Ένας Έλληνο-Φιλανδός Episode V και κάτι

Πριν συνεχίσω την ιστορία με την γνωριμία μου με τον ελληνοφιλανδό πολιτικό πρέπει να σας πω και κάποια πράγματα για τον ίδιο για να νιώσετε περισσότερο την ιστορία.

Ο Κωνσταντής ήρθε στη Φιλανδία το 70 με Φιλανδέζα γυναίκα και παιδί στην αγκαλιά. Τα πρώτα χρόνια ζούσε τα καλοκαίρια στην Ελλάδα με ένα μαγαζάκι με τουριστικά που είχε στο νησί και το χειμώνα στη Φιλανδία κάνοντας ...εμπόριο! όπως είπα και στα comments του προηγουμένου post λέγοντας εμπόριο εννοούμε γούνες και η αγορά γνώριζε άνθηση την εποχή οπότε και ο Κωνσταντής άρχισε από το να πουλήσουμε και καμιά γούνα να γίνεται πραγματικός έμπορας με σοβαρά έσοδα, το μαγαζάκι στην Ελλάδα όμως σταθερό και η γυναίκα να μένει με τα παιδιά από άνοιξη μέχρι φθινόπωρο. Τα παιδιά τώρα είχαν γίνει δυο και η γυναίκα είχε και καλή δουλειά άρα έπρεπε να μένει στη Φιλανδία και να επισκέπτεται οικογενειακώς τον μπαμπά στον Ιούνιο μόνο.

Κάποια άνοιξη λοιπόν η Φιλανδέζα αποφάσισε να κάνει έκπληξη στον Κωνσταντή και πήγε στο νησί ...απρόσκλητη όπου βρήκε τον Κωνσταντη να σκορπάει ...απλόχερα αυτό που της είχε δώσει τόσο ρομαντικά όταν πρωτογνωρίστηκαν και ...τέλος το μαγαζάκι, πουλήθηκε άμεσα και ο Κωνσταντής από τον Ιούλιο απέκτησε ravintola (εστιατόριο) στο Ελσίνκι με τοπικό νησιώτικο μενού.

Επιστρέφοντας στην ιστορία μας λοιπόν, αποφάσισα να κάνω διάλειμμα με τον Κωνσταντή μέχρι να συναντήσω το γραμματέα του κόμματος ψάχνοντας απελπισμένα τρόπο να ξεφύγω. Οι άλλοι υποψήφιοι μου πήγαιναν πραγματικά πολύ καλά και για πρώτη φορά μετά από πολλές αναμετρήσεις το κόμμα είχε ελπίδες και για τρίτη έδρα σε μια περιοχή που με προσπάθεια έβγαζε δυο βουλευτές. Αυτό που με βοηθούσε ήταν ότι οι κυρίως αντίπαλοι ήταν πιο μακριά και αντιπαθείς για μένα από το κόμμα που βοηθούσα. Και η ώρα για μεσημεριανό με το γραμματέα έφτασε και ο γραμματέας ήρθε με δυο από τους υποψηφίους μου, αυτούς που ήταν σίγουροι για τη βουλή! Ποιος Τουτάτης και ποιος Δίας, εκεί μέσα στο εστιατόριο έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου και παραδόθηκα στη μοίρα μου ξεχνώντας όλες τις δικαιολογίες που είχα σκεφτεί. Αυτοί ήταν οργανωμένοι κι εγώ χαμένος από χέρι. Τώρα ένα πράγμα μου έμενε, να βρω γιατί τον θέλανε τόσο πολύ και να κάνω τη δουλειά μου όσο μπορούσα καλύτερα με την ελπίδα να μου φτιάξει μια κάποια φήμη και να με βοηθήσει να βρω δουλειές.

Το Σαββατοκύριακο, οι Φιλανδοί εξαφανισμένοι και εγώ αποφάσισα να το περάσω με τον Κωνσταντη μπας και βάλουμε κάποια γραμμή. Λοιπόν η μόνη γραμμή που μπήκε πιο ψηλά ήταν αυτή της πίεσης μου και της ζυγαριάς μου. Πρώτον μπήκα σε ένα γαστρονομικό μαραθώνιο που κάλυψε από ελληνική κουζίνα μέχρι ελληνοφιλανδική κουζίνα, από γεμιστό κοτόπουλο με φέτα μέχρι πουρέ πατάτας με κομματάκια από μοσχαράκι, κομματάκια το διευκρινίζω! Χτυπήσαμε αλύπητα όλα τα γλυκά που βρίσκαμε στις διαδρομές μας και εκεί κολλάει το δεύτερο. Ο Κωνσταντής θεωρώντας ότι εγώ είμαι άβγαλτος αθηναίος και με τη ρήση ‘τι ξέρετε εσείς οι Αθηναίοι από ζωή’ με γύρισε σε όλο το Ελσίνκι. Τώρα εσείς που νομίσατε ότι μου έδειξε τον καθεδρικό ναό και το προεδρικό μέγαρο χάσατε.

Σε μερικές ώρες γνώρισα όλα τα μπουρδέλα και τα στριπτιτζάδικα του Ελσίνκι, έμαθα σε ποιο είναι μόνο ρωσιδες, σε ποιο μόνο ουκρανες και Εσθονές και οδηγίες για αυτό που είναι ‘ευρωπαίες’ δηλαδή Δανέζες και σουηδέζες. Οι οδηγίες έγκειτο στο να αποφεύγω τις Δανέζες και πως να τις ξεχωρίζω. Μετά έμαθα ότι η Τάνυα δεν είναι ακριβώς Τάνυα αλλά κάτι από Μπορίς και τα φιλανδικά καλλιτεχνικά ονόματα διαφόρων ...καλλιτεχνών! το ίδιο βράδυ η γυναίκα μου ανησύχησε ότι το δεύτερο έμφραγμα ερχόταν και ότι τελικά ο φιλανδικός αέρας αποδεικνυόταν επικίνδυνος για μένα. Κι έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω το σχέδιο ωμέγα.

Το σχέδιο ωμέγα ή σχέδιο απελπισίας έλεγε ότι δικτατορικά θα αποφάσιζα τι θα έκανε και τι θα έλεγε και κάπως θα του το επέβαλα. Στη Φιλανδία οι υποψήφιοι ακολουθούν πρόγραμμα ομιλιών, συγκεντρώσεων και παρουσιάσεων στα ΜΜΕ ώστε να αποφεύγονται οι εσωτερικές συγκρούσεις και μέχρι ενός σημείου το σύστημα δουλεύει. Έτσι μπόρεσα να αλλάξω το πρόγραμμα του κερδίζοντας λίγο χρόνο για να γράψω από ομιλίες μέχρι να φτιάξω την εμφάνιση. Άλλο πράγμα που αποφάσισα είναι μαζί του να χρησιμοποιήσω κάποιες ελληνικές μεθόδους που θυμόμουνα από το παρελθόν. Έτσι λοιπόν με τη βοήθεια της Φιλανδής φίλης γράψαμε μικρά κείμενα, περισσότερο γεμάτα σλόγκαν και λιγότερο ομιλίες, με μεγάλα γράμματα για να είμαστε σίγουροι ότι θα τα διαβάζει βάζοντας δίπλα και τα ελληνικά για να εξασφαλίσουμε τι λέει ώστε ακόμα κι όταν μπερδεύεται να βλέπει το γνώριμο ελληνικό κείμενο και να μην χάνεται. Παράλληλα νοικιάσαμε ένα van και βάλαμε τη φάτσα του, το σλόγκαν και το σήμα του κόμματος και είπαμε στον οδηγό να κάνει βόλτες στο Ελσίνκι για δυο τρεις ώρες το πρωί, το μεσημέρι και κατά τις πέντε το απόγευμα.

Στη Φιλανδία τα κόμματα στήνουν τέντες με το υλικό τους και κάποια κομματικά στελέχη που ενημερώνουν τον κόσμο και σερβίρουν καφέ και το μεσημέρι μια σούπα που οι Φιλανδοί λατρεύουν, μπιζελόσουπα η καλύτερα σούπα από αρακά. Επειδή είναι αεικίνητος και γενικά φιλικός με τους ανθρώπους αποφάσισα να τον τρέχω σε όλα αυτά τα σημεία γύρω στο Ελσίνκι αποφεύγοντας τις ομιλίες και δίνοντας του την ευκαιρία να γνωρίσει περισσότερο κόσμο και να νιώσει το κέντρο του ενδιαφέροντος. Και βέβαια ελληνικοτατα έκλεινα και ένα καφέ κοντά όπου μπορούσε να πάρει μερικούς για καφέ και να τους μιλήσει από κοντά και πιο χαλαρά. Γνωρίζοντας δε το πρόγραμμα των άλλων υποψηφίων απέφευγα τις συναντήσεις αφήνοντας τον για καμιά ώρα να μονοπωλεί τη τέντα. Με την αφίσα είχα μερικά προβλήματα αλλά στο τέλος συμβιβάστηκε με μια δίμετρη που η εικόνα του είχε ο ίδιος το ύψος με το δικό μου. Το προβάραμε γι’ αυτό το ξέρω!

Κουρεύτηκε λίγο μοντέρνα οχι σε στιλ ελληνικός στρατός περίοδος 67-74, πήραμε μερικά πουκάμισα, οχι άσπρα και του έδωσα μερικές από τις δικές μου γραβάτες μιας και μόνο αυτές του άρεσαν σε αντάλλαγμα τη μια τη δικιά του που και την έκαψα!!! Με το κουστούμι ...ακόμη αντιμετωπίζω πρόβλημα!!!

Για κάποιο άγνωστο για μένα λόγο αφέθηκε και έκανε ότι του έλεγα, οχι μόνο αυτό αλλά άρχισε και να το διασκεδάζει, να νιώθει λίγο αντιπρόσωπος του κόμματος και εγώ να χαλαρώνω. Λάθος!!! Γιατί από ένα σημείο και ύστερα με τη κοπέλα θεωρήσαμε ότι είχε μάθει το ποίημα και σταματήσαμε να σιγουρεύουμε ότι το έλεγε. Α! Για να μην το ξεχάσω, για μένα έλεγε ότι είμαι ο σωματοφύλακας του και η κοπέλα η γραμματέας του και επειδή βέβαια λόγω μεγέθους ξεχώριζα, σπάνια μιλούσα και απλά παρατηρούσα ο κόσμος άρχισε να με βλέπει λίγο ...περίεργα με αποτέλεσμα να γίνουν μια δυο παρεξηγήσεις που θα χρειαστώ άλλο Post για να τις περιγράψω.

Τώρα δεν ξέρω τι με έπιασε μια μέρα και λέω στη κοπέλα να ακούσει τι λέει να δούμε πως πάει. Η κοπέλα μετά από πέντε λεπτά τον βούτηξε παραμάσχαλα και πήγαμε για ...καφέ όσο πιο μακριά μπορούσαμε. Ενώ ο Κωνσταντής θαύμαζε τη σερβιτόρα η κοπέλα μου είπε μερικά αποσπάσματα, ‘ξέρετε ποιος είμαι εγώ; εγώ είμαι ο γιος του Περικλή του μεγάλου από την πλευρά της γιαγιάς του πατέρα μου και θα σας φέρω τη δημοκρατία,’ ‘εμάς στην Ελλάδα οι γονείς μας μας δίναν και ένα χαστούκι την ημέρα για να μαθαίνουμε, εδώ τα παιδιά έχουν γίνει κουμουνιστές, άκου να καταγγείλει το παιδί τον πατέρα γιατί το έδειρε,’ ‘οι σοσιαλιστές είναι κρυφοκουμουνιστες και αν πάρουν την εξουσία σχεδιάζουν να μας παραδώσουν στη Ρωσία’ και το πιο καλό για το τέλος. Αρχηγός του κόμματος και υποψήφιος πρωθυπουργός γυναίκα οπότε ‘ψηφίστε την γιατί κάθε σπίτι χρειάζεται και μια γυναίκα νοικοκυρά και ψηφίστε και μένα γιατί κάθε σπίτι χρειάζεται και έναν αληθινό άντρα για να ελέγχει τα πράγματα.’

Με την πίεση να καλπάζει στα τρακόσια και εκτός εαυτού πια του λέω αν είναι τρελός και αν ξέρει τι λέει και με πολύ φυσικό ύφος γυρνάει και μου λέει ‘δεν πιστεύω να κάνεις τίποτα μαζί της, γιατί έχει πολύ μικρά βυζιά’ Η κοπέλα μου είπε σκασμένη στα γέλια ότι την ώρα που τον έφερνε στο αυτοκίνητο και χωρίς να καταλάβει πως της είχε ...ξεκουμπώσει το σουτιέν!!! Και να σκεφθείτε ότι ήταν χειμώνας και ήμασταν ντυμένοι σαν αρκούδες!!!

Και η μέρα μου δεν είχε τελειώσει, επιστρέφοντας στο σπίτι βρήκα μια σειρά από μηνύματα από όλους τους υποψήφιους μου και που τηλεφωνώντας μου λέγαν ακριβώς το ίδιο πράγμα, ότι είχα κάνει κάτι ...ανήθικο δίνοντας τις καλές μου ιδέες στον συμπατριώτη μου. Κυρίες και κύριοι είχα κάνει επανάσταση στη φιλανδική πολιτική ζωή. Κάθε γωνία και κάθε δρόμος στο Ελσίνκι είχε γεμίσει με van σε διάφορα χρώματα με φωτογραφίες των υποψηφίων και τα γραφεία ενοικίασης αυτών των van ήθελαν να με κάνουν εθνικό τους ήρωα!!! Εκείνο το βράδυ για πρώτη φορά είπα στη γυναίκα μου ότι μάλλον ήρθε η ώρα να την κάνουμε για Αγγλία που την ξέρω και καλά και την καταλαβαίνω. Και εκείνη δεν απάντησε ...το σκεφτόταν!

Πενήντα μέρες ακριβώς πριν από τη μέρα των εκλογών μια εκπομπή του δευτέρου κρατικού καναλιού αποφασίζει να κάνει ένα αφιέρωμα στους ΄ξένους΄ υποψηφίους και μιας και ήξερα την παραγωγό αποφασίσαμε να πάει. Δυο μέρες τον δασκαλεύαμε και ήμασταν πια σίγουροι ότι το ποίημα το είχε μάθει, έκανα και ένα ραντεβού με την φίλη παραγωγό και κανονίσαμε να τον βάλουμε τελευταίο στο πανελ ώστε να έχει την ευκαιρία να ακούσει τι λένε οι υπόλοιποι και να χαλαρώσει.

Του εξηγήσαμε ότι δεν έχουμε κανένα λόγο με τα σκηνικά και ότι δεν υπήρχε πιθανότητα να εμφανιστεί με ελληνική και φιλανδική σημαία στα χέρια και εκεί έχοντας πια παραδώσει από επιχειρήματα έκανα σοβαρό λάθος, του είπα ότι αυτές ήταν φιλανδικές εκλογές για το φιλανδικό εθνικό κοινοβούλιο και δεν μπορούσε να εμφανιστεί με ελληνική σημαία και μπαρλο για υπόκρουση γιατί Φιλανδοί ψηφίζανε!!! Αμ δεν έλεγα να μάθω με τίποτα!

Φτάσαμε στο studio μια ώρα νωρίτερα για να εξοικειωθεί, τον περάσαμε από το make up και αφού πια είχε κάνει το μεγάλο βήμα να βάλει make up βάψαμε και τα μαλλιά ...μαύρα που του έγινε από τότε και συνήθεια!!! Τον έβαλα να καθίσει στην καρέκλα που θα καθόταν και του εξήγησα που θα καθόταν ο καθένας, η παρουσιάστρια θα καθόταν δίπλα του κι αυτή στο κόλπο. Του έδωσα να φορέσει και τα γυαλιά μου μιας και τα δικά του ήταν κάτι μεταξύ Ωνάση και Νανά Μουσχούρη και επανήλθαμε στο σαλόνι να πιούμε καφέ.

Σε λίγο καταφθάνει ένας υποψήφιος με καταγωγή τη Σομαλία και ένας με καταγωγή την Τουρκία!!! Τον Σομαλό τον ήξερα ήδη και έτσι αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε με τον Κωνσταντη να παρακολουθεί τον ...Τούρκο που και τον ήξερε και που είχε και εστιατόριο. Όταν κατέφθασε και δεύτερος με καταγωγή την Τουρκία και από διαφορετικό κόμμα ένιωσα τα μάτια του να ...σιγοκλεινουν αλλά δεν είπε τίποτα. Εγώ από την πλευρά μου πήρα την πρωτοβουλία να τους συστήσω όλους μεταξύ τους μιας και με τον ερχομό δυο ακόμα ήμουν αυτός που ήξερε τους περισσότερους. Και έτσι φτάσαμε σε μια κοπέλα από τη Σομαλία η οποία συστήθηκε στα ...αγγλικά λέγοντας ότι δεν μιλάει ακόμα φιλανδικά!!! Το πιο τρομακτικό, δεν μίλαγε ούτε σουηδικά παρ’ όλο ότι κατέβαινε σαν υποψήφιος του Σουηδόφωνου κόμματος!!! Οι Τούρκοι δεν ανταλλάξανε καν χειραψία μεταξύ τους το μόνο που ανταλλάξανε ήταν βλέμματα που βγάζαν κεραυνούς, και ο Κωνσταντής δείχνοντας ευγενικότατα τον νεοφερμένο με τεντωμένο το δάχτυλο μου λέει στα ελληνικά, ‘αυτός είναι κουμουνιστής!!!’ Οπότε και αυτός δεν δέχτηκε το τεντωμένο χέρι του νεοφερμένου Τούρκου αλλά μπροστά στο κοινό εχθρό με τον άλλον Τούρκο μόνο που δεν αγκαλιαστήκανε!!! Εγώ μουρμούριζα, ψυχραιμία αγόρι μου, μην αρχίσεις και σκέφτεσαι την Αγγλία, ψυχραιμία και κάνει πολύ κρύο έξω!!!

Η παρουσιάστρια με την παραγωγό ήρθαν και είπαν δυο κουβέντες με τον κάθε υποψήφιο και πήγαν για τις τελευταίες προετοιμασίες ο Κωνσταντής ήπιε το δεύτερο καφέ του βάζοντας και βγάζοντας τα γυαλιά αλλά σε γενικές γραμμές ψύχραιμος και ήρθε και η κοπέλα που με βοηθούσε πάντα για να μου μεταφράζει τι λένε μιας και η εκπομπή ήταν ...live!!! στο σαλονάκι απόλυτη ησυχία, το μόνο που ακουγόταν ήταν τα δικά μου ...δόντια να χτυπάνε γιατί είχα αρχίσει να πανικοβάλλομαι μιας και συνειδητοποιούσα που ήμουνα και τι έκανα!

Και έτσι με την προτροπή μιας βοηθού περάσαμε στο κυρίως studio για να δοκιμάσουν τα μικρόφωνα και τους προβολείς, η εκπομπή άρχιζε σε δυο λεπτά, εγώ τη μια στιγμή ίδρωνα και την άλλη έτρεμα και ...εδώ θα το κόψω για τρίτο επεισόδιο. Λυπάμαι αλλά χρειάζομαι πολύ χώρο για να περιγράψω τι συνέβη σε μια εκπομπή που ήταν προγραμματισμένη για μια ώρα και κατέληξε μετά από 40 λεπτά να δείχνει την συμφωνική ορχήστρα του κρατικού ραδιοφώνου να αποδίδει Chopin!

************************************

Η φωτογραφία είναι από το καθεδρικό ναό στο κέντρο στις τέσσερις το απόγευμα, είπαμε φθινόπωρο και σιγά-σιγά όλο και σκοτεινιάζει!!!

************************************

Σήμερα το πρωί με πήρε τηλέφωνο από το νησί για να μου πει ότι όλο το βράδυ το σκεφτόταν και ήθελε να με ρωτήσει αν κάνει καλά να απέχει και από αυτές τις εκλογές που θα γίνουν σε λίγους μήνες. Τον διαβεβαίωσα ότι και ο Καραμανλής (ο θείος, ο εθνάρχης) το ίδιο έκανε και μετά τον ξανακάνανε πρόεδρο και ηρέμισε!

************************************

Στο ένθετο μηνιαίο Ovi magazine που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Οκτωβρίου κάνουμε ένα αφιέρωμα στα blogs μιας και είναι έντονη και σχετικά καινούργια εμπειρία για μένα. Όσοι θέλετε να συμμετάσχετε είστε ευπρόσδεκτοι. Μπορείτε να στείλτε μου τα κείμενα σας μέχρι τις 28 Σεπτεμβρίου στο mail που είναι στο profile και μπορούν να είναι στα αγγλικά η στα ελληνικά. Θυμηθείτε ότι το κοινό είναι διεθνές οπότε όσοι μπορείτε να γράψετε στα αγγλικά θα ήταν καλό χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα ελληνικά άρθρα δεν θα συμπεριληφθούν στο PDF που θα φτιάξουμε.

ovi magazine, ovi lehti, Finland, Φιλανδία & theOviMagazine