Μικρές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες.

Η σκέψη μου ήταν να ...έρθω σαν τον άγιο Βασίλη και να βάλω αυτό το post ξημερώματα Χριστουγέννων όταν μιλώντας με φίλο στην Ελλάδα μου είπε, «μήπως παρά έχεις μείνει πολλά χρόνια στο εξωτερικό και ξέχασες ότι ο άγιος Βασίλης έρχεται την πρωτοχρονιά;» ίσως, ίσως εφέτος το ένιωσα λίγο περισσότερο από άλλες χρονιές και μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε και το blog και όλοι εσείς που γνώρισα εδώ.

Πάντως τα Χριστούγεννα μου γενικά είναι ένας ...αχταρμάς από αναμνήσεις και επιλεκτικά μπερδεμένες παραδόσεις, έτσι θα απογοητεύσω λίγο τον Yannis_h μιας και στο σπίτι μας δεν κρατάμε ακριβώς το φιλανδικό εθιμοτυπικό αλλά ένα μπέρδεμα από παραδόσεις με μικρούς συμβιβασμούς από όλες τις πλευρές. Έτσι το χριστουγεννιάτικο τραπέζι τελείως φιλανδικά και όπως σε όλα τα φιλανδικά σπίτια το στρώνουμε την παραμονή! Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα φιλανδικά σπίτια σε αυτό το σπίτι κάτι τέτοιες μέρες εγώ αναλαμβάνω το μαγείρεμα και έτσι έχουμε ...γαλοπούλα γεμιστή, παραδοσιακό αμερικάνικο έθιμο, αλλά λέμε τώρα!!! Στη φωτογραφία βλέπετε τον μάγειρα με την βοηθό του να παλεύουν με το πτηνό!!! Η γαλοπούλα μας παίδεψε λίγο μιας και στη Φιλανδία τρώνε ... χοιρινό και ποιος να θέλει γαλοπούλα!!!

Με τη γέμιση τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα γιατί εγώ φυσικά θέλω κάστανα!!! Άντε τώρα να βρεις κάστανα στη Φιλανδία, ευτυχώς που υπάρχει ο ...Κωνσταντής και μου βρήκε! Το γεύμα λοιπόν συμπεριελάμβανε πατάτες στο φούρνο, ελληνική σαλάτα και ρώσικη φτιαγμένη από μένα με σπιτική μαγιονέζα. Και μετά περνάμε στο φιλανδικό κομμάτι. Σαλάτα μανιτάρια και πατατοσαλάτα. Σαλάτα με παντζάρια και φυσικά οι χριστουγεννιάτικοι ... πουρέ (μόνο έτσι μπορώ να το π[περιγράψω) από καρότο, πατάτα και ένα λαχανικό που ποτέ δεν έμαθα πως λέγεται στα ελληνικά. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ νόστιμα και βέβαια όλη αυτή η ποικιλία γεύσεων τουλάχιστον ερεθιστική!!!

Με το χοιρινό εχω πρόβλημα χρόνια, δεν ξέρω γιατί το αντιπαθώ σε σημείο παρεξήγησης γιατί πολλοί ρωτάνε αν είναι θέμα ...θρησκείας!!! όταν πρωτοηρθα και την δεύτερη χρονιά αποφάσισα ότι τρώμε ...γαλοπούλα πράγμα που σήμαινε οτι αντιμετώπισα αρκετά εμπόδια και συζητήσεις. Το αποτέλεσμα; Αύριο θα περάσουν διάφοροι φίλοι να δοκιμάσουν γέμιση που σημειωτέον την λατρεύουν!!! Δυο ζευγάρια φίλων φέτος μαγειρέψανε με την ίδια συνταγή!!! Το μυστικό; Πορτοκάλι αντί για λεμόνι στη γαλοπούλα!!!

Ο χαμός βέβαια γίνεται με τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες!!! Εκεί γνωρίζω στιγμές απόλυτης αναγνώρισης σαν μάγειρας!!! Έχουμε ετοιμάσει μικρά πακέτα με κουραμπιέδες, μελομακάρονα και μπακλαβά (άλλη μου μεγάλη επιτυχία) για όλους μας τους φίλους. Ο πιο τακτικός πελάτης ...ο Κωνσταντής που έχει έρθει ήδη δυο φορές να ...δει τι κάνουμε και έχει χτυπήσει αλύπητα τα πάντα σε σημείο ανησυχίας για το ζάχαρο του! Το καλοκαίρι που μας πέρασε φίλοι ήρθαν στο σπίτι με μια σακούλα με αλεύρι, ζάχαρη, μέλι και ξηρούς καρπούς παρακαλώντας να τους φτιάξω κουραμπιέδες και μελομακάρονα, αλλά είπαμε ακολουθώ τις παραδόσεις, κουραμπιέδες και μελομακάρονα μόνο τα Χριστούγεννα!!!

Εφέτος βρέθηκε και νέος που χτυπάει αλύπητα τα μελομακάρονα ... η Δάφνη που δεν την προλαβαίνουμε. Η δικαιολογία; Αρέσουν στο baby boy που είναι πολύ φαγάδικο το άτιμο και γεμίζει και τον κόσμο ψίχουλα!!!

Ο Άγιος Βασίλης είναι μια άλλη ιστορία με διπλό χτύπημα. Βλέπετε τώρα χάρις στον Μίκα Μους μάθαμε και για τον Ρούντολφ και για το έλκηθρο ... μόνο που ο Αι Βασίλης στα φιλανδικά σπίτια έρχεται στις 6 το απόγευμα!!! Σύγκρουση!!! Επειδή αυτή είναι η πρώτη χρονιά που ο δικός μας Αι Βασίλης θα έρθει μετά τα μεσάνυχτα είχαμε πάλι συζήτηση ... ναι αλλά αν συναντήσει άλλα παιδάκια που έχουν πάρει τα δώρα τους; Τι λες βρε γυναίκα, θα βγει η Δάφνη για κλάμπιγκ στις 8 και θα συναντήσει τα άλλα παιδάκια που θα έχουν πάρει τα δώρα τους; Αφού στις 8 είναι για ύπνο, πια άλλα παιδάκια. Το επιχείρημα μου μάλλον ήταν καλό γιατί υπήρξε υποχώρηση, εδώ βοήθησε πολύ και ο Μίκα ο οποίος αρέσει σε όλη την οικογένεια.

Αλλά αυτό που βοήθησε πιο πολύ ήταν ...οι γείτονες μας, οι οποίοι είχαν φυσικά κλείσει άγιο Βασίλη για τις 6, μόνο που ο άγιος ...παραέφαγε. παραήπιε και ...τα παιδάκια, δυο πολύ γλυκά δίδυμα πέντε χρονών πλαντάξανε στο κλάμα. Έτσι λοιπόν βρήκαμε πάπυρο και με κάτι κινέζικα πινέλα που εχω και γράψαμε γράμμα ... από τον άγιο Βασίλη που ...κρύωσε και για αυτό χρησιμοποιεί τα ξωτικά του για να παραδώσουν τα δώρα και που τα αφήνουν έξω από την πόρτα!!! Ναι καλά!!! Και βέβαια εγώ έκανα ότι ...μόλις τα βρήκα και τα έφερα στο σπίτι! Για να πω την αλήθεια για μια στιγμή το μυαλό μου δούλεψε σαν καλικάντζαρος και σκέφτηκα να χτυπήσω το κουδούνι και να πω ... κοιτάξτε τι δώρα σας έφερα!!! Μερικές φορές δεν ελέγχω τις σκέψεις μου!!!

Με την Δάφνη τώρα είχαμε και την επιχείρηση μπιμπερό μιας και η γυναίκα πειστεί ότι ήρθε η ώρα να κόψουμε και το βραδινό μπιμπερό, έτσι έφτιαξε ολόκληρη ιστορία για την κυρία αι Βασίλη που θα το πάρει. Οκτώ το βράδυ, έχουμε φάει ...ξαναφαει και κοντεύει να μας φάει το πουλί και ήρθε η ώρα για ύπνο. Οπότε βάζουμε όλα τα μπιμπερό μέσα σε ένα κουτί και το βάζουμε δίπλα στο δέντρο, μετά βάζουμε σε ένα πιατάκι ένα μελομακάρονο, ένα κουραμπιέ και δίπλα ένα ποτήρι γάλα για τον άγιο Βασίλη και ετοιμαζόμαστε για ύπνο. Κάποια στιγμή η Δάφνη γυρνάει από το καθιστικό μασουλώντας όποτε ο υποψιασμένος μπαμπάς πηγαίνει και ανακαλύπτει ότι λείπει το ...μελομακάρονο από το πιατάκι του Αι Βασίλη!!! Πάνω που σκέφτομαι τι να της πω έρχεται η Δάφνη κρατώντας ένα ...αχλάδι!!! «Μπαμπά, η κυρία Βασίλη έρχεται μαζί με τον άγιο Βασίλη;» τώρα έτσι όπως τα έκανε η γυναίκα μου άντε να ξεφύγω ... «χμμμμμ!» με κοιτάζει προσεκτικά και συνεχίζει, «το άσπρο (ο κουραμπιές) είναι για τον άγιο Βασίλη, το καφέ (το μελομακάρονο) είναι για την κυρία αλλά δεν της αρέσει γι αυτό της έφερα αχλάδι που της αρέσει!» άντε να τα βάλλεις με τα παιδιά!!! Μιας και μιλάμε για το συγκεκριμένο παιδί να σας πω τι έγινε την πέμπτη το πρωί.

Τι ώρα είναι; Ποιος με βασανίζει; «μπαμπά είσαι ξύπνιος;» κάποιος τραβάει τα βλέφαρα μου και κάτι μου λέει, «μπαμπά να σε ρωτήσω κάτι;» ανοίγω τα μάτια μου ξαφνιασμένος και κοιτάζω το ξυπνητήρι, έξη και δέκα το πρωί, σκοτάδι παντού, δηλαδή οχι ακριβώς παντού, από το καθιστικό μπαίνει το φως του χριστουγεννιάτικου δέντρου και φυσικά τα μάτια της Δάφνης κωλυμένα πάνω στη μύτη μου λαμπυρίζουν όλο ζωή! «μπαμπά, μήπως ήρθε ο αι Βασίλης;» για να δούμε λοιπόν, «οχι γλυκιά μου, ο Αι Βασίλης θα έρθει τη κυριακή πολύ-πολύ αργά το βράδυ και θα αφήσει τα δώρα του!» με κοιτάζει όλο περιέργεια και... «μα σήμερα είναι κυριακή!» η βεβαιότητα της με λιώνει, «για να δούμε τι λέει το ρολόι! Χμμμ! Το ρολόι λέει ότι σήμερα είναι πέμπτη, μετά έχουμε παρασκευή, μετά Σάββατο και μετά κυριακή!»

Τώρα πια είχα ξυπνήσει για τα καλά και προετοιμαζόμουνα για την επομένη επίθεση. «μπαμπά, να σε ρωτήσω κάτι; Ο Μίκα θα την βρει τη μαμά του;» εδώ σε θέλω τώρα, αλλά εγώ φταίω, «μα δεν είπαμε ότι τη συνέχεια θα την πούμε σήμερα το βράδυ; Αλλά να σου πω ένα μικρό μυστικό; Νομίζω ότι ο Μίκα θα βρει τη μαμά του!» με κοιτάζει χαμογελαστή, «και τον μπαμπά του;» Ω, γαμώτο, αυτό το είπα από μέσα μου, τον είχα ξεχάσει τον μπαμπά! Πρέπει να ξαναγράψω το κεφάλαιο 12 και να πω στον Asa ότι θα το αλλάξουμε γιατί ξέχασα τον μπαμπά, νοητή σημείωση, τι ώρα είναι; Έξη και είκοσι! «Είμαι σίγουρος ότι θα βρει και τον μπαμπά του!» δήλωση με βεβαιότητα, «και που το ξέρεις;» ευτυχώς ξυπνάει η γυναίκα μου, «γιατί ο μπαμπάς είναι φίλος του αι Βασίλη και μιλάνε και του το είπε!» ουφ, ευτυχώς γιατί όταν με πιάνεις χωρίς καφέ αντιμετωπίζω προβλήματα στη γρήγορη σκέψη. Τώρα πια η συζήτηση εξελίσσεται σε δυο γλώσσες, η Κάτρι της μιλάει στα φιλανδικά και εγώ στα αγγλικά με ελληνικές λέξεις, μερικές φορές νιώθω ότι εμείς δεν είμαστε οικογένεια αλλά σωστό γλωσσικό τσίρκο.

«Isa, wee» ο συνδυασμός που λέγαμε, Isa στα φιλανδικά σημαίνει ‘μπαμπά’ και φυσικά wee στα αγγλικά ...τρέχουμε! προσπαθούμε να την μάθουμε να ξεφύγει από τις πάνες, οχι με ιδιαίτερη επιτυχία πάντα. Έτσι πανικός στο κρεβάτι, την Δάφνη παραμάσχαλα και τρέχα στη τουαλέτα. «Μπαμπά ο Μίκα κάνει wee;» για να δούμε, «ο Μίκα είναι αγοράκι και κάνει wee όρθιος» είπαμε είναι ακόμα πολύ πρωί και από απαντήσεις τέτοια ώρα δεν πάω καλά, ξεκαρδισμα στα γέλια, «Aiti!» αυτό στα φιλανδικά σημαίνει μαμά! «ο μπαμπάς είπε ότι ο Μίκα είναι αγοράκι και κάνει wee όρθιος!»

Εγώ εχω υποχώρηση στην άλλη τουαλέτα για να ξυριστώ και να κάνω μπάνιο και επιτέλους εχω και καφέ, κοιτάζοντας το πρόσωπο μου στο καθρέφτη νιώθω ένα σκαμνάκι να μου δίνει μια στο καλάμι και με το που σκέφτομαι ότι είναι πολύ πρωί για να ουρλιάξω η Δάφνη σκαρφαλώνει δίπλα μου τεντώνοντας το πρόσωπο της.

Δεν σας το εχω πει αλλά ...ξυριζόμαστε παρέα!!! Της απλώνω άφρο στο πρόσωπο και με πολύ προσοχή και με την βοήθεια μιας ...οδοντόβουρτσας ξυρίζεται δίπλα μου!!! Το πολύ προσοχή το εννοώ γιατί δεν θέλει να ...αφήσει γένια και δεν της αρέσει με τίποτα το μουστάκι και ειδικά το καινούργιο στιλ του μπαμπά!!!

«Μπαμπά, ήρθε ο Αι Βασίλης;» ε καλά ας περιμένουμε λίγο ακόμη, «καλά!» και φεύγει!!! Πάνω που ετοιμαζόμουνα για ημερολογιακή ανάλυση ...έφυγε και με παράτησε με την ανάλυση μου και την οδοντόβουρτσα μου γεμάτη ...αφρό ξυρίσματος!!!

Αυτά από την τρελή οικογένεια μας. Όσοι θέλετε μπορείτε να κατεβάσετε ολόκληρη την ιστορία του Μίκα σε μορφή PDF από το Ovi magazine και το e-βιβλιοπωλείο του αφού την βάλει ο κύριος Τονυ!!! Πράγμα που ελπίζω να γίνει νωρίς το πρωί!

Πολλά, πολλά φιλιά σε όλους σας και στις οικογένειες σας, οι θερμότερες ευχές μας για πραγματικά καλά Χριστούγεννα!

********************************

Στις φωτογραφίες, ο σεφ ...με βοηθό σε ώρα δράσης!!! Το πιατάκι του Αι Βασίλη μέχρι το αχλάδι υποχρεώθηκα να φάω, τι κάνει ένας μπαμπάς για να επιβιώσει!!! Το μικρό μας ξωτικό έχει μεταφέρει ακόμη και το δείπνο της ...κάτω από το δέντρο!!!