Ovi Greek stories

Μια κραυγή και μια λέξη πολύ συνηθισμένη στη Φιλανδία και ασχολείται με την ανατομία του γυναικείου σώματος ήταν τα πρώτα πράγματα που άκουσα από την Μαρί την πρώτη φορά που την είδα στο μηνιαίο περιοδικό που συνεργαζόμουν εκείνη την περίοδο. Το γραφείο μου και πιο συγκεκριμένα ή καρέκλα μου ήταν πλάτη με τη θέση που καθόταν και έτσι δεν μπορούσα να την δω μόνο την ακούσω. Για το συγκεκριμένο περιοδικό νομίζω ότι έχω ξαναμιλήσει, η λογική ήταν, ποιος θα προσλάβει έναν ξενόγλωσσο δημοσιογράφο ή οτιδήποτε άλλο με ειδίκευση στα ΜΜΕ, ελάτε εδώ να σας γνωρίσουν πρώτα και μετά θα δείτε πόσο εύκολα θα γίνεται γνωστοί, ελάτε κι εγώ έχω όλες τις γνωριμίες και τα μέσα να σας τακτοποιήσω. Στο μεταξύ δούλευες για το περιοδικό τσάμπα. Τώρα τι σημαίνει δούλευες για το συγκεκριμένο περιοδικό ήταν μεγάλη ιστορία γιατί δεν υπήρχε ακριβώς ...περιγραφή δουλειάς, από το κουβάλημα των περιοδικών μέχρι το καθάρισμα των γραφείων και το στήσιμο του περιοδικού ήταν μέσα στις υποχρεώσεις του καλού δημοσιογράφ...

Χάθηκα αλλά είχα ανάγκη αυτή την απομόνωση για λίγο. Κατά κάποιο τρόπο είχα νιώσει ότι με το καινούργιο χρόνο όλα θα χανόντουσαν σαν κακός εφιάλτης και εγώ θα επέστρεφα με όλες μου τις δυνάμεις σε ότι έκανα και πριν. Ίσως και να χρειαζόμουν να πιστέψω κάτι τέτοιο και τα νέα χωρίς να είναι άσχημα με ρίξανε για λίγο. Μετά από οκτώ μήνες και μια σειρά από θεραπείες τώρα ξέρουμε ακριβώς που βρισκόμαστε και αυτό είναι το καλό όπως είπα, απλά η περιπέτεια συνεχίζεται και αυτό είναι το κομμάτι που δυσκολεύομαι να ...καταπιώ! Λοιπόν στομάχι, συκώτι και νεφρό είναι καλά όσον τουλάχιστον αφορά τους όγκους που υπήρχαν. Το θέμα της πίεσης και το πρήξιμο του τελευταίου χρόνου είναι λόγο διαβήτη που είναι σε υψηλά επίπεδα και από χτες ξεκίνησα με ένα καινούργιο συνδυασμό φαρμάκων που από ότι μου είπε ο γιατρός είναι ολοκαίνουριος και πιθανώς να είμαι και ο πρώτος που το παίρνει στη Φιλανδία αλλά όλες οι ενδείξεις στην Αμερική δείχνουν ότι έχει άμεσα αποτελέσματα – κάτι που με κάνει να νιώθω και λί...

Τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να κάνω τίποτα και το εννοώ, περνάω την περισσότερη μου ώρα ακούγοντας μουσική, ούτε να διαβάσω δεν μπορώ παρ' όλο που η βιβλιοθήκη μου αυξήθηκε σημαντικά σε βιβλία την περίοδο των γιορτών. Με πολύ προσπάθεια απάντησα σήμερα κάτι mail που είχαν έρθει πριν τα ...Χριστούγεννα!!! Πριν τις γιορτές ή γιατρός μου είχε πει με περίεργο ύφος ότι νιώθει λιγάκι ανήσυχη και έτσι κάναμε μια σειρά εξετάσεις που θα έδιναν απαντήσεις στην ανησυχία της την προηγούμενη Δευτέρα στις 8 το πρωί. Φυσικά την Κυριακή κοιμήθηκα ελάχιστα από την αγωνία και την Δευτέρα ήμουν στο χώρο υποδοχής από τις 7.30! Στις 8.40 ήμουν πάλι στο χώρο υποδοχής βάζοντας πουλόβερ, μπουφάν και καπέλα για να φύγω και έχοντας μάθει μόνο ένα πράγμα, ότι χρειαζόταν μερικές ακόμα εξετάσεις! Έχω μάθει ότι με όλη τη προσπάθεια έχει αδυνατίσει σημαντικά η καρδιά μου, ότι η χαμηλή μου πίεση βρίσκεται σταθερά στο 13 και έτσι στα ήδη μπουκαλάκια φαρμάκων προστέθηκαν καινούργια που πρέπει να παίρνω καθημε...

Κάθε φορά που έχουμε φιλοξενούμενους κάτι συμβαίνει και μέχρι και ο ήλιος, ναι αυτός ο ήλιος που έχει να φανεί από τον Οκτώβριο εμφανίζεται! Δεν κάνω πλάκα και παρακαλώ όλους εσάς που ζείτε εκτός Ελλάδας να μου πείτε πως γίνεται αυτό. Όταν έχουμε επισκέψεις από Ελλάδα όπως τώρα είχαμε εμείς για τα Χριστούγεννα, ο καιρός ανοίγει, τα σύννεφα λιγοστεύουν, η ανεμοθύελλες και οι ακατάπαυστες βροχές γίνονται ένας ελαφρός νοτιάς και ψιχάλες και ξαφνικά μέσα στο μέσο του χειμώνα είσαι σε θέση να δείξεις όλα τα αξιοθέατα. Αλλά με το φεύγουν οι επισκέψεις πάρε ένα -7 σε ελεύθερη πτώση, να και το σκοτάδι που σου είχε λείψει και ο μετεωρολόγος προειδοποιεί ότι την επόμενη βδομάδα εκτός του ότι η θερμοκρασία θα πέσει κάτω από τους -20, από δευτέρα ξεκινάει το χιόνι με πρόβλεψη την τρίτη για χιονοθύελλα και όσο μπορούν να δουν και καλύπτει μέχρι την επόμενη Πέμπτη βλέπουν το πολύ στα ...δύο μέτρα λόγω συνεχής χιονόπτωσης, με λίγα λόγια θα κυκλοφορούμε με σκι μέσα στο Ελσίνκι. Και δεν φτάνει αυτ...

Αυτό το κείμενο είχα σκοπό να το βάλω πριν αλλάξει ο χρόνος αντί για τα νέα με την Δάφνη, αλλά είπαμε ...το 2007 μην προγραμματίζεις τίποτα!!! Μετά ακολουθήσαν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά με τον πυρετό να είναι στα 38 κι εμένα μόνιμα με το θερμόμετρο στο χέρι κι όλα πήγαν ...αέρα! Έτσι ο χρόνος πέρασε, ήρθε το 2008, η Δάφνη ετοιμάζεται να επιστρέψει στο νηπιαγωγείο κι εγώ επιστρέφω με μια σειρά απο ...post. Η ιδέα μου ήρθε μετά από μια επίσκεψη φίλου, αλλά ενός από αυτούς τους εξαιρετικούς, καταπληκτικούς και μερικές φορές ...εκκεντρικούς φίλους που έχω κάνει χρόνια τώρα σε κάθε γωνιά της γης. Με τους περισσότερους η επικοινωνία μας περιορίζεται πια στο τηλέφωνο ή σε κάποιο mail αλλά αυτό που κάνει μοναδική τη σχέση μας είναι ότι δεν έχει σημασία η απόσταση ή ο χρόνος η σχέση που υπάρχει με όλους αυτούς τους ανθρώπους χρόνια τώρα δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό! Ετσι από σήμερα και κατά περιόδους θα σας μιλήσω για κάποιους από αυτούς τους φίλους μου. Ο τίτλος “εντιμότατοι φίλοι μου ...