Μια Anneli που πριν αλλάξει τη Φιλανδία, άλλαξε ρούχα, μέρος 1ο

Τι είναι αυτό που προσέχετε πρώτα όταν συναντάτε κάποιον για πρώτη φορά; Σε όλη μου τη ζωή εχω ακούσει πολλά πράγματα και οφείλω να παραδεχτώ και μερικά ...ασυνήθιστα αλλά η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι ...τα μάτια! Τα μάτια όμως είναι κάτι που σπάνια προσέχω γιατί είναι πολλά χρόνια τώρα που εχω μάθει ότι τα μάτια λένε συχνά ψέματα.

Το πρωτο πράγμα που παρατήρησα όμως στην πρώτη μου συνάντηση με την Anneli Jäätteenmäki ήταν τα μάτια της και ακόμα και τώρα σχεδόν πέντε χρόνια μετά κάθε φορά που την συναντάω νιώθω να με μαγεύουν όπως ακριβώς και εκείνη την πρώτη φορά που τη γνώρισα. Όπως έγραψα και στο πρωτο post για τους Φιλανδούς πολιτικούς την Anneli μου την σύστησε ο τότε υποψήφιος βουλευτής και τώρα πρωθυπουργός της Φιλανδίας, Matti Vanhanen. Αν και αρχηγός κόμματος με όλη την αίγλη που δίνει ο τίτλος, σηκώθηκε από το κάθισμα της αμέσως και μου έδωσε το χέρι της σε μια χειραψία πολύ δυναμική και με πεντακάθαρα αγγλικά μου είπε ότι χάρηκε που ακόμα ένας Έλληνας δουλεύει για το κόμμα, τονίζοντας ότι η λέξη ξεκούραση, χαλάρωση και διακοπές για την ίδια είναι συνδεδεμένη με την Ελλάδα.

Η Anneli όταν την γνώρισα ήταν μια γυναίκα μικροκαμωμένη και πολύ αδύνατη στο τέλος των σαράντα, με κοντά μαλλιά και καταπληκτικά μελιά μάτια. Σε αντίθεση με τις ξανθιές και ανοιχτόχρωμες γενικά Φιλανδές που μας περιτριγυρίζαν εκείνο το απόγευμα στα γραφεία του κόμματος, η Anneli είχε σκούρα χρώματα και καστανά μαλλιά.

Τώρα μια μικρή σημείωση, οι περισσότερες Φιλανδές και ειδικά αυτές που έχουν μια πετυχημένη επαγγελματική ζωή στη Φιλανδία έχουν κάτι το πολύ ξερακιανό, δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη λέξη για να τις περιγράψω. Και αυτό το ξερακιανό, το άγευστο, το αυστηρό μεταφέρεται από τον τρόπο που μιλάνε στο τρόπο που ντύνονται η που κινούνται. Συνήθως ντύνονται σε χρώματα μπλε σκούρα, καφέ ή γκρι. Και για να επανέλθουμε στην Anneli, το ντύσιμο της ήταν η χειρότερη μορφή αυτού του στιλ. Φορούσε ένα γκρι ‘κοστούμι’, σακάκι παντελόνι με μπλε σκούρο πουκάμισο. Το σακάκι ήταν κοντό σαν από στολή εξόδου του ελληνικού στρατού και μετά από μια έντονη μέρα το πουκάμισο φαινόταν να κρέμεται από το κοντό σακάκι. Η πρώτη μας συνάντηση έληξε πολύ γρήγορα αλλά καθώς έβγαινα από την αίθουσα με πλησίασε η γραμματέας της και με ρώτησε αν θα μπορούσα να δω την κυρία Jäätteenmäki το επόμενο μεσημέρι, πράγμα που φυσικά δέχτηκα, άλλωστε σε αυτές τις περιπτώσεις το ‘αν μπορείτε’ είναι περισσότερο ‘το καλό που σου θέλω...’ παρά αν!!!

Η τύχη μου και η ατυχία μου εκείνη την περίοδο ήταν να ζούμε κοντά στο κέντρο του Ελσίνκι, με τα γραφεία του Keskusta να απέχουν ...τρία τετράγωνα από το σπίτι μου. Αυτό σήμαινε ότι πέρναγα τακτικά από τα γραφεία του κόμματος και όπως είχα πει και σε προηγούμενο post, γνωρίζοντας ότι κανένας δεν εκλέγεται αν δεν έχει την υποστήριξη του κομματικού μηχανισμού οι ‘υποψήφιοι’ μου είχαν αφήσει επάνω μου το απαραίτητο lobbying. Έτσι τα τελευταία χρόνια είχα εξελιχτεί κάτι σαν ...το ευχάριστο διάλειμμα για όλους στα γραφεία του κόμματος οι οποίοι και με καλούσαν συχνά ακόμα και σε εξόδους για να μην ξεχάσω την sauna της παρασκευής στα γραφεία του κόμματος – μην σας κάνει έκπληξη, το κόμμα φυσικά έχει sauna, και είναι και εντυπωσιακή! Με τον καιρό η γνωριμία με κάποιους από αυτούς έχει εξελιχτεί και σε προσωπική φιλία που την απολαμβάνω και τώρα.

Έτσι έφτασα αρκετά νωρίτερα στα γραφεία και πήγα αμέσως στο γραφείο του φίλου μου του Pekka, υπευθύνου για τους υποψήφιους της Uusima και στη συνέχεια πήγαινα στο γραφείο της Sanna όταν συνάντησα την Jäätteenmäki την ώρα που αποχαιρετούσε ένα καλεσμένο της. Φορούσε ακριβώς το ίδιο κουστούμι με σκούρο κόκκινο πουκάμισο αυτή τη φορά και παραδέχομαι μου έκανε χειρότερη εντύπωση από την προηγουμένη μέρα αλλά πάλι όταν με κοίταξε ...έλιωσα και βέβαια απάντησα ναι όταν με κάλεσε για φαγητό σε μια πιτσαρία κριμένη σε ένα στενάκι που μόνο αν έμενες στη γειτονιά την ήξερες. Έτσι ανακάλυψα ότι η Anneli ήταν γειτόνισσα μου.

Εκείνο το μεσημεριανό κράτησε γύρω στις πέντε ώρες και για όσους από εσάς ξέρουν από Φιλανδία ξέρουν ότι αυτά τα μέρη είναι άδεια μετά τις τρεις, φαντάζεστε λοιπόν ότι για δυο ώρες ήμασταν μέσα σε ένα μαγαζί με τους υπαλλήλους να προσπαθούν να βρουν ένα καλό λόγο να μας διώξουν, με την Anneli αδιάφορη και το τηλέφωνο της να χτυπάει ασταμάτητα. Στην αρχή μιλήσαμε για τη ζωή μου στη Φιλανδία και την οικογένεια μου, η Δάφνη δεν υπήρχε στον ορίζοντα ακόμα, για τα ταξίδια μου και τη πολιτική ζωή της Ελλάδας και της Βρετανίας και στο τέλος με εξέπληξε ρωτώντας με αν είχε ελπίδες να κερδίσει τις εκλογές που ερχόντουσαν. Προσπάθησα να απαντήσω πολύ ...πολιτικά αλλά με διέκοψε απαιτώντας να απαντήσω ειλικρινά αν περίμενα να πιστέψει ότι εχω την εμπειρία που υποτίθεται ότι έλεγα. Το μόνο που έκανα ήταν να ...ξετυλίξω τις σκέψεις μου.

Της εξήγησα ότι ο λόγος που την βγάλανε πρόεδρο του κόμματος στο συνέδριο ήταν γιατί πίστευαν ότι μόνο μια ...Thatcher θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Paavo Lipponen, αλλά επειδή εκεί που το Keskusta είναι αδύναμο και χάνει τις εκλογές είναι οι μεγάλες πόλεις θα έπρεπε να αλλάξει στιλ και εμφάνιση για να πλησιάσει κυρίως τους νέους και να τους κάνει να ασχοληθούν μαζί της. Της έκανα μια μικρή ανάλυση για τον κυρίως αντίπαλο της, τον Lipponen ο οποίος θυμίζει έντονα τον γερμανό Gerhard Schröder και στο στιλ και στις κινήσεις ακόμα και στους ...γάμους του, κάτι που αρέσει στους πολλούς Φιλανδούς ενώ εκείνη είχε διαδεχτεί έναν από τους πιο βαρετούς αρχηγούς κόμματος, τον Esko Aho και το κόμμα είχε να αντιμετωπίσει την κληρονομία που του άφησε και σίγουρα έδιωχνε τους νέους ψηφοφόρους. Όταν χωρίσαμε κατά τις έξη η ώρα, εκείνη για να πάει πίσω στο γραφείο της και εγώ στο σπίτι είχαμε κλείσει καινούργιο ραντεβού σε τρεις ημέρες στο σπίτι της όπου θα έπρεπε να της δώσω κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις για το τι θα έπρεπε να αλλάξει στο στιλ της.

Παρένθεση και σύμπτωση. Πριν από μερικές μέρες ο Asa χρειάστηκε την βοήθεια μου, η γυναίκα του σε λίγες βδομάδες γιορτάζει τα τριάντα της και επειδή μετά τη γέννα νιώθει ότι ...άλλαξε, έχει εκφράσει την επιθυμία να βρει κάποιον στιλίστα να την βοηθήσει να βρει το στιλ που της ταιριάζει τώρα. Έτσι ο Asa θυμήθηκε τις περιπέτειες μου και τις ...γνωριμίες μου και βρεθήκαμε πριν από δυο μέρες με τους πρώτους συντελεστές της αλλαγής της Anneli. Από ότι φαντάζεστε μόνο για την γυναίκα του Asa δεν μιλήσαμε, αλλά χαθήκαμε στις αναμνήσεις εκείνου του τρελού δεκαήμερου που ζήσαμε με την Jäätteenmäki.

Την Susanne την ήξερα ήδη από το θέατρο και κάποιες άλλες συνεργασίες αλλά τον Mikko τον συναντούσα για πρώτη φορά. Στην αρχή συναντήθηκα με την Susanne που της έκανα μια μικρή ενημέρωση για το πως φανταζόμουνα το ντύσιμο της Anneli, τονίζοντας ότι ναι μεν ήταν ελεύθερη μιας και εκείνη ήταν η ειδικός αλλά δεν θα έπρεπε με τίποτα να ξεφύγει πολύ από τις οδηγίες μου. Κοιτώντας σειρά από φωτογραφίες της καταλήξαμε ότι χρειαζόταν κοντά μαλλιά στιλ tom-boy και σίγουρα καινούργιο στιλ make-up μιας και το μέχρι τώρα στιλ της θύμιζε γιαγιά που βάφει τα μάγουλα της για να κρύβουν τη χλωμάδα τους, ας με συγχωρήσουν οι κυρίες αν αποτυγχάνω στην ορολογία αλλά η Susanne καταλάβαινε τι ήθελε να πω. Μετά περάσαμε με την Susanne ένα καταπληκτικό διήμερο γυρνώντας σε μαγαζιά και με την Susanne να προσπαθεί να με ...επιμορφώσει σε ότι αφορά συνδυασμούς χρωμάτων. Ακόμα αδυνατώ να καταλάβω πως γίνεται ένας συνδυασμός χρωμάτων να δείχνει καταπληκτικός και σικ σε μια γυναίκα και πάνω σε μένα να με κάνουν να μοιάζω με κλόουν! Από ότι καταλάβατε οι προτάσεις μου είχαν γίνει δεκτές και η Anneli είχε παραδοθεί στα χέρια μας. Λόγω της γειτνίασης μας δε βρισκόμουν σχεδόν καθημερινά στο σπίτι της για ένα βραδινό καφέ παρέα με τους πιο στενούς συνεργάτες της.

Επειδή το μπλέξιμο μου με την Anneli είχε κι άλλες επιδράσεις, αξίζει να σημειώσω ότι οι άλλοι υποψήφιοι μου το απολάμβαναν υπερβολικά γιατί πίστευαν ότι έτσι θα τους έσπρωχνα πιο πολύ στο κομματικό μηχανισμό εκτός από έναν που πίστευε ότι μια γυναίκα αρχηγός θα χαντάκωνε το κόμμα και έτσι μου ανακοίνωσε ότι η θα ασχολιόμουν με αυτόν η με την Anneli, οπότε η επιλογή ήταν μάλλον εύκολη και με τον γνωστό ...Κωνσταντή που τώρα ένιωθε ότι ήταν χωμένος παντού και μέσω εμένα έγινε ο άνθρωπος της αρχηγού! Πρέπει να σας πω ότι αυτή τη περίοδο την διασκέδασε απεριόριστα μιας και πολλές φορές καταλήξαμε στο εστιατόριο του για φαγητό!!!

Η μεγάλη αλλαγή της Anneli έγινε μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο και ειδικά μετά την επίσκεψη μας στο Mikko που άνοιξε το γνωστό κομμωτήριο του μόνο για μας την κυριακή το πρωί. Εκεί έζησα τελείως σουρεαλιστικές στιγμές που και η Susanne και ο Mikko τελείως αδιάφοροι για τα πολιτικά πιάσανε μια συζήτηση για το καινούργιο club που είχε ανοίξει στο Ελσίνκι και για όλους τους ...νεαρούς που κυκλοφορούσαν με τον Mikko έξαλλο γιατί κάποιος που του άρεσε δεν του είχε ρίξει ούτε μια ματιά, την Susanne να συμφωνεί και να επαυξάνει, την Anneli να έχει σκάσει στα γέλια και με μένα να στέκομαι όλη τη ώρα στη πόρτα απ’ έξω από το μαγαζί καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και να προσπαθώ να ηρεμίσω τον εαυτό μου που μπλέχτηκε με την αρχηγό του μεγαλυτέρου κόμματος και αποφάσισε να της αλλάξει τελείως εμφάνιση σε μια χώρα που δεν μιλάω καν την γλώσσα!!! Παράλληλα και λίγο πριν περάσουμε στην κοπέλα που θα της έβαζε το make up και θα της έδειχνε και κάποια απλά μαθήματα ανοίχτηκε και ένα μπουκάλι ...σαμπάνια κι εγώ ήμουν στα πρόθυρα καρδιακού!

Στις δυο είχαμε τελειώσει με το πρωτο μέρος της μεταμόρφωσης και στις πέντε είχαμε πετάξει από την ντουλάπα της το ...γκρι κουστούμι! Το επόμενο πρωί γνωστό γυναικείο φιλανδικό περιοδικό θα της έπαιρνε συνέντευξη κι εγώ μέχρι να έρθουν είχα φάει όλα μου τα νύχια και είχα πιει ένα βαρέλι καφέδες. Η Anneli φαινόταν ήρεμη και πολύ σίγουρη για τον εαυτό της και την καινούργια εμφάνιση της, μάλιστα έμοιαζε νεότερη κατά πολύ από τη φιγούρα που είχε ξεκινήσει τη κυριακή το πρωί για το κομμωτήριο. Η δημοσιογράφος όταν την είδε έδειξε έκπληξη, σοκ και πάλι έκπληξη. Η γνωστή πολιτικός από τη δυτική Φιλανδία με το αιώνια βαρετό γκρι κουστούμι και τα κοντά ανακατεμένα μαλλιά που ήξερε είχε μεταμορφωθεί σε μια γυναίκα που την υποδέχτηκε με λευκό δερμάτινο παντελόνι και σπορ μποτάκια, με ένα κόκκινο μπλουζάκι με κουμπιά και μαλλιά σχεδόν αγορίστικα κοντά που κάνανε το πρόσωπο της να φαίνεται και τα μάτια της να φωτίζουν.

Σε λίγες μέρες δεν υπήρχε περιοδικό που να μην έχει φωτογραφίες της και σε κάποιες συγκεντρώσεις του κόμματος κάποιοι την φωτογραφίζανε μόνο και μόνο για να αποτυπώσουν την αλλαγή. Την ίδια στιγμή η διαμάχη με τον Lipponen όλο και χειροτέρευε. Αφού είχαν περάσει από θέματα ανεργίας, υγείας και υπερβολικών εξόδων από την κρατική μηχανή σε παροχές που δεν μπορούσε το κράτος να αντεπεξέλθει και σε μια έντονη υποσχολογία από τους σοσιαλιστές, είχαν καταλήξει στην εξωτερική πολιτική. Εκτός από του σοσιαλιστές η Anneli Jäätteenmäki είχε να αντιμετωπίσει και τους συντηρητικούς του Kokoomus οι οποίοι είχαν συνεργαστεί με τους σοσιαλιστές στην μέχρι τότε κυβέρνηση και θα χαιρόντουσαν να συνεχιστεί αυτός ο συνεταιρισμός.

Αλλά πριν συνεχίσω καλύτερα να σας πω μερικά πράγματα για την Anneli Jäätteenmäki. Η Anneli είναι γέννημα θρέμμα της φιλανδικής αγροτικής κοινωνίας, γεννημένη στη Lapua, επαρχία της δυτικής Φιλανδίας, σπούδασε δικηγόρος και ήταν υπουργός δικαιοσύνης το 1994-1995. απόκτησε φήμη χάρις στις επεμβάσεις της στο κοινοβούλιο και τον ξερό της λόγο, η παράδοση θέλει αυτούς που κατάγονται από την Ostrobothnia να είναι ξεροί και άμεσοι σε ότι θέλουν να πουν αποφεύγοντας τις ...ευγένειες – σε αυτό εχω προσωπική εμπειρία, είμαι πολλά χρόνια παντρεμένος με μια από εκεί!!! Από νεαρή ηλικία μάχιμο στέλεχος του κόμματος, έντονη ευρωπαΐστρια που φάνηκε πολύ την περίοδο που γίνονταν στη Φιλανδία η συζήτηση για την είσοδο της χώρας στην ΕΕ.

Έτσι λοιπόν για να επανέλθουμε στον Lipponen όλα στο τέλος γυρνάγανε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Την ίδια περίοδο ο George W. Bush εισέβαλε στο Ιράκ και μέτραγε αν θυμάστε φίλους και εχθρούς οξύνοντας πολύ τα πράγματα στις σχέσεις με την Ευρώπη. Λίγο πριν τις εκλογές λοιπόν ο κύριος Lipponen έκανε επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ. Τώρα η Φιλανδία αν θυμάστε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής έχει διαρχία όπου η πρόεδρος έχει βέτο και ισχύ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής σε σημείο που να υποχρεώσει την κυβέρνηση να ακολουθήσει πολιτική που σχεδιάζει ακόμα και όταν είναι σε σύγκρουση με την κυβερνητική. Ένα κακό υπόλοιπο του ψυχρού πολέμου που εχω αναλύσει σε παλαιότερο post. Η Halonene λοιπόν και γενικότερα η φιλανδική κυβέρνηση είχαν ταχτεί κατά της εισβολής στο Ιράκ, ο Lipponen όμως είχε άλλα σχέδια...

Αλλά αυτά στο επόμενο μιας και αυτό έγινε πάλι ....μεγάλο post! H συνέχεια ...σύντομα!

*****************************

Χτες είδα την Leena. Είναι μια χαρά, επιτέλους χαμογελάει και βρήκε ήδη καινούργιο σπίτι. Κοντά στο κέντρο και έτσι πιθανώς να ξαναγίνουμε γείτονες μιας και εμείς επιστρέφουμε στη παλιά μας γειτονιά!!! Ο Jarmo έχει προσπαθήσει να της μιλήσει αλλά από ότι φαίνεται μετά τα τελευταία γεγονότα έχουν αναθαρρήσει όλοι και η αδερφή της τον απείλησε ότι θα του κόψει ...σημαντικό όργανο αν πλησιάσει κοντά τους. Από ότι φάνηκε η άξια του συγκεκριμένου οργάνου είναι πολύ σημαντική για τον Jarmo γιατί δεν ξαναέδωσε ...σημάδια! εγώ νομίζω ότι τον είδα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη γειτονιά αλλά δεν είμαι και τελείως σίγουρος και όταν πήγα να τον πλησιάσω απλά ...χάθηκε!

*****************************

Στις φωτογραφίες, η Anneli μετά τη μεταμόρφωση και ...πριν. από γυναικείο περιοδικό και όταν πρωτοβγήκε πρόεδρος του Keskusta. Τέλος ο τότε πρωθυπουργός και σημερινός πρόεδρος της βουλής, ο σοσιαλδημοκράτης Paavo Lipponen.