Καλησπέρα σε όλους σας!
Τις τελευταίες μέρες είμαι καθημερινά στο νοσοκομείο. Όλα ξεκινήσαν όταν μία μέρα μετά απο κάποιες εξετάσεις η γιατρός μου είπε, τώρα ανησυχώ!!! Κι όταν ο γιατρός λέει κάτι τέτοιο απλά ...μαζεύεσαι και κάνεις ότι λέει.
Ο λόγος ανησυχίας ήταν κάτι που προϋπήρχε και πάντα μας ...ανησυχούσε. Η καρδιά μου μάλλον έχει τραβήξει πολύ ζόρι, βλέπετε κι εγώ επιμένω να συνεχίζω όλα όσα κάνω σε μια σχιζοφρενή κατάσταση. Τέλος πάντων, παρακολουθούν την καρδιά μου τώρα, το μυστήριο ότι δεν έχω καθόλου αδρεναλίνη και κάτι που συνεχίζει στα πνευμόνια μου.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο παρακαλάω να φύγει αυτή η χρονιά. Δεν είμαι προληπτικός και η σχέση μου με όποια θρησκεία η γνωστή, αλλά αυτή η χρονιά μου έπεσε λίγο ...βαριά. Η Δάφνη ευτυχώς είναι καλά και δεν ξέρω τι ξύλο να αρχίσω να βαράω αλλά και μια μικρή ίωση την πέρασε χωρίς να γίνει τίποτα παρά τον απαραίτητο πανικό από εμάς.
Το καλό (;) είναι ότι κοιμάμαι πολύ, ίσως και αυτό να είναι μια μορφή άμυνας αλλά απο το 3-4 ώρες το πολύ την ημέρα τώρα αναπληρώνω ύπνο για όσα χρόνια δεν έχω κοιμηθεί. 'Ισως αυτό που με σκοτώνει καθημερινά είναι και αυτά που αντικρύζω. Συνήθως περνάω για λίγο απο τον παιδικό όροφο και κάθομαι και τους ζωγραφίζω ή παίζω μαζί τους. Η εικόνα παιδιών που ακόμα και τον πόνο τους δεν μπορούν να εκφράσουν είναι συγκλονιστική και φέρνει δάκρυα που πολλές φορές με κόπο συγκρατώ.
Σήμερα στη σκέψη ενος μικρού κοριτσιού στην ηλικία της Δάφνης βρήκα τον εαυτό μου να κλαίει όταν γύρισα στο σπίτι. Αυτά! Λυπάμαι αν δεν ήταν ενα αισιόδοξο post αλλά το παλεύω! :)
Καληνύχτα σας.
Ο λόγος ανησυχίας ήταν κάτι που προϋπήρχε και πάντα μας ...ανησυχούσε. Η καρδιά μου μάλλον έχει τραβήξει πολύ ζόρι, βλέπετε κι εγώ επιμένω να συνεχίζω όλα όσα κάνω σε μια σχιζοφρενή κατάσταση. Τέλος πάντων, παρακολουθούν την καρδιά μου τώρα, το μυστήριο ότι δεν έχω καθόλου αδρεναλίνη και κάτι που συνεχίζει στα πνευμόνια μου.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο παρακαλάω να φύγει αυτή η χρονιά. Δεν είμαι προληπτικός και η σχέση μου με όποια θρησκεία η γνωστή, αλλά αυτή η χρονιά μου έπεσε λίγο ...βαριά. Η Δάφνη ευτυχώς είναι καλά και δεν ξέρω τι ξύλο να αρχίσω να βαράω αλλά και μια μικρή ίωση την πέρασε χωρίς να γίνει τίποτα παρά τον απαραίτητο πανικό από εμάς.
Το καλό (;) είναι ότι κοιμάμαι πολύ, ίσως και αυτό να είναι μια μορφή άμυνας αλλά απο το 3-4 ώρες το πολύ την ημέρα τώρα αναπληρώνω ύπνο για όσα χρόνια δεν έχω κοιμηθεί. 'Ισως αυτό που με σκοτώνει καθημερινά είναι και αυτά που αντικρύζω. Συνήθως περνάω για λίγο απο τον παιδικό όροφο και κάθομαι και τους ζωγραφίζω ή παίζω μαζί τους. Η εικόνα παιδιών που ακόμα και τον πόνο τους δεν μπορούν να εκφράσουν είναι συγκλονιστική και φέρνει δάκρυα που πολλές φορές με κόπο συγκρατώ.
Σήμερα στη σκέψη ενος μικρού κοριτσιού στην ηλικία της Δάφνης βρήκα τον εαυτό μου να κλαίει όταν γύρισα στο σπίτι. Αυτά! Λυπάμαι αν δεν ήταν ενα αισιόδοξο post αλλά το παλεύω! :)
Καληνύχτα σας.
Σχόλια
Ηρεμία και χαλάρωση κι όλα θα γίνουν.
όλα καλά θα πάνε, αλλά ναι, να φύγει αυτή η σκατοχρονιά, στον αγύριστο (και ούτε εγώ είμαι προληπτική, αλλά το 7 ποτέ δεν μου έφερε τύχη!).
Να μη στερεύει.
Θα δεις...
Να φύγει το '07 αδερφάκι μου, ξου, ξου, κσσστ! Κατσικώθηκε ο Κρόνος στον πλανήτη ολόκληρο (που ως στοργικός πατέρας ο κύριος τρόμπας, μόλις κάποιο παιδί του του την έσπαγε, το έκανε σούσι! Τύφλα νά'χει ο Ηρώδης δλδ!).
Καλησπέρες επίσης, καλημέρες, εδώ βρέχει καρέκλες, τραπέζια κι οσονούπω και σερβάντες...
- Τι κοινό έχουν οι πισίνες με τις γυναίκες?
- Το ότι είναι και οι δύο δυσανάλογα ακριβές, σε σχεση με το χρόνο που περνάς μέσα τους...
ΜουΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑ!
:))))))
Φιλιά σε όλους!
Σοφάκι μάλλον έχει χαλάσει ο ...θερμοστάτης όπως λέει μια πολύ καλή μου φίλη!!! :)
krot πότε πάτε; Άντε τουλάχιστον να κάνετε εσείς την έκπληξη!!!
yannis_hκισμέτ φυγής αδύνατο!!! Κι έχουμε πολλά να πούμε!!! :)
Γλυκιά καπετάνισσα πολλά φιλιά!!!
Πανέμορφη Αφροδίτη με έκανες όπως πάντα να γελάσω!!! :D
καλά, φαντάζομαι το σκηνικό!!!!!
(αυριο!)
(δώσε πολλά φιλιά και την επόμενη φορά, του χρόνου ;) θα είμαι εκεί!!!)
Σε σκέφτομαι, να είσαι καλά.
Ευτυχώς που σαν καλό κοντρόλ φρηκ που είμαι, και πάντοτε όταν φτιάχνω βαλίτσες ρίχνω μέσα ρούχα ΚΑΙ για πολικό χειμώνα ΚΑΙ για τροπικό καλοκαίρι, μόλις μου τέλιωσαν οι καθαρές νυχτικιές (μπλιαξ! ποτέ ξανά! σα θείτσα ήμουν!), και δεν είχα κάνεναν να τις πλύνει και να μου τις ξαανφέρει, άρχισα να φοράω ό,τι είχα πρόχειρο στην βαλίτσα!
Κι άλλαζα συνέχεια, μια που έβγαιναν ζουμιά από παντού (sic)και τα έκανα όλα μουσκίδι αμέσως...
Ετσι που λέτε, μια καινούρια μαία έπεσε πάνω μου και έπαθε ντουβρουτζά: κάθε ώρα της ζήταγα κάπου 7-8 πετσέτες, και μετά με έβλεπε τη μία φορά στο διάδρομο έξω από το δωμάτιο να φοράω παρεό με κοντό μακώ από πάνω... μετά μακρύ μακώ και βερμουδίτσα... μετά σεντόνι (μέχρι να στεγνώσουν 3-4 νυχτικά που έπλενα στο μπάνιο), μετά ρομπίτσα χειρουργείου.... μετά άλλο ένα παρεό.... μετά μακώ-σορτσάκι.... μετά ξανα σεντόνι με πουκάμισο.... μετά παρεό ξανά...
Η γυναίκα πήγαινε τοίχο-τοίχο μόλις έμπαινε στο δωμάτιό μου να μαζέψει τις στοίοιοιοιβες με τις πετσέτες, σου λέει τούτη είναι τρελλή!
Από κακή συνεννόηση δε, την τελευταία ημέρα (όπου πια μετα από 48 ώρες, η γυναίκα τα είχε δει όλα με μένα), μου φέρνουν γονείς, σύζυγος, αδερφός κτλ από μια βαλιτσούλα με ρούχα και νυχτικά - και να βλέπει η έρμη μέχρι να παρω εξιτήριο να αλλάζω κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα (γιατι τα γάλατα πχ λέρωναν ρούχο πια στο δίλεπτο)...
Κάποια στιγμή λοιπόν, με ρωτάει τρέμοντας, ξέροντας ότι σε λίγες ώρες φεύγω "το μωρό που είναι τώρα?" κι απαντάω με μεγάλη φυσικότητα "το έχει η μάνα μου, κάπου έξω το έβγαλε, δεν ξερω πού ακριβώς", και τη βλέπω να πανιάζει!
Εγώ εν τω μεταξύ, "μωρό" έλεγα ακόμη τη μεγάλη μου κόρη (η μικρη ήταν "το νινί") και τότε η γυναίκα μόνο που δεν έβαλε τις φωνές!
Νόμιζε ότι η μάνα μου απήγαγε το νεογέννητο από το μαιευτήριο κι εγώ είμαι η τζαζεμένη λεχωνα που της έκανα και πλάτες για την απαγωγή... και είχα το μυαλό μου στα λούσα!
:)))))
Σημ: για να φύγω από κει, χρειάστηκα ένα μικρουλάκι πορτ-μπεμπέ για το νινί, και 4 βαστάζους για τη γκαρνταρόμπα! Επλενα ένα μήνα!
:))))))))))
Ελληνες από τις Βρυξέλλες και το Παρίσι συναντιούνται και περνούν την ώρα τους να συζητούν για τη Φινλανδία!
Μυστήριος λαός!
ΕΧΤRA!