Φιλανδικές ιστορίες με ξένους

Η βροχή έχει σταματήσει και το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά στη Φιλανδία. Περπατάς στους δρόμους και οι μόνοι που κυκλοφορούν είναι ξένοι. Ξένοι δυο κατηφοριών, οι ξένοι τουρίστες και οι ξένοι που ζουν μόνιμα στη Φιλανδία, οι Φιλανδοί έχουν φύγει για τις εξοχές τους και το Helsinki θυμίζει κάτι από Αθήνα τον δεκαπενταύγουστο.

το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι οι περισσότεροι ακροατές της εκπομπής μου είναι ξένοι γιατί εφέτος αποφασίσαμε να μην τη διακόψουμε για το καλοκαίρι. Κατά περίεργο τρόπο τους τελευταίους μήνες η εκπομπή έγινε πολύ γνωστή κυρίως ανάμεσα στους ξένους. Μάλλον παίζει ρόλο η διαφωνία μου με ξένο μεγαλοεκδότη στη Φιλανδία που πάει να το παίξει νταβατζής στους ξένους που ζουν εδώ. Ιστορία πικρή.

Αυτό που νομίζω με πείραξε περισσότερο από κάθε τι άλλο από την αρχή της ζωής μου στη Φιλανδία είναι το νταβατζιλίκι μερικών. Μετά από είκοσι χρόνια στη Φιλανδία με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο καταφέρανε να φτιαχτούνε εδώ και στη συνέχεια περάσανε στο απίστευτο σπορ, η εκμετάλλευση των ξένων.

Μην νομίζεται ότι οι Έλληνες αποτελούν εξαίρεση, υπάρχουν δυο τρεις Έλληνες που ή χρειάζονται σκλάβους για τις επιχειρήσεις τους, συνήθως εστιατόρια, ή αρχίσανε να δανείζουνε τους δίστοιχους που νομίζανε ότι αν ανοίξουν επιχείρηση είχανε καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Κάθε τόσο ακούω και για κάποιον Έλληνα που καταχρεώθηκε και ψάχνει τα ναύλα του να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν 12 με 14 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα όλον το μήνα για 400 και 500 ευρώ και στη Φιλανδία 500 ευρώ δεν φτάνουν ούτε για δυο βδομάδες και αυτά χωρίς να έχεις να πληρώσεις λογαριασμούς και ενοίκιο.

Πριν από ένα χρόνο έγραψα μια σειρά από άρθρα για αυτό το θέμα και όσο κυνικό και αν ακούγεται χάρηκα που οι Έλληνες δεν ήταν μέσα στη λίστα μου. Πρωταθλητές αναδείχτηκαν οι Τούρκοι που φέρνουν ολόκληρες οικογένειες από την Τουρκία και ακολουθούν οι Ιρανοί.

Το τι σημαίνει αυτό, σκεφτείτε μόνο ότι το ποσοστό ανεργίας για τους ξένους στη Φιλανδία φτάνει το 85%, πριν από ένα μήνα ένας Πολωνός δημοσιογράφος κυκλοφόρησε μια έρευνα που έκανε στις 25 χώρες μέλη της Ε.Ε. σε 24 από αυτές κατάφερε να βρει δουλειά με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας μέσα σε ένα μήνα και οι πιο δύσκολες ήταν οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες για σειρά από λόγους αλλά στο τέλος βρήκε δουλειά. Στη Φιλανδία δεν κατάφερε ούτε μετά από ενάμιση μήνα και παρ’ όλο το καλό βιογραφικό, την γνώση της γλώσσας που εμφάνιζε δεν κατάφερε τίποτα. Σε έρευνα που έκανε φιλανδική εταιρία μεταξύ 2,500 επιχειρήσεων σε Helsinki και Tampere, το 80% απάντησε ότι δεν θα προσλάμβανε ποτέ ξένο και το υπόλοιπο 20% απάντησε ότι θα προσλάμβανε ξένο μόνο αν ήταν Εσθονός. Αλλά στη Φιλανδία οι Εσθονοί δεν είναι ακριβώς ..ξένοι. Άρα το περιβάλλον εννοεί αυτούς τους νταβατζήδες.

Είχα κι εγώ την τύχη να γνωρίσω ένα νταβατζή του είδους που έχει και το μόνο έντυπο αγγλόφωνο περιοδικό στη Φιλανδία. Το Ovi magazine είναι μόνο online …προς το παρών!!! Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι η κύριος είναι μορφή εξουσίας και έχει τον τρόπο του να επηρεάζει καταστάσεις. Για να σας δώσω εικόνα σε κάποιο καβγά μας μου είπε ότι όσο αφορά τις πληρωμές έχει τρεις αρχές: δεν πληρώνει ποτέ κανέναν, αν δεν ήταν αυτός κανένας ξένος δεν θα είχε μέλλον στη Φιλανδία γιατί ποιο φιλανδικό έντυπο θα προσλάβει ποτέ έναν ξένο δημοσιογράφο και τρίτον, ‘η γυναίκα σου έχει καλή δουλειά!!!’

Μια φορά και ένα καιρό και ο Λαμπράκης δεν πλήρωνε αλλά ήξερες ότι μετά από έξη μήνες αν οι γελοιογραφίες σου μπαίναν καθημερινά στα Νέα, είχες βρει σίγουρα δουλειά!!!

Ο κύριος αυτός λοιπόν παράλληλα επιφύλασσε ‘ιδιαίτερη’ συμπεριφορά για τους ξένους θηλυκού γένους που προτιμώ να μην επεκταθώ, είχε πρόβλημα με τους Άραβες, τους Ιρακινούς, τους μαύρους και τους ομοφυλοφίλους. Αλλά είναι και εξέχον στέλεχος του φιλανδικού πράσινου κόμματος.

Κάποια στιγμή δεν άντεξα και άνοιξα το στόμα μου και ο συγκεκριμένος δημοσιοποίησε τη διαφωνία μας με τη συλλογιστική ότι αυτός είναι επώνυμος και πετυχημένος ξένος στη Φιλανδία και όλοι θα τον υποστηρίξουν. Δυστυχώς γι αυτόν αφ’ ενός στην ιστορία εγώ ήμουνα ο Δαβίδ, αφ’ έτερου πολλοί του την είχαν φυλαγμένη αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα (εδώ συμπεριλαμβανομένων κάποιων υπουργείων) γιατί κάθε φορά έβγαινε από το έντυπο του ή την τηλεόραση και τσίριζε ρατσισμός. Έπεσε πολύ γέλιο.

Ακόμα με βρίζει αλλά το περιοδικό του έχει φάει χοντρή βουτιά και έχασε όλη την υποστήριξη που είχε από τους ξένους. Εγώ δεν έκανα τίποτα. Τον άφησα να τσιρίζει και να μπλέκει σε ένα αγώνα άμυνας και απολογίας που μετά από τόσους μήνες συνεχίζεται. Εγώ απλά αρνήθηκα να πω τίποτα άλλο από το να δημοσιοποιήσω κάποια πολύ ‘γραφικά’ mails!!! Ο συγκεκριμένος σε τηλεοπτική εκπομπή για το ρατσισμό και την ανάγκη εκπαίδευσης στην Αφρική είπε το αμίμητο: τι το χρειάζεται το πανεπιστήμιο κάποιος που ζει στην Αφρική μέσα στη ζούγκλα;

Αυτά τα ολίγα για σήμερα.

*****************************

Phivos ελπίζω να μην μου επιρρίψεις τάσεις μελαγχολίας πάλι. Είναι περισσότερο θυμός παρά μελαγχολία ή απογοήτευση. Άλλωστε τα ίδια πιθανώς να ζουν και οι ξένοι της Ελλάδας.

*****************************

Η νίκη της Πορτογαλίας ήταν σαν νίκη του βρόμικου ποδοσφαίρου και χι ότι η Αγγλία ήταν καλή αλλά αυτή η Πορτογαλία είναι ντροπή για το άθλημα. Όσο γι’ αυτόν τον C. Ronaldo όπως λέει και φίλος εγγλέζος, τώρα κατάλαβε τι σημαίνει το αρχικό C (οι αγγλόφωνοι θα καταλάβουν)

Η Γαλλία καταπληκτική. Δεν βρίσκω λέξεις να εκφράσουν αυτό που είδα. Επιτέλους κάποιοι που στάθηκαν μπροστά σε αυτό το ντεμέκ που λέγεται Βραζιλία όπως έπρεπε. Άντε και στο τελικό παλικάρια!!!

*****************************

Η ‘Ελευθεροτυπία’ συνεχίζει να ‘σκοτώνει’ τη Φιλανδία. Vanhanen σε φωνητική γραφή είναι Βάνχανεν και οχι Φανχάνεν!!! Τα διπλά σύμφωνα έχουν λόγο ύπαρξης, κάνουν το γράμμα πιο μακρύ, έτσι άλλο Ερκι και άλλο Ερκκι!!!



, ,

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Θάνο,

το κομμάτι σου αυτό είναι χαρακτηριστικό του πόσο άσχετη ιδέα μπορεί να έχουμε για κάτι που το γνωρίσαμε κάποτε, αλλά δεν το βλέπουμε πια κι έχουμε μείνει με την εικόνα της εποχής. Αυτά που περιγράφεις, μού είναι εντελώς άγνωστα και αν μού τα έλεγε κάποιος τυχαίος θα έλεγα ότι είναι ανοησίες.

Βλέπεις, όταν γνώρισα εγώ την Φινλανδία, όχι μόνο δεν υπήρχε τίποτε απ'αυτά, αλλά όντας ένας από τους ελάχιστους ξένους, ήμουν... πώς να το πω, βασιλιάς. Τόσο θερμή ήταν η υποδοχή! (Ναι βρε, θερμή, πειράζει;).

Τώρα, διαβάζοντάς σε, πέφτω απ'τα σύννεφα!

Υ.Γ. Ελπίζω να μη ζηλεύεις, ε;
Ο χρήστης ovi είπε…
Phivo πιθανότατα και οι δικές μου αναμνήσεις από τη Γαλλία να βρίσκονται στο ιδιο ακριβώς σημείο και δυστυχώς στη συνέχεια βρέθηκα στη Γαλλία είτε σαν επισκέπτης, είτε λόγω δουλειάς (πικρή ιστορία) πολές φορές αλλά πάντα έβλεπα αυτή τη Γαλλία που ήθελα να θυμάμαι και πάντα μέσα απο τη ζωή και τα μάτια παλιών φίλων που δεν θέλουν να σου χαλάσουν το όνειρο.
Οσο για τη Φιλανδία, εχει αλλάξει τρομακτικά τα τελευταία δεκα χρόνια και είμαι μάρτυρας σε αυτό. Βλέπω ακόμα και σήμερα το Helsinki να αλλάζει, να μεγαλώνει και πολλές φορές να γίνεται γκροτέτσκο.
Το 1994 στη Φιλανδία υπήρχαν 16,000 ξένοι και το 2003 146,000!!! Νομίζω οτι από τους αριθμούς και μόνο καταλαβαίνεις τη διαφορά. Και ναι υπάρχουν και γκέτο, το ανατολικό Helsinki και από Ita-Keksus μεχρι Vuosaari είναι περιοχές που κυριαρχούν οι ξένοι με όλα τα καλά και όλα τα κακά που συνεπάγονται.
Οι Φιλανδοί της επαρχίας εχουν αλλάξει πολύ λιγότερο από αυτούς που ζουν στις μεγάλες πόλεις αν και αυτοί έχουν επηρεαστεί από το γενικότερο κλίμα. Φαντάσου οτι το κόμμα των "Καθαρών Φιλανδών" βγάζει ποσοστά και αυτη τη στιγμή έχει τρεις βουλευτές στη Φιλανδική βουλή.
Από τους ξένους αυτοί που φαίνονται πιό πολύ είναι οι Σομαλοί αλλά σε γενικές γραμμές είναι συμπαθείς. Αυτό δεν σημαίνει οτι βρίσκουν και δουλεια ... μην το παρακάνουμε τώρα.
Aπό τη δεκαετία του 70 φαντάζομαι οτι θα θυμάσαι τον Μυκονιάτη με το ταβερνάκι στο κέντρο, το έκλεισε πέρσι και έναν άλλο στο Tampere που έχει ακόμα την Ελληνική ταβέρνα,
ουπς Ravintola!!!
Καταλαβαίνεις οτι ακόμα και πιθανώς για μιά δεκαετία η Φιλανδία αλλάζει. Αν είναι προς το καλύτερο ή το χειρότερο δεν μπορώ να πω. Αυτό που συγουρα ζηλεύω και ειδικά τώρα με την κόρη μου είναι τα δικά μας παιδικά χρόνια στην Αθήνα, οταν παίζαμε στις αλάνες και γυρνάγαμε σπίτι όταν ανάβανε τα φώτα της ΔΕΗ. Οταν τα κλειδιά ήταν στη πόρτα και είχαμε φίλους πραγματικούς και οχι παιχνίδια στο βίντεο!!!
Κατά τα άλλα και πιθανώς λόγω επαγγελματικής διαστροφής ... ακόμα την βρίσκω!!! :)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Περί Ελληνικής κοινότητας στη Φινλανδία ...ξανά!

Διάλειμμα με χιόνι

Κασσελάκιος ο λόγος