Ovi Greek stories

Άντε πάλι, πολλοί έχετε αρχίσει να αναμασάτε και να αναμεταδίδετε τον μύθο του φιλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος , κάνοντας συγκρίσεις – αν είναι ποτέ δυνατόν – με τη σημερινή κατάσταση της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Για το θέμα έχω αρθρογραφήσει/αναρτήσει/σχολιάσει πολλάκις τα τελευταία 20 χρόνια και μάλιστα όχι μόνο στα ελληνικά μιας και θύματα του… μύθου υπάρχουν παντού. Έτσι λοιπόν πάμε για άλλη μια φορά στα …βασικά, συνοπτικά, κι ελπίζω για τελευταία φορά μπας και σταματήσετε να διαβάζετε, να πιστεύετε, να επαναλαμβάνετε και να γράφετε μαλακίες. Μάλιστα, επειδή έχει προηγηθεί το κείμενο στο φατσοβιβλίο (όπου κι έγινε ο αρχικός χαμός πάλι) εδώ – και μετά από μια προσεκτική ματιά – θα συμπληρώσω ή θα αλλάξω κάποια πράγματα χωρίς να πειράξω το κεντρικό νόημα του κειμένου που έχει προηγηθεί στο φατσοβιβλίο. 1ον Το Φιλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα δημιουργήθηκε με πρότυπο το Σουηδικό εκπαιδευτικό σύστημα και εξελίχτηκε σε μια περίοδο δεκαετιών και μέσα από τις γεν...

Όταν μεταναστεύεις στα μέσα της πέμπτης σου δεκαετίας και για τέταρτη φορά, ένα από τα πράγματα που κουβαλάς μαζί σου είναι η σιγουριά ότι ΔΕΝ υπάρχει η τέλεια χώρα, η γη της επαγγελίας. Ειδικά όταν έχει προηγηθεί η χώρα βιτρίνα “τέλεια χώρα”, η Φιλανδία. Έτσι ένα από τα πρώτα πράγματα που ψάχνεις είναι οι ατέλειες. Ψάχνεις να βρεις που κρύβουν τον ρατσισμό και την ξενοφοβία τους, που πάει στραβά το σύστημα υγείας και η παιδεία ή που χωλαίνει η δημοκρατία τους. Όπως ήταν αναμενόμενο και από ανάγκη, έμελε η πρώτη μου δοκιμή να γίνει με το Σουηδικό σύστημα υγείας. Από ανάγκη γιατί τα φάρμακά μου για τον διαβήτη και την καρδιά τέλειωναν και χρειαζόμουνα τουλάχιστον ανανέωση. Εκπαιδευμένος μέχρι πλύσης εγκεφάλου από το φιλανδικό κράτος περίμενα πρώτα να μου έρθει η έγκριση παραμονής με τον απαραίτητο αριθμό ΑΜΚΑ πριν πάω στο κέντρο υγείας αλλά επειδή έφτασε η μέρα που μου είχαν μείνει φάρμακα για λιγότερο από μια βδομάδα και χωρίς ΑΜΚΑ πήγα στο τοπικό κέντρο υγείας. Εδώ πρέπει να τ...

Την Σουηδία και ειδικά την Στοκχόλμη, την αγάπησα από τον πρώτο μήνα που βρέθηκα να ζω εδώ. Δεν είχε αυτό το δραματικό που ερωτεύτηκα την Φιλανδία με το καλημέρα αλλά μετά από δεκάδες απογοητεύσεις έφτασα στο σημείο να την σιχαθώ, ήταν πολύ απλά τα πράγματα. Φαντάζομαι μεγάλο ρόλο και καθαρά σημειολογικό έπαιξαν δυο πράγματα, πρώτον η ηλικία μου και δεύτερο (φυσικά) η Φινλανδική εμπειρία. Η ηλικία. Περίεργη συζήτηση και ελπίζω να γίνω κατανοητός. Έχω ζήσει μια πολύ “ενδιαφέρουσα” ζωή που με έχει ταξιδέψει από την Ιαπωνία μέχρι την Κούβα και από τη Μποτσουάνα μέχρι την Λαπωνία. Σε πολλά από τα μέρη που βρέθηκα δεν πέρασα “τουριστικά” κι ούτε έμεινα σε ξενοδοχείο με πισίνα για μια βδομάδα. Σε μερικά μέρη είδα την πιο σκοτεινή τους πλευρά, όπως για παράδειγμα δεν έχω “όμορφες” αναμνήσεις από την Βραζιλία. Είδα τις τενεκεδουπόλεις της Βραζιλίας και της Κολομβίας, τα ψαράδικα νησιά της Ινδονησίας και τη ζούγκλα στις όχθες του ποταμού Γουάρι στην Νιγηρία. Σκαρφάλωσα στο Κιλιμάντζαρο ...

Τη Σουηδία την πρωτογνώρισα κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Δεν μπορώ να πω ότι μου άφησε ισχυρές αναμνήσεις αλλά αυτό έγινε γιατί ήταν λάθος χρονική στιγμή και για τους δυο μας. Για τη Σουηδία ήταν Φλεβάρης που σημαίνει κρύο, χιόνι, υγρασία, νύχτα και κλεισούρα. Για μένα τότε ήταν ...Λονδίνο. Ακόμα ζούσα στη μαγεία της Βρετανικής πρωτεύουσας, με τα πανκ κλαμπάκια και τα ξενύχτια στο Covent Garden με ινδικό, κεμπάπ και μπόλικες μπίρες. Έτσι και για να πω την ψυχρή αλήθεια, η πρώτη εντύπωση ήταν ότι ειδικά η Στοκχόλμη ήταν και ...λίγο χωριό. Μετά μετακόμισα στο Ελσίνκι και όπως ήταν φυσικό πέρασα κι εγώ ένα σαββατοκύριακο στο καράβι Ελσίνκι-Στοκχόλμη. Αυτό είναι μια περίεργη Φιλανδική ...“παράδοση” που πρέπει να την ζήσεις αν θέλεις να καταλάβεις και να ενσωματωθείς στη φιλανδική κοινωνία όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Μπαίνεις λοιπόν Παρασκευή απόγευμα μαζί με καμιά χιλιαργιά ακόμα Φινλανδούς, στο καράβι και αφού ξεσκιστείς σε έναν από τους μπουφέδες μί α ώρα μετ...

Πριν από επτά χρόνια τέτοιες μέρες έκανα αυτό που δεν θα πίστευα κι εγώ ο ίδιος αν μου το έλεγαν. Μετά από δεκαεπτά χρόνια στη Φιλανδία αποφάσισα να φύγω αφήνοντας πίσω μου στη κυριολεξία τα πάντα, από επαγγελματική καριέρα μέχρι συνταξιοδοτικά χρόνια κι όλα αυτά στα μέσα της πέμπτης μου δεκαετίας. Αλλά η πίεση είχε φτάσει σε τέτοια τρομακτικά σημεία που οι επιλογές μου είχαν ελαχιστοποιηθεί κι αν ήθελα να διατηρήσω τουλάχιστον την αξιοπρέπεια μου έπρεπε να φύγω. Το κόστος της παραμονής ήταν τεράστιο και κάθε μέρα που πέρναγε όλο και μεγάλωνε. Χρόνια τώρα γράφω για τη διαφορά νόμων και εφαρμογής και ενώ κατά περιόδους είχα γίνει μάρτυρας ακόμα και θύμα αυτής της διαφοράς, το 2012 με τους Αληθινούς/Γνήσιους Φινλανδούς να είναι με το ένα πόδι στην εξουσία, την Φιλανδία να αλλάζει καθημερινά και με ταχύτητες εγω από απλό θύμα μεταλλασόμουνα σε ...θήραμα. Κι ενώ είχα τον νόμο με το μέρος μου , έπρεπε συνέχεια να αντιμετωπίζω αυτούς που εφάρμοζαν ή παράφραζαν τον νόμο. Έτσι όταν πια...

Πριν από λίγο πήρα το εβδομαδιαίο μου mail υποψήφιου για μετοίκηση στη Φιλανδία από Ελλάδα. Για άλλη μια φορά αφενός προσπαθώ να νιώσω και να καταλάβω τα αδιέξοδα που ωθούν νέους ανθρώπους απελπισμένα να ψάχνουν λύσεις στη μετοίκηση στην αρκτική Φιλανδία και αφετέρου να δώσω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ. Αλλά πολύ φοβάμαι οι πληροφορίες δεν φτάνουν, για να μετοικήσεις σε μια ξένη χώρα χρειάζονταν πολλά περισσότερα από μερικά links γραφείων ευρέσεως εργασίας ή πληροφοριών του πως δουλεύει το σύστημα και σίγουρα πολλά περισσότερα από το πόσοι Έλληνες και πως ζουν στη Φιλανδία. Κατ’ αρχή ευχαριστώ πάρα πολύ για τα ευγενικά σας mail ή μηνύματα στο facebook και να είστε σίγουροι ότι οι περιγραφές σας για την κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ παραστατικές ώστε να αντιλαμβάνομαι απόλυτα τι συμβαίνει και όσα οδηγούν στην απόφασή σας. Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια για μένα και το blog μου, με τιμάτε ιδιαίτερα παρ’ όλο ότι το ενημερώνω σπάνια το τελευταίο καιρό. Αλλά ας επιστρέ...

Παίρνοντας αφορμή από το μήνυμα που άφησε η Πωλίνα στο τελευταίο post, κάποιες λίγες σκέψεις. Η αλήθεια είναι ότι γράφω σπάνια πια στο blog όχι γιατί δεν μου αρέσει πια η ιδέα να έχω blog,ότι βαρέθηκα ή γιατί ότι είχα να πω το είπα. Φαντάζομαι όπως και πολλοί άλλοι που έχουν ασχοληθεί με τα blogs έτσι κι εγώ περνάω από φάσεις που έχουν να κάνουν όχι μόνο με την προσωπική μου ζωή αλλά και τη δουλειά μου, διαφορετικά ενδιαφέροντα και προτεραιότητες. Ίσως στη δική μου περίπτωση ακόμα και το ότι γράφω καθημερινά να έπαιξε τον ρόλο του. Παράλληλα υπήρξε και μια στήλη που άρχισα να γράφω πέρσι και κατά κάποιο τρόπο αντικατέστησε το blog. Πολύ αγαπημένος φίλος ανέλαβε τη διεύθυνση εβδομαδιαίας εφημερίδας στο Wisconsin των ΗΠΑ και έχοντας δουλέψει παλαιότερα στον Scotchman που υπάρχει αντίστοιχη στήλη μου ζήτησε να γράφω μια φορά την εβδομάδα μιλώντας για τη Φιλανδία και τη ζωή μου εδώ ενώ παράλληλα να υπάρχει και το στοιχείο/αναφορά της περιπέτειας που θα κεντρίζει και την περιέργεια του αναγ...

Γιατί οι εικόνες λένε πάντα περισσότερα από τις ...λέξεις!!! Γιατί έκθεση που συμπεριλαμβάνει μια jazz band με σκίτσα δεν γίνεται χωρίς την Δάφνη... Γιατί εμείς οι δυό πάμε παντού ...πακέτο!!! ΥΓ. Η έκθεση είναι αφιερωμένη σε δυό καρδιές που ξέρουν ...ή καλύτερα αισθάνονται τι σημαίνουν για μένα αυτοί οι άγγελοι! Πολλά φιλιά σε όλους σας!!! ΥΓ. Για όσους παρατηρήσαν κάτι περίεργο με το ...κούρεμα της Δάφνης είναι γιατί για άλλη μια φορά αποφάσισε να ...κουρευτεί μόνη της!!!

Καιρό έχουμε να τα πούμε, το Πάσχα πέρασε η πρωτομαγιά πλησιάζει και επιτέλους ο ήλιος φάνηκε για τα καλά στη Φιλανδία. Σε ένα σαββατοκύριακο λιώσανε τα χιόνια και η Δάφνη άρχισε να φοράει σανδάλια ...μέσα στο σπίτι! Τον τελευταίο καιρό μια από τις NGOs που συνεργάζομαι αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που η αρχή του έγινε πριν από το περσινό καλοκαίρι και που συζητήσαμε πέρσι με την μικρή Βελγίδα κατά την επίσκεψη της εδώ σαν παράδειγμα των προβλημάτων που δημιουργεί η ...πολυπολιτισμική κοινωνία που ζούμε και το πόσο ανίσχυρος είναι ο νόμος ακόμα και στη Φιλανδία για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Εξ΄ ου και ο τίτλος και κάθε σκέψη ευπρόσδεκτη. Αλλά για να καταλάβετε καλύτερα το πρόβλημα θα ξεκινήσω από την ιστορία, ακριβώς την ίδια ιστορία που είπα πριν από μερικούς μήνες στη μικρή Βελγίδα και τον ...Βέλγο της. Η πολυγαμία απαγορεύεται ρητά στην Ευρωπαϊκή ένωση καθώς και στα περισσότερα κράτη μέλη του ΟΗΕ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει ακόμα και νόμιμα όπως στις ΗΠΑ με συγ...

EU-MAN’s Permanent Gallery - St. Petersburg days in Helsinki The European Union Migrant Artists Network (EU-MAN) cordially invites you to attend the grand opening of the permanent EU-MAN Gallery in Helsinki’s Cable Factory on Tuesday April 14th. Since the launch of EU-MAN in January 1997 there have been countless exhibitions in many countries displaying a huge variety of artworks created by the Network’s many active members, but this is the first time that a permanent exhibition has been established and it is an exciting prospect for everybody involved. As a special part of this first exhibition, there will be a celebration of 200 years of relations between Finland and Russia. EU-MAN is participating in the “St. Petersburg days in Helsinki” event with a painting exhibition that includes works from 13 Russian artists and five artists that are members of EU-MAN in Finland. The certain exhibit will be open between the 14th and 24th of April. The gallery’s opening and the exhibition is goi...

Καλησπέρα, τις τελευταίες μέρες ...καλύτερα τις τελευταίες βδομάδες, ήμουν πολύ απασχολημένος με τις καινούργιες μου υποχρεώσεις στην οργάνωση που ανέλαβα την διεύθυνση και για την οποία έχω σκοπό να σας μιλήσω σύντομα. Βλέπετε προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ότι παρ' όλο ότι έχουμε αντιπροσώπους και μέλη στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες ακόμα και σε ...υποψήφιες όπως η Τουρκία δεν έχουμε μέλη στην Ελλάδα. Παρεμπιπτόντως έχουμε στην Κύπρο! Έτσι πιθανώς να χρειαστώ βοήθεια και όταν πρόκειται για οργανώσεις μη κυβερνητικές κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη! Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας που αφορά την απόπειρα δημιουργίας Ελληνικής κοινότητας στη Φιλανδία και στο ενδιαφέρον που έχει προκληθεί για τις απόψεις μου και αυτά που γράφω σε σημείο τα κείμενα μου εκτός από email να γίνονται και φαξ με τις ανάλογες και πολλές φορές αναμενόμενες ...διευκρινήσεις ή προβοκατόρικα παραλείψεις. Αλλά γι' αυτό το φαινόμενο θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στη συνέχεια. Στο προηγούμενο po...

Στο προηγούμενο post υπάρχει ένα comment από τον Μιχάλη που απαιτούσε απάντηση αλλά σκέφτηκα ότι η απάντηση δεν θα μπορούσε να συμπτυχθεί σε δύο παραγράφους γι' αυτό συνεχίζω με καινούργιο post. Για να δούμε λοιπόν τα θέματα ένα-ένα. 1ο Εδώ δεν μιλάμε για μια “ομάδα συμπατριωτών που συναντιούνται” αλλά για την δημιουργία αναγνωρισμένου από το κράτος συνδέσμου/συλλόγου με συγκεκριμένο πλάνο ενεργειών, συγκεκριμένους σκοπούς (η επιστολή πρόσκληση είναι πεντακάθαρη, την διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού στη Φιλανδία), την εκλογή διοίκησης και φυσικά την οικονομική συναλλαγή. Αλλά ομάδα συμπατριωτών που συναντιούνται υπάρχει ήδη στη Φιλανδία και λειτουργεί χωρίς προεδρεία, πομπώδεις σκοπούς και οικονομικές συναλλαγές στο facebook που είσαι και μέλος Μιχάλη και μάλιστα έχεις αρχίσει να συμμετέχεις και στις ενέργειες αυτής της ομάδας (εάν φυσικά είσαι αυτός που φαντάζομαι αλλά η Φιλανδία είναι ...μικρή χώρα!). Εάν θέλουμε αυτή τη δραστηριότητα να την κάνουμε πιο έντονη είναι απλά στο χέρ...