Ovi Greek stories

Στο τελευταίο Episode II της φιλανδικής saga, σας μίλησα για ένα περιοδικό που δούλεψα και την “πολυπολιτισμική” αντίληψη του ιδιοκτήτη. Πριν ξεκινήσω το Episode III νομίζω ότι πρέπει να αναφερθώ σε κάτι σημαντικό για τη ζωή στο εξωτερικό. Όσοι έχουν αποφασίσει να ζήσουν στο εξωτερικό πρέπει να ξέρουν ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που αντιμετωπίζεις είναι το πρόβλημα με τους μύθους . Τους μύθους που κουβαλάς μαζί σου και για τη χώρα που προέρχεσαι αλλά και για τη χώρα που σε φιλοξενεί. Οι μύθοι που κουβαλάς για τη χώρα σου με το καιρό αυξάνουν και έτσι στο τέλος θυμάσαι ότι έρχεσαι από τη χώρα του πνεύματος ξεχνώντας ότι αυτό το πνεύμα πέθανε σε κάποια ουρά της εφορίας, θυμάσαι ότι είσαι συμπατριώτης του Ιπποκράτη αλλά ξεχνάς ότι ο Ιπποκράτης βρίσκεται σε κώμα σε κάποιο ράντζο στον Ευαγγελισμό και αυτή η ιστορία δεν έχει τέλος. Μερικές φορές ακούγοντας Έλληνες να μιλάνε για την Ελλάδα πιστεύεις ότι οι Έλληνες δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να λιάζονται στις κοραλλένιες παραλίες της

Ο καιρός αλλάζει με ταχύτητα και το φθινόπωρο έχει αρχίσει ήδη να φαίνεται. Η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ αέρα και θάλασσας γίνεται ορατή. Η ώρα είναι 4.35 και έχει χαράξει από τις 4.00! Σταμάτησα να ακούω ελληνικό ραδιόφωνο και ειδήσεις κι έτσι μετά από μέρες ηρέμισα!!! Πριν το κλείσω έπαιζε ένα τραγούδι του Ξαρχάκου που μου αρέσει πολύ, ‘ Να ’χα τη δύναμη ’ νομίζω ότι είναι ο τίτλος. Το πρωτο που άκουσα από το φιλανδικό Nova ήταν το “ Sweet Valentine ” και νιώθω ότι επιτέλους ανατέλλει ακόμα ο ήλιος και τον απολαμβάνω όσο μπορώ. Ο Οκτώβρης πλησιάζει και μαζεύω αχτίδες για τη πεντάμηνη νύχτα που έρχεται! Καλή μέρα σε όλους σας!!! ovi magazine , ovi lehti , Finland , Φιλανδία

Η φωτογραφία που βλέπετε εδώ, είναι εκατό μέτρα από το σπίτι μου που βρίσκεται στη δεύτερη ζώνη, σαν να λέμε στο Νέο Παγκράτι, της πρωτεύουσας της Φιλανδίας το Ελσίνκι και το δάσος που βλέπετε είναι αληθινό δάσος και οχι πάρκο!!! Σε αυτό το δάσος μεγαλώνει η κόρη μου και αυτό το δάσος θα δουν τα παιδιά της. Τα δικά σας τα παιδιά σε πια φωτογραφία θα δουν δάσος; Τις τελευταίες μέρες παρακολουθώ με συγκρουόμενα συναισθήματα αυτά που μπορώ να παρακολουθήσω, ελληνικές εφημερίδες, ραδιόφωνο και blogs για το ότι συμβαίνει στην Ελλάδα με τις φωτιές και με κόπο συγκρατώ τον εαυτό μου. Παρακολουθώ σιωπηλά χωρίς να γραφώ comments παρ΄ όλο ότι θα ήθελα να το κάνω σε πολλά blogs . Αυτό γιατί δεν θα ήθελα να γίνω αφορμή να ξεφύγει η συζήτηση ή να συγκρουστώ με bloggers που βρήκαν την ευκαιρία να κατηγορήσουν κάποιους ονομαστικά, κρύβοντας πολλές φορές προσωπικές τους κακίες ή καταπιεσμένα συμφέροντα και άλλους που το βρήκαν σαν καλή ευκαιρία να επιρρίψουν ευθύνες με καθαρά μικροκομματικά κ

Το 'διάλειμμα' τελείωσε και συνεχίζουμε εκεί που σταματήσαμε. Σκοπός μου είναι να απαντάω σε όλες τις ερωτήσεις, μόνο δείξτε λίγη ψυχραιμία να προλαβαίνω και τις υπόλοιπες δουλειές μου. Οι λοιποί Σουο μεζοι σαφώς συμμετέχουν!!! Έχοντας λοιπόν την καλή της φήμη προς τα έξω η Φιλανδία, την βιομηχανική ανάπτυξη και την απελευθέρωση οριστικά από την Ρωσική κηδεμονία αλλά και την εσωστρέφεια της που φτάνει στα όρια του στρουθοκαμηλισμού, την ανάγκη δημιουργίας εθνικής ταυτότητας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα παγκοσμίως στις αποσκευές της η σύγχονη Φιλανδία μπήκε στον 21ο αιώνα και εμείς στο Episode II . Στην αρχή της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα η Φιλανδία είχε λίγο πάνω από 25,000 ξένους, μονίμους κατοίκους, από αυτούς περίπου 2,000 είχαν ζητήσει πολιτικό άσυλο και το είχαν πάρει άμεσα και ήταν κυρίως Λατινοαμερικάνοι με κύριο στόχο τους την Σουηδία αλλά που ξέμειναν εδώ. Μια πραγματικά πανέμορφη και πολύχρωμη κοινότητα που υπάρχει ζωντανή, φασαριόζικη και σήμερα

Η φωτογραφία είναι πριν από δυο ώρες από το γραφείο του μπαμπά προσπαθώντας να βγάλουμε μια άκρη με όλα τα μηνύματα και τις δουλειές που έπρεπε να γίνουν ...χτες!!! Έχουμε χάσει κάποιο βάρος αλλά ναι, μόλις έχουμε χτυπήσει από άλλο ένα μπισκότο ο καθένας μας!!!

Αυτό το κείμενο δεν έχει άμεση σχέση με το προηγούμενο και η συνέχεια και Episode II έρχεται αύριο. Σήμερα θα σας μιλήσω για μια μικρή περιπέτεια που έζησα τις προηγούμενες μέρες. Έχω αναφέρει και σε προηγούμενα κείμενα ότι έχω μια μικρή κόρη, τη Δάφνη που είναι δυόμισι χρονών. Η λέξη χαζομπαμπάς δεν εκφράζει ακριβώς τη κατάσταση μου, μάλλον αδικεί τη λέξη. Θα έχετε ακούσει την έκφραση, αυτή βαράει το ντέφι κι εγώ χορεύω, στη δικιά μας περίπτωση τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, εγώ χορεύω πριν καν εκείνη σκεφτεί τη λέξη ντέφι. Σαφώς και υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για τη κατάσταση μου και πρώτα απ’ όλα ότι κόρη ήρθε σε ηλικία πάνω από σαράντα και αυτό με κάνει μια φορά θύμα, τώρα αν προσθέσουμε και το ότι είναι κόρη που για μένα ήταν σαν κρυφό όνειρο να έχω μια κόρη αυτό με κάνει δέκα φορές θύμα αν προσθέσετε ότι κατάλαβε από ηλικίας 3 μηνών τι θύμα είναι ο μπαμπάς της αυτό με κάνει 100 φορές θύμα. Ξέρω ότι η πρώτη σκέψη είναι ότι την κακομαθαίνω. Λοιπόν αυτό δεν το κατάλαβα ποτ

Παίρνοντας σαν αφορμή ένα comment του Yiannis σε προηγούμενο post αποφάσισα να γράψω το κείμενο που ακολουθεί μιας και παράλληλα έχει να κάνει και με μια έρευνα που κάνω τα τελευταία δυο χρόνια και φαντάζομαι θα με απασχολεί και θα μου δίνει υλικό για πολλά ακόμα. O ι περισσότεροι θα έχετε παρατηρήσει στα τελευταία posts ότι οι τρεις Σουομέζοι συμμετέχοντες, ο Φοίβος , ο Γιάννης κι εγώ, πολλές φορές έχουμε διαφορετικές εικόνες από την ίδια χώρα, εδώ δεν προσθέτω τον Derek ο οποίος παρά είναι φρέσκος και όπως έχω συχνά γράψει η Φιλανδία (εδώ το αφήνω όπως το έχει ο διορθωτής μου) και οι Φιλανδοί σου ανοίγονται σιγά σιγά στους δικούς τους χρόνους, όταν βέβαια αποφασίσουν να ανοιχτούν η καλύτερη λέξη για να το περιγράψεις είναι σου αποκαλύπτονται! Και γι’ αυτό ο Derek θα χρειαστεί χρόνο. Οι τρεις μας λοιπόν αντιπροσωπεύουμε κατά κάποιο τρόπο και από μια διαφορετική δεκαετία και με τον τρόπο που άλλαξαν οι χώρες της βαλτικής και η Φιλανδία αυτή η διαφορά δεκαετιών είναι σημαντική

Η φωτογραφία είναι από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο εξοχικό. Και η ώρα ήταν 11.30 το βράδυ. Έχει αρχίσει και μεγαλώνει η νύχτα!!! Αφιερωμένη στους δύο Σουομέζους του παρελθόντος, τον Φοίβο και τον Γιάννη ! Ο καινούργιος Σουμέζος υποσχέθηκε να βάλλει τις δικές του!!! Άντε, στο Hauho είναι και είμαι σίγουρος ότι και οι δυό σας το ξέρετε!!! Στις ψυχούλες που μου κάνουν παρέα στα 'αιώνια' ξενύχτια με ταινίες και παρενθέσεις, μην αναφέρουμε ονόματα τώρα, ξέρετε ποιές είσαστε!!! ;D ovi magazine , ovi lehti , Finland , Φιλανδία

Πριν καν ξεκινήσει η φιλανδική προεδρία και αρκετούς μήνες νωρίτερα κάποιοι ειδικοί φιλανδολόγοι ‘δημοσιογράφοι’ σε περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα προσπάθησαν να εξηγήσουν πως δουλεύει το πολιτικό και το πολιτειακό σύστημα της Φιλανδίας και τι να περιμένει η Ευρώπη από την φιλανδική προεδρία αποδεικνύοντας τουλάχιστον σε μένα ότι το googling δεν είναι απαραίτητα και καλή δημοσιογραφία. Από την πλευρά μου προσπάθησα στέλνοντας κάποια mail και στη συνέχεια με κάποια post να διορθώσω τα πιο κραυγαλέα λάθη τουλάχιστον. Καλά, πάλι σε online version εφημερίδας ε ίδα ότι ο πρωθυπουργός της Φιλανδίας λέγεται Φανχανέν, μικρό παράδειγμα και έτσι κατάλαβα ότι ... δεν διορθωνόμαστε με τίποτα! Και άδικα κουραζόμουνα, στο τέλος θα με περνάνε και για γραφικό!!! Το πολιτειακό σύστημα της Φιλανδίας λοιπόν αν και κατ’ όνομα μοιάζει με το αντίστοιχο της Γαλλίας στην ουσία δεν έχει καμιά απολύτως σχέση. Τόσο η κυβέρνηση όσο και ο/η πρόεδρος εκλέγονται απ’ ευθείας από τον λαό σε εθνικές ε

Λοιπόν επειδή η Ergotelinen επιμένει σε κάθε ευκαιρία να με ρωτάει, σήμερα λίγες πληροφορίες για τους Φιλανδούς και τις Φιλανδές. Λίγες γιατί θα επανέλθουμε συχνά στο μέλλον! Οι Φιλανδοί όπως είπαμε δεν είναι Σκανδιναβοί ...ακριβώς, πράγμα που σημαίνει δεν είναι ξανθοί όπως οι Σουηδοί ούτε ψηλοί όπως οι Νορβηγοί. Εγώ στο 185 φαίνομαι ψηλός για τους Φιλανδούς. Θυμηθείτε ότι μιλάμε για Φιλανδούς και οχι για τους Λάπωνες ή καλύτερα Sami η οποίοι είναι από μόνοι τους ξεχωριστή κατηγορία στα πάντα και όσο αφορά στο ύψος κάθε φορά που πηγαίνω στη Λαπωνία αισθάνομαι σαν τον Gulliver!!! Η αντιστοιχία γυναικών αντρών στο πληθυσμό φτάνει σχεδόν στο 4 προς 1 και αυτό είναι κάτι που το βλέπεις παντού γύρω σου, από τις υπηρεσίες όπου οι γυναίκες κυριαρχούν, τους οδηγούς στα αυτοκίνητα μέχρι τις γυναικοπαρέες στα pub και τα club . Όσο παράξενο και αν ακούγεται πιο συχνά βλέπεις μια γυναικοπαρέα να γλεντάει παρά μια αντροπαρέα. Η Φιλανδή είναι από τις πιο χειραφετημένες γυναίκες στον κό