H Οδύσσεια ... ενός musical στο Ελσίνκι – Episode VI πράξη 2η

Όπως είπα και στο τέλος της πρώτης πράξης τα συναισθήματα που μας άφησε η εμπειρία με το ‘φιλί της γυναίκας αράχνης’ και στους τρεις μας ήταν τόσο πολύ δυνατά που χρειαστήκαμε χρόνο και για να τα αφομοιώσουμε και για να μπορέσουμε να τα επεξεργασθούμε.

Λίγο μετά τις παραστάσεις ο Seppo βρήκε τη δουλειά που ονειρευόταν καιρό τώρα σε ένα τοπικό θέατρο στη Λαπωνία, ο Seppo κατάγεται από τη Λαπωνία και η οικογένεια του ζει εκεί, παράλληλα το κόστος ζωής για μια οικογένεια με τέσσερα παιδιά στο Ελσίνκι είναι αρκετά υψηλό ειδικά αν το συγκρίνεις με αυτό της Λαπωνίας οπότε έφυγε με το ...πρωτο τρένο! Ο Jouko από την άλλη πλευρά είναι λίγο ...ιδιόρρυθμος και αφού αρνήθηκε σειρά από προτάσεις αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να ασχοληθεί λίγο με την μουσική του καριέρα που την είχε σχεδόν παρατήσει και παραδέχομαι ότι η απόδοση του το ίδιο καλοκαίρι στο φεστιβάλ όπερας στη Savonlinna ήταν ...συγκλονιστική! ο Jouko έχει μια περίεργη φωνή που μπορεί να ακροβατεί μεταξύ pop και όπερας και αυτό με επιτυχία. Εγώ πάλι είχα αρχίσει τη δική μου διαδρομή και όσο παράξενο κι αν φαίνεται τα πρώτα μου άρθρα ήταν ...ευθυμογραφήματα και είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να μου δίνουν κάποιες άκρες και παράλληλα είχα βυθιστεί σε μια πολύ παραγωγική περίοδο γραψίματος.

Δεν χαθήκαμε φυσικά, με το Seppo μιλάω συχνά στο τηλέφωνο και κάποια στιγμή μου μετέφρασε στα φιλανδικά κάποιες ιστορίες που είχα γράψει από τη Λαπωνία και που με τη βοήθεια του εκδοθήκαν σε τοπική εφημερίδα στη Λαπωνία, πολύ περισσότερο, δουλέψαμε παρέα ένα ρόλο του. Στο Seppo γενικά άρεσαν τα φιλανδικά θεατρικά και κάπως είχε ειδικευτεί σε θεατρικά του Kivi, εγώ πάλι από την αρχή είχα φαγωθεί ότι έπρεπε να δοκιμάσει Brecht αλλά ποτέ δεν είχε δοθεί η ευκαιρία μέχρι που πήγε στη Λαπωνία. Ο Jouko όπως πάντα έρχεται και εξαφανίζεται κατά βούληση. Πηγαίναμε και πηγαίνουμε πολύ τακτικά θέατρο παρέα και από κάποια στιγμή και υστέρα μετακόμισε στο Tampere μιας και βρήκε και τον έρωτα της ζωής του.

Κάποια στιγμή λοιπόν στις αρχές του 2001 ο Jouko με παίρνει τηλέφωνο για να με ρωτήσει αν μπορεί να μείνει μαζί μας για μερικές μέρες μιας και ερχόταν για μια πολύ σημαντική πρόταση που του είχε γίνει και την ίδια μέρα επρόκειτο να υπογράψει συμβόλαια. Συμπληρώνοντας ότι όταν θα το άκουγα θα πάθαινα πλάκα. Τώρα με το Jouko ‘παθαίνεις πλάκα’ με οτιδήποτε καινούργιο ασχολείται και έτσι απλά κάνεις υπομονή μέχρι να σου πει από κοντά τι συμβαίνει. Έτσι το ίδιο βράδυ ένας Jouko από την ελληνική μυθολογία μας εξιστορούσε πως θα έπαιζε σε ελληνικό έργο!

Εδώ μάλλον κολλάει η συνηθισμένη σημείωση. Ο Jouko στη πρώτη του περίοδο σαν ηθοποιός είχε παίξει “Έρως” του Shakespeare και είχε νιώσει λίγο ...ελληνικά, μέχρι που γνώρισε φίλη μου ηθοποιό που έδωσε πραγματική παράσταση μέσα στο σπίτι, μεταφέροντας ολόκληρο αρχαίο δράμα. Από εκείνη τη βραδιά και ύστερα ο Jouko έπαθε κάτι με το ελληνικό αρχαίο θέατρο και όλη τη ‘θεατρική’ παρουσία της φίλης που του μετέφερε και όλο το Επιδαύριο κλίμα και είχε φαγωθεί να κάνει αρχαίο θέατρο – είπαμε, η συγκεκριμένη διαβάζει και αν θέλει λέει πια είναι. Το τι έγινε παρά κάτω φαντάζομαι ότι είναι απλά θέμα ...σημειολογίας. όπως θέλει ορίζει ο καθένας ότι κάτι είναι ελληνικό και δη αρχαίο!!!

Μετά από τον Jouko και τις απαραίτητες διευκρινιστικές ερωτήσεις ανακαλύψαμε ότι κατέβαινε φιλανδικό musical επιπέδου Evita και βαλε, θα του δείξουμε τώρα του Webber-Lloyd και άλλα τέτοια πατριωτικά. Και σαν να μην έφτανε αυτό ήταν και εμπνευσμένο από την ελληνική τραγωδία. Το όνομα αυτού ...Καλυψώ!!! Λοιπόν κανένας μέχρι τώρα δεν είχε συλλάβει πόσο αγαπούσε ο Οδυσσέας την Καλυψώ αλλά και πως θα έπρεπε να τη θυσιάσει για τα ταμπού της τότε ελληνικής κοινωνίας και για να προστατεύσει το όνομα του!!! Κάπου εκεί ήταν που του πέταξα στο κεφάλι την ελληνική μυθολογία του Robert Graves στα αγγλικά για να την καταλαβαίνει κι όλα! Το λιμπρέτο το είχε γράψει ένας ...Εσθονός που χρόνια τώρα ασχολείτο με την ελληνική ιστορία και τη μουσική την είχε συνθέσει ο ίδιος παρέα με ένα Φιλανδό μουσικό παραγωγό!!! Εντάξει εκεί μου κάνανε αέρα αλλά το χειρότερο δεν είχε έρθει ακόμα, χρειαζόντουσαν τη βοήθεια μου!!! Ο Εσθονός είχε γράψει το λιμπρέτο στα αγγλικά και τώρα έπρεπε να μεταφραστεί στα φιλανδικά αλλά δεν ξέραν ακριβώς τι σήμαιναν κάτι ελληνικές λέξεις και χρειαζόντουσαν βοήθεια!!! Δεν καταλάβατε τίποτα!!! Ούτε κι εγώ και μου πήρε μέρες να καταλάβω. Το συγκλονιστικό, το έργο είχε απεριόριστα οικονομικά κεφάλαια, συμμετείχαν όλα τα μεγάλα ονόματα των φιλανδικών musical και θα παρουσιάζονταν στη μεγαλύτερη αρένα χόκεϊ της Φιλανδίας, τη Hartwall arena!!! Μην στεναχωριέστε και μένα μου πήρε καιρό να το συλλάβω.

Ένα-ένα τώρα από την αρχή. Ο Εσθονός ονειρευόταν να γίνει Webber-Lloyd στη θέση του Webber-Lloyd και έτσι αποφάσισε να το γράψει στα αγγλικά. οχι ότι είχε διαβάσει ιδιαίτερα ελληνική ιστορία άπλα του φάνηκε ότι κανένας δεν είχε μέχρι τώρα δοκιμάσει να ...ξεκοιλιάσει σωστά την Οδύσσεια οπότε το πήρε το θέμα στα σοβαρά, το ξεκοιλιάσει θα το δείτε αργότερα ότι είναι ακριβές. Αφού λοιπόν δοκίμασε σε όλες τις αγγλόφωνες χώρες και αφού έφτιαξε σε γερά θεμέλια το μύθο ‘μόνο αν είσαι άγγλος επιβιώνεις στα κυκλώματα τους’ στράφηκε στη γειτονική αγορά που εκτιμάει την τέχνη μιας και η ρωσική κατοχή είχε καταστρέψει τα λεπτά αισθήματα των Εσθονών και έπεσε σε Φιλανδό. Ο Φιλανδός, άλλος εργάτης της τέχνης αυτός. Έκανε μόνο μια επιτυχία το 70 με τον τίτλο ‘putsi putsi’ που κανένας δεν ξέρει τι σημαίνει αλλά ο ίδιος είχε το feeling ότι ήταν πιασάρικο και θα έκανε επιτυχία στην Αγγλία. Το τραγούδι έκανε σχετική επιτυχία στη Φιλανδία – έτσι κι αλλιώς δεν ήταν και ο μοναδικός που δοκίμασε το ίδιο, αν δείτε παλαιότερες συμμετοχές της Φιλανδίας στη Eurovision θα καταλάβετε ότι πολλές φορές δεν χρειαζόταν να μιλάς φιλανδικά για να μην καταλάβεις τι λέει το τραγούδι και φυσικά καμιά την Αγγλία και βέβαια ‘μόνο αν είσαι άγγλος επιβιώνεις στα κυκλώματα τους!’

Στη συνέχεια βρέθηκε και παραγωγός με μεγάλες επιτυχίες στη τηλεόραση στιλ Φώσκολος που αποφάσισε να κάνει ...τέχνη και που έφερε μαζί του από την γνωστή cola μέχρι το αντίστοιχο προ-πο και όλοι μαζί κλείσανε το μεγαλύτερο στάδιο χόκεϊ στη Φιλανδία πιστεύοντας ότι εκατομύρια θα έρθουν να δουν το μοναδικό φιλανδικό musical. Φτάσανε στο σημείο να πιστεύουν ότι θα κάνουν και περιοδείες στην Ευρώπη κάνοντας αντίστοιχο συμβόλαιο στους ηθοποιούς που και βέβαια θα έπρεπε να μιλάνε τουλάχιστον αγγλικά και μια ακόμη γλώσσα. Το δε musical ηχογραφήθηκε στα φιλανδικά, αγγλικά, γερμανικά και σουηδικά!!! Τέτοια αισιοδοξία!!!

Τώρα κρατηθείτε γιατί θα σας απογειώσω!!! Εγώ εκτός από μεταφραστής ήμουν και ... ο επίσημος φωτογράφος της παράστασης! Μιλάμε για πολύ γέλιο. Η σχέση μου με τη φωτογραφία ξεκινάει περισσότερο από την αγάπη μου για τη φωτογραφία παρά οτιδήποτε άλλο και η τεχνική μου σταματάει σε όσα μου έχει δείξει πολύ φίλος επαγγελματίας φωτογράφος γι αυτό σε παρακαλώ g_help_me δεν χρειάζονται τα ..γιαούρτια!!!

Η μουσική ήταν σίγουρα Webber-Lloyd, καλά διαφέραν που και που κάποιες νότες, μην μας πουν και αντιγραφείς τώρα! Αλλά ήταν από όλα τα έργα του Webber-Lloyd μαζί και ταυτόχρονα, από το Joseph μέχρι το Sunset boulevard!!! Το λιμπρέτο ήταν ... ήταν ... ήταν ... ένα παράδειγμα θα με σώσει: «Αγάπη μου Οδυσσέα, άσε τη Πηνελόπη και έλα σε μένα - Έλα πάνω στο χρυσό σου δέρας, που σε πετάει μακριά μακριά, - Πάνω από λίμνες και έλη!!!» όπου στη λέξη ‘δέρας’ έμπαινα εγώ για τον απλό λόγο ότι ο συνθέτης είχε βάλλει τη λέξη ...χωρίς να ξέρει τι σημαίνει άρα πως να τη μεταφράσεις στα φιλανδικά!!! Η εξήγηση του ήταν ...έτσι έλεγε το βιβλίο που είχε διαβάσει! Τώρα αν περιμένετε ότι εγώ ασχολήθηκα με το να εξηγήσω τι πραγματικά συνέβαινε ...γελαστήκατε. Το δοκίμασα με το Jouko αλλά και ο ίδιος καταλαβαίνοντας ότι πήγαινα να του χαλάσω το όνειρο μου είπε ...δεν μου τα λες μετά τη πρώτη παράσταση γιατί τώρα έχω πολύ δουλειά;

Λοιπόν με τη Καλυψώ μπερδευόταν όλη η ελληνική μυθολογία και που στο τέλος ο σκηνοθέτης, Φιλανδός αυτός φρόντισε να μην αφήσει τίποτα όρθιο. Έτσι σιγά-σιγά φτάσαμε στη τελική δοκιμή και την πρεμιέρα, που και εγώ την παρακολουθούσα σαν ο επίσημος φωτογράφος για να στείλουν τα δελτία τύπου κλπ.

Η παραστάσεις ξεκινάνε Φεβρουάριο στη διακοπή της περιόδου χόκεϊ και πάνω από το πάγο έχουν στρώσει ένα ξύλο και μοκέτα και από πάνω ...καρέκλες. εγώ βέβαια έχω ήδη ψαρέψει σε λίμνη και νιώθω εξοικειωμένος να περπατάω στη παγωμένη θάλασσα αλλά όλο και ένιωθα τα πόδια μου να παγώνουν. Η σκήνη είναι στο τέλος του σταδίου και για όσους έχουν δει γήπεδο χόκεϊ με όλα τα μικρά θεωρία και τις δεκάδες διαφημίσεις παντού φαντάζονται την εικόνα. Η κουρτίνα τραβιέται και εμφανίζονται δυο τεράστια video-walls με εικόνες από θάλασσα. Επειδή ήταν Ιανουάριος η εταιρία που είχε αναλάβει τα τραβήγματα του βίντεο αφού πέρασε δέκα μέρες στη Κρήτη προσπαθώντας να βγάλει εικόνες από ελληνική θάλασσα μετακόμισε στη ...Τυνησία και τράβηξε και πολλά αρχαία για να δώσει και ελληνικό χρώμα. Τα φώτα χαμηλώνουν και αρχίζει η μουσική όπου βγαίνει ο Jouko με άσπρα μαλλιά, άσπρα γένια, στεφάνι από κάτι τέλος πάντων και ...μίνι χλαμύδα με την κοιλιά απ’ έξω και αρχίζει το τραγούδι: «δεν είμαι ο Οδυσσέας (γιατί μόλις είχαμε μπερδευτεί όλοι μας) είμαι ο Φοίβος (τι να σου κάνω βρε Φοίβο, φταίνε τα χρόνια που έζησες στη Σουομια, άφησες το στίγμα σου) και θα σας πω την Οδύσσεια του Οδυσσέα (κι εγώ που νόμιζα ότι κάποιος Όμηρος κάτι έκανε)!»

Δίπλα στον Jouko έρχεται και στέκεται ένας ...σάτυρος! Κατά τον σκηνοθέτη αυτή ήταν γκροτέσκο επέμβαση, που χοροπηδούσε όση ώρα τραγουδούσε ο Jouko. Σε ολη τη διάρκεια της παράστασης υπάρχουν τρεις σάτυροι που γενικά ...χοροπηδάνε γυρω-γυρω. Ο Jouko έχει φτάσει στη στιγμή που περιγράφει την ζωή της πιστής Πηνελόπης που είναι έτοιμη να πέσει στην αγκαλιά κάποιου από τους μνηστήρες και στην σκηνή μπαίνει μια ομάδα μνηστήρες που προσπαθούν να γδύσουν μια Πηνελόπη που κάθε τόσο σκληρίζει "...όχι καλέ, οχι τώρα, μας βλέπουν!!!" Και να σου και το μπαλέτο. Δεκαοχτώ άτομα μπαλέτο ανάθεμα με αν δυο από αυτούς ήταν συγχρονισμένοι. Άσε που ο μέσος όρος βάρους πρέπει να άγγιζε τα ογδόντα κιλά τουλάχιστον. Δεν έχω τίποτα με τους ευτραφείς αφού έτσι κι αλλιώς κι εγώ στην ίδια ομάδα ανήκω αλλά οχι και μπαλέτο βρε παιδιά!!!

Στη συνέχεια μπαίνει η Καλυψώ με μακρύ φόρεμα, πολύ ψιλά τακούνια και την ...κοιλιά απ’ έξω!!! Μόνο που η άτιμη η Καλυψώ ήταν λίγο αγύμναστη και η χλαμύδα πολύ στενή και ...αυτοί δεν ήταν κοιλιακοί αλλά στομαχικοί!!! Αλλά το παραβλέψαμε μέχρι να ανοίξει το στόμα της. Βλέπετε η κανονική Καλυψώ είχε μείνει ...έγκυος έτσι τελευταία στιγμή αντικαταστάθηκε!!! Τελευταία στιγμή ...δυο μέρες πριν την τελική πρόβα!!! Τώρα το έχω πει πολλές φορές, η φιλανδική γλώσσα είναι περίεργη και σαν άκουσμα και πάντα εξαρτάται από ποιος την μιλάει. Ο Jouko όταν μιλάει φιλανδικά νομίζεις ότι είναι τραγούδι, η καινούργια Καλυψώ ήταν ...ήταν ... ήταν ... καλύτερα να μιλήσουμε για τους στομαχικούς της!!!

Η Καλυψώ φωνάζει: «Οδυσσέα, Οδυσσέα που κρύβεσαι Οδυσσέα» ώσπου εμφανίζεται ένα φορείο που το κουβαλάνε τέσσερις με μίνι πάντα χλαμύδες και την κοιλιά περίτεχνα απ’ έξω και από πάνω ένας Οδυσσέας το πολύ ...δεκαοχτώ χρονών. Το νέο αστέρι της Φιλανδίας εμπνευσμένο από τον Eminem. Τραγουδάει και ραπ!!! Τραγουδάει και το musical σε ραπ ρυθμό μιας και το παιδί που να μάθαινε τώρα άλλο στιλ: «Ο Οδυσσέας είμαι – ο μυριοτραγουδισμένος από τον Φοίβο (τι να κάνω εγώ τώρα βρε Φοίβο) – αυτός που νίκησε στη Τροία με τους Έλληνες και το ξύλινο άλογο μου (άλλοι είχαν το Βουκεφάλα, αυτός είχε ξύλινο κουνιστό αλογάκι)Καλυψώ αγάπη μου που είσαι;» εδώ επεμβαίνει ο Φοίβος... «ξέχασε την Πηνελόπη» η Καλυψώ σκληρίζει «εδώ είμαι καλέ μου» και η Πηνελόπη κοιτάζει ανάμεσα στους μνηστήρες και φωνάζει «με ξέχασες» και γίνεται της Πηνελόπης μιας και βγαίνει και το μπαλέτο και αρχίζουν να χορεύουν όλοι μαζί!!!

Κατά τη διάρκεια που συμβαίνουν τα παραπάνω οι σάτυροι είναι όλοι στη σκήνη και γενικά ...κάνουν πράγματα σε όλους, άντρες και γυναίκες. Σηκώνουν χλαμύδες και τέλος πάντων κάποια στιγμή ρωτάω τον σκηνοθέτη που κάθεται δίπλα μου τι κάνουν αυτοί. Και μου απαντάει: «καλά Έλληνας δεν είσαι; Δεν ξέρεις τι κάνανε οι αρχαίοι Έλληνες, εσείς αγόρι μου γράψατε ιστορία!» ανάθεμα με και μένα και την ελληνική ιστορία. Στο διάλειμμα ήπια δυο μπίρες!!!

Δεύτερο μέρος και τα video-walls δείχνουν ακρόπολη τώρα να σου πάλι η Καλυψώ να κλαίει και να οδύρεται για τα ελληνικά ταμπού που θα της κλέψουν το τεκνό, να σου ο Οδυσσέας να τριγυρνάει τι σκηνή και να ρωτάει «ποιος είμαι, που πάω, τι γυρεύω, που είσαι Καλυψώ» σε ρυθμό ραπ, η Πηνελόπη τώρα σοβαρή (την βρήκαν τα ταμπού κατακέφαλα) πάνω σε ένα θρόνο και οι μνηστήρες να την τριγυρνάνε, οι σάτυροι γνήσιοι επαγγελματίες συνεχίζουν τη ..δουλειά τους και ο Φοίβος να συνεχίζει την ...οδύσσεια!!! «Η Πηνελόπη είναι πιστή και μόνη (και τι έκανε ρε μεγάλε σε όλο το πρωτο μέρος;)ο Οδυσσέας θα θυμηθεί; (γαμώτο Alzheimer είχε τόση ώρα και είχα μπερδευτεί) θα βοηθήσουν οι θεοί την Καλυψώ;» και ναι ήρθαν και οι θεοί, και οι δώδεκα και σαν χορός αρχίσανε να τραγουδάνε: «θα βοηθήσουμε τη Καλυψώ, δεν θα βοηθήσουμε την Καλυψώ, θα βοηθήσουμε την Καλυψώ, δεν θα βοηθήσουμε την Καλυψώ» το μπαλέτο χτυπιέται στο βάθος και εγώ τα ‘χω παίξει στην κυριολεξία μιας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα ολόκληρο!

Στο αποκορύφωμα του χορού, ο Οδυσσέας, η Πηνελόπη και η Καλυψώ είναι ανεβασμένοι σε από ένα φορείο ο καθένας που το κουβαλάνε κάτι μαντράχαλοι με μίνι χλαμύδες και τις κοιλιές απ’ έξω και γυροφέρνουν τη σκηνή ενώ οι σάτυροι χορεύουν από κάτω από τα φορεία!!!

Μην σας τρελαίνω περισσότερο, η παράσταση τελειώνει με την Καλυψώ να αυτοκτονεί αφήνοντας σημείωμα στην Πηνελόπη όπου της δίνει οδηγίες για το πως πρέπει να αγαπάει τον άντρα της!!! Οι μνηστήρες αφού κουραστήκανε να περιμένουν τη Πηνελόπη τη βρήκαν μεταξύ τους – ελληνικά πράγματα – πήραν και τους σάτυρους μαζί τους και ο Φοίβος υποσχέθηκε κάποια μέρα που θα έχει χρόνο να μας πει και το πως ο Οδυσσέας κατέλαβε τη Τροία με το ξύλινο αλογάκι του!!! Εγώ τράβηξα ...36 φωτογραφίες... τόσο δυνατό ήταν το σοκ.

Την παρασκευή πρεμιέρα και το γήπεδο γεμάτο! Οι Φιλανδοί ενθουσιασμένοι, φιλανδικό musical με διεθνείς προδιαγραφές. Διαδόσεις έχουν ήδη αρχίσει και τριγυρνάνε το Ελσίνκι, ο Webber-Lloyd θα έρθει να το δει και άλλα τέτοια. Στη πρεμιέρα δυστυχώς ο ...υποφαινόμενος έκανε κάτι ...ασυνήθιστο για τη Φιλανδία αλλά που και το είχε ξανακάνει και σε άλλα μέρη δεν ήταν και κάτι συγκλονιστικό!!! Μετά την αρχή του δευτέρου μέρους λοιπόν, ο υποφαινόμενος σηκώθηκε και ...αποχώρησε από την αίθουσα!!! Πρέπει να ήταν ένα γενικότερο σοκ γιατί ακόμη και στην εκκλησιά όταν κλείσουν οι πόρτες κανένας δεν μπαίνει ούτε βγαίνει γιατί ακόμη και οι ηλεκτρολόγοι μπερδευτήκαν ...και με ακολούθησε ένας προβολέας!!! Ο δε Οδυσσέας σταμάτησε και είπε ...που πάει αυτός!!! Οι φίλοι που είχαν έρθει μαζί μας απλά κάνανε ότι δεν με ξέραν και η γυναίκα μου για τρίτη φορά σκέφτηκε ότι ήταν λάθος ο ερχομός μας στη Φιλανδία (τη πρώτη με τον Κωνσταντη, τη δεύτερη σε επόμενο επεισόδιο). Η πρεμιέρα τέλειωσε και εγώ τους περίμενα στη έξοδο που και βέβαια ήρθε και με βρήκε ο σκηνοθέτης και οι ...πρωταγωνιστές και φυσικά τους ανέλυσα ότι αυτό που κάνανε το θεωρούσα τουλάχιστον ντροπή για οτιδήποτε χαρακτηρίζει το θέατρο και το μόνο που κάνανε ήταν μια ..αρπαχτή! και η αλήθεια ήταν ότι κάνανε μια χοντρή αρπαχτή μιας και με τη βοήθεια των παραγωγών κλπ είχαν καταφέρει να κλείσουν το θέατρο σε εταιρίες για το προσωπικό τους για τρεις μήνες αφήνοντας περίπου 50 θέσεις ελεύθερες σε κάθε παράσταση.

Σε δυο μέρες έγραψα και για πρώτη φορά κριτική θεάτρου στη Φιλανδία η οποία αναδημοσιεύθηκε σε αρκετές εφημερίδες. Πολύ σπάνια γράφω κριτικές γιατί πιστεύω ότι η τέχνη είναι κάτι πολύ υποκειμενικό και όσες φορές έγραψα οι κριτικές μου ήταν πάντα θετικές γιατί με μια θετική κριτική προτείνεις στον αναγνώστη να μοιραστεί την ευχαρίστηση που ένιωσες με μια αρνητική καταφεύγεις σε προσωπικά συμπεράσματα και υποδείξεις που προκαλούν αρνητικά συναισθήματα.

Δυστυχώς και παράλληλα με το επόμενο επεισόδιο, πράξη τρία θα δημοσιεύσω στα φιλανδικά και αγγλικά μια ακόμη αρνητική κριτική. Το κάνω γιατί κάποιες παραστάσεις δυσφημούν το θέατρο και τους ανθρώπους που το αγαπούν στο όνομα μιας αρπαχτής.

Ο Jouko δεν ενοχλήθηκε καθόλου με τη στάση μου, απεναντίας θεώρησε και την κριτική που έκανα σαν μια από τις καλύτερες που έχει διαβάσει για θεατρικό παράλληλα κανένας ηθοποιός δεν ενοχλήθηκε απ’ εναντίας είμαι συχνός θιασώτης σε όλες τους τις πρεμιέρες και αυτή η κριτική έγινε και η αιτία να αποκτήσω μια ιδιαίτερη φιλία με κάποιους από αυτούς ειδικά με την ‘Πηνελόπη’ που είναι γνωστή τραγουδίστρια πια. Η Καλυψώ δεν ξαναέκανε θέατρο, έχει μια καριέρα τραγουδώντας σε θέρετρα ποπ τραγούδια και με τον Οδυσσέα ...αυτή είναι μια άλλη ιστορία που πάει για επεισόδιο VI! Ο παραγωγός δεν έκανε καμιά άλλη παραγωγή και έχουν ακουστεί πολλά για το τι συνέβη με τα οικονομικά αυτής της παράστασης. Ο Εσθονός συνθέτης επέστρεψε στην Εσθονία και από ότι έμαθα γράφει ένα ...βουκολικό musical στα εσθονικά, ο σκηνοθέτης επέστρεψε στη τηλεόραση και στη ‘λαμψη’ της!!! Ο Φιλανδός συνθέτης τραγουδάει σε γάμους!!!

Η παράσταση άντεξε τρεις μήνες ακριβώς, στο τέλος ούτε καν οι εργάτες των εταιριών δεν πήγαιναν, από τις εταιρίες που είχαν αγοραστεί τα εισιτήρια με αποτέλεσμα να παίζουν σε παραστάσεις των πενήντα ατόμων σε ένα στάδιο που χώραγε 16,000! Αν και η κριτική μου χρησιμοποιήθηκε συχνά σαν σημείο αναφοράς δεν νομίζω ότι ήταν η αιτία να αποτύχουν. Ήταν απλά απαράδεκτη η παράσταση και φυσικά από τότε κανένας δεν θέλει να την θυμάται!!! Το ότι σηκώθηκα και έφυγα στη μέση της παράστασης έχει γίνει κάτι σαν urban legend που φυσικά κανένας δεν θυμάται ποιος το έκανε, η ιστορία μου έχει ειπωθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές στο καφέ των ηθοποιών πράγμα που γλεντάω απεριόριστα γιατί μου την λένε για να μου δείξουν πόσο σοβαροί είναι οι Φιλανδοί με το θέατρο και πόσο εκτιμάνε μόνο το καλό θέατρο. Σε μια από αυτές τις φορές έτυχε να είναι και ο Jouko μπροστά οπότε ο αφηγητής ζήτησε την μαρτυρία του μιας και ήταν στη παράσταση, ο Jouko του εξήγησε ήρεμα ότι εγώ ήμουν αυτός που έφυγε και ο δύσμοιρος αφού με κοίταξε προσεκτικά ψέλλισε ....μα αυτός δεν είναι Φιλανδός!!! Από τότε αυτό έγινε κάτι σαν ιδιωτικό ανέκδοτο που το επαναλαμβάνουμε συχνά!!!

*******************************

Στις φωτογραφίες τώρα, στη πρώτη ο Φοίβος τα έχει βγάλει όλα και κάτι τραγουδάει ενώ η Καλυψώ αδιάφορη του έχει γυρίσει την πλάτη της. Στη δεύτερη ο Φοίβος μπροστά και οι θεοί από πίσω αναρωτιούνται να βοηθήσουμε, να μην βοηθήσουμε!!! Η τρίτη από τις αγαπημένες μου, από το ‘φιλί της γυναίκας αράχνης’ οι περισσότερες από αυτή τη παράσταση είναι ασπρόμαυρες φωτογραφίες και τις έχω εμφανίσει ο ίδιος γι αυτό συγνώμη για τη ποιότητα!!! Η τετάρτη από τις λίγες έγχρωμες σαν ανάμνηση του ...μαλλιού!!! και τέλος μια για να θυμηθεί ο yannis_h τον Karjalainen με το στιλ του Jouko!!! Φυσικά φαντάζεστε οτι η καριέρα μου σαν επίσημος φωτογράφος τελείωσε αυθημερόν!!!

*******************************

Ελπίζω η αλλαγή σε Beta να μην ενόχλησε αλλά ο τρυφερός από Παρισίους που σύντομα θα βάλει post επεξηγηματικό είχε όλα τα λογικά επιχειρήματα για να πείσει ακόμη και έναν παράλογο σαν κι έμένα!