήθησαν ή καλύτερα μελώσαν τους πάντες στο να καταλάβουν πως πέρασα και όλοι στο τέλος είπαν ...

Πριν από λίγες ώρες όταν μπήκα στο σπίτι η Κάτρη έτρεξε αμέσως και με ρώτησε αν είμαι καλά, είπε ότι είμαι πολύ χλωμός και ότι τα ...χείλια μου είναι πρησμένα. Φυσικά η Κατρη έχει την μόνιμη ανησυχία ότι μου την στήσανε πάλι μιας και τα τελευταία χρόνια η λίστα των ...θαυμαστών μου έχει αυξηθεί θεαματικά αλλά τίποτα από αυτά δεν είχε συμβεί. Στο χολ του σπιτιού όπως και στα περισσότερα φιλανδικά σπίτια έχουμε το χώρο για τα μπουφάν και τα παπούτσια και φυσικά έναν ολόσωμο καθρέφτη για να τα καλύπτει. Έτσι είδα ότι τα χείλια μου ήταν πραγματικά πρησμένα και αμέσως κατάλαβα γιατί ώρες τώρα είχα αυτή την έντονη αίσθηση αίματος στο στόμα μου αν και την είχα δικαιολογήσει τελείως διαφορετικά. Βλέπετε όταν νευριάζω δαγκώνω τα χείλια μου μια συνήθεια που παρατηρήσαμε ότι έχει πάρει και η Δάφνη. Το μεσημέρι που μας πέρασε, χρησιμοποιώντας μια γνωριμία από την περίοδο που δούλευα για την τέως πρωθυπουργό, ένα ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας επισκέφτηκα το σχολείο στην Τούσουλα, που έγινε

Εδώ είμαι!!! Δηλαδή με το εδώ εννοώ Φιλανδία, εννοώ -4 και χιόνι και μην αρχίσετε να γελάτε όσοι με συναντήσατε στην ηλιόλουστη Αθήνα με κοντομάνικο!!! Καθυστέρησα λιγάκι να γράψω γιατί όπως σας έχω πει συχνά με τους φίλους μου μοιράζομαι τα πάντα, έτσι και αυτοί μοιραστήκανε μαζί μου τους ...ιούς τους και έμεινα στο κρεβάτι μερικές μέρες με πυρετό. Πυρετός τώρα στο δικό μας σπίτι σημαίνει ότι μπαίνω σε καραντίνα με την πόρτα κλειστή για να μην κολλήσει η Δάφνη που κάθε τόσο έρχεται στη πόρτα και φωνάζει ...να μπω; Ο μπαμπάς όμως είναι ξαπλωμένος και στο κομοδίνο δίπλα του έχει ...27 βιβλία!!! 27 γιατί αν δεν με έπιανε η καρδιά μου μέσα σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα 270 αλλά όπως είπα και στο νεαρό στα εισιτήρια δέκα χρόνια δικαιολογούν μερικά κιλά παρά πάνω!!! Έχω να σας γράψω πάρα πολλά πράγματα για το πως πέρασα στην Αθήνα που με ενοχές παραδέχομαι ότι ήταν κα-τα-πλη-κτι-κά !!! Ο σκοπός μου μιας και αυτό το καιρό δεν δουλεύω είναι να κάνω μερι

Λοιπόν αποφασίστηκε, το Σαββάτο στις 13.30 στη πλατεία ...(κι επειδή κάποιος φίλος μου είπε κάτι για ...trolls) για το τόπο στείλτε μου mail!!! Οσοι ...προσέλθετε!!!

Καλημέρα σε όλους σας, είμαι Αθήνα. Έφτασα χτες γύρω στις 2 το πρωί και ακολουθήσαν, προσκύνημα στα ...βλάχικα για μια πρώτη δόση λίγδας. Η συνέχεια μπορεί να μεταφραστεί ως εξής: ρετσίνα, ρακί, τσίπουρο Γιαννιώτικο, πάλι ρακι, δειάλειμμα με μπίρα, ρακί, λευκό κρασί και περισσότερο ρακί. Στα ενδιάμεσα παρελάσανε διάφορα κοψίδια!!! Κάποια στιγμή στις ...2 σήμερα τα ξημερώματα ...σταματήσαμε για ύπνο!!! Ανακάλυψη, η Κάτρη έχει τηλεπάθεια ή κάμερα επάνω μου γιατί με πήρε τηλέφωνο κάποια στιγμή και είπε, αν υποψιαστώ οτι τρώς τίποτα άλλο από σαλάτα με λίγο λάδι και πίνεις οτιδήποτε εκτός από τσάϊ θα στεναχωρηθώ!!! Καλά πλάκα μου έκανε, έτσι κι αλλιώς μια βδομάδα πριν έρθω με έιχε στη σαλάτα και στο ψάρι! Εχω τα τηλεφωνά σας, όσοι μου τα έχετε στείλει, κάποια στιγμη αργότερα θα αρχίσω τα τηλέφωνα. Πολλλά φιλιά απο Αθήνα!!! Υ.Γ. καλά φοράω κοντομάνικο και κάθομαι έξω!!!

Προσπαθώ να είμαι ήρεμος και θα αναφέρω μόνο τα γεγονότα όπως γίνανε. Οι κρίσεις δικές σας;! Την Τετάρτη το βράδυ παίζαμε και οι τρεις μας ένα παιχνίδι μνήμης και μετά από λίγο η Δάφνη μας είπε ότι στο σχολείο ο καινούργιος δάσκαλος την είχε τιμωρία όλη μέρα. Η Δάφνη πηγαίνει σε ένα παιδικό σταθμό και γενικά δεν έχουμε παράπονα από την κατάσταση. Υπάρχει ένα μόνιμο προσωπικό από νηπιαγωγούς, κάθε ‘τάξη’ έχει το πολύ δώδεκα παιδιά με ένα υπεύθυνο και τρεις βοηθούς. Λόγω έλλειψης προσωπικού και λόγω ανεργίας το ταμείο ανεργίας στέλνει σε παιδικούς σταθμούς να δουλέψουν είτε άτομα από παρεμφερή επαγγέλματα ή κάποιους που ενδιαφέρονται να δουλέψουν με παιδιά. Οι περισσότεροι μένουν το πολύ τρεις μήνες και μετά είτε βρίσκουν δουλειά η επιστρέφουν στο ταμείο ανεργίας. Πολύ σπάνια βλέπεις άντρες σε αυτή τη δουλειά και ένας νεαρός που έμεινε για ένα χρόνο ήταν πολύ καλός, έπαιζε και κιθάρα πράγμα που ενθουσίαζε πολύ τα παιδιά, αλλά μετά αποφάσησε να γίνει ...πωλητής. Πριν από δυο βδομάδ

Είχα σκοπό να βάλω κάτι πολύ διαφορετικό και το έχω περάσει ήδη στο κομπιούτερ από το γνωστό ...κίτρινο μπλοκ μου όταν ένα τηλεφώνημα άλλαξε τα σχέδια μου. Πριν όμως σας πω για το τηλεφώνημα να σας πω ότι έχουμε πια περάσει την κρίση, η Δάφνη έχει επιστρέψει στο σταθμό και εγώ σε λίγο θα μάθω όλα τα ονόματα των ...μπράτζ!!! Αν δεν ξέρετε τι είναι οι μπράτζ ...χάνετε!!! Η τελευταία μας μπράτζ κάνει ιππασία και βέβαια έχει πλήρη εξάρτηση με μπότες και γάντια!!! Παράλληλα η επαγγελματική μου κατάσταση συνεχίζει να είναι ...ενδιαφέρουσα ή καλύτερα σε ενδιαφέρουσα μιας και το τρίμηνο συμβόλαιο μου πήρε παράταση και άντε να δούμε για ποιον ...εγκυμονεί κινδύνους αυτή η κατάσταση. Παράλληλα έχω αρχίσει να δουλεύω με τα προσχέδια των πινάκων που πρόκειται να εκθέσω κάποια στιγμή μέσα στους επομένους τρεις μήνες (επιτέλους μετά από όλες τις αναβολές) και μάλλον έχουμε καταλήξει και στην γκαλερί που θα είναι στο κέντρο του Ελσίνκι. Κατά τα άλλα το ετήσιο προσκύνημα στην Λαπωνία και στη συνέχε

Πριν από λίγο έβαλα τη Δάφνη να κοιμηθεί, της διάβασα ένα από τα συνηθισμένα μας παραμύθια που κοιτάμε τις εικόνες και αυτοσχεδιάζουμε με ιστορίες που μόνο εμείς οι δύο ξέρουμε και στην τρίτη σελίδα είχε αποκοιμηθεί κρατώντας σφιχτά το χέρι μου, για την ακρίβεια δυο δάχτυλα μου και εγώ έμεινα να παρακολουθώ τις αναπνοές της. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ζήσαμε πάλι την περιπέτεια που νομίζαμε ότι σταμάτησε την άνοιξη, αλλά μαζί με τις βροχές και το σκοτάδι ήρθε κι αυτό για να στοιχειώσει για άλλη μια φορά τη ζωή μας κάνοντας μας να αφήσουμε στην άκρη ότι σχεδιάζαμε τους τελευταίους μήνες. Ταξίδια, μετακινήσεις, ίσως και μια οικογενειακή επίσκεψη στη Ελλάδα, όλα ακυρωθήκαν. Παρατηρώντας την καθώς κοιμόταν σκεφτόμουνα πόσο παράξενη ήταν αυτή η χρονιά που πέρασε, πόσο γεμάτη ακραίες καταστάσεις και συναισθήματα και πως δεν ξέρω πια πως να αντιδράσω και πως να σκεφτώ. Το μόνο που σκέφτομαι όλη την ώρα είναι ...μείνε ψύχραιμος και ότι είμαι πολύ κουρασμένος. Θα ήθελα να μπορούσα να κοιμ

Τον γνώρισα ένα καλοκαιρινό βραδάκι στο καφέ του Κωνσταντή καθώς ο Κωνσταντής προσπαθούσε να τον πείσει να έρθει να τραγουδήσει για μερικά βράδια μπας και μαζευτεί κόσμος σε ένα καφέ που δεν είχε την επιτυχία που περίμενε ο δημιουργός του. Με περασμένα τα πενήντα για τα καλά και δυο κουτσούβελα που μόνιμα γκρινιάζανε δίπλα του, με πολύ απαλή φωνή εξηγούσε στον Κωνσταντή ότι αυτή τη περίοδο ήταν κλεισμένος από ένα άλλο ελληνικό εστιατόριο που είχε κάθε βράδυ πρόγραμμα και δεν είχε κανένα κενό μιας και το μαγαζί ήταν καινούργιο και ο ιδιοκτήτης του προσπαθούσε να το επιβάλει στη νυχτερινή ζωή του Ελσίνκι. Όνομα Γιάννης αλλά οι περισσότεροι τον ξέραμε σαν ...Νταλάρα και στον ίδιο άρεσε να τον αποκαλούν ...το κατσικάκι. Ήταν από τους πρώτους Έλληνες που είχαν έρθει στη Φιλανδία πριν από τριάντα χρόνια όταν υπήρξε το πρωτο ελληνικό κύμα και ο τρυφερός Σουομέζος, ο Φοίβος οχι μόνο τον πρόλαβε στη Φιλανδία αλλά τον ήξερε ήδη από την Ελλάδα όταν βασάνιζε σε γνωστό ωδείο της Καλλιθέας την