Φίλε Κώστα

Είμαστε καλά από υγεία, το ίδιο επιθυμούμε και για σας... κάπως έτσι ήθελα να ξεκινήσω αλλά μετά θυμήθηκα ένα τραγούδι του Θεοδωράκη και σκέφτηκα ότι αν αρχίσω με Θεοδωράκη θα ξεφύγω πολύ περισσότερο από όσο θα κάνω έτσι κι αλλιώς από αυτά που θέλω να γράψω.

Το όνομα πάντως ισχύει, τα περί υγείας ισχύουν και αφορμή για να γράψω ότι θα ακολουθήσει μου την έδωσε ο Κώστας στο προηγούμενο post με ένα comment που έκανε σχετικά με όσα έγραψα την προηγούμενη φορά. Εδώ θα παραθέσω μια σειρά από σκέψεις μου χωρίς καμιά διάθεση αντιδικίας ή αντιπαράθεσης αλλά απλά σαν σημείο διαλόγου και με όλη την καλή διάθεση να απαντήσω σε ένα comment παράλληλα και θα με συγχωρήσεις γι' αυτό Κώστα, μου δίνεις την ευκαιρία να απαντήσω και σε δύο δημοσιογράφους και ένα ερευνητή που ήρθαν σε επαφή μαζί μου με ερωτήσεις και μερικές φορές ...απαντήσεις που αφορούν αυτό το blog. Έτσι δεν χρειάζεται να πάρεις κάποια πράγματα προσωπικά, απλά εκμεταλλεύομαι το διαπροσωπικό που μου έδωσες εσύ την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω. Τέλος θα σε παρακαλούσα να μην δεις αυτό το κείμενο σαν κάποια μορφή απολογίας ή δικαιολογίας, απλά σαν υπενθύμιση πραγμάτων που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τα έχω ξαναπεί.

Κατ' αρχή χαίρομαι ειλικρινά που είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις την Φιλανδία και τους ανθρώπους της και πιθανώς να αγαπήσεις όλα αυτά που έχω αγαπήσει κι εγώ σε αυτή τη χώρα αλλά εδώ είναι και το πρώτο κλειδί για το blog μου. Αυτό δεν είναι ταξιδιωτικό ή πληροφοριακό blog σχετικά με τη Φιλανδία και τους ανθρώπους της και παρ' όλες τις διαδόσεις δεν τα παίρνω από τον Φιλανδικό οργανισμό τουρισμού, αυτό ήταν χιούμορ! Είναι ένα καθαρά προσωπικό blog γι αυτό και οι πολλές αναφορές στους φίλους μου και την οικογένεια μου. Ακόμα και οι αναφορές μου στη Φιλανδία είναι καθαρά προσωπικές, μιλάω για την δική μου Φιλανδία, για τους ανθρώπους που γνωρίζω και συναναστρέφομαι και φυσικά ακολουθώντας τις συμβουλές του Γιούνγκ φροντίζω να κρατώ τα θετικά στοιχεία απομακρύνοντας από εμένα, την οικογένειά μου και τον κύκλο μου τα αρνητικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα είναι ρόδινα στη Φιλανδία, ούτε ότι ζω σε κανένα παράδεισο και υπάρχουν δεκάδες φόρουμ ξένων που αν τα διαβάσεις θα καταλάβεις ότι οι ξένοι αντιμετωπίζουν στη Φιλανδία αρκετά προβλήματα επιβίωσης και βέβαια οι ντόπιοι έχουν μια καθημερινότητα συχνά το ίδιο οδυνηρή με αυτή του Έλληνα. Θα πρέπει να σου υπενθυμίσω ότι ζω στη δεύτερη πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης με την Νορβηγία να κρατά την πρώτη θέση.

Έχω αναφέρει συχνά στους λόγους που με οδήγησαν στη δημιουργία αυτού του blog. Μιλώντας μια μέρα με πολύ στενούς μου φίλους συνειδητοποίησα ότι δύο φορές δυσκολεύτηκα να εκφραστώ και κατέφυγα σε αγγλικές λέξεις και η κατάστασή μου χειροτέρεψε όταν αποφάσισα να γράψω. Ήδη στα πρώτα post αυτού του blog χρειάστηκε να 'χτενίσω' τα κείμενα πολλές φορές μέχρι να νιώσω ότι δεν θα ...ξευτιλιζόμουν τελείως και δεν σου κρύβω ότι δύο χρόνια μετά νιώθω αρκετά καλά με την πρόοδό μου. Ίσως ένας από τους λόγους να είναι ότι χρόνια τώρα και μετά από πικρές εμπειρίες στο παρελθόν αποφεύγω τους συμπατριώτες μου στο εξωτερικό και όταν συναναστρέφομαι Έλληνες φροντίζω η σχέση να είναι σε μία λογική απόσταση, έτσι εκτός από το τηλέφωνο σπάνια μιλάω Ελληνικά και βέβαια πολύ σπανιότερα γράφω στα Ελληνικά. Αυτή τη στιγμή δεν θα μπορέσω να μπω σε λεπτομέρειες αλλά όσοι έχουν ζήσει στο εξωτερικό, οπουδήποτε στο εξωτερικό καταλαβαίνουν γιατί αποφεύγω τους Έλληνες.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το blog με βοήθησε να επικοινωνώ με φίλους που μιλάγαμε στο τηλέφωνο μια φορά στις τόσες, να μαθαίνουν νέα μας και φυσικά να γνωρίσουν την πριγκίπισσα μου. Φαντάσου ότι οι περισσότεροι δεν την έχουν δει από κοντά, και μιλάω για φίλους που μας συνδέουν δεκαετίες. Παράλληλα βέβαια έκανα καινούργιους φίλους που κάποιοι από αυτούς με τίμησαν αργότερα με την προσωπική τους φιλία και κάποιοι άλλοι ήρθαν ακόμα και στη Φιλανδία κάνοντας τη σχέση μας μοναδική και δίνοντας μου την ευκαιρία να τους γνωρίσω την Φιλανδία που αγαπώ.

Ας περάσουμε όμως σε αυτό που σε ενόχλησε, στη δεόντως πολιτικοποιημένη στάση μου. Φίλε Κώστα είμαι πολιτικοποιημένος έντονα από τα δεκαπέντε μου χρόνια και γι' αυτό θα μπορούσες να κατηγορήσεις, εάν θέλεις να κατηγορήσεις κάποιον, τον Παττακό! Και δεν το έκρυψα ποτέ μου, ειδικά σε αυτό το blog. Πως θα μπορούσα να αγωνίζομαι για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τις Σομαλές γυναίκες, για τα παιδιά στρατιώτες, για τον ρατσισμό και την φτώχεια εάν δεν ήμουν πολιτικοποιημένος. Σε αυτό το blog δεν έκρυψα ούτε το επάγγελμά μου ούτε τις δραστηριότητες μου, απ' εναντίας χαίρομαι που κάποια post μου προκάλεσαν συζήτηση και ενημέρωσαν έστω και ένα αναγνώστη για το τι συμβαίνει γύρω μας. Πολιτικοποιημένος είμαι έντονα και νιώθω περήφανος γιατί στη Ζιμπάμπουε του Μουγκάμπε είμαι καταζητούμενος. Φίλε Κώστα ένιωσα πολύ περήφανος όταν το Ovi magazine βραβεύτηκε σαν υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας και αν έριχνες μια ματιά στα άρθρα μου στο συγκεκριμένο online περιοδικό θα ήξερες ότι είμαι έντονα πολιτικοποιημένος. Η μήπως η απόσταση με τη Ζιμπάμπουε είναι τέτοια που δεν σε βοηθάει;

Ξέρεις το συγκεκριμένο θέμα με έχει απασχολήσει πολύ και έχω αρθρογραφήσει συχνά γι' αυτό. Το να επιτίθεμαι σε ένα Αφρικανό δικτάτορα δεν ενοχλεί και τόσο σε όποια παράταξη και εάν ανήκει ο αναγνώστης αλλά όταν αποκαλώ τον Φιλανδό πρωθυπουργό ανίκανο τότε έχω τελείως διαφορετική αντιμετώπιση και όταν αναφέρομαι στον Πλεύρη σαν φασιστοειδές απόστημα τότε δέχομαι κριτική. Αλλά πια η διαφορά μεταξύ του Μουγκάμπε, του Ιρανού Αχμαντινεζάντ και του Πλεύρη εκτός του ότι και ευτυχώς ο τελευταίος δεν βρίσκεται στην εξουσία; Ένας άνθρωπος που αρνείται το ολοκαύτωμα, που θεωρεί ότι τα πράγματα την περίοδο της δικτατορίας δεν ήταν και τόσο άσχημα και όλοι είχαν δουλειά και νιώθανε ασφάλεια πως θα μπορούσε να προκαλέσει έστω και δείγματά σεβασμού εκ μέρους μου όταν φίλοι μου και γνωστοί μου φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και πέθαναν αυτή τη περίοδο; Αυτή τη θεωρεία την έχω ξανακούσει αλλά κανένας δεν λέει ότι όταν η Ευρώπη είχε 8-10% ανεργία στην Ελλάδα γύρω στο 20% του πληθυσμού βρισκόταν σε φυλακές στην εξορία ή στη παρανομία.

Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι εννοείς ότι είμαι κομματοποιημένος. Εδώ όμως μου υπενθύμισες έναν από τους βασικούς λόγους που δεν μπορούσα και δεν θα μπορέσω να επιστρέψω στην Ελλάδα. Η ανάγκη να βάζουμε ταμπέλες. Φίλε μου Κώστα φαντάζομαι η ταμπέλα του δεξιού φασίστα που υπερασπίζεται το κάθε φασισταριό σε αηδιάζει, το εύχομαι και καλά κάνεις, αλλά γιατί εσύ είσαι έτοιμος να βάλεις σε μένα ταμπέλα; και εδώ δεν αναφέρομαι μόνο σε σένα αλλά και στον δημοσιογράφο που μου έστειλε τις ερωτήσεις του με mail. Λυπάμαι αλλά κανένα ελληνικό κόμμα δεν με εκφράζει και εάν αναφερθώ στη δραστηριότητα μου σε κόμματα στο εξωτερικό πολύ φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθεί μιας και άμεσα θα συγκριθούν με ελληνικά κόμματα. Αλλά και πάλι μέσα σε αυτό το blog θα μπορέσεις να βρείς post που αναφέρομαι στην πολιτική μου δράση σε συγκεκριμένο κόμμα στην Αγγλία και πολύ περισσότερο στο Ovi magazine.

Η Ελληνική πολιτική ζωή και καθημερινότητα σαφώς με ενδιαφέρει αλλά πάντα στην αρθρογραφία μου φροντίζω να τονίσω δύο πράγματα, πρώτον ότι τα άρθρα μου εκφράζουν καθαρά προσωπικές απόψεις και δεύτερο ότι η πληροφόρηση μου δεν είναι άμεση αλλά μέσω ίντερνετ (μπορείς να διαβάσεις άρθρα μου στα Ελληνικά ακόμα και στο Ovi magazine) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να έχω και κριτήριο για το τι συμβαίνει. Ούτε στην Αμερική ζω αλλά το τελευταίο καιρό κάνω σχεδόν καθημερινά αναλύσεις για τις Αμερικάνικες εκλογές και μάλιστα συμμετέχω και σε δύο διεθνή φόρουμ για το θέμα.

Μου γράφεις ότι επαναλαμβάνω χιλιοειπωμένες θέσεις συγκεκριμένων χώρων και το δικαιολογείς στην απόσταση και τη απομάκρυνση μου από την Ελληνική καθημερινότητα. Στο ότι δεν συμμετέχω στην Ελληνική καθημερινότητα είναι προφανές αλλά και αυτό έχει αλλάξει χάρης στην τεχνολογία μετάδοσης πληροφορίας τα τελευταία χρόνια δραματικά. Πριν από μερικές δεκαετίες μίλαγα με την οικογένεια μου κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα και σήμερα παίρνω τέσσερα με πέντε τηλέφωνα καθημερινά από Ελλάδα μόνο. Στην Αγγλία στα τέλη του εβδομήντα έπρεπε να κατέβεις στο Πάντιγκτον μετά τις δύο το μεσημέρι για να πάρεις τα ...χθεσινά Νέα – μόνο τα Νέα ερχόντουσαν – και σήμερα όλες οι εφημερίδες είναι online, και κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την τηλεόραση για να μην σου πω για το ραδιόφωνο που μπορείς να ακούσεις ότι πιο τρελό φαντάζεσαι.

Το εάν αυτά που λέω έχουν ειπωθεί από συγκεκριμένα κόμματα - και εδώ ήρθε η ώρα να απαντήσω για την κομματικοποίηση μου - σε ενημερώνω ότι δεν ήξερα ότι κάποια κόμματα στην Ελλάδα έχουν κάνει πατέντα στις ιδέες και στις απόψεις. Εδώ θυμήθηκα και Φιλανδικό γεγονός, στην πορεία εναντίων των πυρηνικών και στη συλλογή υπογραφών πριν από μερικά χρόνια είχε συμμετάσχει και ο σημερινός πρωθυπουργός προκαλώντας και πολλά ερωτηματικά στο κόμμα του και φυσικά είναι ο ίδιος που πέρσι υπέγραψε για την δημιουργία δύο καινούργιων πυρηνικών εργοστασίων. Και αυτά χωρίς να μετακινηθεί στο κόμμα των πράσινων οι οποίοι εξ' ίσου σχιζοφρενικά συμμετέχουν στην κυβέρνηση που θα φτιάξει τα δύο εργοστάσια και στηρίζουν την κυβέρνηση παρ' όλη τη θεωρητική τους και σύμφωνα με το καταστατικό τους αντίθεση! Άρα οι ιδέες και οι απόψεις δεν είναι αποκλειστικότητα κομμάτων ή ανθρώπων.

Εδώ όμως θέλω να πω κάτι και στον ερευνητή. Φυσικά και δεν πρόκειται να απαντήσω στο ερωτηματολόγιο γιατί σε ένα ερωτηματολόγιο με θέμα τα blogs ερωτήσεις στο στιλ, τι ψηφίζεις και ποιόν θεωρείς καλύτερο για πρωθυπουργό ή πόσες ώρες παρακολουθείς τηλεόραση τις θεωρώ τουλάχιστον ανόητες και υποτιμάν όλους αυτούς που έχουν blog, πολύ περισσότερο με φθηνά τέτοια κόλπα υποτιμάν την πολιτική ζωή της Ελλάδας και βέβαια κάνουν το όποιο ερωτηματολόγιο άκυρο. Τα ίδια ισχύουν και για 'δημοσιογράφο' που μου έστειλε αντίστοιχο ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις που οδηγούσαν σε συγκεκριμένο κόμμα, γι' αυτό και το 'δημοσιογράφος' γραμμένο έτσι γιατί μάλλον επρόκειτο για κομματικό στέλεχος.

Λοιπόν φίλε μου Κώστα δεν είμαι κομματοποιημένος με την στενή του έννοια τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια που διαφώνησα με κάποιον αντιπαθητικό που ανέλαβε το κόμμα που δραστηριόποιομουν στο εξωτερικό και είμαι έντονα πολιτικοποιημένος για τους λόγους που ανέφερα προηγουμένως. Τις σκέψεις μου για τα Ελληνικά κόμματα των τηλεπαραθύρων μπορείς να τις διαβάσεις και στο Ovi magazine αλλά και σε ένα άλλο blog που διατηρώ με παρόμοια θέματα.

Κατά τα άλλα χαίρομαι που έγραψες το comment και ελπίζω η απάντησή μου να μην γίνει ο λόγος να μην επισκεφτείς αυτό το χώρο μιας και όπως υποσχέθηκα έρχεται ...παιδική ιστορία που παλεύω τον τελευταίο καιρό.

**************************

Λυπάμαι αν δεν συμμετέχω πιο συχνά αλλά από τη μία προσπαθώ να αναπληρώσω δεκάδες κενά που δημιουργήθηκαν τον τελευταίο χρόνο και από την άλλη ...ήρθε το καλοκαίρι, έχουμε μέρα, βλέπουμε τον ήλιο – παρ' όλο ότι χιόνισε στο Tampere προχθές και σήμερα βρέχει εδώ – και το απολαμβάνω με κάθε τρόπο μιας και νιώθω ότι έχασα πολλά πράγματα πέρσι.

**************************

Η υγεία μου είναι κάθε μέρα και καλύτερα αν και θα πάρει λίγο καιρό να επανέλθω τελείως και όπως σας ξαναείπα για μερικούς μήνες ο γιατρός μου απαγόρευσε ρητά το κολύμπι, τη σάουνα και τον μουσακά (ρεβίθια δεν υπάρχουν στην Φιλανδία!!!). Πλησιάζει και το σαββατοκύριακο των 24 ωρών μέρας, το μεσοκαλόκαιρο και το Ελσίνκι έχει ήδη αρχίσει να κινείται σε ρυθμούς ...άδειας!!!

**************************

Η Δάφνη έχει φτάσει αισίως στη 12 barbie και χτες ζήτησε τον ...Τζον!!! Ότι και να πω εγώ τώρα θα θεωρηθεί κακό χιούμορ!!!

**************************

Καλά γινόταν post χωρίς την Δάφνη;