Τουρκικές αυθαιρεσίες

Χτες την ώρα που έγραφα το κείμενο που τελικά πέρασα εδώ, νομίζω ότι τα δάχτυλα μου τρέμανε στο πληκτρολόγιο μόνο με την σκέψη του τι έγραφα και του τι είχα σκεφτεί τόσα χρόνια πριν. Διαβάζοντας πάλι τι είχα γράψει, ένιωσα την τρεμούλα στα λάθη που είχα κάνει και αποφάσισα να μην τα διορθώσω για να μου θυμίζουν το πως ένιωθα τη στιγμή που έγραψα ότι έγραψα.

Και αυτό μέχρι που διάβασα τη χθεσινή ‘Ελευθεροτυπία’ όπου ένας Τούρκος στρατιωτικός κάνει δηλώσεις για το συμβάν και τη γενικότερη κατάσταση στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Λοιπόν θαυμάστε: «Εμείς έχουμε καταρρίψει μερικά από τα αεροπλάνα τους κατά τη διάρκεια εναέριων ελιγμών που αποκαλούνται αερομαχίες. Φυσικά έχουν πέσει και δικά μας αεροπλάνα. Οι αερομαχίες είναι αναγκαίες για την αξιολόγηση της πολεμικής ικανότητας και των δύο πλευρών"!».

Βρε καραγκιόζη καραβανά πως τολμάς; Το καραγκιόζη καραβανά κολλάει και στις δυο πλευρές, μιας και η ιδιότητα δεν αντανακλά απαραίτητα την εθνικότητα. Βρε ρεμάλι που είσαι χωμένος στο γραφειάκι σου και για την δόξα και τις κλάρες σου παιδάκια σκοτώνονται και άλλα παιδάκια μένουν ορφανά, τι λες;

Όταν έγινε η ιστορία με το Σισμίκ, επί Παπανδρέου, όταν ο Αντρέας το έπαιξε μάγκας και μπράβο του, ήμουνα από τους τυχερούς που καλέσανε από τις εφεδρείες. Για δυο μέρες και νύχτες μας είχανε σε βραχάκια περιμένοντας να δούμε ΄το άσπρο των ματιών των Τούρκων.’ Είμαι σίγουρος ότι κάποιος Τούρκος την ίδια στιγμή έψαχνε το λευκό των δικών μου ματιών.

Και όταν γυρίσαμε μας υποδέχτηκε ανώτερος αξιωματικός που μας έλεγε τι συμβαίνει. Και αφού μας είπε ότι είχε κλείσει η αμερικανική βάση του ελληνικού και ο Παπούλιας ήταν στη Βουλγαρία και τέλος πάντων όλα ήταν έτοιμα με μας τα παλικάρια μπροστάρηδες υπερ βωμών και εστιών και πήραμε την πόλη πήραμε, συμπλήρωσε ψιθυριστά. Μακάρι ο θεός και η παναγιά να μην γίνει τίποτα, έχουμε όλοι μας παιδιά και οικογένειες.

Εκείνο το βράδυ σπάσαμε ένα σκυλάδικο. Το σπάσαμε το εννοώ. Τραπέζια πεταγόντουσαν στο δρόμο. Ήμασταν τόσο πολύ φορτωμένοι που έπρεπε να ξεσπάσουμε κάπου και ο στρατιωτικός ο επαγγελματίας που μας έστελνε εκεί που ήταν να πάμε είχε χωθεί στο γραφειάκι του και προσευχότανε. Βρε αει σιχτίρι!

Εσείς τα κάνατε όλα, και οι Τούρκοι οι καραβανάδες και οι Έλληνες καραβανάδες και αφού μας στέλνεται να σκοτωθούμε κρύβεστε κάτω από τα γραφειάκια σας και το ρίχνεται στις προσευχές. Γι΄ αυτό σας λέω καραγκιόζηδες όλους σας. Βρε κανείς Θεός και κανείς Αλάχ δεν πρέπει να σας γλυτώσει. Άκου οι αερομαχίες είναι αναγκαίες για την πολεμική αξιολόγηση και των δυο πλευρών. Βρε καραγκιόζη, εσύ θα το πεις αυτό στα παιδάκια που όταν θα μεγαλώσουν και θα ρωτήσουν τι έγινε με τον πάτερα τους;

Τι θα τους πείτε ρε καθάρματα; Ο πατέρας σας ήταν ήρωας και πέθανε για να αξιολογήσουμε την ετοιμότητα των δυο πλευρών; Βρε, ουστ καραγκιόζηδες.