Ovi Greek stories

Το εννοώ , όλοι μαζί γίναμε τριών χρονών. Εμείς τη ζωή μας την μετράμε Π.Δ. και Μ.Δ. και από σήμερα βρισκόμαστε στο 3 Μ.Δ. Στις επτά η ώρα το πρωί έγινε σεισμός και η μικρή εορτάζουσα όρμησε στο κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς ρωτώντας, ‘είναι τα γενέθλια μου σήμερα;’ Και η αμέσως ε πομένη δήλωση ήταν. Δεν θέλω γάλα, θέλω παγωτό!!! Και παγωτό ήταν! Και μέχρι στιγμής έχουμε φάει παγωτό για πρωινό, κολατσιό, μεσημεριανό, βραδινό, με άλλα παιδάκια, χωρίς παιδάκια κι αν μου δώσει κανείς ένα κομμάτι παγωτό ακόμα δεν ξέρω τι θα κάνω!!! Πρι ν από ένα χρόνο και στο δεύτερο μόλις post που έβαζα στο νεοδημιούρ γητο μου blog μιλ ούσα για την Δάφνη και τα τότε δευτέρα γενέθλια της και μου το θύμισε ο τρυφερός μου παριζιάνος φίλος, ο Φοίβος . Ένα χρόνο μετά δεν θα άλλαζα λέξη, θα πρόσθετα πάρα πολλές. Η μικρή μου πριγκίπισσα έχει γίνει έμπνευση ακόμα και στη δουλειά μου η στο τρόπο που βλέπω το κόσμο γύρω μου, έγινε ακόμα και η αιτία να αλλάξω τον τρόπο γ ραφής μου, μαλάκωσε τον κυνισμό πο...

Καθυστέρησα λιγάκι αλλά όπως εχω πει και σε προηγούμενο post τους τελευταίους μήνες νιώθω λιγάκι σαν τον Οβελίξ, κάθε μέρα κάτι συμβαίνει και ο ου ρανός πέφτει στο κεφάλι μας. Έχουμε τεσσερεις μέρες που γυρίσαμε από την Λαπωνία και το ολιγοήμερο διάλειμμα μας και ναι μας έκανε καλό. Με γάλο μερίδιο στο πόσο καλό μας έκανε ανήκει και στις Βέλγικες blog -επισκέψεις που είχαμε. Αλλά καλύτερα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή με πρωτο το πιο σημαντικό. Λυπάμαι που θα στεναχωρήσω κάποιους από εσάς αλλά παρ’ όλη την φιλότιμη προσπάθεια ακόμα και της επίσημης ελληνικής πολιτείας να με ενημερώσει για τις εμφανίσεις κάποιου κυρίου Σαρμπέλ στο κέντρο του Ελσίνκι, δεν είδα τι έγινε με την Eurovision . Από καθαρή σύμπτωση βρεθήκαμε (πρ οσοχή στον πληθυντικό) στο Eurovision - village στο κέντρο του Ελσίνκι και στον περιβάλλοντα χώρο του καινούργιου mall αλλά και πάλι ο γνωστός Derek (εδώ κολλάει ο πρ ώτος πληθυντικός) βιαζόταν γιατί ήταν Πέμπτη και έπρεπε να πάει γρήγορα στη ... sauna για...

Απουσίασα για λίγο για σειρά από λόγους. Ο κυριότερος ότι την εβδομάδα που πέρασε μου κάνανε τρεις βιοψίες. Προσπαθώ να κρατάω τη ζωή μου σε ένα ρυθμό αλλά κάποιες μέρες είναι απλά λίγο ... πιο δύσκολες από τις άλλες. Ο πόνος συνεχίζεται αλλά από ότι φαίνεται καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα και έχει να κάνει με την σπονδυλική μου στήλη και κάποιο ...σύνδρομο που αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι το όνομα του και για να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω αν με ενδιαφέρει πια. Σήμερα το πρωί σε κάτι εξετάσεις που έκανα λιποθύμησα και επιτέλους και οι γιατροί καταλάβανε ότι εχω πια κουραστεί και σωματικά και ψυχικά. Έτσι αποφασίσαμε αφού έτσι κι αλλιώς αρχίζω χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες μέσα στις επόμενες δέκα μέρες και όλη η διαδικασία θα διαρκέσει περίπου δυόμισι μήνες αν όλα πάνε καλά, να μου δώσουν άδεια. Έτσι σε λίγες ώρες αναχωρώ για Λαπωνία και με καταπληκτική συντροφιά, βελγική μπλοκοπαρέα. Παρ’ ολίγο να το ξεχάσω, την τελευταία βδομάδα εχω υπέροχη παρέα από Βέλγιο ονόματι Krot με τ...

Πριν από μερικές μέρες είχα μια συνάντηση με κάποιους φίλους συνεργάτες για να μιλήσουμε για το επόμενο βήμα του Ovi project , και για την υποχρεωτική αναβολή που έπρεπε να δώσουμε για τουλάχιστον δυο μήνες. Ήδη όλα μας τα σχέδια έχουν καθυστερήσει τους τελευταίους μήνες και με συγκίνησαν πολύ λέγοντας μου ή καλύτερα δείχνοντας μου ότι ξεκινήσαμε σαν ομάδα και θα συνεχίσουμε σαν ομάδα και ότι απλά κάναμε ένα διάλειμμα μέχρι να συνέλθω. Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος της συνάντησης μας πήρε η εξιστόρηση του τι συμβαίνει με μένα τον τελευταίο καιρό αν και οι περισσότεροι με ζουν σχεδόν καθημερινά η μαθαίνουν νέα μου από τον Asa . Νομίζω ότι εκείνη τη μέρα μου βγήκε για πρώτη φορά έντονη απογοήτευση. Σε αυτή τη τουλάχιστον για μένα πανέμορφη χώρα και στα όσα χρόνια ζω εδώ - και δεν είναι λίγα πια, πάντα έβρισκα κάτι θετικό, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μου. Φυσικά και εχω ζήσει στιγμές μελαγχολίας και στιγμές που με πονέσανε για πράγματα που συνέβαιναν σε μένα η σε άλλους γύρω μου...