Καλησπέρα

Εγώ το λέω, δεν πρέπει να προγραμματίζω το παραμικρό αυτή τη χρονιά γιατί στο τέλος όλο και κάτι συμβαίνει. Ακόμα και τώρα στο τέλος της. Από την Τρίτη τα ξημερώματα η Δάφνη έχει πολύ πυρετό. Εχουμε χτυπήσει και 39 και 40, και από οτι καταλαβαίνετε ούτε εγώ ούτε η Κάτρη έχουμε κουνηθεί από το προσκεφάλι της. Συνέχεια εκεί με την ένεση έτοιμη και το θερμόμετρο κάθε 10 λεπτά.

Τώρα δεν ξέρω αν θα έπρεπε να χτυπάω ξύλο, το κεφάλι μου, οτι βρώ αλλα μετα απο δύο χρόνια τρέλας κάθε φορά που έχει πυρετό και αφού έπεσε αμέσως ο απαραίτητος πανικός σε νοσοκομεία κλπ. για πρώτη φορά ...δεν ήρθε η κρίση! Ο γιατρός έχει έρθει τρείς φορές και δεν έχει κανένας ιδέα εάν αυτό ήταν, αυτό το κάποια στιγμη οι κρίσεις θα σταματήσουν από μόνες τους, ήρθε ή αν φταίει ενα χάπι για την επιληψία που της δίνουμε προληπτικά όταν κάνει πυρετό. Φυσικά εμείς ελπίζουμε να ...αυτό ήταν και η αγωνία τελείεωσε αλλά ...θα δούμε!

Βέβαια εγώ με την Κάτρη καθόμαστε όλη την ώρα μαζί της και αυτή είναι η πρώτη φορά που ανοίγω το κομπιούτερ μου τις τελευταίες δυο μέρες. Κρίση ξεκρίση το δάχτυλό μου δεν το αφήνει και όταν τολμήσω να φύγω για λίγο βάζει τα κλάματα. Πρόλαβα να δω μερικά mails (γιάννη θα σου πω γι' αυτό που ρωτάς) αλλλά πάω να συνεχίσω στη θέση μου. Ο πυρετός είναι ακόμα 38,5 - 39 το μετρήσαμε πριν από λίγο αλλά τουλάχιστον τώρα κοιμάται πιό ήρεμα και ...έχει αφήσει το δάχτυλό μου!!!

Είχα ... είναι αυτό που λέμε μην κάνεις πρόγραμμα, σκοπό να βάλω ένα τελείως διαφορετικό post αλλά από ...αύριο και μιάς και είμαστε στο αύριο, αύριο γιορτάζουμε 3 χρόνια κυκλοφορίας του Ovi magazine με ένα θεματικό τεύχος.

Καληνύχτα σε όλους σας!