Πως και έφυγα
Την Σουηδία και ειδικά την Στοκχόλμη, την αγάπησα από τον πρώτο μήνα που βρέθηκα να ζω εδώ. Δεν είχε αυτό το δραματικό που ερωτεύτηκα την Φιλανδία με το καλημέρα αλλά μετά από δεκάδες απογοητεύσεις έφτασα στο σημείο να την σιχαθώ, ήταν πολύ απλά τα πράγματα. Φαντάζομαι μεγάλο ρόλο και καθαρά σημειολογικό έπαιξαν δυο πράγματα, πρώτον η ηλικία μου και δεύτερο (φυσικά) η Φινλανδική εμπειρία. Η ηλικία. Περίεργη συζήτηση και ελπίζω να γίνω κατανοητός. Έχω ζήσει μια πολύ “ενδιαφέρουσα” ζωή που με έχει ταξιδέψει από την Ιαπωνία μέχρι την Κούβα και από τη Μποτσουάνα μέχρι την Λαπωνία. Σε πολλά από τα μέρη που βρέθηκα δεν πέρασα “τουριστικά” κι ούτε έμεινα σε ξενοδοχείο με πισίνα για μια βδομάδα. Σε μερικά μέρη είδα την πιο σκοτεινή τους πλευρά, όπως για παράδειγμα δεν έχω “όμορφες” αναμνήσεις από την Βραζιλία. Είδα τις τενεκεδουπόλεις της Βραζιλίας και της Κολομβίας, τα ψαράδικα νησιά της Ινδονησίας και τη ζούγκλα στις όχθες του ποταμού Γουάρι στην Νιγηρία. Σκαρφάλωσα στο Κιλιμάντζαρο ...