Μην κλαις για μένα ... Φιλανδία – Episode VI πράξη 3η

Μετά από δύο εκρήξεις και με το φόβο ότι μπορεί να ακολουθήσει και τρίτη μετά από όσα συνέβησαν με την ελληνική συμμετοχή στη συνδιάσκεψη του Lahti φτάνουμε στη τρίτη πράξη του φιλανδικού θεάτρου.

Ο Jouko πέρασε χτες από εδώ και χάρηκε πολύ βλέποντας φωτογραφίες του σε ελληνικό blog αν και ο νάρκισσος παρατήρησε ότι θα μπορούσα να εχω βρει ...καλύτερες!!! αλλά εκτός από μια μικρή έκπληξη για την οποία θα σας μιλήσω αργότερα έφερε και νέα από τον Seppo.

Ο Seppo όπως είπαμε και στη προηγούμενη πράξη έχει μετακομίσει στη Λαπωνία που μέσα στις φωνές του χειμώνα – είναι μια παράξενη αίσθηση που μόνο όσοι έχουν περάσει από Λαπωνία μπορούν να την αισθανθούν, μέσα στο σκοτάδι και στην απόλυτη ερημία ο χειμώνας ...μιλάει – έχει βρει τον εαυτό του και την δημιουργικότητα του, γράφοντας ένα μονόπρακτο που παίζει στο τοπικό θέατρο τις ήμερες χωρίς παράσταση. Έτσι αποφασίσαμε μιας και θα βρίσκομαι και εγώ στη Λαπωνία προς το τέλος του Νοεμβρίου να πάμε να δούμε την παράσταση και να μιλήσουμε για ένα καινούργιο έργο που σκεφτόμαστε με τον Jouko.

Πριν από τη χθεσινή του επίσκεψη ο Jouko είχε έρθει στο Ελσίνκι στις αρχές του Οκτωβρίου με ευκαιρία την πρεμιέρα του μιούζικαλ Εβίτα και όπως φαντάζεστε ο Jouko αφ’ ενός έχει προσκλήσεις σε όλες τις πρεμιέρες που γίνονται αφ’ ετέρου έχει πάντα κάποιον φίλο που παίζει, έτσι με πήρε τηλέφωνο και γνωρίζοντας την αγάπη μου για τα μιούζικ και αποφασίσαμε να πάμε παρέα.

Εδώ χρειάζεται η απαραίτητη σημείωση. Τα μιούζικαλ μπήκαν πολύ νωρίς στη ζωή μου χάρις στην αγάπη που είχε ο πατέρας μου στο είδος και ειδικά στους Ginger και Fred, σε σημείο που κόντευα να μάθω απ’ έξω τη μουσική της ταινίας τους Easter parade, που πρέπει να την είδα σε κάθε ευκαιρία δεκάδες φορές, και φυσικά σε ότι έπαιζε ο Frankie. Εφηβική μου ανάμνηση είναι η εισβολή του πατέρα μου στο δωμάτιο μου όπου άκουγα στο πιο δυνατό σημείο τους Who να τραγουδάνε my ge-ge-generation ή το magic bus – φαντάζομαι πολλοί δεν ξέρετε καν γιατί μιλάω – και να ουρλιάζει στην κυριολεξία πως μπορούσα να ακούω αυτό το νταπα-ντούπα και να μην ακούω μια πιο ανθρώπινη μουσική όπως του Frankie έστω του Elvis – τότε ο Elvis είχε πια πάει φαντάρος και είχε γίνει πιο ...γλυκανάλατος. αλλά η εκδίκηση ήρθε σύντομα πρώτα με το Jesus Christ Superstar το 73 και στη συνέχεια με το καταπληκτικό Tommy το 75 που έγινε και το σημείο αναφοράς για μένα. Ξαφνικά έπαιζα στο γήπεδο του, rock opera με τους Oliver Reed, Ann Margret, Jack Nicholson και το καινούργιο φαινόμενο του χόλιγουντ Paul Nicolas, τους Who τους άφηνα πάντα στο τέλος δίνοντας περισσότερη έμφαση σε ονόματα που του ήταν ήδη γνωστά. Την ταινία την είδα ...επτά φορές και βέβαια ο δίσκος γρατζουνίστηκε τόσο πολύ που χρειάστηκε αντικατάσταση γιατί δεν ακουγόταν. Τον πατέρα μου δεν κατάφερα να το πείσω να δει την ταινία.

Όταν κάποια χρόνια αργότερα έγινα κάτοικος Αγγλίας είχα τη πραγματική τύχη να δω καταπληκτικές παραστάσεις, το Tommy με τον Peter Frampton (τον θυμάται κανείς;) το Phantom of the Opera με τον Steve Harley από τους Cockney Rebel, το Cats με την Eleanor Page και το αγαπημένο μου Sunset boulevard με μια καταπληκτική Glenn Close. Και ήμουν προσεκτικός να αναφέρω μιούζικαλ μόνο του Lloyd Webber γιατί αυτό που είδα μόνο μια φορ και ούτε που θυμόμουνα κι όλας ήταν το ...Εβίτα! σε αυτό έπαιξε ρόλο και η ...Μαντόνα! μια παράξενη απέχθεια που νιώθω για τη Μαντόνα και τη μουσική της με κρατάει μακριά από οτιδήποτε ανακατεύεται.

Για να επιστρέφουμε λοιπόν στο Jouko, η ιδέα να δούμε Εβίτα στα φιλανδικά κάπως μου ακούστηκε διαφορετικά!!! Αφήστε που έπαιζε και ένας φίλος ηθοποιός άρα έπρεπε να πάμε! Έτσι εμφανιστήκαμε στο Kaupunki Teateri, δημοτικό θέατρο του Ελσίνκι στις πεντέμισι η ώρα, παραδοσιακά ντυμένοι στα τζιν ίσα για να τραβάμε την προσοχή. Εδώ πρέπει να κάνω άλλη μια σημείωση σε δυο επίπεδα. Πρωτο αν και οι σχεδόν όλες οι πόλεις της Φιλανδίας έχουν το δικό τους θέατρο που χρηματοδοτείται από το υπουργείο πολιτισμού και η κάθε ομάδα κατεβάζει πέντε με έξη έργα την σεζόν συν δυο η τρία παιδικά, πράγμα που σημαίνει αν τα συνδυάσουμε με τις ανεξάρτητες ομάδες και τις ομάδες ερασιτεχνών σε μια πληθώρα παραστάσεων σε κάθε πόλη, το Ελσίνκι δεν παύει να έλκει σε σημείο να οργανώνονται πούλμαν που έρχονται από την επαρχία για να δουν μια παράσταση. Φαντάζεστε ότι η Εβίτα με την ανάλογη διαφήμιση γέμισε ...πούλμαν! και το άλλο είναι ότι το θέατρο για τους Φιλανδούς σημαίνει επίσημη έξοδο με το ανάλογο φόρεμα και κουστούμι και οχι με ένα τζιν παντελόνι, ένα μαύρο t-shirt που γράφει με πορτοκαλί γράμματα ‘no shit’ και αθλητικά παπούτσια όπως εμφανίστηκα εγώ! Ο Jouko ήταν λίγο πιο επίσημος, φορούσε μαύρα παπούτσια, αλλά με ...ροζ κάλτσες!!!

Στην είσοδο μας στο θέατρο μας περίμενε η πρώτη χαρά, θυμάστε από το προηγούμενο επεισόδιο τον Οδυσσέα; Τόσα χρόνια μετά δεν λέει να συγχωρήσει την αναχώρηση μου από την πρεμιέρα της Καλυψώ και όπως έχουμε ξαναπεί το Ελσίνκι είναι πολύ μικρό μέρος, έτσι περάσαμε λίγη ώρα με την ίδια συζήτηση περί τέχνης και αισθητικής μέχρι που μια φίλη μας διέκοψε και με έσωσε γιατί η υπομονή μου είχε αρχίσει να εξαντλείται!!! Και έτσι περάσαμε μέσα στην αίθουσα. Είμαστε σε πολύ καλή θέση, στο κέντρο στη δέκατη σειρά και έτσι έχουμε καταπληκτική ακουστική από την ορχήστρα. Η εισαγωγή του έργου ξεκινάει και εγώ αρχίζω να αισθάνομαι μια φαγούρα. Ξέχασα να σας πω ότι το ίδιο πρωί είχα ακούσει από CD το μιούζικαλ.

Η σκηνή αρχίζει να μου φαίνεται γνώριμη με το κοινό που υποτίθεται ότι παρακολουθεί τα νέα για το θάνατο της Εβίτα μέχρι που προβάλλεται η εικόνα της Εβίτα και του Χουάν Περόν και παθαίνω κάτι. Η Εβίτα έχει ένα τεράστιο ...σαγόνι που κανένα make up δεν μπορεί να κρύψει και εγώ απελπισμένα προσπαθώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω του, ο δε Χουάν είναι φτυστός ο ...Κωνσταντής και κοντεύω να πάθω υστερία. Ο Jouko ανησυχεί και με σκουντάει προσπαθώντας να καταλάβει τι συμβαίνει. Και ξαφνικά εμφανίζεται ο Τσε!!! Μεγάλε εκεί δεν άντεξα!!! Με έπιασε υστερικό γέλιο.

Όλοι έχουμε μια εικόνα για τον Τσε και με τη βοήθεια του μύθου και της φαντασίας ο Τσε έχει ψηλώσει, έχουν μακρύνει τα μαλλιά του και τα γένια του, έχει τέλος πάντων πάρει κάποιες άλλες διαστάσεις. Λοιπόν ο Φιλανδός Τσε ήταν θέμα αν ήταν 1,60, με χωρίστρα με τα μαλλιά τραβηγμένα από πίσω. Τα μαλλιά ήταν μακριά αλλά τα είχε φέρει μπροστά για να καλύψει την καράφλα, γένια δεν είχε αλλά είχε σκουλαρίκι. Τώρα δεν υπάρχει κανένα κακό με το σκουλαρίκι, κι εγώ φοράω σκουλαρίκι αλλά όταν είναι ένα χρυσό σφυροδρέπανο σε μέγεθος ώστε να το βλέπουν και αυτοί που κάθονται στο πατάρι και κουνιέται σαν καμπάνα όλη την ώρα ...ε! εγώ φταίω; Και πάνω που προσπαθούσα να ηρεμίσω και ο Jouko με είχε τρελάνει στις κλοτσιές σηκωθήκαν οι θεατές/χορός για να κλάψουν την Εβίτα. Λοιπόν για άλλη μια φορά τους είχαν διαλέξει με πολύ προσοχή, ήταν όλοι κάτω του ...1,60!!! Η Εβίτα, ο Κωνσταντής και οι πολλοί νάνοι!

Μέσα σε όλα αυτά ο ντράμερ της ορχήστρας αποφασίζει ότι δεν έχει την απαραίτητη προσοχή που απαιτεί το ταλέντο του και το ρίχνει στα ...σόλο!!! από δω η μουσική, από κει ο ντράμερ και κάπου ενδιάμεσα ο έβδομος νάνος αντί να τραγουδάει, χαουχο-χαουχο στο δάσος περπατώ, το 'χει ρίξει στο κλάμα για την Εβίτα!!! Και κάθε φορά που πάω να ηρεμίσω πετάγεται ο σαγονιάς. Θυμάστε τον Γκμοχ; Προπονητής ποδοσφαίρου, δεν θυμάμαι από που και που είχε ένα χαρακτηριστικό σαγόνι, τώρα φανταστείτε το Γκμοχ στο πιο ...γυναικείο να τραγουδάει μιούζικαλ!!!

Εκεί πάνω αποφασίζω ότι θα τα παίξω οπότε αποφασίζω να κλείσω τα μάτια μου και να ακούσω τη μουσική οπότε ξαφνικά άρχισα να ακούω τη μουσική και τις φωνές. Πετάγομαι έκπληκτος και κάνω νόημα στον Jouko που μου ψιθυρίζει, ‘μα νόμιζα ότι αυτός ήταν ο λόγος που γέλαγες!!!’ Ο Τσε μας προέκυψε ...ψευδός!!! δεν μπορούσε να πει το ρο και τα φιλανδικά είναι γεμάτα ρο και τι να πω, έβαλα το χέρι μου στο στόμα προσπαθώντας να αποφύγω τα βλέμματα των γύρω μου.

Στο διάλειμμα και με την βοήθεια μιας γερής δόσης κονιάκ για να βγάλω το δεύτερο μέρος ο Jouko μου εξήγησε ότι η Εβίτα έβγαινε για πρώτη φορά και μάλλον η εμφάνιση της δεν την βοηθούσε – τι λες μεγάλε – ο Χουάν τραγουδούσε κυρίως στις καλοκαιρινές φιέστες για τα φιλανδικά ΚΑΠΗ και ότι ο Τσε ήταν πολύ νευρικός γιατί ήταν η πρώτη φορά που έπαιζε σε κάτι τόσο μεγάλο, είχε παίξει μόνο σε παιδικά μιούζικαλ. Οπότε δεν κρατήθηκα, ‘τι είχε παίξει; Τον γκρινιάρη νάνο στη χιονάτη;’ Τώρα πρέπει να σας πω ότι δεν ήμασταν ακριβώς μόνοι μας όταν γινόταν αυτή η συζήτηση αλλά με αρκετούς φίλους από το θέατρο!!! Και το κατάλαβα από την ξαφνική ησυχία γύρω μου. Λοιπόν δεν ξέρω γιατί αυτό συμβαίνει με μένα τόσο συχνά, βλέπω κάτι που εχω την ιδέα ότι το βλέπουν όλοι και μέχρι να το πω ανακαλύπτω ότι κανένας άλλος δεν το παρατήρησε. Σαν να μην έφτανε αυτό με τη βοήθεια δυο διπλών κονιάκ αποφάσισα να τους ‘δείξω’ τι εννοώ κι έτσι έκανα μια μίμηση από την ταινία του Disney με του νάνους που προχωράνε στο μονοπάτι τραγουδώντας ...χαουχο-χαουχο!!! Φανταστείτε ότι όλο το σόου γίνεται στα αγγλικά και μερικοί χρειάζονται και μετάφραση και βέβαια η όλη παράσταση έχει κινήσει την περιέργεια και των παραδίπλα!!! Στο τρίτο καμπανάκι ακόμα υπήρχαν θεατές έξω πίνοντας ...κονιάκ!!!

Η παράσταση ήταν ...απόλαυση στη συνέχεια ειδικά αφού ακολούθησε επίσκεψη σε pub όπου συμπλήρωσα την παράσταση μου με τον ντράμερ που μου θύμιζε τον animal από το Muppet show, και την κοινή από όλους μας απόφαση ότι ακόμα και η Μαντόνα ήταν καλύτερη και την δική μου υπόσχεση να δω τη ταινία τουλάχιστον δυο φορές!!!

Ακόμη δεν εχω γράψει την κριτική μου γιατί πως να περιγράψω στους Φιλανδούς ότι είδα τον Γκμοχ, γυναίκα και ψευδό, τον Κωνσταντή και το έναν από τους επτά νάνους να τραγουδάνε Εβίτα και τον animal να συνοδεύσει στη μουσική; Παρ’ όλα αυτά η ιστορία έχει κάνει ήδη τον κύκλο της γιατί στο NYT πριν από δυο βδομάδες ένας κριτικός έγραψε ότι περιμένει να διαβάσει με αγωνία την ιστορία με το ..χαουχο-χαουχο!!!

Και μην νομίσετε ότι ο Jouko στεναχωριέται όταν κάνω κάτι τέτοια, απεναντίας το ότι έχει μετακομίσει και το ότι εγώ εχω πνιγεί τώρα τελευταία του στοιχίζει και περιμένει με πολύ αγωνία το επόμενο ....σκηνοθετικό βήμα! Παράλληλα βέβαια η μουσική του καριέρα πάει πολύ καλά. Όπως σας εχω ξαναπεί συμμετέχει σε μια τετράδα, σε ένα συγκρότημα λίγο ...μίμηση των Il Divo με το όνομα ...Virtuoso! Ο πρώτος τους δίσκος έχει γίνει ήδη πλατινένιος και την πέμπτη κυκλοφορεί ο καινούργιος τους δίσκος που εκεί πάει το δωράκι, αν και τον εχω, θυμηθείτε ότι εδώ Φιλανδία και υπάρχουν κάποιοι νόμοι που με δεσμεύουν, θα σας βάλω ένα τραγούδι για να ακούσετε. Το διαφορετικό αυτού του δίσκου είναι ότι μετά από πολλές συζητήσεις σε αντίθεση με τους Il Divo έχουν και τέσσερα κομμάτια που γράψανε οι ίδιοι και δεν τραγουδάνε μόνο κομμάτια άλλων. Στο single που βγάλανε πριν από τη κυκλοφορία του δίσκου τραγουδάνε γνωστό τραγούδι του ... Ντέμη Ρούσου που μπορείτε να βρείτε ...εδώ! Με την επίσημη κυκλοφορία του δίσκου ανοίγει και το επίσημο site και forum του συγκροτήματος που θα σας δώσω τα στοιχεία και μπορείτε να μιλήσετε μαζί του μιας και ο Jouko έχει αναλάβει να απαντάει εκ μέρους του συγκροτήματος. Ο Jouko όπως έχω ξαναπεί αν και δεν έχει πάει ποτέ σε αγγλόφωνη χώρα μιλάει καταπληκτικά αγγλικά οπότε όσοι τολμηροί ...ορμάτε!!!

Η καλλιτεχνική σταδιοδρομία του Jouko έχει γίνει πολλές φορές θέμα και σε άρθρα μου ειδικά μετά το σοκ που έπαθα όταν ανακάλυψα την συμφωνία με τη δισκογραφική εταιρία! Μετά από ένα πλατινένιο δίσκο και τέσσερις περιοδείες ο Jouko έχει βγάλει συνολικά 3,000 ευρώ αν είναι δυνατόν. Τα ποσοστά που παίρνουν οι καλλιτέχνες είναι απαράδεκτα, εκτός από το νταβατζιλίκι του υποχρεωτικού manager που αν δεν αρέσει στην εταιρία τον ...απομακρύνει πληρώνουν μέχρι και τις φωτογραφίες που χρησιμοποιεί η εταιρία για την προβολή τους!!! Γι αυτό και εγώ τουλάχιστον εχω ταχτεί ανοιχτά στις αντιγραφές γιατί οι μόνοι που κερδίζουν είναι οι δισκογραφικές και χρησιμοποιούν τους καλλιτέχνες σαν άλλοθι!!! Το καλό με τον Jouko ήταν ότι το συμβόλαιο τους ήταν για 1+1 δίσκο και έτσι μετά από αυτόν απελευθερώνονται να κάνουν άλλο συμβόλαιο και αυτό έγινε γιατί απειλήσαμε ότι θα τους ξεφτιλίσουμε και θα καλέσουμε και τον George Michael να μας βοηθήσει!!! Παραμύθι αλλά ...έπιασε!!! τον Μάρτιο ο Jouko σκέφτεται να μπει στο στούντιο για τον προσωπικό του δίσκο και το βράδυ μετά την Εβίτα και δεν ξέρω πόσα κονιάκ και μπίρες με έπεισε να βοηθήσω ...πολύ!!! το ξέρω ότι εχω μπλέξει γιατί εχω πολλά χρόνια να κάνω αυτό που μου ζητάει αλλά παράλληλα μια δική μας παραγωγή στα στούντιο μεγάλης πολυεθνικής που αναλαμβάνει και την διανομή με τραγούδια καινούργια είναι μεγάλη πρόκληση και εγώ σε κάτι τέτοια την ...πατάω!!!

Παράλληλα πριν από λίγους μήνες είχα μια τρελή ιδέα για ένα θεατρικό και η αλήθεια είναι ότι όταν το σκεφτόμουνα είχα στο μυαλό μου τον Jouko και τον Seppo παράλληλα με κάποιους άλλους φίλους. Έτσι ξεκινήσαμε με τον Asa να δουλεύουμε την ιδέα που μετά από λίγο άρχισε ήδη να παίρνει μορφή και να βγάζει πολύ ...γέλιο μιας και είναι κωμωδία!!! Έχοντας λοιπόν έτοιμες τις δυο πρώτες πράξεις πάμε να δούμε το Seppo και να ...ξαναενώσουμε την τρέλα για μια ακόμα παράσταση. Ο τρόπος που το γράφουμε στηρίζεται πάλι στο ίδιο μοτίβο, να είναι ανάλογα με την διάθεση της ομάδας και βέβαια στη παράσταση εγώ δεν θα διαβάζω περιοδικά σαν δεσμοφύλακας αλλά θα κάνω τον ...Έλληνα μάγειρα που φυσικά δεν μιλάει φιλανδικά!

Το ότι γίνονται ιστορίες σαν αυτή με την Εβίτα δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και καταπληκτικές παραστάσεις αυτό το καιρό στη Φιλανδία και για να πω την αλήθεια η καθημερινή έκδοση του Ovi magazine καθώς και κάποια πράγματα που σχεδιάζουμε για το Ovi project παράλληλα με την υπόλοιπη δουλειά έχει μειώσει το χρόνο μου αισθητά και προτιμώ να περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου με την Δάφνη, αυτό σημαίνει λιγότερο θέατρο γιατί πρέπει να είμαι και στο σπίτι για το βραδινό μας παραμύθι!!! Αλλά και το θέατρο μου λείπει πολύ!

***********************************

Σύντομα ξεκινάει η εκλογική περίοδος στη Φιλανδία και σήμερα έμαθα ήδη για κάποια μετακίνηση που με ...ξάφνιασε τουλάχιστον, πράγμα που σημαίνει ότι από ένα σημείο και υστέρα θα αρχίσω να σας συστήνω με την φιλανδική πολιτική ζωή και την φιλανδική προεκλογική περίοδο. Ο Κωνσταντής σε πρωινό τηλεφώνημα μου είπε ότι το σκέφτεται ...πράγμα που σημαίνει ότι αύριο πρέπει να τον δω για να του αλλάξω γνώμη!!!

***********************************

Στις φωτογραφίες από αυτές που μου στείλανε είναι ο Τσε σε νάνος και στην άλλη, Ο Κωνσταντής και ο Γκμοχ στο πιο οξιζενέ!!!

***********************************

Σύντομα ακολουθεί ...παραμύθι!!! :D

***********************************

Επειδή τις τελευταίες μέρες πήρα μια σειρά από mails και έστειλα κι εγώ κάποια απελπισμένα γιατί συνειδητοποίησα ότι στην Ελλάδα η πληροφόρηση ...κοιμάται ακολουθεί ένα ακόμη post με το τι συνέβη στο Lahti. Επειδή τα δυο posts είναι πολύ διαφορετικά, θα κρατήσω ανοιχτά τα comments και στα δυο μόνο δείξτε λίγο υπομονή ... θα πρέπει να τρέχω από Ελσίνκι Lahti και πάλι πίσω!