Ζω σε ένα κλασσικά Σκανδιναβικό συγκρότημα τεσσάρων πολυκατοικιών που σχηματίζει τετράγωνο, έχει πίσω του δάσος και στη μέση ένα πολύ μεγάλο κοινόχρηστο χώρο που συμπεριλαμβάνει χώρο για πικ-νικ και γκριλ, μεγάλη παιδική χαρά με σκάμα, κούνιες, τραμπάλα κλπ συν χώρο ανάπαυσης/αναψυχής για τους μεγαλύτερους. Ο λόγος που στην αρχή έγραψα “κλασσικά Σκανδιναβικό” είναι γιατί γενικότερα στη Σκανδιναβία αλλά ειδικότερα στην Σουηδία ο νόμος υποχρεώνει τις οικοδομικές εταιρίες να προβλέπουν τέτοιους χώρους όταν αναγείρουν συγκροτήματα. Η πιο συνηθισμένη εικόνα – στη δική μου γειτονιά – είναι η εικόνα νέας μητέρας, του νέου πατέρα, ή του παππού και της γιαγιάς να παίζουν με το παιδί τους στο σκάμα ή σε κάποια από τις κούνιες αλλά εφέτος το καλοκαίρι αυτό άλλαξε. Εφέτος και λόγω κοροναϊού λίγοι πήγαν διακοπές και ακόμα πιο λίγοι έστειλαν τα παιδιά τους σε κατασκηνώσεις ή στους παππούδες, έτσι τα περισσότερα παιδιά βρέθηκαν να περνάνε το καλοκαίρι στο διαμέρισμα ή στον κοινόχρηστο χώρο. Παρά...
