Ovi Greek stories

Καλησπέρα, έλειψα για λίγο αλλά ένας πόνος, αυτός ακριβώς ο ίδιος πόνος που ξεκίνησε όλη μου την περιπέτεια τον Μάρτιο που μας πέρασε αποφάσισε ότι έπρεπε κάπως να μου υπενθυμίσει ότι δεν είμαι ακόμα έτοιμος. Ύπουλα την Κυριακή που μας πέρασε και σιγά-σιγά αυξανόμενος με έφτασε την Τρίτη πια στο νοσοκομείο, όπου και ξεκίνησε το παιχνίδι, ποια φλέβα έχει μείνει χωρίς τρύπα. Δεν ήταν και πολλές αλλά μην ανησυχείτε, τις βρήκαν όλες και ας υποστηρίζω θερμά τον αγώνα που δίνουν οι νοσοκόμες τους τελευταίους δυο μήνες στη Φιλανδία. Ευτυχώς με αφήσανε ελεύθερο προχτές αλλά όπως και κάθε άλλη φορά μου παίρνει λίγο χρόνο μέχρι να καταφέρω να σταθώ στα πόδια μου και να ξαναρχίσω να λειτουργώ. Γι' αυτό και συγνώμη που δεν απάντησα σε μερικά τηλέφωνα. Μέσα σε όλα αυτά όμως είχα και μια υποχρέωση για σήμερα το απόγευμα που απλά δεν υπήρχε περίπτωση να αναβάλω. Όπως σας έχω πει και σε προηγούμενα επεισόδια κατά περιόδους δίνω ομιλίες για σειρά από θέματα, από την οικογενειακή βια μέχρι το θέ...

Χτες μας δώσανε στο σχολείο τις φωτογραφίες που βγάλανε την προηγούμενη βδομάδα για τα ...Χριστούγεννα!!! Λίγο νωρίς βέβαια ...αλλά αυτή είναι η τάξη και οι τρεις νηπιαγωγοί. Ο δεύτερος στα αριστερά (ή δεξιά) της Δάφνης είναι ο ...Πατρικ!!! Άντε και να δούμε, σήμερα τον περιμένουμε για να δούνε μαζί την σταχτοπούτα!!! Φαντάζομαι την Δάφνη την βρήκατε ...εύκολα!!! :)

Λοιπόν χτες οι σκανδιναβικές χώρες γιορτάσαν την ημέρα του πατέρα. Γιορτάστηκε και στο σπίτι μας μόνο που κράτησε ...τριήμερο, αλλά πριν ξεκινήσω να σας λέω για το πως γιορτάσαμε την γιορτή του πατέρα μια μικρή ...σημείωση! Τις τελευταίες μέρες με όλα όσα συμβαίνουν εδώ και επειδή ο υποφαινόμενος δεν μπόρεσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό βρέθηκα σε μερικά ενδιαφέροντα πανελ, παράλληλα δεν έχω απαντήσει σε comment s που έχετε κάνει σε προηγούμενα post . Έτσι θα το κάνω σε αυτό για να μην είμαστε παραπονεμένοι και θα προσπαθήσω να κρατήσω σειρά προτεραιότητας όπως γράφτηκαν και ...δεν απαντηθήκαν! Το Σαββατοκύριακο αυτό παράλληλα με τους ...εσωτερικούς μας εορτασμούς είχαμε και συνέχεια φίλους που περάσανε ή για να μάθουν τι συμβαίνει ...από μέσα ή γιατί ήθελαν να μάθουν πως ένιωσα επισκεπτόμενος την Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια. Ανατολίτικα γλυκά που είχα φέρει μαζί μου από την Αθήνα βοήθησαν ή καλύτερα μελώσαν τους πάντες στο να καταλάβουν πως πέρασα και όλοι στο τέλος είπαν ......

Πριν από λίγες ώρες όταν μπήκα στο σπίτι η Κάτρη έτρεξε αμέσως και με ρώτησε αν είμαι καλά, είπε ότι είμαι πολύ χλωμός και ότι τα ...χείλια μου είναι πρησμένα. Φυσικά η Κατρη έχει την μόνιμη ανησυχία ότι μου την στήσανε πάλι μιας και τα τελευταία χρόνια η λίστα των ...θαυμαστών μου έχει αυξηθεί θεαματικά αλλά τίποτα από αυτά δεν είχε συμβεί. Στο χολ του σπιτιού όπως και στα περισσότερα φιλανδικά σπίτια έχουμε το χώρο για τα μπουφάν και τα παπούτσια και φυσικά έναν ολόσωμο καθρέφτη για να τα καλύπτει. Έτσι είδα ότι τα χείλια μου ήταν πραγματικά πρησμένα και αμέσως κατάλαβα γιατί ώρες τώρα είχα αυτή την έντονη αίσθηση αίματος στο στόμα μου αν και την είχα δικαιολογήσει τελείως διαφορετικά. Βλέπετε όταν νευριάζω δαγκώνω τα χείλια μου μια συνήθεια που παρατηρήσαμε ότι έχει πάρει και η Δάφνη. Το μεσημέρι που μας πέρασε, χρησιμοποιώντας μια γνωριμία από την περίοδο που δούλευα για την τέως πρωθυπουργό, ένα ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας επισκέφτηκα το σχολείο στην Τούσουλα, που έγινε...

Εδώ είμαι!!! Δηλαδή με το εδώ εννοώ Φιλανδία, εννοώ -4 και χιόνι και μην αρχίσετε να γελάτε όσοι με συναντήσατε στην ηλιόλουστη Αθήνα με κοντομάνικο!!! Καθυστέρησα λιγάκι να γράψω γιατί όπως σας έχω πει συχνά με τους φίλους μου μοιράζομαι τα πάντα, έτσι και αυτοί μοιραστήκανε μαζί μου τους ...ιούς τους και έμεινα στο κρεβάτι μερικές μέρες με πυρετό. Πυρετός τώρα στο δικό μας σπίτι σημαίνει ότι μπαίνω σε καραντίνα με την πόρτα κλειστή για να μην κολλήσει η Δάφνη που κάθε τόσο έρχεται στη πόρτα και φωνάζει ...να μπω; Ο μπαμπάς όμως είναι ξαπλωμένος και στο κομοδίνο δίπλα του έχει ...27 βιβλία!!! 27 γιατί αν δεν με έπιανε η καρδιά μου μέσα σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα 270 αλλά όπως είπα και στο νεαρό στα εισιτήρια δέκα χρόνια δικαιολογούν μερικά κιλά παρά πάνω!!! Έχω να σας γράψω πάρα πολλά πράγματα για το πως πέρασα στην Αθήνα που με ενοχές παραδέχομαι ότι ήταν κα-τα-πλη-κτι-κά !!! Ο σκοπός μου μιας και αυτό το καιρό δεν δουλεύω είναι να κάνω μερι...