Λίγα περισσότερα λόγια περί μετοίκισης στη Φιλανδία – Μέρος ΙI

Πριν συνεχίσω με την τέταρτη κατηγορία και χάρη σε συζήτηση που είχα πριν από λίγες μέρες θα επιστρέψω σε μια κατηγορία ή καλύτερα μια υποκατηγορία που και έχω έμμεσα αναφερθεί στο προηγούμενο κείμενο αλλά και έχω αρθρογραφήσει ακόμα και σε φιλανδικά έντυπα, τους love refugees ή ελληνικά τους μετανάστες λόγω έρωτα.

Ξέρω ότι οι περισσότεροι και δη οι νεότεροι απολαμβάνετε τα τελευταία χρόνια και ειδικά τα τελευταία τρία, τα κοινωνικά δίκτυα - social networks – και ειδικά μετά την εισβολή του facebook στη ψηφιακή ζωή μας. Και βέβαια υπάρχουν δυο πλευρές, από τη μια οι νεότεροι ή οι βαφτισμένοι και πληροφορημένοι τα θεωρούν σαν την κοινωνική επανάσταση του 21ου αιώνα οι παλαιότεροι σαν το σύγχρονο σατανά που θα καταστρέψει τα θεμέλια της κοινωνίας και της οικογένειας. Όπως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις – οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι για ότι συνέβαινε στη νεολαία φταίγανε οι μαλλιάδες οι Beatles – και οι δύο έχουν άδικο και την ίδια στιγμή δίκιο. Τα social networks δεν είναι τίποτα καινούργιο απλά πάντα υπήρχαν με διαφορετική μορφή, ακόμα και η προξενήτρα των ελληνικών ταινιών εξυπηρετούσε μιας μορφής social network.

Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει σήμερα είναι το διαδίκτυο - το ιντερνέτ - και εκεί που κάποτε η ιστορία ήταν αγόρι γνωρίζει κορίτσι στη παραλία τώρα έχει γίνει αγόρι γνωρίζει κορίτσι στο facebook και ερωτεύονται σφοδρά σε forum κάνοντας βόλτες σε προσομοιώσεις παραλίας. Αυτός από την Θεσσαλονίκη κι αυτή από το Ελσίνκι! Δεν θα διαφωνήσω ότι πολλές ιστορίες έχουν καταλήξει ακόμα και σε ευτυχισμένους γάμους. Δυστυχώς αυτές που έμειναν σε μένα είναι αυτές που δεν είχαν ευχάριστο τέλος, ήταν οι περισσότερες και οι συγκεκριμένες που θα αναφερθώ συνέβησαν, εξελίχτηκαν και τελείωσαν το τελευταίο χρόνο.

Στη πρώτη περίπτωση νεαρός που μόλις μπήκε στα τριάντα έχοντας αφήσει πίσω του σπουδές και στρατιωτικό, μόνιμα άνεργος αλλά με οικογένεια εμφανώς ευκατάστατη ώστε να μην βιάζεται να βρει δουλειά και …hip – δική του περιγραφή στο πρώτο mail που μου έστειλε - γνωρίζει εικοσιπεντάχρονη Φιλανδή σε ένα από τα social networks και δημιουργεί εικονική σχέση εικονικής μονογαμίας. Για να πω την αλήθεια από το πρώτο του mail είχα την αίσθηση ότι κάτι πάει στραβά αλλά έκανα αυτό που κάνω συνήθως, απάντησα με κάποιες πληροφορίες και απαντήσεις στα ερωτηματικά του και μιας και είχε αναφέρει πιθανή επίσκεψη στη Φιλανδία του έδωσα το τηλέφωνο μου ώστε να επικοινωνήσουμε όταν έρθει και να τα πούμε και από κοντά.

Έτσι κάποια στιγμή από Φιλανδικό τηλέφωνο με πήρε τηλέφωνο για να μου ανακοινώσει ότι είχε …μετοικίσει στη Φιλανδία, ζούσε σε μια μικρή πόλη κοντά στο Ελσίνκι ήδη για μια βδομάδα με την κοπέλα που επικοινωνούσε μέσω ιντερνέτ και το επόμενο δεκάλεπτο το πέρασε περιγράφοντας μου πόσο καταπληκτικές είναι οι Φιλανδές, πόσο ξανθιές και πόσο …απελευθερωμένες. Προτίμησα να μην πω τίποτα. Μετά από μια εβδομάδα με ξαναπήρε τηλέφωνο από τον ίδιο αριθμό και μου είπε ότι πρέπει να …του βρω δουλειά! Στη συνέχεια μου υπενθύμισε πόσο ξανθιές και απελευθερωμένες είναι οι Φιλανδές. Του εξήγησα ότι υπάρχουν ανάλογα γραφεία που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν να βρει δουλειά και βέβαια το καλύτερο που είχε να κάνει ήταν να αρχίσει να κτυπάει πόρτες και να στέλνει βιογραφικά. Στην απαίτηση του – η λέξη είναι σωστή και ο τόνος του ανάλογος – να τον προσλάβω εγώ η να τον χώσω σε κάποιες από τις δουλειές μου μιας και είχε μάθει ότι είμαι χωμένος παντού – γι αυτό το τελευταίο ακόμα απορώ πως του ήρθε – του απάντησα όσο πιο ήρεμα μπορούσα ότι το όνομα μου είναι Θανάσης και όχι …Ωνάσης!

Πέρασαν μερικές μέρες χωρίς κανένα νέο και ακλούθησε τηλεφώνημα από ελληνικό αριθμό αυτή τη φορά με τον νεαρό σε έξαλλη κατάσταση να βρίζει τις Φιλανδές, τη Φιλανδία και βέβαια εμένα που δεν ήθελα να τον βοηθήσω να μετοικίσει και έχοντας χωθεί στα κυκλώματα κρατούσα τις πόρτες κλειστές σε όποιον νέο ήθελε να έρθει. Αδιαφόρησα και απλά του ευχήθηκα καλό ταξίδι μιας και μου είπε ότι ήταν στο αεροδρόμιο στο δρόμο της επιστροφής για Ελλάδα. Μετά από μερικές εβδομάδες πήρα mail όχι από το νεαρό αυτή τη φορά αλλά από την Φιλανδή η οποία ήταν σε έξαλλη κατάσταση. Ο κύριος επέστρεψε στην Ελλάδα και αποφάσισε να περνά το χρόνο του σε αγγλόφωνα φιλανδικά forum βρίζοντας την κοπέλα και τις Φιλανδές με το χειρότερο και χυδαιότερο τρόπο – αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και το έκανε διανθίζοντας το λόγο του με τις λίγες φιλανδικές λέξεις που είχε μάθει - αναφέροντας το όνομα της και δίνοντας προσωπικά στοιχεία συμπεριλαμβανόμενου του τηλεφώνου της και της διεύθυνσης της. Το τρελό ήταν ότι η κοπέλα δεν ήθελε να δώσει τα στοιχεία του στην αστυνομία γιατί πιστεύοντας ότι τα πράγματα στην Ελλάδα λειτουργούν όπως στην Φιλανδία φοβόταν μήπως του κάνει κάποια …σοβαρή ζημιά!!!

Ευτυχώς γνωριζόμαστε μεταξύ μας και επικοινωνώντας με τα forum του κόψαμε την πρόσβαση. Σε επικοινωνία με την κοπέλα έμαθα ότι ο τύπος νόμιζε ότι θα έρθει εδώ και θα αράξει με την κοπελίτσα να τον ταΐζει και αυτόν να εξαπλώνει το προσωπικού του social network ειδικά σε ξανθιές και απελευθερωμένες Φιλανδές. Και βέβαια καλά έκανε η κοπέλα και τον έστειλε. Παράλληλα ο ηλίθιος – και ελπίζω να διαβάζει αυτά που γράφω – δεν έκανε κακό μόνο στη κοπέλα αλλά και σε όλους εμάς που ζούμε εδώ και πολλές φορές αντιμετωπίζουμε στερεότυπα που δημιουργούν ανεύθυνα τύποι σαν κι αυτόν.

Η δεύτερη περίπτωση είναι πάλι αγόρι συναντά κορίτσι σε forum και πάλι περνά ένα διάστημα σε εικονικές παράλιες βγάζοντας τα εσώψυχα τους για το πώς θα αλλάξουν τον κόσμο δημιουργώντας την τέλεια οικογένεια σε ένα ξύλινο σπιτάκι διπλά σε μια λίμνη. Και πάλι ο νεαρός τριανταπέντε αυτή τη φορά ετοιμάζει τις βαλίτσες του και έρχεται Φιλανδία με δώρα που συμπεριλαμβάνουν μέχρι και δαχτυλίδι. Το πρώτο σοκ το τρώει στο αεροδρόμιο όπως μου είπε μετά από μερικές μέρες στο τηλέφωνο όταν η Φιλανδή μεν τον περιμένει αλλά μαζί της είναι και τα …δυο της παιδιά που είχε ξεχάσει να του αναφέρει, το ένα πέντε και το άλλο δυο χρονών. Αφού αγκαλιαστήκαν και φιλήθηκαν μπήκαν σε ταξί για το σπίτι που ο φίλος μας έπαθε το δεύτερο σοκ ανακαλύπτοντας ότι τα φιλανδικά ταξί σε θέμα αμοιβής δεν είναι όπως και τα ελληνικά και ο λογαριασμός για την περιοχή που ζούσε η κυρία έφτασε τα 60 ευρώ και βέβαια η κυρία τιμώντας το ρόλο του άντρα που είχε ήδη παίξει στην εικονική τους σχέση αναλύοντας της πως συμπεριφέρονται οι «αληθινοί άντρες» στην Ελλάδα, τον άφησε να …πληρώσει! Για τις επόμενες δυο μέρες μιας και ήταν σαββατοκύριακο τον γύρισε στα καλύτερα εστιατόρια και μπαρ – μέχρι σε ελληνικό στο κέντρο τον πήγε – αφήνοντας τον πάντα να πληρώσει!!!

Την Κυριακή το βράδυ του είπε ότι πρέπει να συζητήσουν. Του ανέλυσε ότι οι Φιλανδοί είναι ευθείς στις εξηγήσεις τους και γι αυτό θα ξεκαθάριζαν κάποια πράγματα εδώ και τώρα, στο supermarket της περιοχής ψάχναμε υπάλληλους και δεν τους ενδιέφερε η γλώσσα γιατί ήταν για τη βραδινή βάρδια που φορτώνει τα ράφια, και επειδή ήξερε κάποιον είχε κανονίσει να πάει την επομένη για δουλειά γιατί τώρα πια είχε …οικογένεια με δυο παιδιά!!! Κι αυτός με πήρε το επόμενο πρωί από το αεροδρόμιο! Απελπισμένος να φύγει θα έκανε ταξίδι μέσω δεν θυμάμαι ποιας χώρας η ποιων χωρών αλλά μετά από δεκαέξι ώρες θα έφτανε Ελλάδα. Ποτέ δεν έμαθα αν της έδωσε το δαχτυλίδι αλλά εύχομαι να βρήκε αυτό που έψαχνε κάπου πιο κοντά του για να δημιουργήσει αυτό που ονειρεύεται και όχι να το βρει σε συσκευασία των τριών!

Την τρίτη περίπτωση την κουβαλώ με πολύ πίκρα και φοβάμαι ότι θα περάσει πολύς χρόνος για να την αφήσω πίσω μου. Για του πρώτους δυο δεν με ενδιαφέρει αν δεν ακούσω ποτέ στη ζωή μου ξανά και ειδικά για τον πρώτο το εύχομαι αλλά για την τρίτη περίπτωση εύχομαι να διαβάζει αυτό το κείμενο και να επικοινωνήσει μαζί μου έστω με ένα mail. Θα την ονομάσω Τίνα για χάρη προσωπικής μου ευκολίας και ναι αυτή τη φορά ήταν Ελληνίδα που γνώρισε Φιλανδό.

Η τίνα μου έστειλε ένα πολύ λιτό mail και κανονίσαμε να συναντηθούμε άμεσα μιας και έτυχε να ζουν πολύ κοντά στη περιοχή που ζούσα μέχρι το καλοκαίρι. Έτσι ένα μεσημέρι βρέθηκα να πίνω καφέ με την Τίνα και τον Juha. Στη συνέχεια τους συνάντησα αρκετές ακόμα φορές και μάλιστα με βοήθησαν σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για μένα στη μετακόμιση μου, έτσι σιγά σιγά σύνδεσα όλα τα κομμάτια του πάζλ που θα αναφέρω εδώ. Από τη πρώτη εκείνη στιγμή στο καφέ παραδέχομαι ότι συμπάθησα την κοπέλα και ένιωσα επιφυλακτικός με τον νεαρό. Η Τίνα ζούσε σε ελληνική επαρχιακή πόλη όπου γνώρισε κάποιον και που παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Από όσα μου είπε, όσα δεν μου είπε και όσα κατάφερα να καταλάβω ο κύριος ήταν μάλλον βίαιος με πάθη που συμπεριλάμβαναν τον τζόγο. Έφτιαξαν μια μικρή επιχείρηση σε άλλη επαρχιακή πόλη αλλά σύντομα βρεθήκαν χρεωμένοι από παντού και με την βία στο σπίτι να χειροτερεύει απελπιστικά. Παράλληλα η οικογένεια της Τίνας πολύ συντηρητική με τον πατέρα να δουλεύει σε ένα χώρο που ο συντηρητισμός και τα ταμπού είναι απαραίτητη προϋπόθεση επιβίωσης. Κάποια στιγμή λοιπόν η Τίνα δεν άντεξε άλλο και έδιωξε τον σύζυγο αλλά βρέθηκε πνιγμένη σε χρέη μιας και οι δανειστές αδυνατώντας να βρουν αυτόν κυνηγούσαν αυτή.

Κλεισμένη λοιπόν στο σπίτι και παγιδευμένη από παντού ξεφεύγει στο ιντερνέτ και αρχίζει και ψάχνεται χωρίς συγκεκριμένο σκοπό κυρίως από μοναξιά σε forums φιλανδικά μιας και η Φιλανδία της είναι παιδικό όνειρο που ήθελε έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή να επισκεφτεί και όπου γνωρίζει τον Juha. Ο Juha άλλη δυστυχισμένη ιστορία, παιδί διαλυμένης οικογένειας αλκοολικών, παντρεύτηκε στα είκοσι το σχολικό του ερώτα και έκαναν αμέσως ένα παιδί. Αλλά η γυναίκα του πάσχει από σειρά ψυχολογικά προβλήματα – πιθανώς νιώθει και ότι παγιδεύτηκε πολύ μικρή – και τον εγκαταλείπει παίρνοντας και το παιδί μαζί της και βάζοντας των σε μια σειρά από ιστορίες με τους κοινωνικούς λειτουργούς με αποτέλεσμα να βλέπει το παιδί του σπάνια. Έτσι και αυτός βρίσκει λύση στο ιντερνέτ και οι δυο τους ξεκινάν. Στη πρώτη της δοκιμαστική επίσκεψη η Τίνα περνά καλά και αποφασίζει να μετοικίσει σύντομα αφήνοντας μια ζωή σε εκκρεμότητα και παγιδευμένη πίσω της μιας και ούτε διαζύγιο υπάρχει και ο τέως είναι εξαφανισμένος ώστε να μπορεί να δώσει μια λύση. Η κατάσταση της στην Ελλάδα είναι τόσο τραγική ώστε ο ιδιοκτήτης του σπιτιού της αλλάζει κλειδαριές παίρνοντας όλα τα πράγματα της μέχρι να πληρωθούν τα ενοίκια. Έτσι όταν την συνάντησα εγώ στο Ελσίνκι φορούσε μπουφάν και πουλόβερ του Juha γιατί δεν είχε ούτε καν ρούχα. Τώρα σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο Juha ήταν άνεργος, χρόνια άνεργος παρόλο ότι ήταν μόνο εικοσιπέντε χρονών και ζούσε με επιδόματα που κάλυπταν ακόμα και το ενοίκιο του.

Δεν ξέρω πως το είδε, ούτε τι σκέφτηκε η τι όνειρο είδε αλλά φυσικά η Φιλανδία δεν έστρωσε κόκκινο χαλί στην Τίνα και βέβαια η Τίνα δεν μπήκε στο σύστημα αμέσως – στο προηγούμενο κείμενο αναφέρω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια σχετικά με την μετοίκιση – δεν πήρε άμεσα ασφάλιση και ταμείο ανεργίας όπως το προγραμμάτιζε ο Juha και το σοκ ήταν το αμέσως επόμενο, η Τίνα έμεινε έγκυος! Αλλά η Τίνα δεν μπορούσε να έχει καν ασφάλιση και μη έχοντας ούτε διαζύγιο δεν μπορούσε ούτε να παντρευτεί η να κάνει κάτι άλλο πριν ξεκαθαρίσει τα πράγματα στην Ελλάδα πράγμα που σημαίνει ότι ενώ ζούσαν με το ταμείο ανεργίας του Juha έπρεπε να πληρώνουν γιατρούς ιδιωτικούς και ότι άλλο χρειαζόντουσαν. Και τότε ο Juha …άλλαξε. Η Τίνα είδε το σκοτεινό χαρακτήρα των Φιλανδών και έφαγε το silent treatment που όσοι έχουν γνωρίζει Φιλανδούς το ξέρουν καλά.

Οι Φιλανδοί γενικά δεν εκφράζονται έτσι όταν εξαγριωθούν μέσα στη σχέση τους δεν κάνουν φασαρία, φωνές καυγάδες η κάτι τέλος πάντων απλά δεν μιλάνε. Και αυτό το δεν μιλαν μπορεί να κρατήσει εβδομάδες ακόμα και μήνες εξελισσόμενο στη πιο βαριά μορφή ψυχολογικής βίας. Η Τίνα κόντευε να τρελαθεί και αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από την οικογένεια της. Αν βάλετε αυτά που είπα παραπάνω για την οικογένεια της στο στενό κύκλο της ελληνικής επαρχίας καταλαβαίνετε φαντάζομαι όλα αυτά που η Τίνα δεν μου είπε ποτέ αλλά κι εγώ φαντάζομαι. Πάντως τελικά η μητέρα της αποφάσισε να την βοηθήσει να επιστρέψει στην Ελλάδα και να την βοηθήσει σε ότι χρειαζόταν μιας και ήταν πολύ αργά για εκτρώσεις η ότι άλλο μετακομίζοντας μάλιστα σε μια μητρόπολη ώστε να χαθούν στον κόσμο. Την ίδια στιγμή εδώ η κατάσταση με τον Juha χειροτερεύει κάνοντας τη ζωή της κόλαση. Φανταστείτε ότι όλα αυτά γίνονται σε μια χώρα που η Τίνα δεν έχει καμία επαφή με τον κόσμο, δεν μιλά τη γλώσσα και δεν έχει λεφτά για τίποτα απολύτως ούτε για ανακαλύψει βασικές ανάγκες.

Εκείνες τις ημέρες σε μια προσπάθεια να βρούμε μια ισορροπία και ίσως κάποια λύση τους συναντώ και ακούω από τον Juha τα εξής καταπληκτικά. Πρώτον έπρεπε να πάρει προφυλάξεις γιατί ήταν δική της ευθύνη, του κατέστρεψε το μέλλον γιατί αυτός ονειρευόταν να ταξιδέψει να πάει στην Ελλάδα και να ζήσει στις παραλίες και τον ήλιο, ότι χάρις σε αυτήν δεν έβλεπε το παιδί του και ότι τώρα με το καινούργιο παιδί δεν θα ξαναέβλεπε το άλλο. Ότι η τέως του τον παρακαλεί να γυρίσει γιατί τον αγαπάει ακόμα και το σκέφτεται γιατί του λείπει το παιδί του. Αλλά το πιο καλό μου το φυλαγε για το τέλος. Όταν πια είχε ηρεμίσει και είχαμε αρχίσει να μιλάμε για λύσεις που συμπεριλάμβαναν και τους τρεις να είναι μαζί – βλέπετε η Τίνα συνέχιζε να θέλει τον ….πατέρα του παιδιού της κοντά της – τον ρώτησα γιατί δεν βρίσκει δουλειά κι αν ψάχνει. Τότε ο Juha γύρισε και μου είπε, «δεν θα το καταλάβεις αλλά από το ταμείο ανεργίας με στέλνουν συνέχεια σε δουλειές – ο Juha έχει μια ειδικότητα που θα μπορούσε σχετικά εύκολα να βρει δουλειά αν ήθελε - αλλά κάνουν ένα λάθος γιατί νομίζουν ότι φτάνει να κάνω εγώ στο αφεντικό, αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι και εγώ πρέπει να εγκρίνω αυτόν που δουλεύω κι αν αξίζει να με έχει σαν υπάλληλο! Και μέχρι τώρα δεν έχω βρει κανέναν!!!

Ευτυχώς τα πάντα εξελίχτηκαν με σχετική ταχύτητα και σε μια εβδομάδα η Τίνα πετούσε για Ελλάδα. Ακολούθησαν δεκάδες τηλέφωνα από τον Juha που βέβαια έψαχνε να βρει την Τίνα και εκείνη τον αγνοούσε. Κάποια στιγμή μου είπε ότι η Τίνα του είπε ότι έχασε το παιδί και να μην την ξαναενοχλήσει ποτέ πια. Έχει σταματήσει να με παίρνει τηλέφωνο μιας και την τελευταία φορά δεν άντεξα και του είπα δυο τρία πραγματάκια που είχα στο μυαλό μου.

Η Τίνα από τότε που επέστρεψε στην Ελλάδα μου έχει στείλει δυο μηνύματα ότι είναι καλά. Πραγματικά ελπίζω να είναι καλά και αν και δεν μου λέει τίποτα ελπίζω και το παιδί να είναι καλά και δεν είμαι ο μόνος που ανησυχεί και την αναφέρει συχνά και ελπίζω να το νιώθει. Με τον Juha δεν έχουμε καμία επαφή άλλωστε δεν υπήρχε και περίπτωση να έχουμε για πολλούς λόγους που δεν έχουν όλοι να κάνουν μόνο με την Τίνα. Έτσι ελπίζω να διαβάζει αυτό το κείμενο και να μας στείλει τα νέα ΤΟΥΣ!!! Και να θυμάται ότι όταν αποφασίσει να επισκεφτεί την Φιλανδία που πάντα ονειρευόταν εμείς θα είμαστε εδώ!

*********************************************

Αυτές οι τρεις ιστορίες συνέβησαν τους τελευταίους μήνες η καλύτερα τον τελευταίο χρόνο και θα μπορούσα να γράψω σειρές με posts με παρόμοιες ιστορίες που είχαν σπάνια αίσιο τέλος αλλά τις περισσότερες από κακό μέχρι τραγικό. Το να μετοικίσετε για λόγους έρωτα δεν είναι απλό και έχει περίεργες ενέργειες και παρενέργειες με αποτελέσματα που μπορούν να εξελιχτούν ακόμα και σε καταστροφικά για όλες τις πλευρές. Γι αυτό σκεφτείτε το καλά και ξεκαθαρίστε πολλά πράγματα πολύ πριν φτάσετε στη τελευταία στροφή και τις βαλίτσες και αυτό ισχύει για όλες τις πλευρές.

Όσο για τα social networks και ειδικά του facebook, συμφωνώ ότι πολλά από όσα γράφονται είναι ανοησίες αλλά αυτό ισχύει όσο δεν ξεχνάτε ότι όλα αυτά τα δίκτυα είναι εικονικά και μερικές φορές η εικόνα που βλέπετε είναι αυτή που ο άλλος έχει πλάσει για τον εαυτό του με τις θετικότερες προδιαγραφές.

*********************************************

Σύντομα θα επανέλθω με υπόλοιπες δυο κατηγορίες μετοικιζόντων στη Φιλανδία και θα ακολουθήσουν πληροφορίες για τη κατάσταση όπως έχει αυτή τη στιγμή στη Φιλανδία για όσους ενδιαφέρονται να μετοικήσουν, ένα αφιέρωμα στους Έλληνες της Φιλανδίας και την ελληνική κοινότητα – υπομονή βιαστικοί που έχουν βουίξει τα τηλέφωνα για το τι θα γράψω η σειρά σας έρχεται – και τέλος για του Φιλανδούς φασίστες. Οι τελευταίοι με τίμησαν με μια μήνυση για όσα έγραψα σε έντυπο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και για τα όσα είπα σε ένα πάνελ που συμμετείχα!!! Χαχαχαχα!!!

*********************************************

Στη φωτογραφία ο καινούργιος μου «βοηθός» στο ραδιόφωνο!!! Μέχρι ακαπέλα Abba τραγούδησε!!!