Κατάσταση ...άρνησης!
Όχι ότι δεν έκανα ότι μου λέγαν οι γιατροί και δεν ακολούθησα τις θεραπείες που μου δίναν, απλά έκανα τα πάντα με ένα τελείως σχιζοφρενικό τρόπο που ναι μεν αποδεχόμουν αλλά δεν έπρεπε και να το είχα κάνει άμυνα και άρνηση. Ξέρετε τώρα που το σκέφτομαι την έπαθα σαν τον ...Μαζεστίξ , θυμάστε αυτόν τον ανεπανάληπτο αρχηγό του Γαλατικού χωριού που ζει ο Αστερίξ.
Είναι ένα επεισόδιο που ο Μαζεστίξ υποφέρει από πόνους – νομίζω ότι είναι το τεύχος με τον τίτλο 'η ασπίδα της Αρβέρνης' ή κάτι παρόμοιο –
και ο Δρυίδης του προτείνει επίσκεψη σε κάποια λουτρά. Στη διαδρομή ο Μαζεστίξ ξεχνάει τον πόνο του και ορμάει σε ένα απόλυτο γαστρονομικό μαραθώνιο καταβροχθίζοντας ότι βρίσκει μπροστά του συνοδεύοντας το φαγητό με αποφεύγματα του στιλ, το θέμα είναι να το πίνει και να μην σε πίνει, και άλλα τέτοια. Πολύ φοβάμαι ότι κάπως έτσι την έχω πάθει κι εγώ και ακόμα και το ταξίδι μου στην Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια να μου έκανε καλό την στιγμή που έγινε αλλά απλά επέκτεινε την κατάσταση άρνησης που βρισκόμουνα.
Στο προηγούμενο post ο φίλος Γιώργος γράφει ότι πρέπει να θυμώσω και μάλλον φίλε μου έχεις δίκιο, πρέπει να θυμώσω και πρώτα από όλα με τον εαυτό μου. Πολύ φίλος γιατρός μου είπε μια μέρα πριν από αρκετούς μήνες ότι ναι μεν καλό είναι να αφήσεις την κατάσταση στα χέρια των γιατρών αλλά προσπάθησε και να την παρακολουθείς γιατί είσαι μεγάλο μέρος της θεραπείας και τώρα αυτή τη στιγμή καταλαβαίνω καλύτερα τα λόγια του. Όπως είπα και προηγούμενος και τελείως σχιζοφρενικά άφησα την αρρώστια και την θεραπεία μου στους γιατρούς κι εγώ ασχολείθηκα με ένα και μόνο πράγμα, με το πως να μην χαλάσω την καθημερινότητα μου και κάθε φορά που αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα το μόνο που έκανα ήταν απλά να σταθώ ακίνητος. Τις περισσότερες φορές ούτε καν παραπονέθηκα, ούτε είπα τίποτα πιστεύοντας ότι ξέρουν τι κάνουν και όλα είναι παρενέργειες της θεραπείας ή των φαρμάκων. Και κάθε φορά οι πόνοι στο στήθος αυξάνονταν κι εγώ τους τελευταίους πέντε μήνες δεν κοιμάμαι γιατί πονάω και αντί να πω κάτι απλά έλεγα οι παρενέργειες της θεραπείας και δεν μιλούσα καθόλου.
Αύριο το πρωί έχω ραντεβού με την γιατρό που ακολούθησε την ...ήπια θεραπεία και πραγματικά δεν ξέρω πως θα την αντιμετωπίσω. Από τη μια ήταν λάθος της που δεν επίσπευσε ορισμένα πράγματα ή που δεν ήρθε σε συνεννόηση με τους άλλους γιατρούς που με παρακολουθούσαν αλλά την ίδια στιγμή δεν ήμουν κι εγώ ο καλύτερος ασθενής, καθησυχαστικός γιατί τις περισσότερες φορές ήταν και η Κάτρη μαζί μας και ήρεμος την άφησα να παίξει τον ρόλο του μάγου-μάντη αντί να δώσω έμφαση στο τι μου συνέβαινε και να τη βοηθείσω στο να έχει καλύτερη πληροφόρηση.
Είδες φίλε μου Γιώργο, τελικά νευριάζω κι εγώ!
******************************
Φίλη blogger, ανώνυμη στην αρχή αλλά προσωπική στη συνέχεια με όνομα και μορφή μου έστειλε χτες μήνυμα ότι απόκτησε δύο πολύ όμορφα και γερά αγόρια! Να σου ζήσουν Δέσποινα, μόλις ξεκινάει η πιο όμορφη περιπέτεια που μπορείς να φανταστείς. Το έχω ξαναπεί αλλά για το μόνο που έχω μετανοιώσει στη ζωή μου είναι που δεν απόκτησα παιδί νωρίτερα αν και το διασκεδάζω τώρα πολύ περισσότερο από πολλούς νεότερους μιας και είμαι στο σημείο να ελέγχω καλύτερα τον χρόνο και να μην με κυνηγάει καμιά καριέρα.
Σχόλια
Πωλίνα
θυμάμαι που το κουβεντιάσαμε αυτό πέρισυ και νομίζω πως κάτι τέτοια σου είχε πει και η Κάτρι, αλλά σε κείνη τη φάση δεν άκουγες. Εννοώ άκουγες, αλλά δεν έμπαινες στην διαδικασία να σκεφτείς αυτό που ακούς.
ΑΛλά δεν πειράζει, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Μια καλή ιδέα θα ήταν να πεις έστω και τώρα στη γιατρό τι συμβαίνει εδώ και μερικούς μήνες. Όντως αυτή ξέρει καλύτερα, αλλά εσύ είσαι η βασική πηγη πληροφόρησης κι αν κάνεις παράσιτα και δεν εκπέμπεις τις σωστές πληροφορίες, τι να κάνει κι αυτή?
δεν έχει και πολλήσ ημασία βέβαια, γιατί όλα θα πάνε καλά!
Η Δαφνη είναι καλά;
(μια χαρά τον θυμάσαι το Μαζεστίξ, σε αυτό το επεισόδιο είναι που συμπεριφέρεται σαν Θάνος!!) :)
Δεν είναι η στιγμή για να ψάχνεις ποιος η τι φταίει.
Η ζωή αυτή είναι,και το ξέρεις.
Είναι η ώρα να κανείς ΟΤΙ καλύτερο μπορείς για σένα και όλα θα πάνε καλά.
Πολλές ευχές.
Χαίρομαι που καταλαβαίνεις οτι εσύ πρέπει να επιτεθείς στο πρόβλημα.
Και θα χαρώ ακόμα περισσότερο, όταν θα σε δούμε νικητή.
Καλή δύναμη!
Μόλις αποφοίτησες με άριστα από ένα μάθημα στο Μεγάλο Πανεπιστήμιο της Ζωής που λέγεται: "Κάποιος να με Αναλάβει!".
Είναι από τα πιο επίπονα μαθήματα επιλογής, τρομακτικά χαώδες καθώς δεν έχει καθηγητή, επιμελητή, βιβλία, τεστς και εργασίες, δεν ξέρεις καν ότι εγγράφηκες οικειοθελώς σ΄αυτό, αλλά καταλαβαίνεις ότι το έβγαλες, μόλις... το βγάζεις.
Νομίζω ότι θα κάνεις σκόνη πολλούς συνανθρώπους-συμφοιτητές μας!
:)))))
ΥΓ- Προσοχή μόνον στο μάθημα επιλογής που συνήθως ακολουθεί χωρίς να το καταλάβουμε: "Ελα 'δω τώρα να σε Δείρω που με Ανέλαβες!". Αυτό πρέπει να μην το διαλέξεις καθόλου, αν θες να διατηρήσεις το Perfect Score σου - γιατί το άτιμο αφαιρεί από τη συνολική βαθμολογία!
;))))))
(Από τις πιο αγαπημένες μου η ιστορία με τον αρχηγό.)
Καλή δύναμη!
:)))) Αφροδίτη.
Σκέφτομαι αν θα βγάλω εγώ ποτέ το σχολείο που λες...
@ηλιόδεντρον
Μετερίζι μου, εσύ είσαι ήδη sophomore (ας πούμε τρίτο έτος) όταν άλλοι δεν είναι καν junior - παρά έχουν παραμείνει εμπλοκή στην Τρίτη Λυκείου... και μάλιστα επί Ελληνικού εδάφους, όχι καμμιάς πρωτοκοσμικής χώρας!
Με τόσα ταχύρρυθμα εντατικά που έχεις περάσει... ξέρεις εσύ!
;))))
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Αφρο
:))))))