Μια Δάφνη περιπέτεια!

Καλησπέρα φίλοι μου, δεν έχω χαθεί απλά ο συνδυασμός προβλημάτων που εμφανίστηκαν τους τελευταίους μήνες απαίτησαν αλλαγή θεραπείας και τρόπου εξέτασης. Έτσι βρίσκομαι καθημερινά υπό παρακολούθηση και παράλληλα πλησιάζουν οι μέρες για τη μεγάλη εγχείρηση που τελικά δεν κατάφερα να αποφύγω. Ένα από τα προβλήματα μου είναι αυτό που έχει δημιουργηθεί με το κομπιούτερ που δεν μπορώ να μένω πολύ ώρα μπροστά στην οθόνη και έτσι στο λίγο χρόνο που έχω προσπαθώ να καλύψω επαγγελματικά προβλήματα. Αυτά για μένα, το έχω ξαναπεί δεν θέλω να μιλάω για αρρώστιες, με κουράζει!

Αλλά θέλω να σας μιλήσω για την ...Δάφνη και τα τελευταία της κατορθώματα. Όσοι από εσάς έχετε παιδιά ξέρετε ότι πλησιάζοντας τα τέσσερα αρχίζει το χάος που από ότι με έχει προειδοποιήσει φίλος μέχρι τα δεκατρία απλά ...χειροτερεύει, και βέβαια αυξάνονται και οι συγκρούσεις του θέλω της με τα πρέπει ή καλύτερα τα θέλω μας. Το παρήγορο βέβαια είναι ότι αυτή τη στιγμή και για δυο τρία ακόμα χρόνια υποθέτω, βρισκόμαστε στη χώρα του ...χαριτωμένου, του αστείου, που στις αντιδράσεις της αδυνατείς να νευριάσεις και απλά προσπαθείς να βρεις τρόπους να κρύψεις τα υστερικά γέλια που σου έρχονται!

Σε γενικές γραμμές μέχρι στιγμής τα καταφέρνω καλά και αν και φέρνει πολλές φορές την Κάτρη σε κατάσταση υστερίας με εμένα δείχνει ...χαρακτήρα! Ίσως γιατί εγώ δεν προσπαθώ να την κάνω να κάνει κάτι που δεν θέλει γιατί απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να περάσουμε μια ώρα με κλάματα και φωνές ενώ στο τέλος θα κάνει και αυτό που θέλει εκείνη και αυτό που θέλω εγώ. Χάσιμο χρόνου! Βέβαια και όπως καταλαβαίνετε η Κάτρη δεν συμφωνεί καθόλου μαζί μου και κάποιες φορές που ανέφερε τη λέξη 'πειθαρχία' μου βγήκε ο Τσε από μέσα μου!

Τέλος πάντων την προηγούμενη βδομάδα ένα απόγευμα ενώ εγώ ήμουν κλεισμένος στο γραφείο μου και προσπαθούσα να γράψω ένα άρθρο και η Κάτρη ήταν στο καθιστικό διαβάζοντας ανακαλύψαμε ταυτόχρονα ότι στο σπίτι δεν ακουγόταν τίποτα! Τώρα όσοι έχετε παιδιά ξέρετε ότι όταν δεν ακούγεται τίποτα είναι ...επικίνδυνο! Βρεθήκαμε στη κουζίνα και κοιτάξαμε ερωτηματικά ο ένας τον άλλον πριν πάμε στο δωμάτιο της πριγκίπισσας. Ερημιά και σιωπή! Ακολούθησε το υπνοδωμάτιο μας, η σάουνα αλλά Δάφνη πουθενά. Στο σπίτι έχουμε δύο τουαλέτες και η πριγκίπισσα χρησιμοποιεί την μεγαλύτερη που είναι και ζεστή λόγο της σάουνας, έτσι σπάνια μπαίνει στη μικρότερη που και γι αυτό το λόγο έχουμε τα ξυριστικά μου και τα πράγματα της Κάτρης. Αφού λοιπόν ψάξαμε παντού έμεινε μόνο η μικρή τουαλέτα και που ήταν ...κλειδωμένη.

Τώρα μας έχει κάνει ήδη μια πλάκα που κλειδώθηκε και τρόμαξε μετά και χρειάστηκε ολόκληρη ιστορία με πάααααρα πολύ υπομονή για να την βγάλουμε από το υπνοδωμάτιο ώστε να ήμαστε σίγουροι ότι δεν θα το ξανακάνει. Αμ δε! Μετά από ένα τέταρτο μπροστά από την πόρτα με να της λέμε ότι μπορείτε να φανταστείτε, με ένα μπολ παγωτό στα χέρια και σοκολάτες ακούστηκε μια φωνή από μέσα να λέει, “βγαίνω και θα σας κάνω πολύ χαρούμενους ... μαμά πρέπει να με βοηθήσεις!” Τώρα πως να το περιγράψω αυτό είναι ομολογουμένως αδύνατο και δυστυχώς δεν υπάρχει φωτογραφία γιατί περνάγαμε από την υστερία στο να βρίζουμε με μεγάλη ταχύτητα. Η κυρία ανακάλυψε τρία κραγιόν και δύο βαφές νυχιών και αποφάσισε να ...διακοσμηθεί!!! Έτσι με το ένα κραγιόν έβαψε τα χείλια και με το άλλο τα ...μάτια και τα μάγουλα. Στα νύχια χεριών και ποδιών αυτοσχεδίασε σε διάφορους συνδυασμούς άλλοτε χρησιμοποιώντας ένα χρώμα, άλλοτε και τα δύο και μερικές φορές σε συνδυασμό και των κραγιόν. Ο λόγος που ήταν σιωπηλή ήταν γιατί ...ευτυχώς δεν μπορούσε να βρει το ξυράφι μου μιας και είχε φτάσει στο τελευταίο μέρος της επιχείρησης που απαιτούσε ξύρισμα των ποδιών και είχε ήδη κάνει την προετοιμασία απλώνοντας όλο τον αφρό ξυρίσματος στα πόδια της μέχρι και τις πατούσες, στο σκαμνάκι που είχε μεταφέρει στη τουαλέτα για να φτάνει τον καθρέφτη και το ντουλαπάκι, στο πάτωμα και τέλος πάντων όπου μπορούσε ένας αφρός να φτάσει! Μία βδομάδα μετά τα νύχια της ακόμα ..γυαλίζουν!!!

Εντάξει προσπεράσαμε το σοκ μέχρι την επομένη το απόγευμα που πήγαμε να την πάρουμε από τον παιδικό σταθμό και που από σύμπτωση φτάσαμε και οι δύο ταυτόχρονα. Επειδή πάιζαν στην αυλή και ο καιρός ήταν αρκετά παγωμένος φόραγε όλη τη πανοπλία, καπέλα, σκούφους κλπ και έτσι δεν παρατηρήσαμε τίποτα μέχρι που μας πλησίασε μια από τις κοπέλες που δουλεύουν εκεί για να μας πει ότι κάποια στιγμή η Δάφνη εξαφανίστηκε και δημιουργήθηκε ένα μικρό πρόβλημα. Από ότι φαντάζεστε ο μπαμπάς αναπήδησε και πριν αρπάξει την κοπέλα από το λαιμό αποφασίσαμε να την αφήσουμε να μας πει ποιο είναι το πρόβλημα. Λοιπόν η κυρία Δάφνη αποφάσισε ότι τα μαλλιά της είχαν μακρίνει πολύ και δεν της αρέσουν, γι' αυτό και τα ...έκοψε!!! αλλά μόνο από τη μία πλευρά γιατί στο μεταξύ αποφάσισε ότι δεν της αρέσουν τα κοντά μαλλιά! Έτσι όταν της βγάλαμε το σκούφο ανακαλύψαμε ότι η πριγκίπισσα μας είχε γίνει Ιανός, από τη μια πλευρά πριγκίπισσα από την άλλη ...αγοράκι και μάλιστα αγοράκι κουρεμένο στο ...ΙΚΑ! Όπως καταλαβαίνετε αμέσως πέσαν τα ανάλογα τηλέφωνα και αφού φάγαμε από ένα σάντουιτς μαμά και κόρη αναχωρήσανε για το ...κομμωτήριο! Η συνέχεια; το βράδυ έκλαιγε γιατί την κουρέψαμε ενώ εκείνης της αρέσουν τα μαλλιά της μακριά!!! Άντε να βγάλεις άκρη!

Το σαββατοκύριακο κάποια στιγμή μπήκα στο καθιστικό που είναι και οι βιβλιοθήκες και βρήκα τη Δάφνη ξαπλωμένη στο πάτωμα με όλες τις μπογιές της τριγύρω της και ένα από τα βιβλία μου ανοιχτό μπροστά της. Τώρα με τη Δάφνη έχουμε μια συμφωνία που παραδέχομαι την έχει κρατήσει με πολύ σοβαρότητα. Στη βιβλιοθήκη έχει ένα ράφι με τα βιβλία της και στην αντίστοιχη δισκοθήκη ένα ράφι με τα δικά της CD και βέβαια ούτε εγώ πειράζω τα δικά της ούτε εκείνη τα δικά μου. Μια δυο φορές έχει πιάσει κάποιο δικό μου βιβλίο αλλά απλά το έχει ξεφυλλίσει για να δει τις εικόνες και μετά το έχει βάλει προσεκτικά στη θέση του. Όσοι με ξέρετε από κοντά, ξέρετε τη μανία μου με την ιστορία και η αλήθεια είναι ότι τα ιστορικά βιβλία είναι μάλλον ...βαρετά, χωρίς εικόνες και σχέδια. Έτσι η Δάφνη αποφάσισε να φτιάξει ζωγραφιές σε ένα μάλλον βαρύ από θέμα βιβλίο σχετικά με την προσωπικότητα του Τσώρτσιλ! Στην αρχή για να πω την αλήθεια εκνευρίστηκα και ναι μεν στη θεωρεία μπορεί να κάνει ότι θέλει και φυσικά δεν έχει επίγνωση του τι κάνει και φταίω εγώ και πέρασα αρκετή ώρα προσπαθώντας να καταλάβω πόση ζημιά είχε γίνει με την Δάφνη να με παρατηρεί προσεκτικά περιμένοντας να την μαλώσω, αλλά μετά από λίγο και παρατηρώντας τις ζωγραφιές για να πω την αλήθεια μου φάνηκαν σαν ...καλή ιδέα! Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι πολύ βαρετό, μα πάρα πολύ βαρετό και καλά του έκανε αλλά βέβαια δεν μπορούσα και να της το πω. Έτσι είχαμε την αναμενόμενη συζήτηση για τα βιβλία του μπαμπά που κατέληξε σε ένα φιλί και μια μεγάλη συγνώμη και εγώ αναχώρησα για τον κήπο να κάνω τσιγάρο ξεκαρδισμένος στα γέλια!

***************************

Σήμερα δεν έχει φωτογραφία αλλά ...βίντεο από τα πρώτα μας βήματα με παγοπέδιλα!!! από ότι μπορείτε να δείτε ο καιρός είναι καλός, παγωμένος βέβαια αλλά βλέπουμε ουρανό και φως! Έχει χιονίσει πολύ λίγο και βέβαια τώρα έχει αρχίσει να μεγαλώνει η μέρα και μεις να χαμογελάμε.

***************************

Όπως ξαναείπα τα Χριστούγεννα είχαμε πολύ αγαπημένες μου επισκέψεις. Λοιπόν ο Γιαννάκης εκτός του ότι έμαθε στη Δάφνη ότι τα κομπιούτερ έχουν και παιχνίδια, πράγμα που μου έχει κοστίσει αρκετά δάκρυα γιατί βλέπετε το δικό μου δεν έχει παιχνίδια ούτε καν αυτά που θεωρητικά έρχονται με το πακέτο έτσι ...και το καλό που σου θέλω Γιαννάκη βρες κάποια λύση από που να τα κατεβάσω γιατί κάθε φορά που με βλέπει να κάθομαι εδώ έρχεται για να παίξει!

Αλλά για να επιστρέφουμε στο θέμα μας, ενώ μου αρέσει πολύ η επιστημονική φαντασία και έχω μια καλή συλλογή με κλασσικούς του είδους στη φανταστική λογοτεχνία πάσχω, εάν εξαιρέσουμε φυσικά τον Τόλκιν που τον λατρεύω. Συμπτωματικά την ίδια περίοδο βρέθηκα με μια τριλογία φαντασίας και ο συνδυασμός όσων μου είπε ο Γιάννης και η ανάγνωση της τριλογίας με συναρπάσανε, τόσο ώστε ένα βράδυ να δω ένα όνειρο σαν ...ταινία! Και η ιστορία συνέχισε για αρκετές βραδιές σαν να ήταν συνέχειες από τηλεοπτική σειρά. Μετά άρχισα να κρατάω σημειώσεις με αυτά τα όνειρα που έβλεπα και τέλος μιας και έχω χρόνο περιμένοντας στους διαδρόμους νοσοκομείων ή χωρίς κομπιούτερ στο καναπέ αποφάσισα να αρχίσω να το κάνω περισσότερο ...ιστορία! Και βέβαια στη συνέχεια αποφάσισα να το βάλω ...εδώ! Έτσι από το επόμενο ποστ θα ξεκινήσω την ιστορία και εάν σας αρέσει θα την συνεχίσω.

Αυτά για σήμερα, καλή βδομάδα σε όλους σας!