Ovi Greek stories

Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως νιώθω κάθε φορά που βλέπω τις φωτογραφίες που μου στέλνετε. Όλοι σας έχετε γίνει η οικογένεια μου, έτσι σήμερα αποφάσισα να βάλω κάποιες φωτογραφίες μας για να μας γνωρίσετε καλύτερα. Την μικρή μου πριγκίπισσα σαφώς την ξέρετε καλά. Μεθαύριο Kυριακή υπάρχει ένα έθιμο στη Φιλανδία, όλα τα παιδιά ντύνονται μάγισσες και γυρνάνε στα σπίτια ...για να διώξουν τα κακά πνεύματα χτυπώντας τα με κλαδάκια διακοσμημένα με πολύχρωμα ...φτερά, την Kυριακή το βράδυ θα σας βάλω φωτογραφία από την παράσταση. Και βέβαια αφού κάνουν όλη τη δουλειά και σου δώσουν και ένα κλαδάκι ζητάνε και την ...αμοιβή τους που είναι γλυκά. Έτσι αύριο θα αγοράσουμε πακέτα με καραμέλες και σοκολάτες για να γεμίσουμε τα καλαθάκια τους και εγώ με την Δάφνη την κυριακή το πρωί θα κάνουμε βόλτα στη γειτονιά!!! Σ ημαντική παρατήρηση, πριν από λίγο καιρό ήρθε δέμα από Ελλάδα με αποκριάτικη στολή πριγκίπισσας!!! Έτσι η Δάφνη θα είναι ...μάγισσα πριγκίπισσα!!! Έτσι στη δεύτερη φωτογραφία η μικ...

Κάθε τόσο κάθομαι στην καρέκλα μου και κοιτάζω τα τυπωμένα comments και mails που μου έχετε στείλει. Και νιώθω ότι το κάθε alias ζωγραφίζει και μια φιγούρα. Κάποιους από εσάς δεν σας ήξερα μέχρι χτες και προσπαθώ να σας φανταστώ και λυπάμαι που δεν αντέχω να περάσω από τα blogs σας και να διαβάσω ότι έχετε γράψει. Κάποιοι άλλοι μου έχετε στείλει φωτογραφίες σας, τα alias σας πια έχουν πάρει κάτι πάρα πάνω από μορφή, έχουν γίνει πρόσωπα που γνωρίζω. Σε αυτό το blog δεν έκανα τίποτα περισσότερο από ότι κάνω με όλα μου τα γραφτά όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι απλά εγώ και εάν κάποιες στιγμές τα γραπτά μου γνωρίσανε επιτυχία στη πορεία μου αυτό οφείλεται στο ότι πάντα έγραφα για τα γεγονότα όπως τα έβλεπα και όπως τα ένιωθα εγώ. Τον τελευταίο καιρό βέβαια μου έχει συμβεί κάτι παράξενο, είναι πολλές στιγμές που νιώθω ότι είμαι εγώ παρατηρώντας τον εαυτό μου. Νιώθω σαν να εχω βγει από το σώμα μου και να παρακολουθώ ένα Θάνο που πολλές φορές και δεν αναγνωρίζω. Νομίζω ότι το εχω ξαναπεί, έ...

Καλημέρα, δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω όλους σας για τα μηνύματα σας. Πολλές φορές με ξαφνιάσατε, με συγκινήσατε και σίγουρα με κάνετε να νιώθω πολύ όμορφα που εχω τόσους πολλούς φίλους. Όπως είπα και στα comments του προηγουμένου post η ζωή μας τις τελευταίες μέρες έχει γίνει ένα roller - coaster συναισθημάτων και καταστάσεων που υπάρχουν πολλές στιγμές που απλά το αφήνουμε να μας παρασέρνει και άλλες που προσπαθούμε να το καταλάβουμε. Δεν ξέρω από που να αρχίσω και τι να γράψω γιατί έχοντας δίπλα μου τυπώσει τα μηνύματα σας και τα mail σας θα ήθελα πάρα πολύ να σας εχω γνωρίσει όλους, να μπορούσα να σας αγγίξω και να σας αγκαλιάσω αλλά βέβαια η απόσταση είναι μεγάλη και το μόνο που ελπίζω εί ναι να νιώθετε τις ευχαριστίες μου. Οι πόνοι έχουν αυξηθεί και δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται σε μένα ή ο πόνος πραγματικά υπάρχει. Μέχρι τώρα ο πόνος ήταν ψηλά στο στομάχι στη δεξιά πλευρά, τώρα πια καλύπτει όλη μου την κοιλιακή χώρα και δεν είναι απλά ο πόνος που ένιωθα, σαν να είχα έ...

Για να γράψω αυτό το post πραγματικά δυσκολεύτηκα, αλλά θα πρέπει να σας θυμίσω ότι αυτό το blog το διαβάζουν και πολλοί προσωπικοί μου φίλοι που βέβαια προτιμούν να παίρνουν τηλέφωνο αντί να βάλλουν comments αλλά δεν παύει να είναι ένα μέσο επικοινωνίας μαζί τους. Παράλληλα και μέσα σε αυτόν το χρόνο ζωής του απέκτησα και πολλούς νέους φίλους που είμαι πραγματικά ευγνώμων γι αυτό – και γι αυτό εχω μεταμορφωθεί και σε υπέρμαχος των blogs – και με κάποιους από αυτούς έχουμε ήδη μια πολύ πιο προσωπική σχέση και πολύ περισσότερο κάποιοι με έχουν ήδη επισκεφτεί στη Φιλανδία κάνοντας μου την τιμή να τους γνωρίσω τη χώρα που αγαπώ και με φιλοξενεί τα τελευταία δέκα χρόνια και κάποιους, τους περισσότερους ελπίζω, τους περιμένω να έρθουν. Μάλλον θα ήταν καλύτερα να αφήσω τον μακρύ πρόλογο. Εδώ και ένα χρόνο αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα αλλά έχοντας μπροστά μου το μεγαλύτερο πρόβλημα με την υγεία της Δάφνης το άφηνα συνέχεια στην άκρη απλά σφίγγοντας τα δόντια και σκεπτόμενος ότι όταν η ...

Η ιστορία γράφεται από τα γεγονότα και τις μαρτυρίες έλεγε ένας καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο συμπληρώνοντας ότι καλά όταν οι μαρτυρίες συμφωνούν με τα γεγονότα, τι γίνεται όμως όταν οι μαρτυρίες δεν συμφωνούν και τα γεγονότα τα γράφουν οι νικητές! Το βράδυ μετά την κυκλοφορία των non papers υπήρχε μια περίεργη κατάσταση στο επιτελείο της Anneli και η λέξη μούδιασμα είναι η πιο κατάλληλη. Αργά το βράδυ πέρασε ο γραμματέας του κόμματος από το σπίτι της και κλειστήκανε για πολλές ώρες οι δυο τους στη τραπεζαρία που μια δίφυλλη κυλιόμενη πόρτα την χώριζε από το σαλόνι που καθόμασταν εμείς. Κατά περιόδους περάσανε κάποιες συνυποψήφιες και κάποια στελέχη του κόμματος αλλά αυτά που πραγματικά πήρανε φωτιά ήταν τα τηλέφωνα. Μια από τις υποψήφιους μου, η Helli με πήρε τηλέφωνο λέγοντας μου ότι ο πατέρας της είχε γίνει έξαλλος κ αι ότι η Anneli με τίποτα δεν έπρεπε να δημοσιεύσει αυτά τα χαρτιά. Σημαντικό, ο πατέρας αυτής της υποψηφίου ήταν και είναι σημαίνον συνδικαλιστικό στέλεχος ...

Όπως εχω πει και σε προηγούμενα posts η δουλειά μου από ένα σημείο και ύστερα όσο άφορα πολιτικούς είναι να παρατηρώ και να κάνω παρατηρήσεις προσπαθώντας να βοηθήσω η να διορθώσω κάτι, έτσι αφού τελειώσαμε με την εξωτερική αλλαγή αποτραβήχτηκα στη γωνία μου και άρχισα να παρατηρώ. Η φιλανδική κοινωνία αντέδρασε περίεργα και πολλές φορές πολύ συντηρητικά σε αυτή την αλλαγή και προς μεγάλη μου απογοήτευση η μεγαλύτερη αντίδραση ήρθε από το ίδιο το κόμμα και ειδικά το γυναικείο μέρος του κόμματος. Ακουστήκανε πράγματα της μορφής, την πιτσιρίκα κάνει, και άλλα παρόμοια και βέβαια νυχτερινό talk show με έντονο σαρκασμό και συχνά πολιτικούς για επισκέπτες δεν έχασε την ευκαιρία να την κάνει ...κομματάκια. Αυτό που έσωζε την κατάσταση ήταν δυο στοιχεία, πρωτο ότι σε μια ανάλογη μεταμόρφωση είχε περάσει η τέως αρχηγός της αριστερής συμμαχίας, πολύ μορφωμένη, χαρισματική και αντικειμενικά όμορφη η Suvi - Anne Siimes που την ίδια εποχή ηγείτο ακόμη της αριστερής συμμαχίας έτσι η Annel...

Τι είναι αυτό που προσέχετε πρώτα όταν συναντάτε κάποιον για πρώτη φορά; Σε όλη μου τη ζωή εχω ακούσει πολλά πράγματα και οφείλω να παραδεχτώ και μερικά ...ασυνήθιστα αλλά η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι ...τα μάτια! Τα μάτια όμως είναι κάτι που σπάνια προσέχω γιατί είναι πολλά χρόνια τώρα που εχω μάθει ότι τα μάτια λένε συχνά ψέματα. Το πρωτο πράγμα που παρατήρησα όμως στην πρώτη μου συνάντηση με την Anneli Jäätteenmäki ήταν τα μάτια της και ακόμα και τ ώρα σχεδόν πέντε χρόνια μετά κάθε φορά που την συναντάω νιώθω να με μαγεύουν όπως ακριβώς και εκείνη την πρώτη φορά που τη γνώρισα. Όπως έγραψα και στο πρωτο post για του ς Φιλανδούς πολιτικούς την Anneli μου την σύστησε ο τότε υποψήφιος βουλευτής και τώρα πρωθυπουργός της Φιλανδίας, Matti Vanhanen . Αν και αρχηγός κόμματος με όλη την αίγλη που δίνει ο τίτλος, σηκώθηκε από το κάθισμα της αμέσως και μου έδωσε το χέρι της σε μια χειραψία πολύ δυναμική και με πεντακάθαρα αγγλικά μου είπε ότι χάρηκε που ακόμα ένας Έλληνας δουλεύει γ...