Όχι επετειακά ... αλλά επίκαιρα!

Το σημείο, γιατί δεν θέλω να το πω κτίριο η στρατόπεδο, συγκέντρωσης ξένων μεταναστών στην Φιλανδία βρίσκεται στο μόνο σημείο στη Φιλανδία που αυτή τη στιγμή δεν είναι πράσινο. Όπου και να γυρίσεις αυτή τη στιγμή σ΄ αυτή τη χώρα ακόμα και στο κέντρο της πόλης υπάρχει πράσινο.

Ένας κήπος που δεν ξέρω με ποιο δικαίωμα το αποκαλούν κήπο μιας και σε αντίθεση με κάθε τι φιλανδικό είναι σκεπασμένος με μπετό, με δυο παλιές ξύλινες κούνιες και μια τσουλήθρα και στη μέση ένα κίτρινο κτίριο που έχει να βαφτεί από την εποχή που ήταν ακόμα ρώσοι σ’ αυτή τη χώρα και τσάρος ο Νικόλαος.

Μέσα Ρώσοι, Αφγανοί, Κούρδοι και Σομαλοί. Πολλοί Σομαλοί. Από τις αρχές του 90 και με τον εμφύλιο στην Σομαλία ο ΟΗΕ τους στέλνει κατά κύματα. Οι περισσότεροι ούτε είχαν ακούσει το όνομα Φιλανδία, νομίζανε ότι είναι επαρχία της Γερμανίας. Κι όταν ήρθαν οι έξη μήνες νύχτα και το χιόνι σε θερμοκρασίες που ξεπερνάγαμε τους -30, χάσανε ότι ελπίδα είχανε.

Ο χρόνος αναμονής ποικίλει από ένα σε τρία χρόνια και μετά μάλλον η απόρριψη. Πέρσι η Φινλανδία παρά τις χιλιάδες αιτήσεις ενέκρινε 112! Στη συνάντηση των πρωθυπουργών της ΕΕ πέρσι, η Φιλανδία θέλησε να κάνει κάποιες προτάσεις και υποδείξεις σχετικά με τη μετανάστευση. Με κάποια έκπληξη όλοι είδανε τον Σουηδό πρωθυπουργό να προειδοποιεί την Φιλανδία να μην ανακατεύεται γιατί δεν έχει ιδέα γιατί μιλάνε. Η Σουηδία τόνισε, δέχεται την ημέρα τους μετανάστες που δέχεται η Φιλανδία το χρόνο και αντί να δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο οι Φιλανδοί απλά ... τα μαζέψανε και δεν ξαναμιλήσανε!

Σήμερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε πάλι ... απορρίψεις ασύλου και στο κτίριο η κατάσταση ήταν τρομακτική. Γυναίκες και παιδιά κλαίγανε και οι άντρες είχαν γυάλινα μάτια. Η κατάσταση στη Σομαλία κρινόταν ικανοποιητική ούτε που καταλαβαίνω πως τολμάνε να πούνε τέτοια πράγματα, συνεχίζοντας ότι υπάρχει νόμιμη κυβέρνηση για να τους βοηθήσει. Ένα τρίχρονο κοριτσάκι που κράταγα κάποια στιγμή στην αγκαλιά μου είχε στα μάτια της το Λίβανο, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και κάθε πόλεμο που μπορείς να φανταστείς. Η μάνα της σπάραζε δίπλα μας κρατώντας στην αγκαλιά της την άλλη κόρη της. Παραδίπλα μια άλλη γυναίκα χάιδευε τα μαλλιά του οκτάχρονου γιου της.

Μετά από τόσες ώρες δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου τη ματιά της και που σίγουρα θα με κυνηγάει για πολύ καιρό και γι’ αυτό αφήνω τη φαντασία σας να δει την εικόνα. Σήμερα το πρωί γέρασα μερικά χρόνια και οχι τίποτα άλλο με τόσα που γίνονται γύρω μας έχουν στερέψει και τα δάκρυα.

*******************************

Μητσκο, ευχαριστώ για τον Μπαμπινιώτη!

Φοίβο, η τιμή είναι όλη δική μου!

Θεια Σοφία, τι συμβαίνει με το blog σου;

*******************************

Και οι αγγλόφωνοι μην ξεχάσετε να ρίξετε και μια ματιά στο καινούργιο Ovi magazine, όλο και κάτι θα βρείτε να σας αρέσει. Όσο για τους κυρίους και τις κυρίες ‘εγώ δεν διαβάζω αγγλικά κείμενα’ υπάρχουν και οι ...εικόνες!!! ακούς Στέλιο και Γιάννη;

ovi magazine, ovi lehti, Φιλανδία & finland