Η χαρισματική Anneli. Νο2

Όπως εχω πει και σε προηγούμενα posts η δουλειά μου από ένα σημείο και ύστερα όσο άφορα πολιτικούς είναι να παρατηρώ και να κάνω παρατηρήσεις προσπαθώντας να βοηθήσω η να διορθώσω κάτι, έτσι αφού τελειώσαμε με την εξωτερική αλλαγή αποτραβήχτηκα στη γωνία μου και άρχισα να παρατηρώ.

Η φιλανδική κοινωνία αντέδρασε περίεργα και πολλές φορές πολύ συντηρητικά σε αυτή την αλλαγή και προς μεγάλη μου απογοήτευση η μεγαλύτερη αντίδραση ήρθε από το ίδιο το κόμμα και ειδικά το γυναικείο μέρος του κόμματος. Ακουστήκανε πράγματα της μορφής, την πιτσιρίκα κάνει, και άλλα παρόμοια και βέβαια νυχτερινό talk show με έντονο σαρκασμό και συχνά πολιτικούς για επισκέπτες δεν έχασε την ευκαιρία να την κάνει ...κομματάκια.

Αυτό που έσωζε την κατάσταση ήταν δυο στοιχεία, πρωτο ότι σε μια ανάλογη μεταμόρφωση είχε περάσει η τέως αρχηγός της αριστερής συμμαχίας, πολύ μορφωμένη, χαρισματική και αντικειμενικά όμορφη η Suvi-Anne Siimes που την ίδια εποχή ηγείτο ακόμη της αριστερής συμμαχίας έτσι η Anneli απλά ακολουθούσε τον δρόμο δίνοντας και μια πιο ‘προοδευτική’ εικόνα στο κατά τα άλλα συντηρητικό κόμμα αλλά το πιο σημαντικό ήταν η ίδια η Anneli.

H Anneli έδειχνε πολύ πιο άνετη και σίγουρη και το καινούργιο στιλ της ενέπνεε μια αύρα που μπορούσες να τη νιώσεις ακόμη και από τις τηλεοπτικές της παρουσίες. Το έβλεπες στο τρόπο που περπατούσε και επιτέλους είχε καταφέρει να κόψει ένα κατ’ εμένα ελάττωμα που, κατ’ εμένα πάλι ήταν απόρροια της ανασφάλειας της, να διακόπτει τον συνομιλητή της. Είχε μάθει να κάθεται άνετα, να περιμένει τον συνομιλητή της να τελειώσει και μετά με δυο κουβέντες να τον ...σβήνει. αυτές τις στιγμές της πραγματικά τις απολάμβανα μέχρι ...

Μέχρι που ένα βράδυ βγήκα έξω με κάποια από τα στελέχη του Keskusta για μπίρες. Εκείνο τον καιρό είχε ανοίξει ένα καινούργιο pub στο Ελσίνκι, πολύ εγγλέζικο στιλ με πολύ καλή επιλογή μπίρες και για όσους ζουν στην Αγγλία την πολυαγαπημένη μου, Yorkshire bitter, και το όνομα ... Churchill, μουσική από Beatles μέχρι Cure και μια καταπληκτική διακόσμηση από ...καπέλα σαν αυτά τα melon που φόραγε και ο εγγλέζος πρωθυπουργός. Αναπαυτικές δερμάτινες πολυθρόνες, καλή μπίρα, καλή μουσική και πούρα, το ιδανικό μέρος για συζήτηση. Όπως έχουμε ξαναπεί στη δεύτερη μπίρα οι Φιλανδοί λύνονται και βέβαια για τους μη μαθημένους Φιλανδούς η bitter τους έπεσε ...λίγο βαριά και κελαηδούσαν.

Ο Lipponen με το στιλ άνετος και εγώ τα ξέρω όλα και πάνω από όλα ξέρω το είναι καλό για σας, σε συνδυασμό με τις συνεχόμενες νίκες του τα τελευταία χρόνια στα πάντα, από συνδικάτα μέχρι δημοτικές εκλογές είχε δημιουργήσει ένα έντονο κόμπλεξ στο Keskusta και την αίσθηση ότι όσο υπάρχει αυτός εμείς ...δεν νικάμε. Φυσικό ήταν λοιπόν το πρωτο μέρος της συζήτησης και τις δυο πρώτες μπίρες τις αναλώσανε στο να βρίζουν τον ...γερμανό μπάσταρδο – στο επόμενο post που θα σας μιλήσω για το SDP, θα εξηγήσω τι εννοούσαν.

Στη τρίτη μπίρα βγήκε η ανακούφιση που η καινούργια αρχηγός τα πήγαινε μια χαρά και τότε ο φίλος μου ο Pekka έκανε τη εξής παρατήρηση, ‘φυσικά εμείς οι Φιλανδοί είμαστε gentlemen και ο Lipponen πολύ το καμαρώνει, δεν θα φερθεί λοιπόν άσχημα σε μια γυναίκα, και αυτό αποδεικνύει πόσο καλή ιδέα ήταν να την εκλέξουμε’ εκεί είναι που μένεις άφωνος, κουνάς το κεφάλι σου να φύγει η μπίρα και με κατακόκκινα μάτια ρωτάς, ‘τι είπατε;’

Θα νομίζετε ότι κάνω πλάκα, δυστυχώς δεν κάνω και κάπως έτσι το είχαν σκεφτεί όσο απίθανο κι αν φαίνεται, αυτό για να καταλάβετε πως μαγειρεύονται ορισμένα πράγματα στους κομματικούς μηχανισμούς. Ο Lipponen είχε και έχει την αίσθηση ότι μπορούσε να γίνει Kekonen στη θέση του Kekonen, ένας πρόεδρος με απόλυτη αποδοχή τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος τής προεδρίας του από κεντρώους και σοσιαλδημοκράτες και που ουσιαστικά μονοπώλησε την πολιτική ζωή της Φιλανδίας μετά το πόλεμο. Από μαρτυρίες που εχω ακούσει και από όσα εχω διαβάσει ήταν άνθρωπος δεσποτικός και μαθημένος να τον υπακούν, του ήταν πιο εύκολο να διατάσσει παρά να ζητάει. Αν προσθέσουμε σε αυτό και την πίστη του Lipponen ότι η πολιτική ζωή της Φιλανδίας κάτι του χρώσταγε και παράλληλα τον συχνά υποτιμητικό τρόπο που εκφραζόταν για τους αντιπάλους του κάτι που συγκινούσε όμως τους ψηφοφόρους του τον έκανε δύσκολο αντίπαλο για τον άβουλο Esko Aho, τον προηγούμενο πρόεδρο του Keskusta και επικίνδυνο για οποιοιδήποτε νεότερο. Έτσι τα σοφά μυαλά του κομματικού οργανισμού καταλήξανε στην Anneli.

Εδώ χρειάζεται μια σημείωση, φυσικά η Anneli δεν ήταν το θύμα αυτής της ιστορίας και σίγουρα δεν επιλέχτηκε μόνο για να αντιμετώπιση τον Lipponen αν και όσοι θυμούνται την νεότερη ελληνική ιστορία θα θυμούνται ότι ο μόνος λόγος που η ΝΔ εξέλεξε τον Μητσοτάκη σαν αρχηγό της στα τέλη του 80 ήταν γιατί ήταν ο μόνος αντί-Ανδρέας, κατά τα άλλα η Μητσοτάκης δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα αγαπητός στο κομματικό μηχανισμό. Απλά εκείνο το βράδυ ήταν σαν να μπήκαν όλα τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους και κατάλαβα τα δράματα και τις διαπραγματεύσεις που είχα ζήσει ένα χρόνο νωρίτερα στο συνέδριο του κόμματος. Έτσι εξηγείται και η με μονοκούκι εκλογή της από το συνέδριο όταν υπήρχαν άλλοι υποψήφιοι με δυνατότερη παρουσία στα πολιτικά δεδομένα της χώρας και με πιο πολύ πείρα μέσα στο κόμμα.

Παράλληλα κατάλαβα γιατί η Anneli προσπαθούσε να στήσει ένα δικό της κομματικό μηχανισμό χρησιμοποιώντας συχνά στελέχη που ήταν πολύ νέα σε ηλικία, πράγμα ανορθόδοξο για ένα κόμμα συντηρητικό που επιβιώνει χάρης στις ισορροπίες του. Θα μου πείτε πως δεν το είχα δει νωρίτερα.

Δεν θα προσπαθήσω να δικαιολογηθώ αλλά νομίζω ότι τρία πράγματα παίξαν το ρόλο τους, πρώτον είχα νιώσει το παιχνίδι που παιζόταν αλλά συνέχεια μου λείπαν κομμάτια και αυτό οφειλόταν στο ότι η πληροφορίες μου ερχόντουσαν πάντα από δεύτερο χέρι από μετάφραση και φυσικά ανάλογα τροποποιημένες. Ο δεύτερος λόγος νομίζω ότι παρασύρθηκα από την ίδια μου τη δουλειά που ένιωθα ότι επιτέλους την έκανα μετά από πολύ καιρό και σταμάτησα να παρακολουθώ τι γίνεται γύρω μου και τρίτον και σοβαρότερο είχα πιστέψει τον φιλανδικό μύθο. Όπως εχω πει πολλές φορές οι Φιλανδοί έχουν την μανία να σου τονίζουν συχνά ότι πάντα λένε την αλήθεια και είναι πάντα ευθείς στο τι έχουν να πουν. Έτσι σταμάτησα να ψάχνω τις λέξεις πίσω από τα ψιλά γραμματάκια. Έτρωγα ότι μου δίναν! Εκείνο το βράδυ ο τοίχος του γραφείου μου πρέπει να έκανε λακκούβες από τα χτυπήματα του κεφαλιού μου, βλέπετε ένιωσα ότι με το να μην μπορέσω να αποκτήσω καθαρή εικόνα του τι γινόταν πιθανώς να έκανα λάθη με τον πελάτη μου και φυσικά ήταν και λίγο θέμα εγωισμού. Την είχα πατήσει σαν πρωτάρης. Την επομένη με ένα κεφάλι καζάνι μιας και κάθε χτύπημα στο τοίχο συνοδευόταν και με ένα ποτήρι bourbon πήγα στη γειτόνισσα μου να μιλήσουμε. Αυτές οι δυο ώρες μεταξύ επτά και εννέα το πρωί νομίζω ότι ήταν πολύ καθοριστικές, γιατί εκείνο το πρωινό γίναμε πάνω από όλα φίλοι, παράλληλα δε γίναμε σύμμαχοι και εγώ είχα πάρει το θέμα προσωπικά.

Στις επόμενες βδομάδες και με τις εκλογές να πλησιάζουν με ταχύτητα άρχισα να συμμετέχω όλο και πιο πολύ στον εσωτερικό κύκλο της Anneli και ο βραδινός καφές είχε γίνει πια δείπνο και η φέτα στο φούρνο με ρίγανη και φρέσκια ντομάτα έγινε απαραίτητο συμπλήρωμα του δείπνου.

Η Anneli εκείνο τον καιρό ήταν παντρεμένη και ζούσαν με την κόρη του άντρα της από τον πρωτο του γάμο. Η ίδια τα πήγαινε πολύ καλά με την κόρη της αλλά είχα μονιμά την αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον άντρα της και παραδέχομαι ότι σε μερικές περιπτώσεις είχα κάποιες ...εντάσεις μαζί του. Κοιτάζοντας πίσω τώρα καταλαβαίνω ότι αυτή η καινούργια Anneli δεν του άρεσε με τίποτα, προτιμούσε την άλλη με το γκρίζο κουστούμι. Είναι κρίμα πως μερικοί άντρες βγάζουν τις ανασφάλειες τους.

Παράλληλα και όπως είπα και προηγουμένως λάσπη άρχισε να φορτώνεται στη Anneli για παλαιότερες σχέσεις και άλλα παρόμοια που δεν είχαν κανένα στήριγμα και πολύ χειρότερα πολλές φορές ξεκινάγανε από το ίδιο το κόμμα μιας και μια ομάδα γυναικών συνυποψήφιων την είδε αν είναι δυνατόν ανταγωνιστικά. Ένα μήνα πριν τις εκλογές πια και η διαμάχη μεταξύ των κομμάτων έχει ανάψει για τα καλά, όλα τα poll δείχνουν το κεντρώο κόμμα να προηγείται με δυο πόντους, 29% για το Keskusta και 27% για το SDP. Το δεξιό Kokoomus βρισκόταν στο 15% και είχαν αρχίσει ήδη κάποιες συζητήσεις για τις επερχόμενες συνεργασίες μιας και στη Φιλανδία οι κυβερνήσεις είναι πάντα κυβερνήσεις συνασπισμού. Όλως περίεργα το kokoomus που συχνά γίνεται ρυθμιστής της κατάστασης και την προηγουμένη τετραετία είχε στηρίξει κυβέρνηση με τους σοσιαλιστές αρνιόταν κάθε συνεργασία με το Keskusta ανακοινώνοντας ότι η μόνη οδός ήταν οι σοσιαλιστές κάτι που άφησε εκτεθειμένη την Anneli μιας και το Kokoomus φαίνεται σαν ο λογικός συνέταιρος. Ο δε δεύτερος την τάξη στο Kokoomus, o Ben Zyskowicz (και γι’ αυτόν θα γίνει αφιέρωμα όταν έρθει η ώρα) δεν μπορούσε να συγκρατήσει με τίποτα την αντιπάθεια του στο πρόσωπο της.

Από την πλευρά του το κόμμα την αφήνει συχνά μόνη. Μεγαλοστελέχη όπως ο Vanhanen και ο Mauri Pekkarinen φαινόντουσαν να είναι ...αλλού, ενώ ο γραμματέας του κόμματος συχνά μου έδινε την εντύπωση ότι πίστευε ότι το κόμμα είχε διαρχία με τις αρχηγικές του εμφανίσεις. Η συζήτηση όπως είπαμε και το προηγούμενο μέρος έχει στραφεί στην εξωτερική πολιτική και τα πράγματα γιγαντώνουν συνέχεια όταν σε ένα βραδινό τηλεοπτικό πανελ με καλεσμένους την ίδια, τον Lipponen και τον αρχηγό του Kokoomus, τον όμορφο της φιλανδικής πολιτικής και υποψήφιο για την προεδρία στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, Sauli Niinisto, η Anneli σκάει τη βόμβα και προκαλεί τον Lipponen να πει τι μυστικές συμφωνίες έχει κλείσει με τον George W. Bush εν άγνοια της φιλανδικής κυβέρνησης, της βουλής και της προέδρου. Ο Lipponen γίνεται βαπόρι σε ζωντανή σύνδεση και έξαλλος αρχίζει να φωνάζει και να την καταγγέλλει ότι διαδίδει ψέματα και κάνει κακό στο έθνος. Ο Niinisto μένει ατάραχος με αυτό το αιωνία για μένα εκνευριστικό χαμόγελο που φοράει και η Anneli τα χάνει, μετά από πολύ καιρό βλέπω να ξαναέρχεται ένα τικ που έχει όταν τα χάνει, χτυπάει το μικρό της δάχτυλο του δεξιού χεριού με ρυθμό. Με κατακόκκινα μάτια γυρίζει και του λέει ότι δεν λέει ποτέ ψέματα και βέβαια ο Lipponen βγάζει το χειρότερο εαυτό του λέγοντας της, κυρία μου εδώ τα πράγματα είναι σοβαρά, αν δεν έχετε αποδείξεις να μην λέτε τίποτα. Έτσι θα γίνετε πρωθυπουργός με τέτοια γελοία επιχειρήματα; Εγώ που στέκομαι στα παρασκήνια και παρακολουθώ τα πάντα από ένα μόνιτορ με την Saana εχω παγώσει. Παρ’ όλο το make up το πρόσωπο της Anneli έχει γίνει κάτασπρο και τα μάγουλα της έχουν ρουφηχτεί μέσα σχηματίζοντας καθαρά τα κόκαλα ενώ τα μάτια της κατακόκκινα έχουν πεταχτεί από απόγνωση. Ο δημοσιογράφος, γνωστός παραγωγός πολιτικών ανάλογων προγραμμάτων προσπαθεί να σώσει την κατάσταση αλλά χαμένος και αυτός μέσα στο ύφος του Lipponen λέει, είμαστε σίγουροι ότι η κυρία Jäätteenmäki έχει έγγραφες αποδείξεις γι αυτά που λέει και η Anneli έχει παγώσει ψιθυρίζοντας ...βεβαίως.

Την επομένη μέρα εφημερίδα του Turku παρουσιάζει στην πρωινή της έκδοση τα δυο έγραφα, non papers που βεβαιώνουν ότι ο πρωθυπουργός Paavo Lipponen έχει συμφωνήσει για κάθε βοήθεια στον Αμερικάνο πρόεδρο George W. Bush από την Φιλανδία με μια μόνο απαίτηση, να μην γίνει ποτέ γνωστό! Αν θυμάστε εκείνο το καιρό ο τότε Αμερικάνος καραγκιόζης ...συγνώμη υπουργός άμυνας ήθελα να πω ανακοίνωσε ότι στη συμμαχία κατά του κακού υπήρχαν και πέντε χώρες που θα προσφέραν τα πάντα αλλά δεν ήθελαν να αναφερθούν ονομαστικά, η Φιλανδία ήταν η μια από αυτές!

Αλλά πάλι η ιστορία τραβάει πολύ, έτσι η συνέχεια ...μεθαύριο!!! ;