Το τέλος μιας έκθεσης

Το να διαλύεις μια ...έκθεση σε αφήνει με ένα συναίσθημα απέραντης θλίψης. Σήμερα μαζέψαμε τα τελευταία κομμάτια από τη γκαλερί και στη πραγματικότητα ότι είχε μείνει μετά από είκοσι μέρες φώτα και χειροκρότημα είναι μερικά κομμάτια ξύλο, τρία δεμάτια από πλέγμα, τριάντα κιλά άμμος για μια κατασκευή που είχα φτιάξει και σκόνη. Όταν έσβησα τα φώτα και αποχαιρέτησα την υπεύθυνη της γκαλερί ήταν σαν να αποχαιρετούσα και τα έργα που είχα παρουσιάσει.

Βέβαια υπάρχει η ...επόμενη και αυτή τη φορά θα είναι πολύ πιο συναρπαστική μιας και γίνεται σε μια από τις γνωστές γκαλερί του Λονδίνου, αυτή τη φορά παρουσιάζω κάτι ολοκαίνουργιο σε ένα χώρο πραγματική έμπνευση μιας και η μία αίθουσα της γκαλερί μοιάζει με τούνελ. Στο μεταξύ στην αρχή της χρονιάς συμμετέχω και στις εκδηλώσεις στο Turku που το νέο έτος θα είναι μια από τις πολιτιστικές πρωτεύουσες.

Κατά τα άλλα κάποιος εδώ βιάζεται για να έρθουν τα Χριστούγεννα και έχει στείλει τόσα γράμματα στον Άι Βασίλη με παραγγελίες που έχω αρχίσει να ...τον λυπάμαι!!! Στην υπόδειξη ότι ο Άι Βασίλης μπορεί να φέρει μόνο δύο δώρα ...του έγραψε καινούργιο γράμμα με υποδείξεις του πως μπορεί να βάλει περισσότερα δώρα στο σάκο του!!!

Αυτή τη στιγμή πρέπει να μαζέψω ένα χώρο γεμάτο από ξύλα, καρφιά, άμμο και τελάρα που μόλις ξεφορτώσαμε, ομολογώ ότι σε καμιά σχολή δεν σε προετοιμάζουν για το πόσο χαμαλίκι έχει η τέχνη, και σιγά σιγά να προετοιμαστώ για το επόμενο πακέτο που είναι μια σειρά από ομιλίες συμπεριλαμβανόμενου και του θέματος της γυναικείας κλειτοριδεκτομής που ξέρετε ότι ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια μιας και το θέμα είναι σοβαρό εδώ με τους Σομαλούς μετανάστες και παρ' όλο που κατά περιόδους τα ΜΜΕ σε όλο το κόσμο αναφέρονται σε αυτό και διάφορες γνωστές προσωπικότητες μιλάνε δεν έχει σταματήσει, ούτε καν ελαττωθεί απ' εναντίας επειδή είναι παράνομη και τη κυνηγάνε, γίνεται κάτω από άθλιες συνθήκες που στο τέλος κοστίζουν ζωές.