Με βροχή

Κοίτα τώρα τι έπαθα, πάνω που ήμουνα έτοιμος να σας γράψω για την ατέλειωτη βροχή που ρίχνει δυο μέρες τώρα στο Helsinki, την επίσκεψη του Καραμανλή στη Φιλανδία – για τη οποία έμαθα από τα ελληνικά νέα μιας και στη Φιλανδία κανένας δεν ασχολήθηκε, ούτε ένα μονόστηλο στη Helsinki Sanomat και θα τελείωνα με το πόσο πράσινη είναι αυτή τη στιγμή η Φιλανδία μετά από τόση βροχή, εκτίμησα το internet!!!

Αν και κάποιοι φίλοι έχουν διαφορετική γνώμη εγώ είμαι δεινόσαυρος στο internet και ακόμα υπάρχουν δεκάδες να μην πω χιλιάδες και ξευτιλιστούμε τελείως, πράγματα που έχω τελείως άγνοια αλλά ελπίζω σύντομα ο φίλος ο phivos να μου δώσει μερικές λύσεις, τουλάχιστον όσο αφορά το Mac που αγόρασα στη Φιλανδία!!!

Λοιπόν πάνω που η μελαγχολία θα συνεχιζόταν σε δεύτερο επεισόδιο προέκυψαν δυο mails από δυο πολύ αγαπημένους φίλους που με βρήκαν μέσω internet. Και φυσικά ακολουθήσαν άμεσα τηλεφωνήματα, ‘τι κάνεις βρε τρελάρα, που χάθηκες τόσα χρόνια’ κλπ.

Με τον Γιώργο είμαστε στη δεύτερη δεκαετία μιας πολύ παράξενης φιλίας. Έχουμε περάσει κάτι καταπληκτικά 24ωρα, πίνοντας ασύλληπτες ποσότητες αλκοόλ και γελώντας σαν τρελοί. Με τον Γιώργο συμβαίνει κάτι περίεργο, όταν είμαστε μαζί είμαστε σαν standup comedians. Με κάποιο μαγικό τρόπο συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο και όσοι είναι γύρω μας καταλήγουν σε δάκρυα από το γέλιο. Αν μπορούσα να ηχογραφήσω συζητήσεις μας είμαι σίγουρος ότι εκείνη η σειρά ‘και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή’ θα έσβηνε μπροστά μας.

Και ναι έχουμε κλάψει και πολύ. Καλά για τι άλλο, για γκόμενες!!! Θυμάμαι απίστευτο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη για χάρη ξενέρωτης ξανθιάς που επέμενε να βάφει τις ρίζες μαύρες! Είμαι σίγουρος ότι ακόμα και τώρα συγκεκριμένο bar θα μας θυμάται.

Ο Γιώργος λοιπόν πήρε τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα, μια τα παιδιά, μια τα χρόνια στο εξωτερικό πήρε τη μεγάλη απόφαση και το έκανε. Και δεν του πήρε πολύ για να δει όλο το χορό (όπως στις αρχαίες κωμωδίες) από την αρχή. Κάτι Μπλαμπλανικολάου, κάτι δήθεν Ιταλούς που επειδή περάσανε ένα Σαββατοκύριακο στο Μιλάνο γίνανε Ιταλοί, αλλά στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι, κάτι δήμαρχους Μπολουδες και κάτι ιπποτρόφους marketάδες.

Που πας βρε Γιώργο; Εμείς φύγαμε από την Ελλάδα ακριβώς επειδή την αγαπάμε την δύσμοιρη και επειδή μόνιμα αυτοί που κυβερνούν είναι οι πρώην, οι νυν και οι επόμενοι δήθεν, και δεν εννοώ τους ‘κυβερνώντες’ κι αυτοί μαριονέτες είναι. Εννοώ αυτούς που είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε κι οι δυο μας παρέα όταν φοράγαμε σακάκι, γραβάτα και επώνυμα γυαλιά μυωπίας.

Τουλάχιστον ρε συ Γιώργο εδώ έχουμε μόνο μια ταμπέλα, αυτή του ξένου, στην Ελλάδα μια ζωή ο καθένας μας φοράει την ταμπελίτσα που τον βολεύει στα παιχνίδια του. Η μήπως φύγαμε για να βρούμε ένα καλύτερο μέλλον γιατί δεν είχαμε δουλειά και τα προσόντα; Δεν ξέρω τι να πω ρε συ Γιώργη. Τα παιδιά, ναι τα παιδιά είναι μεγάλη υπόθεση και καλό είναι να βρίσκονται στη πατρίδα, μόνο ρε συ Γιώργο τα παιδιά στο εξωτερικό θα μαθαίνανε για την ακρόπολη και θα μαθαίνανε και την ιστορία της, στην Ελλάδα θα δούνε την ακρόπολη όπως θα τους την σερβίρει σε μορφή τοστ τυλιγμένο σε πλαστικό ο κάθε Μπλαμπλανικολάου και πως θα τα προφυλάξεις!

Είδες τελικά πάλι στο μελαγχολικό το γύρισα και συνεχίζει να βρέχει έξω.

************************

Συγνώμη αν σήμερα έγινα λίγο ...δυσκολοκατανόητος αλλά φαντάζομαι ότι πολλοί καταλάβατε και ακόμα περισσότεροι φαντάζεστε γιατί μιλάω. Να ρε φίλε phivos και συ από τα γραφόμενα σου στο ίδιο club μου φαίνεσαι και είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις πολύ περισσότερα από όσα φαίνονται.

************************

Επιτέλους οι αγώνες αρχίσανε να αποκτάνε ενδιαφέρον. Καταπληκτική η Γαλλία και ο Zidane απλά μοναδικός. Είμαι σίγουρος ότι αυτός ο παίκτης θα λείψει από το ποδόσφαιρο οχι μόνο για την ποδοσφαιρική του αξία αλλά και για τον χαρακτήρα του και το στιλ του.

************************

Στη φωτογραφία τέσσερα παγοθραυστικά περιμένοντας το χειμώνα και στο βάθος το κέντρο και ο καθεδρικός ναός.