Ovi Greek stories

Πάλι την παθαίνω αλλά έχω αποφασίσει να γράφω ένα post την ημέρα και να μην το κάνω εφημερίδα. Πάνω που ήμουνα έτοιμος να γράψω τη συνέχεια της βόλτας μου στο λιμάνι και στην Market Square του Helsinki διάβασα το σημερινό φύλο της ‘ Ελευθεροτυπίας ’ και έπεσα πάνω σε άρθρο από την Φιλανδία!!! Βέβαια η ανταπόκριση δεν έκανε τίποτα άλλο από το να επαναλαμβάνει αυτά που είπαν οι Φιλανδοί επίσημοι στο ...πιο ελληνικό, εννοώντας ότι έδινε έμφαση σε αυτά που πιθ ανώς να θέλανε να ακούσουν οι Έλληνες αναγνώ στες. Εγώ αυτό που είδα το άρθρο με την πρώτη ματιά ήταν οι φωτογραφίες και οι λεζάντες που τις συνοδεύαν και εκεί ήταν που με πιάσανε τα γέλια. Όχι βέβαια ότι αυτός που τις έγραψε και τοποθέτησε πρέπει απαραίτητα να γνωρίζει τι συμβαίνει στη Φιλανδία, αλλά είμαι σίγουρος ότι πολλοί Φιλανδοί είτε θα γελούσαν είτε θα γινόντουσαν έξαλλοι αν μπορούσαν να διαβάσουν την ‘Ελευθεροτυπία’ και μιας και από αύριο αρχίζει η φιλανδική προεδρία της ΕΕ ας βοηθήσουμε λιγάκι. Πρώτον η φωτογραφίες...

Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στο Helsinki είναι η Market Square στο λιμάνι. Κάτι λοιπόν που η βροχή σταμάτησε κάτι η μελαγχολία που με έπιασε τις τελευταίες μέρες πάλι εκεί κατέληξα. Το καλοκαίρι η Market Square είναι γεμάτη κόσμο, το χειμώνα αστα να πάνε μόνο γλάροι και κοράκια, αλλά το καλοκαίρι είναι η απόλυτη διασ κέδαση. Σαν να πηγαίνεις βόλτα στο Μοναστηράκι στο πιο φιλανδικό όμως με πολλούς Αμερικάνους και Γιαπωνέζους τουρίστες. Αυτό τώρα πρέπει κάπως να το εξηγήσω. Το Helsinki δεν είναι ακριβώς η μεγάλη ευρωπαϊκή μητρόπολης. Σου φτάνουν τρεις μέρες για να νιώσεις άνετα με την πόλη και να αρχίσεις να κυκλοφορείς σχετικά άνετα. Άλλωστε έχει μόνο 300,000 κάτοικους, το εκατομμύριο το φτάνει μαζί με τα περίχωρα και την Vantaa που είναι σαν να λέμε Αττική. Οπότε εκτός κι αν έχεις κάποιον δικό σου που παντρεύτηκε Φιλανδέζα και δεν είσαι πολιτικός πρόσφυγας με όνειρο να βρεθείς στη Σουηδία δεν υπάρχει άλλος λόγος να έρθεις στη Φιλανδία για περισσότερο. Όλοι μου οι φίλοι ...

…και έτσι εμφανίστηκε πάλι ο ήλιος και οι Φιλανδοί ξαμοληθήκανε στα πάρκα κάπως σαν τα σαλιγκάρια όλοι με αυτά τα μαγικά σακίδια που θαρρείς ότι έχουν μέσα όλη τους την προίκα. Όσοι έχουν περάσει έστω και για λίγες μέρες από την Σκανδιναβία και πολύ περισσότερο από την Φιλανδία θα έχουν παρατηρήσει ότι όλοι ανεξαίρετου ηλικίας και φύλου κουβαλάνε αιώνια μαζί τους ένα σακίδιο. Βασικά αυτό το σακίδιο είναι το μόνο πράγμα στο σύνολο του φιλανδικού look που δικαιολογεί οποιοδήποτε άλλο χρώμα έκτος από το μπλε, το καφέ και το μαύρο. Το χειρότερο, μετά από λίγο καιρό ανακαλύπτεις ότι κολλάς την συνήθεια και αρχίζεις να ψάχνεις το σακίδιο που ταιριάζει στο στιλ σου!!! Τώρα τι έχει αυτό το σακίδιο που κουβαλάνε όλοι παραμένει ένα μυστήριο για μένα αλλά υπάρχει μια αλήθεια, τα πάντα. Να πάρτε για παράδειγμα τη σημερινή μέρα. Η βροχή σταμάτησε κάποια στιγμή γύρω στις 11 και εκείνη τη στιγμή ήμουνα στο κέντρο για τη συνηθισμένη μου βόλτα στα βιβλιοπωλεία του κέντρου. Μέχρι εκείνη τη στιγμ...

Κοίτα τώρα τι έπαθα, πάνω που ήμουνα έτοιμος να σας γράψω για την ατέλειωτη βροχή που ρίχνει δυο μέρες τώρα στο Helsinki, την επίσκεψη του Καραμανλή στη Φιλανδία – για τη οποία έμαθα από τα ελληνικά νέα μιας και στη Φιλανδία κανένας δεν ασχολήθηκε, ούτε ένα μονόστηλο στη Helsinki Sanomat και θα τελείωνα με το πόσο πράσινη είναι αυτή τη στιγμή η Φιλανδία μετά από τόση βροχή, εκτίμησα το internet !!! Αν και κάποιοι φίλοι έχουν διαφορετική γνώμη εγώ είμαι δεινόσαυρος στο internet και ακόμα υπάρχουν δεκάδες να μην πω χιλιάδες και ξευτιλιστούμε τελείως, πράγματα που έχω τελείως άγνοια αλλά ελπίζω σύντομα ο φίλος ο phivos να μου δώσει μερικές λύσεις, τουλάχιστον όσο αφορά το Mac που αγόρασα στη Φιλανδία!!! Λοιπόν πάνω που η μελαγχολία θα συνεχιζόταν σε δεύτερο επεισόδιο προέκυψαν δυο mails από δυο πολύ αγαπημένους φίλους που με βρήκαν μέσω internet . Και φυσικά ακολουθήσαν άμεσα τηλεφωνήματα, ‘τι κάνεις βρε τρελάρα, που χάθηκες τόσα χρόνια’ κλπ. Με τον Γιώργο είμαστε στη δεύτερη...

Ήταν κάπου γύρω στις τέσσερις τα ξημερώματα και αφού όλοι είχαν κοιμηθεί, κάθισα μόνος μου στην άκρη της λίμνης και κάπνιζα το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Περίεργη ώρα. Είναι σαν όλα τα φαντάσματα από το παρελθόν μου να παρελάσανε μπροστά μου και ας ήμουνα σε μια ακρολιμνιά στη Φιλανδία. Δεν ξέρω πως έγινε, όλες οι παλιές αγάπες ήρθαν κι' αυτές που πλήγωσα και αυτές που με πληγώ σανε. Πως περάσανε έτσι τα χρόνια; Θυμάμαι σαν να ‘ταν χτες, σημειώματα στο ψυγείο και το παλιό μου μπλουζάκι από συναυλία των Who . Ακόμη στη ντουλάπα τα έχω και ας μη μου χωράει πια. Σαν να περιμένω την Ε. να το φορέσει κι ας έχω αλλάξει τη μοίρα μου, κι ας έχω μια καρδούλα δυο χρονών να ανασαίνει ελαφρά σε ένα μικρό σπιτάκι λίγα μέτρα πίσω μου. Θυμήθηκα και τον Λ., ούτε που ξέρω από που πετάχτηκε κι αυτός. Κάθε φορά που αποφάσιζε να αυτοκτονήσει με έπαιρνε τηλέφωνο και έτρεχα. Και τον εύρισκα με επιδέσμους και αίματα, κάθε φορά το ίδιο σκηνικό και πάντα να βρέχει. Και να καθόμαστε στη βεράντα του ...

Τα ψώνια από το supermarket τελειώσανε. Τώρα έχουμε, λουκάνικα ή καλύτερα makara για τους Φιλανδούς, μπιφτέκια που έχω προσθέσει ρίγανη και κύμινο έτσι για να τους δώσω γεύση από σουτζουκάκια!!! Σκόρδο, αγγούρια και γιαούρτι για το τζατζίκι, φέτα (καλά γύψος της ΜΕΒΓΑΛ είναι αλλά τι να κάνεις!) ντ ομάτες, κρεμμύδια και Νεμέα, οχι αυτό το καλό που μου στείλανε οι φίλοι μου, αλλά αυτό που βρίσκουμε στα Alko , το κρατικό μονοπώλιο αλκοολούχων. Σήμερα θυμήθηκα πόσο περίεργα μου φανήκανε την πρώτη φορά τα φιλανδικά supermarkets . Δεν είχα ακόμα μετακομίσει στη Φιλανδία και ερχόμουνα κυρίως για διακοπές, ήταν πριν καλά καλά παντρευτώ όταν είχαμε πρωτογνωριστεί με την γυναίκα μου κι ερχόμουνα να την δω όταν μια από αυτές τις φορές πήγαμε σε ένα supermarket . Εντάξει δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα σε supermarket – κι εδώ δεν χρειάζεται να χαζογελάνε όσοι με γνωρίζουν, αλλά κάτι μου πήγαινε στραβά με το πο υ το είδα αλλά δεν μπορούσα να εντοπίσω το γιατί. Με χτύπησε κατακέφαλα στην ...

Λοιπόν στο πρωτο μέρος καλύψαμε το περιβάλλον που απαιτείται για να είναι πετυχήμενη η ημέρα των 24 ωρών. Το άλλο απαραίτητο συστατικό είναι η μπίρα. Όχι κρασί, έτσι κι αλλιώς χαμένο θα πήγαινε, μόνο μπίρα. Ξέρω ότι μερικές φορές μου βγαίνει περίεργα και ακούγεται σαν κακία, αλλά αυτή είναι μια πλευρά των Φιλανδών που δεν αντέχω με τίποτα. Ο χειρότερος συνδυασμός κοκτέιλ σε αυτό τον πλανήτη είναι οι Φιλανδοί με το αλκ οόλ. Ό χι ότι εγώ δεν έχω μεθύσει, αρκετές φορές ώστε να υπάρχουν πολλοί και διάφοροι που να με θυμούνται. Αλλά πάντα κατέληγα στο να τραγουδ άω τίποτα τρελά ρεμπέτικα που τα θυμάμαι μόνο μεθυσμένος και γενικά να είμαι σε καλή διάθεση. Γενικά και οι φίλοι μου είναι μια από τα ίδια. Ο κολλητός μου μέθυσε στο γάμο μου και το πιο ακραίο που έκανε ήταν μετά από πενήν τα χρόνια άκαπνος, άρχισε να καπνίζει πούρα!!! Οι Φιλανδοί είναι κάτι σαν Dr . Jekyll και Mr . Hyde . Όταν είναι νορμάλ είναι μετρημένοι στα πάντα, ακόμα και στο να εκφράσουν τα πιο απλά συναισθήματα, ...

Όπως σας είχα πει πριν από μερικά posts αυτή η εβδομάδα είναι η τελική ευθεία για τις καλοκαιρινές διακοπές. Για την Φιλανδία ο Ιούλιος είναι ο μήνας που οι πάντες λείπουν διακοπές συμπεριλαμβανομένων και των δημοσίων υπηρεσιών, τυχερή η Ευρώπη, την πρώτη Ιουλίου η Φιλανδία αναλαμβάνει την προεδρία και όταν οι Φιλανδοί γυρίσουν από τις διακοπές τους γεμ άτο ι όρεξη για δουλειά με τα παιδιά να ετοιμάζονται να πάνε σχολείο γύρω στις 10 Αυγούστου. Όλη η υπόλοιπη Ευρώπη θα ...πηγαίνει διακοπές!!! Έ τσ ι για 2 μήνες η κατά τα άλλα υπερεργατική Ε.Ε. θα βρίσκεται σε ...διακοπές. γι’ αυτό χαλαρώστε!!! Johannus είναι η ημέρα που οι Φιλανδοί διαμαρτυρόμενοι γιορτάζουν τον Ιωάννη τον πρόδρομο και αυτό μου πήρε γύρω στα δυο χρόνια να το καταλάβω γιατί κάθε φορά που ρώταγα η πρώτη απάντηση ήταν ‘μεσοκαλόκαιρο’ κάποια στιγμή κάποιος καλός άνθρωπος μου εξήγησε ότι στην πραγματικότητ α είναι θρησκευτική γιορτ ή αλλά επειδή συμπίπτει με την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου έχει κατά κάποιο τρόπο χαθε...

Για να μην νομίζετε ότι όλα τα στραβά και ανάποδα συμβαίνουν στην Ελλάδα και ότι μόνο στην Ελλάδα η εξουσία έχει μόνιμη αρτηριοσκλήρωση σας έχω νέα από τη Φιλανδία. Τ ους τελευταίους μήνες συμβαίνουν μια σειρά από εμπρησμούς που ξεκίνησαν την πρωτομαγιά με τον εμπρησμό και ολοκληρωτική καταστροφή του παλιού ξύλινου σιδηροδρομικού σταθμού στο Helsinki . Το συγκεκριμένο κτίριο βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το κοινοβούλιο σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία του Helsinki και τα τελευταία δυο χρόνια είχε ξεκινήσει μια μεγάλη συ ζήτηση για το αν θα έπρεπε να το διαμορφώσουν σε χώρο τέχνης, εκθέσεων και συναυλιών ή να πουληθεί σε ιδιωτική εταιρία και να μετατραπεί σε εμπορικό κέντρο. Αλλά η υπεύθυνη δημοτική αρχή ανέβαλε μόνιμα την απόφαση παρ΄ολο που όλα δείχνανε ότι μάλλον ήταν έτοιμη να το πουλήσει. Μεγάλο ρόλο που καθυστερούσε να παρθεί η απόφαση έπαιξε η συλλογή υπογραφών που έφτασε σε πάνω από τις 60,000, αριθμό ρεκόρ για κάτι αντίστοιχο στη Φιλανδία. Να σας δώσω να καταλάβετε οι υπογρ...

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στη Λαπωνία πριν από μερικές μέρες και η ώρα είναι 12.30 την νύχτα. Για όσους δεν ξέρουν η Φιλανδία ζει αυτή τη στιγμή τη μέρα που κρατάει 24 ώρες αλλά το φαινόμενο είναι πιο ισχυρό στη Λαπωνία. Με τη Λαπωνία αισθάνομαι μια παράξενη έ λξη που έγινε σχεδόν έρωτας τον προηγούμενο Δεκέμβριο που σε θερμοκρασίες που φτάναν τους -30 αποφάσισα να ζήσω μια ταξιδιωτική περιπέτεια. Είχα πολλά χρόνια να το κάνω, να ξεκινήσω για κάπου με ένα σάκο και να χρησιμοποιήσω ότι μέσο μπορούσα να βρω σε ένα ταξίδι χωρίς σταματημό. Ξεκίνησα από το Helsinki με το βραδινό τρένο για Rovaniemi . Το ταξίδι διαρκεί 12 ώρες και για όσους με ξέρουν ύπνος όταν ταξιδεύω είναι αδύνατο έτσι πέρασα όλο το βράδυ ξύπνιος παρακολουθώντας συνεπιβάτες μου και διαβάζοντας. Το να παρακολουθείς τι γίνεται έξω είναι σχεδόν αδύνατο μ ιας και Δεκέμβριος σημαίνει μόνο νύχτα και χιόνι που σε μερικά μέρη ξεπερνάει το μέτρο. Μέχρι το Tampere , την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Φιλανδίας και γύρω ...

Σήμερα έκανα κάτι που φαντάζομαι ότι έπρεπε να έχω κάνει από την πρώτη χρονιά που ήρθα στη Φιλανδία ....αλλά πάντα κατι συνέβαινε. Είδα την αλλαγή φρουράς στο κέντρο. Κατι σαν την αλλαγή φρουράς μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη. Την προηγουμένη βδομάδα στο ραδιόφωνο ανάμεσα σε αυτά που συμβαίνουν μέσα στη β δομάδα που έρχεται αναφέραμε και τη αλλαγή της φρουράς κάθε παρασκευή μπροστά στο π ροεδρικό μέγαρο στις 11.30 το πρωί, και μιας και δεν μπορείς να αναφέρεις κατι που δεν το έχεις δει ποτέ αποφάσισα ότι ήρθε ο καιρός να το δω με τα ίδια μου τ α μάτια. Έτσι σήμερα στις 11.15 ήμουνα στημένος μπροστά από το προεδρικό μέγαρο και περίμενα ...μονάχος!!! κατι σαν τις μονάχους - μονάχους. Ούτε ένας Γιαπωνέζος τουρίστας, εγώ και κατι εργάτες που δουλεύανε μέσα από τον μεταλλικό φράχτη. Λοιπόν, το προεδρικό μέγαρο της Φιλανδία ς ειναι δίπλα στο δημαρχείο και παραδίπλα σε μια πραγματικά εντυπωσιακή σουηδική πρεσβεία. Η σουηδική πρεσβεία θέλοντας να θυμίζει μόνιμα στους Φιλανδούς ότ ...

Τεύχος αριθμός 15 του original Ovi magazine , δυστυχώς μόνο για τους αγγλόφωνους. Τώρα οι μη αγγλόφωνοι μπορείτε να ρίξετε και μια ματιά, Υπάρχουν και σκίτσα!!! Εντάξει αυτό ήταν χιούμορ αλλά χρειαζόμαστε κάθε βοήθεια ειδικά τώρα που έχουμε και ένα πόλεμο από έναν γελοίο Φιλανδό ‘Μικρούτσικο’ όπως τον αποκάλεσε ο Derek , και πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε δυνατοί, δυστυχώς αυτό δείχνεται στο internet μόν o με επισκέψεις στο site . Ρίξτε μια ματιά λοιπόν. Παρ’ επιπτοντως, πάντα ψάχνουμε για νέους συνεργάτες σε όλο το κόσμο και σύντομα σκεφτόμαστε να έχουμε σελίδες σε διάφορες γλώσσες, οπότε τα ελληνικά θα είναι σίγουρα μια από αυτές. Διαβάστε το Ovi magazine

Συχνά φίλοι που τηλεφωνούν από την Ελλάδα κάνουν την ερώτηση, θέλεις να σου στείλουμε κάτι; Σου λείπει τίποτα; Λοιπόν πριν από μερικές μέρες μιλούσα με ένα πολύ στενό φίλο που ζει τα τελευταία 15 χρόνια στο Βέλγιο και όπως και η αφεντιά μου αρνείται να επιστρέψει στην Ελλάδα ακόμα και για διακοπές. Κάποια στιγμή, δεν είμαι σίγουρος πως έγινε, έπεσε η ερώτηση: τι σου λείπει από την Ελλάδα. Λοιπόν επειδή ο φίλος μου είναι Θεσσαλονικιός και έχουμε περάσει παρέα αξέχαστες στιγμές στη Θεσσαλονίκη και λόγω της κοινής μας αδυναμίας στο καλό και χλιδάτο φαγητό βάλαμε και οι δυο μας πρωτο το σουβλάκι. Εντάξει, γύρο με πίτα για τους Θεσσαλονικιούς! Και ο φίλος μου έχει δίκιο, σε εκείνο το στενάκι στη παραλία της Θεσσαλονίκης με τα σουβλατζίδικα πίνοντας ρετσίνα. Η ρετσίνα πάει καλά με το σουβλάκι. Απαραίτητο στο σουβλάκι είναι το δυνατό τζατζίκι. Α! Το τζατζίκι. Για όσους ζουν εκτός Ελλάδος είμαι σίγουρος ότι είδατε τις τουριστικές αφίσες που προωθούν την Τουρκία, το Μαρόκο και την Ελλ...

Σήμερα το πρωί ήμουνα στη Passila , προάστιο του Helsinki που φιλοξενεί την κεντρική και μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της Φιλανδίας. Για τις βιβλιοθήκες της Φιλανδίας σας έχω ήδη μιλήσει, αυτό όμως που είναι σημαντικό με τη βιβλιοθήκη της Passila είναι ο αρχιτέκτονας που την σχεδίασε. Ο μοναδικός Alvar Aalto. Λοιπόν η Φιλανδία είναι γνωστή για τη ΝΟΚΙΑ, τον Sibelius , τους υψηλούς αριθμούς αυτοκτονιών και αλκοολισμού και τους Mika Hakinen και Kimi Reikonen . Για τους τελευταίους έχω την άποψη ότι όσο νορμάλ και να είσαι άμα τους ακούσεις να δίνουν συνέντευξη το ρίχνεις στο ποτό και σε χρόνο ρεκόρ αποφασίζεις να αυτοκτονήσεις. Η γλώσσα που συνεντευξιάζονται δεν έχει σημασία. Το όνομα του Alvar Aalto όμως ήταν ένα από τα δυο τρία πράγματα που ήξερα για τη Φιλανδία πριν πατήσω το πόδι μου στη χώρα. Για την ακρίβεια σε ένα βιβλίο αρχιτεκτονικής που έχω, το όνομα του κατέχει ολόκληρο κεφάλαιο. Εγώ βέβαια δεν είμαι αρχιτέκτονας αλλά αυτό που μου αρέσει στη δουλειά του είναι οι καμπύλ...