Φιλανδικές εκλογές από το ...κέντρο! Μέρος Α!

Εδώ και δυο εβδομάδες σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσω να γράφω για τις φιλανδικές εκλογές όπως άλλωστε σας είχα υποσχεθεί από την περίοδο που γινόντουσαν οι δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα.

Αυτό που θα με ενοχλούσε ήταν η απλή αναφορά των κομμάτων και οι ιδεολογικές τους διαφορές διανθισμένη με μερικά ‘ανέκδοτα’ όταν η δική μου θέση μου στην πολιτική ζωή της Φιλανδίας είναι λίγο ...ιδιόρρυθμη και μερικές φορές ...προνομιακή. θα ξεκινήσω από το προνομιακή, μερικές φορές και ειδικά όσο πλησιάζουν οι εκλογές νιώθω ότι κάθομαι στο θεωρείο ενός θεάτρου και παρακολουθώ μια θεατρική παράσταση που άλλες φορές μπορώ να προβλέψω την επομένη ‘ατάκα’ ενώ άλλες βλέπω κάτι που οι υπόλοιποι θεατές δεν μπορούν να δουν μιας και από τη θέση μου εχω πρόσβαση και πίσω από τα φωτεινά σκηνικά. Και εδώ δένει το ιδιόρρυθμη, μιας και δουλεύω ή εχω δουλέψει για τα περισσότερα κόμματα άρα εχω εικόνα του τι συμβαίνει στα παρασκήνια.

Εδώ χωράει η συνηθισμένη σημείωση. Την περίοδο που ζούσα στην Αγγλία και είναι μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής μου, υπήρξα δραστήριο μέλος του εργατικού κόμματος και λόγο σπουδών βρέθηκα να δουλεύω δίπλα σε μια από τις μεγάλες μορφές του εργατικού κόμματος για το τέλος του 20ου αιώνα και έναν άνθρωπο που του οφείλω πολλά όσον αφορά τις γνώσεις μου για το πως δουλεύουν τα πολιτικά κόμματα στη μεγάλη Βρετανία, τον Neil Kinnock. Τον Neil τον γνώρισα όταν ήταν στην αντιπολίτευση με την Margaret Thatcher, δούλεψα μαζί του και έζησα την πίκρα της πρώτης αντιπαράθεσης καθώς και τον ξεσηκωμό των συνδικάτων στο Yorkshire και την κόντρα με τον Arthur Scargill τον συνδικαλιστή των ανθρακωρύχων. Μαζί του έμαθα ότι το να έχεις κόκκινα μαλλιά δεν ενδείκνυται για να γίνεις πρωθυπουργός και ότι δεν έχει σημασία αν ο αντίπαλος σου λέει ψέματα, αν τα λέει δυνατά είναι ο μόνος που ακούγεται. Ίσως φαίνεται εδώ η πίκρα μου για το τι έγινε τότε αλλά σας βεβαιώνω ότι ήταν ένα καταπληκτικό μάθημα που απομυθοποίησε πολλούς μηχανισμούς ή καλύτερα αποκάλυψε μηχανισμούς που υποτιμούσα ή αγνοούσα την ύπαρξη και την δύναμη τους. Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς έχετε ήδη άποψη για τον Neil και συμφωνώ ότι μερικές από τις πράξεις του τα τελευταία χρόνια στην ευρωπαϊκή κοινότητα δεν δικαιολογούν την ιστορία του αλλά εδώ υπάρχουν δυο πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε. Πρώτον, από ένα σημείο και ύστερα ο Neil ήταν ένας νικημένος κατά κράτος αρχηγός, κουβαλώντας πολύ πίκρα και για τους συντρόφους του που δεν τον υποστήριξαν και αυτή η προσωπική πίκρα τον έκανε να αλλάξει και κάποιες ιδέες του και από την άλλη η προσωπική του υστεροφημία έγινε πιο σημαντική γι αυτόν από τις ιδέες του. Γι αυτό και η μετέπειτα υποστήριξη του προς τον Tony Blair ακόμα και όταν ο συντηρητικός Blair ήρθε σε ρήξη με όλες τις παραδοσιακές δυνάμεις του εργατικού κόμματος.

Αυτό όμως που δυσκολεύει εμένα να τον κρίνω είναι η διαπροσωπική σχέση που αναπτύχθηκε σε αυτά τα χρόνια που τον γνώρισα. Βλέπετε για μένα δεν ήταν μόνο ο οργισμένος Kinnock που χτυπούσε το τραπέζι διαβάζοντας το υπόμνημα που του έδινε ένα βράδυ ο Scargill αγνοώντας τον σαν αρχηγό του κόμματος και αρνούμενος να συζητήσει μαζί του πιστεύοντας ότι η αρχηγία του ανήκει και αυτά ενώ η Thatcher τους έκανε κομματάκια στέλνοντας όλο το Yorkshire στην ανεργία αλλά ήταν και ο Neil που ένα βράδυ σε ένα μικρό τοπικό pub στην Ουαλία μου έλεγε για το πως τον μάλωνε ο πατέρας του κάθε φορά που αργούσε να κοιμηθεί γιατί διάβαζε! Βλέπετε στη δουλειά μου εχω την τιμή να γνωρίζω την ανθρώπινη πλευρά όλων αυτών των πολιτικών και πολλές φορές αυτή η ανθρώπινη πλευρά στα δικά μου μάτια υπερνικά τον πολιτικό.

Έτσι λοιπόν αντί για να σας παρουσιάσω στεγνά τα κόμματα αποφάσισα να σας παρουσιάσω τους πολιτικούς που εχω γνωρίσει από το κάθε κόμμα και μου κάναν εντύπωση, αρνητικά η θετικά και μέσα από αυτό ίσως καταλάβετε καλύτερα το κάθε κόμμα και για να ξεκινάμε το κόμμα που κατέχει την πρωθυπουργική καρέκλα έρχεται πρωτο, το Keskusta ή κεντρώο κόμμα.

Τον Matti τον γνώρισα ένα πρωινό στο καινούργιο τότε εμπορικό κέντρο, το Iso Omena. Εδώ χρειάζεται μάλλον άλλη μια παρένθεση για το όνομα του εμπορικού κέντρου. Iso Omena στα φιλανδικά σημαίνει, μεγάλο μήλο η καλύτερα το alias της Νέας Υόρκης, Big Apple. Όταν ψάχνανε για όνομα για το εμπορικό κέντρο και σκεφτόμενοι ότι κατασκευάσανε κάτι πολύ μοντέρνο και ... glamorous, αποφασίσανε να ζητήσουν από την διαφημιστική τους εταιρία ένα όνομα που θα έδειχνε αυτό ακριβώς το όραμα τους. Αυτός που ανέλαβε τον λογαριασμό για την διαφημιστική εταιρία δεν ξέρει λέξη αγγλικά αλλά λατρεύει τις ταινίες με γκάγκστερ έτσι το Big Apple του ήρθε αυτόματα και βέβαια ...’σιγά μην ζητήσουν τα δικαιώματα τα αμερικάνακια, σιγά μην ξέρουν τι σημαίνει Iso Omena!!!’ έτσι για να δείτε ότι η θεωρία με τους κουτόφραγκους υπάρχει κι ...αλλού!

Η δουλειά μου εκείνο το πρωινό ήταν να σιγουρευτώ ότι είχε στηθεί η σκηνή στη μέση του διαδρόμου, ότι υπήρχαν έντυπα του κόμματος, οι μικροφωνικές δουλεύαν και ότι οι υποψήφιοι που έπρεπε να είναι εκεί είτε είχαν έρθει είτε είχαν στείλει τους αντιπροσώπους τους. Παράλληλα είχα κι εγώ δυο υποψήφιους που έπρεπε να τους ‘σπρώξω’ λίγο πιο μπροστά. Το ‘πρόγραμμα’ άρχιζε στις 11 και στην αρχή ο τοπικός γραμματέας στη Uusima (σαν να λέμε λοιπό Αττικής) θα έκανε μια μικρή εισαγωγή μιλώντας για τους στόχους του κόμματος και μετά θα ακολουθούσαν οι υποψήφιοι που θα έπρεπε να πουν ότι μπορούσαν σε τρία λεπτά ο καθένας. Έτσι λοιπόν αφού έκανα τον έλεγχο μου και σιγουρεύτηκα ότι ένας μου υποψήφιος μιλούσε πρώτος και ο άλλος τελευταίος κάθισα σε μια γωνία παρακολουθώντας αντιδράσεις από τον κόσμο και κρατώντας σημειώσεις. Αυτό που ξέχασα να σημειώσω είναι ότι αυτό δεν ήταν πανελ αλλά εκδήλωση ενός κόμματος, έτσι όλοι τους ήταν υποψήφιοι του ίδιου κόμματος στην ίδια περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ότι σε μερικές περιπτώσεις τα μαχαίρια είχαν μέγεθος ...δόρατος. ένα ακόμα πράγμα που δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα! Η εκδήλωση ήταν προγραμματισμένη να τελειώσει στις μια το μεσημέρι οπότε τη θέση θα την έπαιρνε το ...επόμενο κόμμα, στη περίπτωση εκείνης της μέρας το δεξιό κόμμα, το Kokoomus.

Ο Matti ήταν πέμπτος στη σειρά να μιλήσει και αυτό που με έκανε να τον παρατηρήσω ήταν ότι όση ώρα στεκόντουσαν όρθιοι ήταν με διάφορα ο πιο ψηλός, πιο προσεκτικά ντυμένος και δεν είχε καθόλου ...body language! Ενώ οι υπόλοιποι δείχναν την νευρικότητα τους παίζοντας με τις σημειώσεις που οι περισσότεροι κρατούσαν, η αλλάζοντας συχνά το βάρος του σώματος τους από το ένα πόδι στο άλλο, ο Matti στεκόταν ακίνητος κοιτάζοντας ευθεία μπροστά του με τα χέρια δεμένα μπροστά του αλλά χωρίς τη παραμικρή κίνηση. Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι φαινόταν να είναι ο μόνος που άκουγε τι λέγαν οι υπόλοιποι μιας και οι άλλοι υποψήφιοι ήταν χαμένοι σε αυτά που ήθελαν να πουν.

Ο κόσμος τέτοια ώρα ήταν πολύ λίγος άλλωστε, ήταν εργάσιμη μέρα και εκτός από δεκαπεντάχρονα και μεσήλικες δεν υπήρχε και κανένα μεγάλο ακροατήριο. Ήταν κάτι σαν πρόβα για τον μήνα που θα ακολουθούσε. Αφού οι υποψήφιοι τέλειωσαν κατέβηκαν από τη διαμορφωμένη σκηνή και άρχισαν να μιλάνε με τον κόσμο δίνοντας παράλληλα και τα έντυπα τους. Ο Matti αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τους συνυποψήφιους του και ήρθε και κάθισε μαζί μου ξαφνιάζοντας με! Οι υποψήφιοι μου και το κόμμα με είχαν ενημερώσει ότι η εκλογή του ήταν σίγουρη και ότι η μια από τις δυο έδρες που το κόμμα κέρδιζε στην περιοχή ήταν σίγουρα δική του, οι υπόλοιποι πάλευαν για την άλλη! ίσως σε αυτό να οφειλόταν και η σιγουριά του στις κινήσεις και ο τρόπος που αντιμετώπιζε την όλη ιστορία, σαν να βαριόταν και να έπρεπε απλά να κάνει την υποχρέωση του. Του συστήθηκα και του είπα τι κάνω εκεί και μου είπε ότι είχε ενημερωθεί ήδη από τον υπεύθυνο της εκλογικής του εκστρατείας για το ποιος είμαι και συνέχισε με τη συνηθισμένη ερώτηση που ξεκινάει κάθε μου γνωριμία στη Φιλανδία, πως και αποφάσισες να έρθεις στη Φιλανδία!

Οι δυο μου υποψήφιοι φαινόντουσαν να γλεντάνε την επαφή τους με τους ...συνταξιούχους και έτσι του είπα ότι είχα σκοπό να πάω για καφέ οπότε μπορούσαμε να πάμε παρέα. Έτσι σε λίγο βρέθηκα να πίνω καφέ με τον υποψήφιο για την εκλογική περιφέρεια της Uusima, τον Matti Vanhanen. Η πρώτη μου αυτή γνωριμία με τον μελλοντικό πρωθυπουργό με άφησε μάλλον με περισσότερα ερωτηματικά παρά απαντήσεις. Σε ένα έλεγχο στα βιογραφικά των υποψήφιων που είχα κάνει ήξερα ότι ο Matti είχε έρθει σε σύγκρουση με το κόμμα του όταν έγινε η συζήτηση για πέμπτο πυρηνικό εργοστάσιο (τι τραγελαφικό, ο ίδιος σαν πρωθυπουργός υπέγραψε για την δημιουργία του έκτου!) και μιας και δεν υπήρχε περίπτωση να βρούμε άλλο κοινό πολιτικό σημείο έστρεψα την συζήτηση σε αυτό το σημείο.

Η αλήθεια ήταν ότι περίμενα μια παθιασμένη συζήτηση για το περιβάλλον και αυτό που μου ήρθε ήταν ...μια βιβλιοθήκη στο κεφάλι με αναφορές σε αποφάσεις της ΕΕ για την ενεργειακή πολιτική, αριθμούς και στατιστικές και στο τέλος δεν καταλάβαινα γιατί μιλούσε άπλα τον παρακολουθούσα. Για δέκα λεπτά ο άνθρωπος μιλούσε και δεν είχε κουνήσει ούτε μια φορά τα χέρια του για να δώσει τόνο η έμφαση σε αυτά που έλεγε. Ήταν ο πιο βαρετός πολιτικός που είχα συναντήσει στη ζωή μου και ήταν ικανός να με κάνει να υποστηρίζω την πυρηνική ενέργεια μόνο και μόνο για να υπάρξει κάποια σπίθα σε αυτή τη συζήτηση.

Από ότι καταλαβαίνετε για τον επόμενο μήνα έτυχε πολλές φορές να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας και στο τέλος ο καφές και η βιβλιοθήκη που μου ερχόταν στο κεφάλι μας έγιναν συνήθεια. Κάναμε την υποχρέωση μας και οι δυο για το κόμμα και μετά καθόμασταν σε ένα καφέ όπου εγώ θα έκανα την ερώτηση και ο Matti θα μου ανέπτυσσε την απάντηση απνευστί για τα επόμενα 10 λεπτά.

Ένα βράδυ μετά από μια συνάντηση του κόμματος σε μια μικρότερη πόλη έξω από το Ελσίνκι με πήρε μαζί του για να με πάει στο κοντινότερο σταθμό τρένου ώστε να επιστρέψω στο Ελσίνκι έτσι αποφασίσαμε να σταματήσουμε σε ένα pub για μια μπίρα. Την μπίρα την ήπια εγώ, ο Matti ήπιε καφέ σκέτο και βέβαια αυτό που σκέφτηκα ήταν μακάρι και κάποιος από τους υποψήφιους μου να καταλάβαινε ότι δεν μπορεί να μιλάς για νόμους και μετά να μου οδηγείς τύφλα στο μεθύσι. Πικρές ιστορίες που θα σας πω σε άλλο επεισόδιο. Εκεί για πρώτη φορά ο Matti έγινε λίγο πιο ανθρώπινος και μου μίλησε για τον αυστηρό καθηγητή πάτερα του με θαυμασμό αλλά και λίγο τρόμο μπροστά σε έναν πεισματάρη ακαδημαϊκό που έχει άποψη για τα πάντα και τον έχει βάλει συχνά σε μπελάδες ακόμα και τώρα που είναι πρωθυπουργός με δηλώσεις του. Μιλήσαμε για παλιές αγάπες και όνειρα και εκείνο το βράδυ μου είπε πόσο ήθελε να γίνει πρωθυπουργός και πόσα θα μπορούσε να προσφέρει στη Φιλανδία. Ήταν η πρώτη φορά μετά από ένα σχεδόν μήνα που κούνησε τα χέρια του δίνοντας έμφαση στα λογία του σε σημείο που αστειεύτηκα ότι κάτι έχουν βάλει στο καφέ του. Τότε ήταν που μου είπε ότι δεν πίνει ποτέ του!!!

Πριν συνεχίσω μου φαίνεται ότι πρέπει να κάνω μερικές σημειώσεις ακόμη. Όπως εχω πει πολλές φορές όλες οι απόψεις είναι καθαρά δικές μου και φυσικά οι προσωπικές μου ιδέες και απόψεις ορίζουν ένα πλαίσιο που κινούμαι η γράφω και βέβαια ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει το αντικειμενικό στην εξιστόρηση ή την δημοσιογραφία τουλάχιστον όταν είσαι στον ίδιο χώρο και χρόνο, ακόμη και στην ιστορία υπάρχει το ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές και περνάνε αιώνες πολλές φορές μέχρι να μάθουμε την πραγματικότητα.

Η επομένη σημείωση αφορά το κεντρώο κόμμα η καλύτερα το Keskusta. Το κεντρώο κόμμα έχει τις ρίζες του στη περιφέρεια και καλύτερα στην αγροτική Φιλανδία και ξεκίνησε περισσότερο σαν αγροτικό συνδικάτο το 1906 για να γίνει κόμμα Agrarian Party το 1908. από την αρχή του ήταν ένα κόμμα που πίστευε στην αποκέντρωση και αυτό του στοίχησε όταν άρχισε η εσωτερική μετανάστευση τη δεκαετία του 70 αφήνοντας στις πόλεις χώρο για το συντηρητικό Kokoomus. Μέχρι την δεκαετία του 40 και πριν το πόλεμο και ειδικά μέχρι την δεκαετία του 30 το αγροτικό κόμμα ήταν ο υπερασπιστής της αγροτιάς και πολλές φορές συγκρούστηκε με την δεξιά των λευκών χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι συμμεριζόταν τον αγώνα των κόκκινων. Τις περιόδους της τρομοκρατίας από τους λευκούς και όσους τους υποστήριζαν πολλά μέλη της αριστεράς και του κομουνιστικού κόμματος βρήκαν καταφύγιο στο Keskusta συμπεριλαμβανομένων και επιφανών προσωπικοτήτων και συνδικαλιστών του αριστερού κινήματος.

Το 1965 άλλαξε από Αγροτικό Κόμμα σε Κεντρώο Κόμμα, Keskusta αποκτώντας πρόσβαση και στον πληθυσμό των πόλεων. Το μεταμορφωμένο κόμμα ήταν ένα από τα πρώτα ευρωπαϊκά κόμματα που μίλησε στο καταστατικό του για περιβαλλοντολογική επαγρύπνηση και επικεντρώνει τις δυνάμεις του στον ανθρώπινο παράγοντα, παράλληλα βέβαια δεν ξέχασε τις αρχές του υποστηρίζοντας την αποκέντρωση και την ενίσχυση του αγροτικού πληθυσμού. Βέβαια τα τελευταία δέκα χρόνια έχει μεταβληθεί σε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα με όσα κακά και όσα καλά σημαίνει αυτό και η αγροτική του δύναμη έχει περιοριστεί σε ποσοστά του 7-9%. Μια από τις μεγαλύτερες μορφές και ο μακροβιότερος πρόεδρος της Φιλανδίας ήταν ο Urho Kekkonen που σηματοδότησε και την σύγχρονη Φιλανδία και την αλλαγή στο κόμμα του, κατ’ εμένα μια από τις πιο μεγάλες μορφές της σύγχρονης φιλανδικής ιστορίας που κάποια στιγμή θα έπρεπε να του αφιερώσω ένα post.

Το Keskusta σήμερα είναι το κόμμα με έναν πολύ οργανωμένο κομματικό μηχανισμό που φιλοξενεί και αρκετούς ξένους η Φιλανδούς δεύτερης γενιάς, το κόμμα με τον μεγαλύτερο αριθμό εγγεγραμμένων και δραστήριων μελών σε όλη τη Σκανδιναβία και η μεγάλη δύναμη του αντλείτε από τις κυρίως παραδοσιακά αγροτικές περιοχές στη κεντρική και δυτική Φιλανδία. Ο Matti Vanhanen αντιπροσωπεύει την καινούργια γενιά, φιλελεύθεροι και υπέρμαχοι της παγκοσμιοποίησης και μιας πιο ανταγωνιστικής κοινωνίας. Ο ίδιος αν και μερικές φορές παρουσιάζει σκεπτικισμό είναι οπαδός της ενωμένης Ευρώπης με όλη τη σημασία της λέξης με κοινή εξωτερική και αμυντική πολιτική αλλά πιστός και στις αρχές του κόμματος που υπήρξε και αρχηγός της νεολαίας στις αρχές της δεκαετίας του 80 πιστεύει στην αποκέντρωση της εξουσίας και την ανάγκη περισσότερων ελευθεριών στα κράτη-μέλη όσο άφορα θέματα εσωτερικού ενδιαφέροντος όπως η φορολογία, η παιδεία κλπ.

Και για να επιστρέφουμε σε εκείνο το βράδυ στο pub, από τότε μας συνέδεσε με τον Matti μια περίεργη φιλία, αν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω έτσι. Θέλω να πιστεύω ότι τον καταλαβαίνω καλύτερα και είμαι από τους λίγους που καταλαβαίνει πότε κάνει πλάκα μιας και το χιούμορ του, όπως θα λέγανε οι πολλοί είναι ...ανύπαρκτο. η πρώτη του πρωθυπουργική δήλωση ήταν ότι οι Φιλανδοί πρέπει να ξαναγυρίσουν στη φύση να αφήσουν την τηλεόραση, να περνάνε περισσότερες ώρες στο δάσος και να κάνουν πιο πολλά παιδιά. Φαντάζεστε ότι γέλασε ο κάθε πικραμένος, αλλά ο Matti που δεν καπνίζει, δεν πίνει και τρώει με μέτρο και λίγο, έχει τη θεωρία ότι τραπέζι χωρίς πατάτα βραστή δεν έχει φαγητό, κοιμάται νωρίς, ξυπνάει νωρίς, κάνει καθημερινά πεζοπορία για γυμναστική και τα Σαββατοκύριακα ποδήλατο, ενώ παράλληλα το χειμώνα κάνει μεγάλες αποστάσεις cross country ski. Η λογική πάμε το Σάββατο στο pub απλά δεν υπάρχει γι αυτόν.

Οι Φιλανδοί το ξέρουν ότι είναι βαρετός και ότι πολλές φορές δεν τον καταλαβαίνουν αλλά θα τον ψηφίσουν και θα τον ξαναψηφίσουν γιατί είναι όπως ακριβώς ο μέσος Φιλανδός, λέει λίγα και μόνο όταν έχει να πει κάτι, οι σιωπές του είναι τέτοιες ώστε να αφήνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι κάτι άλλο υπάρχει και ξέρει αυτός τι κάνει και βέβαια δεν θα κάνει καμιά ξαφνική αλλαγή ούτε θα προσπαθήσει να ταράξει τα νερά.

Όπως είπα, δεν καπνίζει, δεν πίνει, δεν τρώει και επειδή ξέρω πόσο πονηρό είναι το μυαλό σας, το άλλο το κάνει!!! Πριν από τρία χρόνια κυκλοφορήσαν φωτογραφίες του με την σημερινή υπουργό πολιτισμού και τέως μοντέλο, την Tanja Karpela αλλά οποία σχέση διαψεύσθηκε αμέσως και το πιστεύω γιατί ξέρω και την Tanja αρκετά καλά και ξέρω ότι παρ’ όλη τη συμμετοχή της στο Keskusta η καρδιά της χτύπαγε για πολύ μεγάλο διάστημα σε άλλο ...κόμμα!

Πριν από ενάμιση χρόνο ο Matti τελείως ξαφνικά και αφού για τόσο διάστημα μιλούσε για την οικογένεια και για το πως πρέπει να είναι μια σύγχρονη φιλανδική οικογένεια ...χώρισε. Η ανακοίνωση του χωρισμού έγινε μέσω ανακοινώσεων στον τύπο τονίζοντας ότι είναι καθαρά προσωπικό τους θέμα και δεν ήθελαν να πάρει δημοσιοποίηση για χάρη των μικρών παιδιών τους και εκεί ομολογώ ότι από τον τόνο των ανακοινώσεων κατάλαβα ότι η γυναίκα του τον ..έπιασε στα πράσα. Ο τύπος το σεβάστηκε ...για ένα μήνα, μέχρι που άρχισαν να βγαίνουν τηλεφωνικά μηνύματα προς διάφορες κυρίες οι οποίες φυσικά τα δημοσιοποιήσανε οι ίδιες με την ανάλογη αμοιβή. Το θέμα περιορίστηκε σε ανάλογες σκανδαλοθηρικές εφημερίδες αλλά βέβαια έκανε πολλούς Φιλανδούς να ανακουφιστούν, εντάξει δεν πίνει, δεν καπνίζει δεν τρώει αλλά τουλάχιστον ...γμει!!! Για να δείτε ότι αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα!

Πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ένα βράδυ σε μια εκδήλωση του κόμματος ο Matti μου έκανε ένα μεγάλο δώρο, μου σύστησε την καινούργια αρχηγό του κόμματος, την Anneli Jaatteenmaki με την οποία έζησα από πολύ κοντά το δράμα που παίχτηκε πριν από τέσσερα χρόνια και θα σας εξιστορήσω στο επόμενο επεισόδιο!

******************************

Στις φωτογραφίες ο Matti πριν γίνει πρωθυπουργός από επίσκεψη στη γενέτειρα του την Jyvaskyla και από επίσκεψη για ομιλία στο πανεπιστήμιο του Oulu. Το σήμα του κόμματος δεν έχει να κάνει με τίποτα με παγκόσμια γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα!!! ;)

******************************

Από τώρα και μέχρι τις εκλογές θα βάζουμε όλο και πιο συχνά άρθρα για τις φιλανδικές εκλογές στο Ovi magazine, οπότε όσοι ...αγγλομαθείς προσέλθετε!!!