Μια φορά κι ένα καιρό...

Μια φορά και ένα καιρό, πολύ πολύ μακριά - σε κείνες τις μακρινές χώρες που είναι φτιαγμένες από λευκό και χιόνι – υπήρχε ένα αρχοντικό όλο φτιαγμένο από πάγο και μέσα του ζούσε ένας πολύ καλός άρχοντας! Ήταν ένας πολύ γέρος και πολύ σοφός άρχοντας, όλοι τον αγαπούσαν σαν πατέρα και αυτός αγαπούσε τους πάντες σαν παιδιά του.

Ο άρχοντας ήταν ένας άνθρωπος της φύσης και αγαπούσε όλα τα πλάσματα της γιατί όπως έλεγε κι ο ίδιος τα πάντα γύρω μας έχουν ψυχή. Και όλοι στο τρανό βασίλειο του λευκού και του χιονιού ήξεραν ότι ο άρχοντας δεν είχε κανέναν εχθρό γιατί και η φύση του ανταπέδιδε την αγάπη του προστατεύοντας τον. Κάποιοι παλιοί θυμόντουσαν ιστορίες με τον άρχοντα να γυρνάει από εκστρατείες μακρινές, πάντα νικητής αλλά και πάντα λυπημένος και η μόνη του χαρά ήταν όταν σταμάτησαν οι πόλεμοι και οι άνθρωποι σταματήσαν να πηγαίνουν σε εκστρατείες είτε μακρινές είτε κοντινές.

Έτσι λοιπόν οι πάντες ζούσαν ευτυχισμένοι απολαμβάνοντας τη σοφία του και τις γεμάτες σοδειές που τους δίναν τα καλοκαίρια και ευχαριστούσαν καθημερινά τους θεούς του χιονιού γιατί την τύχη που τους έδωσε και ευχόντουσαν ο άρχοντας να ζούσε για πάντα. Αλλά τα χρόνια πέρασαν και ήρθε μια μέρα που ο άρχοντας δεν ήταν ο γέρος άρχοντας αλλά ο πολυυυυυύ γέρος άρχοντας, βλέπετε ακόμα και στα πολύ όμορφα παλάτια, αυτά τα φτιαγμένα προσεκτικά από πάγο και στολισμένα από τα ξωτικά του χιονιού, έρχεται μια μέρα που οι άρχοντες γερνάνε. Και τότε ακριβώς ο άρχοντας αρρώστησε. Και η αρρώστια ήταν τόσο σοβαρή που ακόμα και η φύση έμεινε ακίνητη και το χειμωνιάτικο σκοτάδι φάνηκε πιο μαύρο από ότι συνήθως.

Η γυναίκα του άρχοντα τρόμαξε και πάνω στη τρομάρα της έστειλε ανθρώπους της παντού σε κάθε πλευρά του βασιλείου να βρουν τους καλύτερους γιατρούς. Και για μέρες ερχόντουσαν γιατροί στο αρχοντικό από κάθε πλευρά του βασιλείου, κουβαλώντας περίεργα μυρωδικά και βότανα, φτιάχνοντας πολύχρωμες σούπες και αχνιστά ροφήματα.

Η αλήθεια είναι ότι η αρχόντισσα και όλοι οι άνθρωποι του άρχοντα τους περιμένανε μια ολόκληρη βδομάδα, και οι γιατροί προσπαθούσαν ξανά και ξανά, μέρα και νύχτα μέσα στο σκοτάδι γιατί μέρα αυτή την εποχή στη χώρα του λευκού και του χιονιού ήλιος δεν υπάρχει, αλλά οι πόνοι του άρχοντα δεν φεύγαν και ο πυρετός δεν έπεφτε.

Μόλις η εβδομάδα τελείωσε και αλλαγή δεν ήρθε η αρχόντισσα έστειλε πάλι όλους τους ανθρώπους της σε κάθε γωνία της ηπείρου καλώντας τους μάγους. Και οι μάγοι ήλθαν και ήταν μάγοι των λιμνών και μάγοι των δασών. Και ήρθαν κουβαλώντας μαγικά φίλτρα και περίεργα μεγάλα μανιτάρια που κουβαλούσαν οι βοηθοί τους, φτιάχνοντας ροφήματα από αράχνες και καταπλάσματα από τεραστία κουνούπια. Φυσικά κανένας δεν είπε τίποτα στον άρχοντα γιατί όλοι ξέραν ότι ο άρχοντας είχε παλιές φιλίες με τις αράχνες και τα κουνούπια δεν τον πειράζανε ποτέ, αλλά μπροστά στην απελπισία της η αρχόντισσα ήταν έτοιμη να δοκιμάσει τα πάντα.

Δοκιμάσανε και οι μάγοι μια ολόκληρη βδομάδα, μέρα και νύχτα, μέχρι ένα μικρό ήλιο φτιάξανε στην οροφή αλλά οι πόνοι δεν λέγανε να φύγουν και ο πυρετός όλο και ανέβαινε. Και πέρασε η βδομάδα και η αρχόντισσα όλο και απελπιζόταν.

Και την τρίτη βδομάδα η αρχόντισσα έστειλε για άλλη μια φορά τους ανθρώπους της, τώρα σε όλη τη γη και κάλεσε τις μάγισσες!!! Και ήρθαν οι μάγισσες από τις σπηλιές και τους λόφους και φέραν μαζί τους καταπράσινα φίλτρα και φωνακλάδικα ξόρκια κάνοντας προσευχές σε αρχαίες γλώσσες και σε πνεύματα που μόνο τα ξωτικά του χιονιού ξέρουν τα ονόματα τους.

Και προσπαθήσαν την πρώτη μέρα και ο πόνος μεγάλωνε και ο πυρετός δεν έπεφτε. Και δοκιμάσανε και τη δεύτερη μέρα και δεν άλλαξε τίποτα και ύστερα δοκιμάσανε και την Τρίτη και την τέταρτη μέρα και την πέμπτη μέρα . Και τώρα πια ο άρχοντας είχε αρχίσει να βογγάει δυνατά από τους πόνους και ο πυρετός να καίει τα σκεπάσματα.

Οι μάγισσες είχαν απογοητευτεί πια και ότι και να δοκιμάζανε αντί για να βοηθάει έκανε τον άρχοντα να πονάει πιο πολύ. Το σώμα του άρχοντα είχε αδυνατήσει πολύ και ο ίδιος ήταν πιο πολύ ώρα στη χώρα του ύπνου παρά μαζί τους. Τώρα και η αρχόντισσα είχε αρχίσει να αρρωσταίνει, για τρεις βδομάδες τώρα δεν το είχε κουνήσει από το προσκεφάλι παρατηρώντας τους γιατρούς, τους μάγους και τις μάγισσες και προσευχόμενη σε όλους τους θεούς του χιονιού να κάνει τον άρχοντα της καλά. Είχε αρχίσει να αδυνατίζει, να μην περπατάει πολύ καλά και ένας από τους μάγους παρατήρησε ότι πρέπει να είχε πυρετό!

Το έκτο βράδυ και αφού δοκιμάσανε και τα πιο μυστικά τους ξόρκια οι μάγισσες, αποφασίσανε να πάνε νωρίς για ύπνο μιας και η επομένη την εβδόμη μέρα θα ήταν και η τελευταία και η πιο δύσκολη, και έπρεπε και να παραδεχτούν ότι δεν τα είχαν καταφέρει και ότι δεν ξέραν πως θα τα καταφέρουν. Είχαν αποφασίσει δε να ζητήσουν από τους μάγους και τους γιατρούς να δουλέψουν όλοι μαζί μπας και βρουν τη θεραπεία! Και τώρα που το λέμε όλοι ξέρουν πόσο δύσκολο είναι για τους γιατρούς, τους μάγους και τις μάγισσες να βρεθούν και να δουλέψουν όλοι μαζί, αλλά ο άρχοντας ήταν πολύ αγαπητός και κάτι έπρεπε να γίνει.

Και ήταν ακριβώς τη στιγμή που το παλιό ξύλινο ρολόι στη μεγάλη αίθουσα χτύπησε δώδεκα, στο μέσον ακριβώς της νύχτας όταν ....

****************************************

Αυτό το παραμύθι το αφιερώνω στη Δανάη, τη Δάφνη, τον Δημήτρη, τη Sofia, τη Majia, τον Urho, την Katie και τον Ορέστη!!!

Και σε ένα ...λίγο μεγαλύτερο κοριτσάκι, την Ρωξάνη!!!

****************************************

Αυτό το παραμύθι το έγραψα πριν από μερικά χρόνια όταν είχα μετακομίσει πια στην Φιλανδία και μετά την πρώτη μου επίσκεψη στη Λαπωνία. Το έγραψα έχοντας στο μυαλό μου ένα μικρό αγοράκι που βέβαια τώρα έχει γίνει ολόκληρο παλικάρι, τον Ορέστη!

Με τον Ορέστη φάγαμε παρέα το τελευταίο μου σουβλάκι το τελευταίο μου βράδυ στην Ελλάδα και πριν από ένα χρόνο όταν ήρθαν αν με δουν βγήκε από το αεροπλάνο κρατώντας καμαρωτά ένα πακέτο με ...σουβλάκια!!!

****************************************

Λυπάμαι αλλά πάλι το αρχικό κείμενο το είχα γράψει στα ...αγγλικά κι έτσι χρειάσθηκε να το ...μεταφράσω. το ‘λυπάμαι’ γιατί νιώθω ότι το πρωτότυπο είχε ρυθμό που τον χάνει εδώ!

Η εικόνα όπως και στο προηγούμενο παραμύθι είναι φτιαγμένη πάνω σε πολτό με την ίδια τεχνική και ακολουθώντας τον τρόπο που ζωγραφίζουν στη Λαπωνία. Αυτή η εικόνα όπως και η προηγουμένη είναι ζωγραφισμένες γι αυτό το παραμύθι!

****************************************

Η εισαγωγή από το τρίτο ...σύντομα και μετά διαλέγετε πιο θέλετε να συνεχίσουμε!!!

ovi magazine, ovi lehti, Finland, Φιλανδία & theOviMagazine