Ένας χαμένος έρωτας που με πίκρανε

Κατά περιόδους παίρνω mails από την Ελλάδα που έχουν σαν αφορμή αυτό το blog ή το Ovi magazine. Η αιτία φυσικά είναι κάπου αλλού τις περισσότερες φορές. Χοντρικά έχω χωρίσει αυτά τα mails σε τρεις κατηγορίες και το ξέρετε καλά όσοι αλληλογραφείτε μαζί μου δεν κάνω διακρίσεις.

Στη πρώτη κατηγορία είναι αυτά από κάποιους που γνωρίστηκα μέσω του blog ή είναι περίεργοι για την Ελληνικότητα μου από τα περιοδικά που συμμετέχω, σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται και αρκετοί Έλληνες που ζουν στην Σκανδιναβία Με τους περισσότερους κρατάω μια ...τακτική αλληλογραφία αλλά πολύ περισσότερο έχει δημιουργηθεί μια πολύτιμη για μένα φιλία και με κάποιους έχω γνωριστεί και από κοντά είτε εδώ είτε στο τελευταίο μου ταξίδι στην Ελλάδα.

Στη δεύτερη κατηγορία συμπεριλαμβάνω αυτούς που κάποια στιγμή γνώρισαν κάποιον ή κάποιαν από τη Φιλανδία και τους ψάχνουν. Για όλες τις περιπτώσεις έκανα ότι μπορούσα αλλά τα χρόνια σε πολλές περιπτώσεις είναι πολλά οι άνθρωποι αλλάζουν τόπο παραμονής ή στη περίπτωση γυναικών και ονόματα και η ανεύρεση τους ήταν δύσκολη. Εδώ λυπάμαι αν απογοήτευσα και μια φίλη από το Βόλο πριν από λίγους μήνες αλλά η προσωπική μου περιπέτεια δεν μου επέτρεπε περισσότερες έρευνες. Μερικές από αυτές τις αναζητήσεις είναι και αστείες με αποκορύφωση κάποιον σε προχωρημένη ηλικία που αναζητούσε Φιλανδή που γνώρισε πριν από 30 χρόνια σε Ελληνικό νησί και ήξερε μόνο το όνομά της χωρίς επώνυμο ή άλλο στοιχείο αλλά ήταν επίμονος να την βρω.

Τέλος στην τρίτη κατηγορία ανήκουν αυτοί που θέλουν να μετοικίσουν στη Φιλανδία για μικρό ή μεγάλο διάστημα και τους χωρίζω σε δύο κατηγορίες, αυτούς που έρχονται εδώ για σπουδές και με κάποιους να σκέφτονται την μόνιμη παραμονή και αυτούς που γνώρισαν Φιλανδή ή Φιλανδό και θέλουν να γίνουν μετανάστες έρωτα!

Ένας από αυτούς τους τελευταίους λοιπόν γίνεται η αφορμή να διακόψω τη συνέχεια της ιστορίας μου με τον Ιππότη Ιωάννη Κ. Πλατυπόδη και να γράψω αυτό το post γιατί ομολογώ ότι η όλη κατάσταση και η εξέλιξη της με στεναχώρησε ιδιαίτερα και παράλληλα με προβλημάτισε. Ελπίζω να με συγχωρήσει ο φίλος που αναφέρω την ιστορία του και τις σκέψεις μου σχετικά με όσα έγιναν αλλά ίσως και ακούγοντας τις σκέψεις κάποιων άλλων να καταλάβει αυτά που προσπάθησα να του πω ακόμα και στο τηλέφωνο, και χάριν ευκολίας θα τον βαφτίσω Κώστα που φυσικά δεν είναι το πραγματικό του όνομα.

Ο Κώστας λοιπόν μου έστειλε ένα mail πριν από ένα μήνα νομίζω, ένα mail γεμάτο ενθουσιασμό για την κοπέλα που γνώρισε, μια κοπέλα από την Φιλανδία και από ότι κατάλαβα ένιωθε ξέχωρα από την χημεία και τον έρωτα ότι βρήκε αυτό που λένε οι αγγλόφωνοι his soul mate! Και βέβαια στο mail του μου ανέφερε τη σκέψη του για συμβίωση με την κοπέλα στο Ελσίνκι μιας και η συγκεκριμένη είχε ένα ακόμα χρόνο για να πάρει το πτυχίο της και ίσως γάμο αργότερα. Ο Κώστας λοιπόν ζητούσε πληροφορίες για τη ζωή των ξένων στο Ελσίνκι και βασικό ...δουλειά για να υποστηρίξει την παραμονή του.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από κάπου αλλού. Εγώ είμαι το λάθος παράδειγμα μετανάστη μιας και ήρθα στη Φιλανδία σε μεγάλη ηλικία, με ξεκάθαρο επαγγελματικό προσδιορισμό και παρελθόν. Παράλληλα ήρθα στην Φιλανδία κάνοντας και μια σειρά επιλογές που είχαν να κάνουν με μια γενικότερη άποψη ζωής αφήνοντας πίσω μου ένα πολύ έντονο και δραστήριο επαγγελματικό παρελθόν. Βέβαια και εγώ και η γυναίκα μου είχαμε ζήσει στο εξωτερικό αρκετά χρόνια και πολύ πριν γνωριστούμε ώστε να είμαστε απόλυτα συνειδητοί για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίζαμε και οι δυο μας! Και αυτό το τονίζω γιατί δεν πρέπει κανένας να έχει την ψευδαίσθηση ότι επειδή είναι Φιλανδή ο γάμος της με ένα ξένο ή η μακρόχρονη απουσία της δεν δημιουργεί προβλήματα. Απεναντίας υπήρξαν περιπτώσεις που εκείνη είχε μεγαλύτερο πρόβλημα από εμένα αφού εγώ καλυπτόμουν και από τη γλωσσική απόσταση. Περί έρωτα πάλι δεν θα μιλήσω μιας και αυτό είναι καθαρά προσωπικό θέμα για τον καθένα και από την άλλη το κριτήριο μου είναι ότι αφού λες ότι τον αγαπάς ή την αγαπάς το εννοείς και είσαι σε γνώση όλων των επιπτώσεων πολύ περισσότερο όταν αναφέρεις την λέξη γάμο.

Ούτε για τον γάμο θα μιλήσω μιας και από τη μια πλευρά πιστεύω ότι είναι ένα κοινωνικό συμβόλαιο τίποτα περισσότερο παράλληλα όμως αντιλαμβάνομαι και πόσο σημαντικός είναι ο συμβολισμός του για τους περισσότερους, άλλωστε κι εγώ έκανα θρησκευτικό γάμο αντιλαμβανόμενος και διαισθανόμενος απόλυτα το σημαντικό του για την γυναίκα μου. Αλλά και αυτό το αλλά είναι μεγάλο, είτε την περίοδο που συζούσαμε είτε όταν αποφασίσαμε να παντρευτούμε το κάναμε από κοινού και είμαστε και οι δύο απόλυτα συνειδητοποιημένοι για την πράξη μας ότι κι αν σήμαινε αυτό ακόμα και η σκέψη ότι πιθανώς μετά από λίγο καιρό να αποδεικνυόταν ότι δεν μπορούσαμε μαζί.

Αλλά για να επανέλθουμε στο θέμα. Με τον Κώστα ακολούθησα ακριβώς την ίδια μέθοδο που ακολουθώ σε αυτές τις περιπτώσεις χωρίς να χρωματίσω την αλήθεια, φρόντισα να του περιγράψω τονίζοντας ότι δεν θα έπρεπε να πάρει σαν σημείο σύγκρισης τη δικιά μου ζωή πρώτα τις δυσκολίες, το θέμα της γλώσσας που στη περίπτωση της Φιλανδίας είναι μεν βουνό αλλά απαραίτητο βουνό εάν θέλεις να επιβιώσεις και να βρεις δουλειά, του εξήγησα ότι το να βρεις δουλειά είναι ξανά ένα ζήτημα και όπως έχω αναφέρει συχνά σε αυτό το blog οι Φινλανδοί δεν είναι ακόμα εξοικειωμένοι με των αριθμό των ξένων που έχουν έρθει εδώ άρα η ανεργία μεταξύ των ξένων είναι πολύ υψηλή. Βέβαια θα πρέπει και να δείτε την άλλη πλευρά, ποια Ελληνική επιχείρηση θα προσλάμβανε ένα Φινλανδό που δεν μιλάει Ελληνικά; Εδώ για παράδειγμα πολλοί ανακουφίστηκαν όταν προγράμματα και το google για παράδειγμα γύρισαν στα Ελληνικά! Και μην μου πείτε ότι φτάνει να μιλάει Αγγλικά γιατί εδώ θα βάλω τα γέλια γιατί όπως και ο κάθε Έλληνας που θα έρθει στη Φινλανδία δεν θέλει να γίνει σερβιτόρος τότε γιατί ο Φιλανδός να θέλει κάτι διαφορετικό, να γίνει σερβιτόρος στα μετρημένα αγγλόφωνα παμπ της Γλυφάδας; Πως αντιμετωπίζεται ένας Αλβανός που λέει ότι στη χώρα του ήταν μαθηματικός; Απαράδεκτα! Γιατί δεν είπε κάτι που δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί και να εξεταστεί, μισή ώρα με έναν μαθηματικό φτάνει! Έχετε δει πολλούς Αλβανούς να διδάσκουν μαθηματικά στην Ελλάδα; Αντίστοιχα έχετε δει πολλούς αλβανούς να φτιάχνουν sites ή προγράμματα; γιατί λοιπόν αυτή η αλαζονεία ότι ερχόμενοι στη Φιλανδία οι Φινλανδοί θα στρώσουν το κόκκινο χαλί για τους σωτήρες; Θυμώνω γιατί έχω ακούσει τόσες φορές παρόμοια σχόλια που δεν μπορώ άλλο. Αυτό το, μα εγώ είμαι Έλληνας από την ΕΕ. Σιγά ρε μεγάλε, εσένα περίμενε η Νοκια για να ανακαλύψει την κινητή τηλεφωνία!

Πάμε τώρα στη Φιλανδική κοινωνία, τα πράγματα κι εδώ δεν είναι πολύ διαφορετικά από την Ελλάδα. Ρατσισμός υπάρχει κυρίως στο Ελσίνκι για πολλούς λόγους που έχω αναλύσει κι εδώ και στο Ovi, έξω από το Ελσίνκι τα πράγματα είναι πιο ομαλά με μια δόση ξενοφοβίας. Οι Φινλανδοί είναι κλειστοί σε αντίθεση για παράδειγμα με τους Σουηδούς και τους Νορβηγούς που έχω ζήσει κι γι αυτό υπάρχουν εξηγήσεις, έχει να κάνει με το πολικό κλίμα, με την ιστορία της χώρας και το πως δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε κοινωνικά. Οι μύθοι οι βόρειοι είναι λογικοί και ψυχροί με κάνουν έξαλλο γιατί αν είναι και στο ελάχιστο αληθινοί τότε και οι νότιοι είναι τεμπέληδες, μπαγαπόντηδες και σε φιλάν από μπροστά αλλά σε μαχαιρώνουν από πίσω.

Κώστα αν σε ενοχλώ το ξέρω και λυπάμαι αλλά αυτή τη φήμη έχουν οι Έλληνες για κάποιους ξένους από Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία μέχρι Φινλανδία, για κάποιους ξένους ανάλογους των Ελλήνων που λένε ότι οι βόρειοι είναι ψυχροί! Και δεν θα έπρεπε να ενοχλείσαι, το γιατί θα στο εξηγήσω παρακάτω κάνε υπομονή δεν τελείωσα!

Πάμε τώρα στη Φινλανδική οικογένεια. Έχω την τύχη να βρίσκομαι σε μία οικογένεια που με πολλούς τρόπους μου έχει δείξει την αγάπη της και την υποστήριξή της. Και ξέρεις φίλε μου υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να το δείξεις αυτό ακόμα και χωρίς αγκαλιές και φιλιά ή δάκρυα. Στο δύσκολο χρόνο που περάσαμε η οικογένεια της γυναίκας μου ήταν συνέχεια κοντά μας με το πιο σωστό κατ' εμένα τρόπο, κάνοντας σίγουρο ότι η γυναίκα μου το αισθανόταν. Η πεθερά μου μια πολύ διακριτική γυναίκα που την έχουν γνωρίσει όσοι έχουν έρθει στη Φινλανδία και ζήσει κοντά μας ήταν συνέχεια εδώ αόρατη όπως πάντα φροντίζοντας όταν εμείς τρέχαμε στα νοσοκομεία να μην λείψει τίποτα και όλα να φαίνονται κανονικά και αυτό πάντα αόρατη για να μην ενοχληθώ, όπως ακριβώς το γράφω, για να μην ενοχληθώ εγώ! Και κάθε φορά που εγώ πήγαινα καλύτερα απλά ...εξαφανιζόταν για να μας αφήσει ήσυχους! Το μόνο πρόβλημά της ήταν τι θα φτιάξει για φαγητό που να μ' αρέσει, μέχρι Ελληνικές συνταγές αγόρασε η γυναίκα για να μην μου λείψει τίποτα.

Αλλά και ο Asa ζει σε μια υπέροχη οικογένεια με ένα πατέρα που αν και δεν μιλάει λέξη αγγλικά έχει βρει τρόπο να επικοινωνεί με τα αστεία Φινλανδικά του Asa, ο Τόνι έχει πει ένα βράδυ ότι η οικογένεια της γυναίκας του είναι ίσως καλύτερη από την δική του, ο Ρίτσαρντ παραπονιέται ότι το παρακάνουν με την πολύ αγάπη, η Αλεξάνδρα είναι κολλητή με την πεθερά της σε σημείο ότι βγαίνουν παρέα σε παμπ και θα μπορούσα να συνεχίσω με μια μεγάλη λίστα από ονόματα. Είμαστε όλοι εμείς η εξαίρεση; Μήπως είμαστε ο κανόνας; πόσες κακές πεθερές, πόσες οικογένειες με προβλήματα υπάρχουν στην Ελλάδα, ε αντίστοιχα τόσες υπάρχουν και στην Φιλανδία. Απ' εναντίας η Ελληνική οικογένεια έχει ένα χαρακτηριστικό, κρέμονται από τα παιδιά τους που και τα περιμένουν να εκπληρώσουν τα προσωπικά τους όνειρα και φιλοδοξίες.

Στη Φιλανδία η οικογένεια αφήνει τα παιδιά να πετάξουν μόνα τους κάνοντας πάντα σίγουρο ότι η σχέση τους δεν είναι γεμάτη εντάσεις έτσι ώστε όταν τα παιδιά έχουν κάποια ανάγκη η οικογένεια να βρίσκεται εκεί και σε πληροφορώ ότι πάντα η οικογένεια βρίσκεται εκεί. Το Ελληνικό στραγγάλισμα που συνοδεύεται με ενοχές και δεκάδες ψυχολογικούς εκβιασμούς δεν το έχω ξαναδεί πουθενά αλλού εκτός από την Ιταλία. Ίσως αυτό λέει κάτι!

Αυτό όμως που με πρωτοενόχλησε στις συζητήσεις μας ήταν η στάση σου στο ότι οι γονείς της είναι χωρισμένοι και ο καθένας έχει φτιάξει μια καινούργια ζωή!!! Δηλαδή τι περίμενες ή μήπως αυτά δεν συμβαίνουν στην Ελλάδα; Μου φαίνεται ανατριχιαστικό που σκέφτεσαι αρνητικά κάτι τέτοιο. Ο πεθερός μου πέθανε πριν από δώδεκα χρόνια και φυσικά η πεθερά μου έχει μια σχέση με κάποιον συνομήλικό της τώρα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αγάπησε τον σύντροφό της για τριάντα χρόνια ούτε ότι παράτησε την οικογένειά της, απεναντίας η οικογένειά της είναι πάνω από όλα και το αποδεικνύει καθημερινά, ο καινούργιος σύντροφός της είναι αυτό ακριβώς που λέει και η λέξη, σύντροφος. Μήπως θα περίμενες να φορέσει στα πενήντα της το μαύρο τσεμπέρι και να θρηνεί όλη την ώρα για τα χαμένα χρόνια και την άτιμη καινονία που άλλους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει στα τάρταρα όπως η φανταστική Κωνσταντάρα στη γνωστή ταινία; Αγαπημένος φίλος έχει πέντε παιδιά από δύο γάμους και σε πληροφορώ ότι μια φορά στους δύο μήνες βγαίνουν όλοι μαζί για φαγητό και ξέρεις κάτι, το βρίσκω πολύ πιο υγιεινό από ότι άλλο. Τα παιδιά δεν κουβαλάνε το βάρος και τα κόμπλεξ των χωρισμένων παιδιών, απεναντίας έχουν μια ήρεμη και χαλαρή σχέση με τους γονείς τους. Πολύ περισσότερο αυτά τα παιδιά δεν γίνανε ούτε μοχλός εκβιασμών και διαπραγματεύσεων ούτε δέκτες ενοχών.

Αλλά κι αυτό το ξεπέρασα, είπα νέος είσαι, πιθανώς έχεις μεγαλώσει σε μια υπερπροστατευτική οικογένεια. Εκεί όμως που κόλλησα ήταν όταν μου είπες ότι δεν νιώθεις ασφάλεια με τη Φιλανδέζα και τον πρόσκαιρο χωρισμό σας μιας και αυτή έπρεπε να έρθει πρώτη στη Φιλανδία για να προετοιμάσει τον ερχομό σου. Είπες με νόημα, τις ξέρεις τις Φινλανδέζες! Και χρησιμοποίησες σαν ένδειξη ένα φόρουμ που έχουν φτιάξει κάποιοι στο ίντερνετ για σχέσεις με Φινλανδέζες και Φινλανδούς. Φιλαράκο εκείνη τη στιγμή πρόσβαλες εμένα, τη γυναίκα μου και ένα ολόκληρο λαό και περισσότερο από όλα έδειξες με απόλυτο κυνισμό προκατάληψη στα όρια του ρατσισμού. Σου φαίνομαι σκληρός;

Πως σου φαίνεται ότι οι Ούγγροι όταν μιλάνε για τους Έλληνες έχουν μια παροιμία, όταν δώσεις το χέρι σου σε Έλληνα μετά μέτρα τα δάχτυλά σου!Και μάλιστα την χρησιμοποιούν όταν θέλουν να περιγράψουν απατεώνα ανεξαρτήτου εθνικότητας. Πως σου φαίνεται ότι όταν μια κοπέλα από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης γνωρίσει Έλληνα όλος ο κύκλος της της κάνει λόγο για τους Έλληνες ζιγκολό – δεν τους λένε καμάκια αλλά ζιγκολό – και συνήθως την χλευάζει; Δεν σου λέω περισσότερα αλλά σε αφήνω να φανταστείς πόσο καλή φήμη έχει το πνεύμα το αθάνατο.

Μα είναι δυνατόν ένα φόρουμ από loosers – η αγγλική λέξη είναι αυτή που μου έρχεται αυτή τη στιγμή και συγνώμη γι' αυτό – να γίνεται κριτήριο; Καμάκια που γνώρισαν Φινλανδέζες πολλές φορές όμοιες τους να χαρακτηρίζουν ένα λαό; Πως είναι δυνατόν τα καμάκια της Μυκόνου να χαρακτηρίζουν εμένα; Ποια διαφορά έχουν οι Ελληνίδες, ή μήπως περιμένεις να απλώσεις λευκό σεντόνι την πρώτη νύχτα του γάμου;

Και πάνω που έλεγα δεν είναι δυνατόν δεν θα το κάνει χειρότερα, το έκανες! Είπες ότι δεν θα ερχόσουν Φιλανδία αλλά θα της ζητούσες να έρθει εκείνη στην Ελλάδα ...αν σε αγαπάει! Για να δούμε, εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις καμία θυσία αλλά απαιτείς από εκείνη να θυσιάσει τα πάντα ...αν σε αγαπάει! Όχι απλά δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις καμιά θυσία αλλά ούτε καν να δοκιμάσεις! Ούτε για ένα μήνα!!!

Και σαν να μην έφτανε αυτό αφού σαν το ανέκδοτο με τον γρύλο επειδή δεν σου έστελνε μηνύματα κάθε πέντε λεπτά της ζήτησες να τελειώνετε την ημέρα του Johannus, τόσο πολύ την αγάπησες! Επειδή μάλλον δεν καταλαβαίνεις τι έκανες ήταν σαν να σου ζήτησε να χωρίσετε μετά το Χριστουγεννιάτικο γεύμα και αφού έχεις ζαλίσει την οικογένεια σου όλη την ώρα γι αυτή την υπέροχη Φιλανδέζα που έρχεται σε ένα μήνα. Το σαββατοκύριακο του μεσοκαλόκαιρου είναι το ίδιο σοβαρό και ιερό για τους Φινλανδούς. Εκεί τους βγαίνει ο παγανιστής Φιλανδός, το σαββατοκύριακο αυτό το περνάνε μέσα στη φύση λατρεύοντας την ημέρα που κρατάει 24 ώρες. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό για ένα λαό που ζει εννέα μήνες στο σκοτάδι; Σίγουρα όχι, είναι σαν Χριστούγεννα, την περιμένουν και την ονειρεύονται όλο το χρόνο. Είναι μαζί με στενούς φίλους και οικογένεια και μοιράζονται. Καλά τώρα που το σκέφτομαι ούτε μπορώ να σε φανταστώ σε αντίστοιχη περίπτωση στη σάουνα γυμνό με φίλους και οικογένεια, εκεί πια θα σου βγαίναν όλα τα κόμπλεξ! Και για να μη δουλέψει το μυαλό σου λάθος σου τονίζω η σάουνα δεν έχει ποτέ να κάνει με σεξ!

Και σαν να μην έφταναν αυτά μου έδωσες και την χαρακτηριστική βολή. Έβαλες χτες το βράδυ ένα post στο blog σου στα αγγλικά, απολογητικό γράμμα προς την κοπέλα όπου χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου δειλό και άτολμο συμπληρώνοντας ότι με αυτή τη σχέση έμαθες πολλά και για τον εαυτό σου αλλά έχεις κάπου εκεί στο τέλος με μεγάλα γράμματα ένα αλλά που σκοτώνει. Εύχεσαι στη κοπέλα να έμαθε κι εκείνη κάτι μιας και δεν ήταν αρκετά εκδηλωτική στα συναισθήματα της. Μεγάλε, στο έγραψα στο mail και στο ξαναγράφω και εδώ, είσαι τυχερός που δεν είμαι κοντά γιατί ποτέ δεν είπα ότι πάντα ελέγχω τον εαυτό μου!

Δεν φτάνει που αποδείχτηκες ανίκανος να διαχειριστείς ένα βαθύ συναίσθημα, δεν φτάνει που έκανες μια κοπέλα να κλαίει – γι' αυτό δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός στις Φιλανδές για να το καταλάβεις – δεν φτάνει που τις μίλησες για μέλλον και γάμο όταν δεν μπορούσες να φύγεις από την αγκαλιά της μαμάς σου αλλά έβγαλες και τις ενοχές από πάνω σου και τις της φόρτωσες. Αυτό πως θέλεις να το χαρακτηρίσω;

Ίσως βέβαια και να της έκανες καλό γιατί τώρα κατάλαβε ποιος πραγματικά είσαι αν και φοβάμαι ξέροντας τις Φιλανδές ότι θα ξαναπροσπαθήσει. Αυτό που φοβάμαι όμως περισσότερο είναι ότι οι επόμενοι θα πληρώσουν τα δικά σου σφάλματα χωρίς να φταίνε και βέβαια όταν η κοπέλα θα ακούει για Έλληνα θα χρησιμοποιεί Ελληνικότατη λέξη που αρχίζει από το γράμμα 'Μ'

Όσο για σένα, αυτά τα έγραψα προσπαθώντας να σε ξυπνήσω αλλιώς δεν θα καθόμουν να γράψω τόσες σελίδες αν μου ήσουν αδιάφορος. Από ένα παλικάρι στα είκοσι έχω την απαίτηση να τολμάει για χάρη της αγάπης και πολύ περισσότερο να μην οχυρώνεται μέσα σε προκαταλήψεις, εγωκεντρισμούς και εγωισμούς. Έχω την απαίτηση από σένα να είσαι πράξεις και όχι λόγια γιατί αυτό που έδειξες σε μένα και στη κοπέλα μόνο πίκρα και λύπη με γεμίζει. Τέλος εύχομαι αυτή η ιστορία πραγματικά να σου γίνει μάθημα και να αλλάξουν πολλά πράγματα στο τρόπο που σκέφτεσαι γιατί αν παραμείνεις ο ίδιος λυπάμαι που το λέω αλλά όπως έλεγε και η γιαγιά μου θα λουστείς όλα όσα αντιπαθείς με τον χειρότερο τρόπο ή θα κάνεις μια μέρα μια κοπέλα πολύ δυστυχισμένη κι ας είναι Ελληνίδα.

Όσον αφορά την φινλανδική περιπέτεια που έχασες ο Λουντέμης νομίζω έχει πει το πιο σοφό, δεν μετανιώνω γι αυτά που έκανα αλλά γι αυτά που δεν έκανα!

********************************

Από ότι καταλαβαίνετε η ιστορία αυτή με ενόχλησε πολύ και θα μπορούσα να συνεχίσω για σελίδες ακόμα, γινόμενος σταδιακά όλο και πιό ...έντονος, γι' αυτό και σε κάποια σημεία ίσως να βάζω πολλές σκέψεις ταυτόχρονα, συγχωρέστε με. Αλλά όπως έλεγε και η γιαγιά μου ...θα τα βρει μπροστά του!!!

********************************

Η Κάτρι έκανε το απίθανο χτες, έβαλε στο πλυντήριο το ...κινητό μου!!! Καλά μη γελάτε, είπαμε οι Φινλανδέζες έχουν μανία με την καθαριότητα!!! Όπως λοιπόν μου είπε χαμογελώντας νεαρός ο τεχνικός στο σέρβις της Νοκια για ότι έχω στην μνήμη ...ξέχασε τα!!! Παρ' επιπτόντως συμπλήρωσε ότι το πλυντήριο είναι ο νούμερο τέσσερα εχθρός των κινητών στη Φιλανδία, προηγούνται αυτοκίνητα, κολύμπι και θυμωμένες σύζυγοι. Και στις τέσσερις περιπτώσεις χάνεις τα πάντα. Γι' αυτό για στείλτε μου μήνυμα γιατί έχασα όλους τους αριθμούς συμπεριλαμβανομένων και αυτών από Κύπρο. Οι μόνοι που είχα στην κάρτα και σώθηκαν – βλέπετε τους είχα περάσει στο τηλέφωνο – είναι οι Βελγικοί, Yannis_h και της Βικτορίας! Κατά τα άλλα Advocatus, Πωλίνα, Aphrodite, zouri, ελπίζω Phivos και οι άλλοι στείλτε text!!! :)

********************************

Η Δάφνη είναι καλά και με παρέα μιας και φιλοξενούμε δωδεκάχρονη ξαδέρφη της από το χωριό που χτες έκανε δήλωση ...το Ελσίνκι είναι τεράστιο ...εκεί ήταν που εγώ πνίγηκα!!!

********************************

Στη φωτογραφία μια Φιλανδική ...φώκια! Τι νομίζετε μόνο εσείς έχετε φώκιες!!!