Γίναμε τριών χρονών.
Το εννοώ, όλοι μαζί γίναμε τριών χρονών. Εμείς τη ζωή μας την μετράμε Π.Δ. και Μ.Δ. και από σήμερα βρισκόμαστε στο 3 Μ.Δ. Στις επτά η ώρα το πρωί έγινε σεισμός και η μικρή εορτάζουσα όρμησε στο κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς ρωτώντας, ‘είναι τα γενέθλια μου σήμερα;’ Και η αμέσως επομένη δήλωση ήταν. Δεν θέλω γάλα, θέλω παγωτό!!! Και παγωτό ήταν! Και μέχρι στιγμής έχουμε φάει παγωτό για πρωινό, κολατσιό, μεσημεριανό, βραδινό, με άλλα παιδάκια, χωρίς παιδάκια κι αν μου δώσει κανείς ένα κομμάτι παγωτό ακόμα δεν ξέρω τι θα κάνω!!!
Πριν από ένα χρόνο και στο δεύτερο μόλις post που έβαζα στο νεοδημιούρ
γητο μου blog μιλούσα για την Δάφνη και τα τότε δευτέρα γενέθλια της και μου το θύμισε ο τρυφερός μου παριζιάνος φίλος, ο Φοίβος. Ένα χρόνο μετά δεν θα άλλαζα λέξη, θα πρόσθετα πάρα πολλές. Η μικρή μου πριγκίπισσα έχει γίνει έμπνευση ακόμα και στη δουλειά μου η στο τρόπο που βλέπω το κόσμο γύρω μου, έγινε ακόμα και η αιτία να αλλάξω τον τρόπο γραφής μου, μαλάκωσε τον κυνισμό που με είχε πνίξει τα τελευταία χρόνια.
Αυτός ο τελευταίος χρόνος υπήρξε δοκιμασία για όλους μας, στην αρχή η κατάσταση της Δάφνης και τώρα η κατάσταση η δικιά μου, είναι πολλά τα βράδια που όταν ο πόνος με πνίγει πηγαίνω στο δωμάτιο της και κάθομαι η ξαπλώνω δίπλα της ακούγοντας την ανάσα της. Εκείνες τις στιγμές όλοι οι πόνοι περνάνε, όλες οι σκοτεινές σκέψεις και όλες οι αμφιβολίες χάνονται. Εκείνες τις στιγμές όλα τα αγαπημένα μου 
πρόσωπα είναι εκεί παρέα μας και μας κρατάνε συντροφιά.
Φεύγοντας για Αθήνα σε λίγες ώρες κουβαλάω μαζί μου ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από αυτά τα τρία πρώτα χρόνια. Η θεια μου είχε έρθει στη Φιλανδία βδομάδες μετά τη γέννηση της και είναι δύσκολο να περιγράψω πως έλαμπε το πρόσωπο της όταν κράταγε στην αγκαλιά της το μικρό κουταβάκι. Αυτό το κουταβάκι μας έκανε δήλωση σήμερα το πρωί, να πείτε στη Ντίνα ότι δεν είμαι πια μωρό, είμαι τριών χρονών τώρα!
Σε λίγες ώρες θα βρίσκομαι στην Ελλάδα και είμαι τρομαγμένος. Ο ίδιος είχα προειδοποιήσει πολλές φορές φίλους που ήθελαν να κάνουν την επιλογή μου ότι οι πιο σκληρές στιγμές είναι αυτές, όταν κάτι σοβαρό συμβαίνει σε ανθρώπους που αγαπάς και το 
μαθαίνεις πάντα τελευταίος γιατί όλοι προσπαθούν να σε προφυλάξουν από τα άσχημα νέα και μετά τρέχεις σαν τρελός. Το ξέρω, το εχω πει δεκάδες φορές αλλά και πάλι τώρα που συμβαίνει σε μένα με τρομάζει. Ακόμα και οι πόνοι μου έχουν αυξηθεί σαν να θέλουν να μην με αφήσουν να πάω.
Με τρομάζει ακόμα και η Ελλάδα. Έφυγα αηδιασμένος όταν έφυγα και υποσχέθηκα να μην ξαναγυρίσω αλλά ακόμα και αυτή η αηδία σαν να μαλάκωσε με τα χρόνια και τώρα φοβάμαι ότι θα την βρω μπροστά μου παντού, ακόμα κι αν η παραμονή μου είναι μόνο για πέντε μέρες. Φοβάμαι ότι αυτό που θα δω θα σκληρύνει αυτό το μαλάκωμα και αυτό με φοβίζει.
Ρώτησα την μικρή μου πριγκίπισσα τι θέλει να της φέρω από την Ελλάδα και μου είπε ...να προσέχεις. Κάθε φορά που φεύγω μου λέει το ίδιο αλλά αυτή τη φορά είχε και τις δίκες μου σκέψεις μέσα. Στη συνέχεια μου ζήτησε να της φέρω ένα ...παγωτό! Ξέρει και την ελληνική λέξη, για την ακρίβεια δεν έχει σημασία σε πια γλώσσα θα πεις την λέξη παγωτό ...θα το καταλάβει! Άντε να δούμε πως θα κουβαλήσω ελληνικό παγωτό πίσω
Χτες έκανα το λάθος να πω στη Katri για την περίπτωση της Αμαλίας, από κείνη τη στιγμή η Katri είναι σίγουρη ότι κάτι θα μου συμβεί στην Ελλάδα και θα μείνω αβοήθητος. Τελικά αυτή η επίσκεψη στην Αθήνα γίνεται όλο και πιο ...συναρπαστική!!!
**********************
Οι φωτογραφίες είναι σημερινές, το πρωί φορούσαμε καπέλο και ρούχα που μόλις είχαν ξετρυπώσει από ένα δέμα που ήρθε από Ελλάδα, στη συνέχεια έχουμε δοκιμάσει όλα τα φορέματα σε ροζ, μπλε, γαλάζιο και καταλήξαμε στο γαλάζιο γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενα της και όπως αποδεικνύει και η φωτογραφία ...χορεύει καλύτερα!!! Δεν ξέρω αν το κάνετε εσείς αλλά εμείς δεν αφήνουμε την κρέμα να μπει στη τούρτα ...πριν τη δοκιμάσουμε!!! Προσέξτε τις λεπτομέρειες, μαζί με την κολλητή της, Ελληνάκι την Μελίνα με ...πριγκιπικό στιλ και φτερά ...νεράιδας!!! Εχω τρία κεράκια, είμαι μοιραία και ...αυτά!!! πάλι με την Μελίνα έχοντας χτυπήσει αλύπητα την τούρτα!!!
**********************
Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματα που μου στείλατε, δυστυχώς θα είμαι στην Ελλάδα για πολύ λίγο για να προλάβω να σας δω όλους και είναι και οι συνθήκες ...λίγο περίεργες και εγώ δεν είμαι σε κατάσταση ...ακμαία, πολύ περισσότερο όταν σας δω θα ήθελα να εχω τον χρόνο να μιλήσουμε, να σας ακούσω και οχι να σας γνωρίσω στα γρήγορα. Ίσως μια άλλη φορά, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι μπορείτε να έλθετε εδώ και να συνδυάσετε πολλά πράγματα μαζί!!!
**********************
Ρωξάνη πάντα φροντίζεις να μου κάνεις τα πιο τρυφερά δώρα!!!
Σχόλια
Χρόνια καλά!!!
Να είναι πάντα γερή και χαρούμενη.
Να έχει την ζωή που ονειρέυεται.
Να μου την φιλήσεις την κούκλα!!
:)))))
...ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!
:-)))))))))))))+αγκαλίτσα+φιλάκια
..η Ελλάδα, ξέρεις, είναι η χώρα των θαυμάτων.. Εκεί που δεν το περιμένει κανείς... τσουπ! γίνεται ένα θαύμα!..
[ένα θαύμα π.χ. δεν είναι ότι έρχεσαι εδώ πέρα, έστω για 5 μερούλες;]
Κι η δική μου σε λίγες μέρες έχει τα δικά της γενέθλια-κλείνει τα 6...
Το γαλάζιο φόρεμα φυσάει, δεν το συζητάμε!
Εννοείται πως δεν βάζουμε κρέμα στην τούρτα πριν την δοκιμάσουμε! Αν δεν είναι καλή και χαλάσει η τούρτα; Μα, τσκ, τίποτα δεν καταλαβαίνετε εσείς οι μπαμπάδες!!!
Μην πας με αρνητική διάθεση στην Ελλάδα. Προσπάθησε να δεις τα καλά, κι ας είναι ανάποδες οι συνθήκες. Ξέρεις πως κι εγώ έχω πολλά άσχημα να καταλογίσω στην Ελλάδα, αλλά έχει και τόσα καλά... Να, μερικά από αυτά είναι στα από πάνω από το δικό μου σχόλια!
Καλό ταξείδι, πολλά φιλιά στην θεία, πολλά φιλιά στην Ακρόπολη και στην Τσαλιγοπούλου και κανόνισε να περάσεις καλά, όπως και να'χει.
Και φυσικά, εννοείται πως θα γυρίσεις με παγωτό από την Ελλάδα, χαχα!!!
Καλό ταξίδι!
Να είναι γερή και να μην χάσει ποτέ τη διάθεση της να χορεύει και εσείς μαζί της.
Καλό ταξίδι και καλή επιστροφή στο "σπίτι σας".
Υ.Γ. Μη την φοβάστε την Ελλάδα, είναι τελείως ανίσχυρη απέναντι στις γυναίκες σας.
Και φυσικά Καλό ταξίδι, χωρίς προλήψεις & προκαταλήψεις, έ; Τίποτε σοβαρά άσχημο δε θα συμβεί κι εσύ θα επιστρέψεις κοντά στις λατρείες σου γρήγορα & όλα θα ξαναβρούν τους ρυθμούς τους. Εξάλλου, αφής στιγμής εσύ δεν έρχεσαι εδώ για να βρεις την υγειά σου, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε! Και το εννοώ αυτό, γιατί δυστυχώς για εμάς όλους, εδώ τα πράγματα με τους αλμπανο-γιατρούς (που ευτυχώς δεν είναι όλοι) είναι πλέον τραγικά...
Εύχομαι λοιπόν να βρεις την αγαπημένη σου θεία καλύτερα στην υγεία της & με το καλό να επιστρέψεις κι εσύ στη χώρα που τόσο αγαπάς!
Και πάλι πολλές & εγκαρδιότατες ευχές για το αγγελούδι σου!!!
ξωτικούλι :)
να την χαίρεστε!!
και καλό ταξίδι!!
:)
Οσο για την Ελλάδα, πατρίδα είναι ό,τι σε αγγίζει, όχι μόνο τα άσχημα. Εύχομαι το καλύτερο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην αγαπημένη μικρούλα !!!
xxxxxxxx
πάντως για το σχόλιο της Νερίνα..υπάρχει μπλε παγωτό!το είδα στο Μιλάνο μια μέρα που έκανα βόλτα στη Ναβίλι και το είχαν ονομάσει στρουμφάκι!και φυσικά η αδίστακτη φίλη που είχα μαζί μου έφαγε τουλάχιστον το μισό στρουμφοχωριό!χιχιχι
Να έχεις καλό ταξίδι...και όπως είπαν και οι υπόλοιποι...η Ελλάδα έχει τα καλά της έχει και τα κακά της.Τα μεν απόλαυσέ τα μιας και δεν τα συναντάς συχνά εώς καθόλου...τα δε...αφού τα ξέρεις...δε βαριέσαι προσπέρασέ τα!
Το δικό μου το δωράκι είναι έτοιμο και περιμένει πάντως!
:D
Πωλίνα
Να περάσεις όμορφα στην πατρίδα,να αγκαλιάσεις τη θεία σου,να γεμίσεις και ήλιο και πιάσε κι ένα γαλακτομπούρεκο...να φάει και η Δάφνη σου και η Katri σου να ξετρελαθούν και βάλε και λίγο παγωτό απο πάνω και μη σε νοιάζει για μένα...θα το αντέξω ....
(αν προτιμάς...πάρε κανταίφι...)
;o))
Πολλά φιλιά σε όλους σας και ευχαριστώ
Ελπίζω η θεία να ένιωσε την χαρά τής παρουσίας σου.
Καλή δύναμη γιά την συνέχεια!
Περιώνυμος εδώ στη σκανδιναβία,μόλις πάτησες το πόδι σου στην Αθήνα έγινες.... ανώνυμος
Nej ,nej jag skojar bara.. Du ville vara incognito
Καλη επάνοδο! Μέ υγιεία!
Χρόνια πολλά στη Δάφνη .
Η θεία μου δυστυχως δεν ειναι καθόλου καλά ...αλλα!!!
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές, η κοράκλα μου με παιρνει καθε πρωι στις επτα και το βραδυ πριν κοιμηθει και μου λεει συνεχεια ... μπαμπα ποτε θα ερθεις;
για την ερωτηση, αν ειδα θάλασσα, φυσικά και ειδα ...ανάμεσα σε πλαστικές καρέκλες, νεον επιγραφες και με εναν καραγκιοζη να χρεωνει το καφε 6ε παιρνοντας τα λεφτα πριν πεταξει το ποτηρι στο τραπεζι και χυσει το μισο γιατι μου εκανε χαρη που μου τον εφερε δυο μετρα μεσα στην αμμο, παρ' ολο οτι το ιδιο το καφε ειχε βαλει το τραπεζακι. Δεν ειναι θεμα γκρινιας, αλλα θα τα πούμε απο Κυριακή! Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. πολλά φιλιά
α) Την Παρασκευή 1η Ιουνίου, όλοι οι bloggers θα ανεβάσουμε ένα post με τον κοινό τίτλο "Για την Αμαλία".
β) Το τελικό κείμενο που θα αποσταλλεί με e-mail σε υπουργεία, αρμόδιους φορείς, κλπ έχει ήδη αναρτηθεί και όποιος θέλει μπορεί να το αντιγράψει και να το δημοσιεύσει (όχι πρίν την Παρασκευή). Επίσης θα βρείτε λίστες με links, μεταφρασμένα κείμενα και δελτία τύπου.
γ) Έχει ανοίξει ένα προσωρινό blog για την τελική φάση του συντονισμού της όλης προσπάθειας, με τίτλο
Για την Αμαλία - http://giatinamalia-blog.blogspot.com/
Όσοι θέλετε να συνεισφέρετε ώστε να δικαιωθεί κάποτε ο αγώνας της Αμαλίας, μπορείτε να ενημερωθείτε από εκεί για όλες τις λεπτομέρειες της συλλογικής αυτής δράσης. Δηλώστε συμμετοχή για να γίνετε contributors και ενημερώστε όσους μπορείτε.
Ευχές σε όλους σας και ιδίως στην Δαφνούλα.
Και να την χαιρεσαι την κουκλα!!! :-))))))))))
Λένα + Χριστιάνα
Τα δικά μου γενέθλια έχουν 4 μέρες διαφορά απο της Δάφνης και τα γιόρτασα κτίζοντας για μια βδομάδα σπίτια για τους άστεγους την ημέρα και τρώγοντας αρκετό παγωτό πάνω σε γλυκό ροδάκινο το βράδυ.
Μπλέ παγωτό έχω δει στο Μεξικό. Όλα τα χρώματα που θέλεις.
Υπάρχουν πλανόδιοι πωλητές με μεγάλο σομπρέρο και μικρό καροτσάκι με μια κολώνα πάγου που την ξύνουν σε ένα κύπελάκι και μετά βάζουν ότι χρώμα υγρό τους ζητήσεις.
Το παγωτό τους που τρελαίνονται τα μικρά.
Η κορούλα μου Κάτριν όταν ήταν πιο μικρή απο την Δάφνη έλεγε το παγωτό Άμπι ( η Εσπεράντο του Νηπίου ) και δεν με αφηνε με κανένα τρόπο να δοκιμάσω το παγωτό της.
Υπάρχει και η απαγορευτική έκφραση σε κάποια γλώσσα, "Είναι σαν να προσπαθείς να πάρεις παγωτό απο χέρι παιδιού".
Τελικά ωραίο το ταξιδάκι στην Λαπωνία έφερε πολύ καλή διάθεση με τέτοια καλή παρέα.
Συγνώμη για τα άσχημα νέα της θείας σου.
Ελπίζω να είχες καποιες χαρές στην πατρίδα.
Πάντως η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ Λαπωνίας και Αθήνας πρέπει να ήταν αποπνικτική αν και έβρεξε για τα καλά.
Καλή επιστροφή και καλό κουράγιο.
Υ.Γ.
Για 6 ευρώ θα έχυνα τον άλλο μισό καφέ επάνω του.
Η νεοελληνική αγένεια πρέπει να αντιμετωπίζεται με ισοσθένεια.