Ovi Greek stories

Το κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από το Ovi magazine Ίσως να ήταν καλύτερα εάν αυτό το κείμενο είχε μπει σε κάποιο από τα blog μου αλλά το Ovi έχει το δικό του Ελληνικό κοινό από ότι αποδείχτηκε και έπρεπε να δώσω και μια απάντηση σε κάποιους που το αναφέραν. Κατά τα άλλα θα επανέλθω σύντομα γιατί έχω και αρκετά νέα να σας πω. Παραδέχομαι ότι ταλαντεύτηκα εάν θα έπρεπε να γράψω τα παρακάτω στα Αγγλικά ή στα Ελληνικά και η απόφαση μου να γράψω στα Ελληνικά οφείλεται περισσότερο στις σκέψεις από το παρελθόν που χρειάζεται να καταφύγω και που στα Αγγλικά θα απαιτ ούσαν από τον μη Έλληνα αναγνώστη γνώση γεγονότων και ανθρώπων. Υπήρχε και ένας δεύτερος λόγος αλλά γι αυτόν θα αναφερθώ μάλλον προς το τέλος αυτού του κειμένου και προκαταβολικά οφείλω να σας προειδοποιήσω για τρία πράγματα, πρώτο το κείμενο θα είναι μάλλον εκτεταμένο, δεύτερο ότι κάποιες στιγμές θα πρέπει να συγχωρήσετε την γλώσσα μου και τρίτο θα πρέπει πάντα να θυμάστε ότι λείπω πολλά χρόνια από την Ελλάδα πράγμα

Είχα σκοπό να γράψω για τα της έκθεσης αλλά αφ' ενός έχω ...bloggers επισκέπτες από ...Βέλγιο αλλά και κάτι που διάβασα σε δυο τρείς Ελληνικές εφημερίδες σήμερα και χτες με εκνεύρισε. Φιλανδικές δημοτικές εκλογές και θα παρακαλούσα τις Ελληνικές εφημερίδες και ειδικά την γνωστή 'ελευθερο'ρυπία να επανεξετάσουν τις πηγές τους γιατί αυτές οι δημοτικές εκλογές δώσανε κάποια μηνύματα που μόνο πανηγυρισμούς δεν επιτρέπουν. Αλλά για να γίνομαι πιό συγκεκριμένος, πρώτον το πράσινο κόμμα στη Φιλανδία μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να χαρακτηριστεί οικολογικό μιας και η μόνη του σχέση με τα οικολογικά κινήματα είναι ένα ξεχασμένο και καταστρατηγημένο καταστατικό, κάποια σύμβολα και πιθανώς το ότι κάποια στελέχη του υποστηρίζουν την νομιμοποίηση της μαριχουάνας. Κατά τα άλλα είναι σύμμαχοι του συντηρητικού και ακροδεξιού κόμματος στη κυβέρνηση κατέχοντας το υπουργείο δικαιοσύνης άρα υπεύθυνοι για νόμους που μόνο η σφραγίδα με τη σβάστικα λείπει, έχουν συνυπογράψει για την δημιουργία δύο ακ

Καιρό είχαμε να τα πούμε!!! Μην ρωτάτε, δεν ήταν καμιά περίοδος 'εσωτερικής αναζήτησης' ή κάτι παρόμοιο, περισσότερο μια περίοδος ...φυγής είναι που ακόμα συνεχίζεται!!! Α! ξέχασα να πω ότι η Δάφνη με κόλησε και ανεμοβλογιά, ε τώρα που να θυμάμαι αν την είχα περάσει πριν από τόσα χρόνια, έτσι μια με την δική της ανεμοβλογιά, μια με την δική μου δεν βγήκα από το σπίτι ολόκληρο τον Σεπτέμβριο! Έτσι οι τάσεις φυγής μου περιοριστήκαν μεταξύ ...υπνοδωματίου, κουζίνας και γραφείου!!! Θα επανέλθω όμως, που θα μου πάει. Προς το παρών όμως σας έχω κάτι άλλο. Στις 28 Οκτωβρίου στο Ελσίνκι είναι τα εγκαίνια της έκθεσης που σας είχα πει. Θα ακολουθήσουν για το 2009 μια σειρά από εκθέσεις και ομιλίες μου σε διάφορες χώρες της βορείου Ευρώπης και πιθανώς στη Πορτογαλία - λυπάμαι αλλά η Ελλάδα είναι εκτός - θα σας ενημερώσω όταν έρθει η ώρα γιατί θα χαρώ πολύ να συναντήσω τους bloggers που ζουν στις ανάλογες χώρες και φυσικά η παρουσία τους στις εκθέσεις θα με τιμήσει ιδίαιτερα. Αυτά τα ολίγ

Επειδή μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις, ορίστε μερικές εικόνες για το που είμαστε! Είμασταν σε χώρα μαγική, Με ξωτικά, μούμμις (δεν έχω ιδέα πως μπορεί να γράφεται στα Ελληνικά και εάν ποτέ ήρθαν στην Ελλάδα) και το αγαπημένο της Δάφνης ένα ποντίκι ...καγκουρό!!! Και εδώ σε χειραψία με τον ...πάπα-μούμι!!! Μετά η Δάφνη έμεινε με την γιαγιά και ο μπαμπάς με τη μαμά αναχωρήσαν για ...Pori! Στο Pori τώρα ...περιμένουμε από ώρα σε ώρα μικρή Βελγίδα με τον Βέλγο της (εδώ τραγουδάμε τη διεθνή των blogs) και σε κάποιες ώρες ξεκινάμε την jazz περιπλάνιση με την ...θεά, Mary J. Blige!!! To τι ακολουθεί δεν σας το λέω γιατί σίγουρα ...θα ζηλέψετε (Ακούς Στέλιο;)!!! Πολλά φιλιά σε όλους σας από την Φιλανδία και ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα ...μηνύματα!!!

Λοιπόν σήμερα τελειώνει το πρώτο μέρος ή κεφάλαιο της ιστορίας και πρέπει να πάρετε μια απόφαση αν θέλετε να συνεχίσω. Συνεχίζουν να μου λείπουν μερικοί αριθμοί από το καινούργιο κινητό και ελπίζω να στείλετε μήνυμα σύντομα! Και ακολουθεί το τέλος του πρώτου μέρους και λίγο από την αρχή του δευτέρου... ****************************** Όπως πιθανώς έχετε ήδη καταλάβει προσπαθώ να κρατήσω αυτή την εισαγωγή με την πρώτη μου συνάντηση με το Ιππότη Ιωάννη Κ. Πλατυπόδη σε ρυθμό αγωνίας και αναμονής αλλά θα πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό είναι ο μόνος τρόπος για να σας μεταφέρω την ένταση της στιγμής. Λένε ότι όταν πλησιάζει το τέλος σου βλέπεις όλη σου τη ζωή σαν κινηματογραφική ταινία από μπροστά σου σε μεγάλη ταχύτητα. Εγώ εκείνη τη στιγμή, μπροστά στον Ιππότη Ιωάννη το μόνο που μπορούσα να δω ήταν το θείο μου να με κοπανάει με αυτό το κομμάτι το πεύκο που δούλευα και τίποτα άλλο! Και βέβαια η υποψία ότι κάτι άλλο κρυβόταν πίσω από τον μικρόσωμο επισκέπτη δεν μου έφευγε από το μυαλό. “Λο

Κατά περιόδους παίρνω mails από την Ελλάδα που έχουν σαν αφορμή αυτό το blog ή το Ovi magazine . Η αιτία φυσικά είναι κάπου αλλού τις περισσότερες φορές. Χοντρικά έχω χωρίσει αυτά τα mails σε τρεις κατηγορίες και το ξέρετε καλά όσοι αλληλογραφείτε μαζί μου δεν κάνω διακρίσεις. Στη πρώτη κατηγορία είναι αυτά από κάποιους που γνωρίστηκα μέσω του blog ή είναι περίεργοι για την Ελληνικότητα μου από τα περιοδικά που συμμετέχω, σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και αρκετοί Έλληνες που ζουν στην Σκανδιναβία Με τους περισσότερους κρατάω μια ...τακτική αλληλογραφία αλλά πολύ περισσότερο έχει δημιουργηθεί μια πολύτιμη για μένα φιλία και με κάποιους έχω γνωριστεί και από κοντά είτε εδώ είτε στο τελευταίο μου ταξίδι στην Ελλάδα. Στη δεύτερη κατηγορία συμπεριλαμβάνω αυτούς που κάποια στιγμή γνώρισαν κάποιον ή κάποιαν από τη Φιλανδία και τους ψάχνουν. Για όλες τις περιπτώσεις έκανα ότι μπορούσα αλλά τα χρόνια σε πολλές περιπτώσεις είναι πολλά οι άνθρωποι αλλάζουν τόπο παραμονής ή στη περίπτωση γυναικ

Για όσους ενδιαφέρονται, στο σημερινό Ovi magazine , φιλοξενούμε εδώ την συνένευξη ενός αντιρρησία συνείδησης και την πραγματικότητα του μέσα στις Φιλανδικές φυλακές! Είναι στα Αγγλικά αλλά ...κάντε μια προσπάθεια, αξίζει!!! Όχι τίποτα άλλο για να δείτε ότι κάποια πράγματα συμβαίνουν και αλλού!

Να σας πω, σας αρέσει η ιστορία ή να την σταματήσω; Άντε, γιατί δεν ακούω τίποτα! Το δεύτερο μέρος από την εισαγωγή και περιμένω!!! Αυτό το σαββατοκύριακο είναι το σαββατοκύριακο του μεσοκαλόκαιρου, των 24 ωρών μέρας. Σας έχω γράψει και παλαιότερα για το τι κάνουμε αυτή τη μέρα αλλά εφέτος για πρώτη φορά θα μείνουμε στο Ελσίνκι. Βλέπετε πήραμε την απόφαση και μετά από συζήτηση με τον γιατρό μας, να ...βγάλουμε τις αμυγδαλές μας. Λοιπόν όσοι έχουν γνωρίσει τη Δάφνη ξέρουν ότι αναγνωρίζει την λέξη 'παγωτό' σε κάθε γλώσσα και όταν τη ρωτάς τι θέλει λέει ...παγωτό! Την Τετάρτη που κάναμε την εγχείρηση έφαγε μεγάλες ποσότητες παγωτού, την Πέμπτη το πρωί είπε πρώτη φορά όχι και το μεσημέρι ζήταγε μακαρόνια, ρύζι και ...μπέικον με μας να την παρακαλάμε να φάει ...παγωτό!!! Και ένα άλλο γεγονός αυτή τη βδομάδα. Ενώ είμαστε σε σουπερμάρκετ η γυναίκα μου κουβαλώντας ένα πακετάκι είπε ενθουσιασμένη ...κοίτα τι βρήκα!!!! Λοιπόν κάποιος με μισεί σε αυτή τη χώρα και έχω σκοπό να τον κυνη

Λοιπόν σας είχα υποσχεθεί καινούργια ιστορία!!! Τον συγκεκριμένο ήρωα τον δουλεύω από το 2002 αλλά πέρσι άρχισε να παίρνει μορφή χάρης σε κάποια γενέθλια φίλης. Μέχρι τώρα ιστορίες του έχουν διαβάσει φίλοι και το κοινό του ανήκει σε όλες τις ηλικίες μιας και ιστορίες του ...αλλά καλύτερα να διαβάσετε την αρχή του κι αν σας αρέσει συνεχίζουμε και σας εξηγώ περισσότερα! Λυπάμαι και ντρέπομαι που το λέω αλλά το αρχικό κείμενο το έγραψα στα Αγγλικά αλλά ελπίζω αυτή τη φορά και σε σύγκριση με τις προηγούμενες η παράφραση να είναι καλύτερη και περισσότερο κατανοητή! Γράφοντας αυτή την ιστορία είχα στο μυαλό μου φυσικά την Δάφνη , αλλά και την Δανάη με τον Δημήτρη και ελπίζω ο Ορέστης κάποια στιγμή να την εικονογραφήσει!!! ************************************** Το λέω με λύπη αλλά είμαι σίγουρος ότι το όνομα Ιππότης Ιωάννης Κ. Πλατυπόδης δεν σας λέει απολύτως τίποτα. Και πρέπει να σας εξομολογηθώ με μεγαλύτερη λύπη ότι και εγώ πριν από είκοσι χρόνια περίπου δεν είχα ιδέα για το ποιος μπ

Είμαστε καλά από υγεία, το ίδιο επιθυμούμε και για σας... κάπως έτσι ήθελα να ξεκινήσω αλλά μετά θυμήθηκα ένα τραγούδι του Θεοδωράκη και σκέφτηκα ότι αν αρχίσω με Θεοδωράκη θα ξεφύγω πολύ περισσότερο από όσο θα κάνω έτσι κι αλλιώς από αυτά που θέλω να γράψω. Το όνομα πάντως ισχύει, τα περί υγείας ισχύουν και αφορμή για να γράψω ότι θα ακολουθήσει μου την έδωσε ο Κώστας στο προηγούμενο post με ένα comment που έκανε σχετικά με όσα έγραψα την προηγούμενη φορά. Εδώ θα παραθέσω μια σειρά από σκέψεις μου χωρίς καμιά διάθεση αντιδικίας ή αντιπαράθεσης αλλά απλά σαν σημείο διαλόγου και με όλη την καλή διάθεση να απαντήσω σε ένα comment παράλληλα και θα με συγχωρήσεις γι' αυτό Κώστα, μου δίνεις την ευκαιρία να απαντήσω και σε δύο δημοσιογράφους και ένα ερευνητή που ήρθαν σε επαφή μαζί μου με ερωτήσεις και μερικές φορές ...απαντήσεις που αφορούν αυτό το blog. Έτσι δεν χρειάζεται να πάρεις κάποια πράγματα προσωπικά, απλά εκμεταλλεύομαι το διαπροσωπικό που μου έδωσες εσύ την ευκαιρία να χρησ