Αναρτήσεις

Γυμνός στην Ντάουνιγκ Στριτ κι η πόρτα στ’ αυτιά

Εικόνα
Αυτή τη στιγμή η εικόνα που έχω έξω απο το παράθυρο του γραφείο μου ειναι ...λευκή. Κατάλευκη. Χιονίζει απο χτες το βράδυ, το έχει στρώσει για τα καλά και θα μπορούσε να ειναι μαγεία με παιδάκια να φτιάχνουν χιονάνθρωπους αν ...αν ταυτόχρονα δεν είχε ξεκινήσει και η ‘μεγάλη’ νύχτα. Δώδεκα το μεσημέρι και ήδη το σκοτάδι έχει αρχίσει σε μια μέρα που ξεκίνησε μόλις πριν απο τρεις ώρες. Και η αλήθεια ειναι ότι θα ήθελα να συνεχίσω να σας γράφω για τη ζωή στο χωριό, για τα χιονοκαθαριστικά που ήδη έχουν ξαμοληθεί και για τον πιτσιρικά που επέστρεψε απο το σχολείο στο ποδήλατό του αλλά… Αλλά απο το πρωί έχω κυριολεκτικά βομβαρδιστεί με την ...αμετροπρέπεια (δική τους λέξη, των Ελληνικών ΜΜΕ - όχι δική μου) και το θέμα βρωμάει απο μακρυά. Βρωμάει άλλη μια αποτυχία και μάλιστα άλλη μια προσωπική αποτυχία του Μητσοτάκη στον στίβο της διεθνούς διπλωματίας και άλλη μια ήττα της Ελληνικής διπλωματίας. Ο Ρίσι Σούνακ, ο Βρετανός πρωθυπουργός, ηταν να συναντηθεί με τον Μητσοτάκη το μεσημέρι της

Η επιστροφή στην παλιά; Ποια παλιά Στέφανε;

"Το καινούργιο που φέρνω, είναι η επιστροφή στην παλιά, νοικοκυρεμένη Ελλάδα. Τότε που ο Έλληνας είχε το σπίτι του καθαρό, τηρούσε τους νόμους, είχε ενδιαφέρον για τον γείτονά του" Εδώ και δυο μήνες γράφω συχνά δώστε του μια ευκαιρία και κάθε φορά φροντίζει να πει κάτι να με διαψεύσει. “Η επιστροφή στην παλιά, νοικοκυρεμένη Ελλάδα. Τότε που ο Έλληνας είχε το σπίτι του καθαρό, τηρούσε τους νόμους, είχε ενδιαφέρον για τον γείτονά του" Σοβαρά; για πια Ελλαδα μιλάς Στέφανε; Γιατί εγώ νοικοκυρεμένη Ελλαδα δεν είδα ποτέ και είμαι σίγουρος πλην μερικών – χουντικών; - κανένας άλλος δεν την είδε.

Κασσελάκιος ο λόγος

Εικόνα
Τον Κασσελάκη δεν τον ξέρω και όσα γνωρίζω για αυτόν ειναι αποτέλεσμα των όσων διαβάζω στα Ελληνικά ενημερωτικά σάιτ και κοινωνικά δίκτυα. Επίσης το γεγονός ότι ζω στη Σκανδιναβία, -25 χρόνια έκλεισα πριν απο μερικές μέρες- δίνει μια στρεβλή πολλές φορές αποκρουστικά παραμορφωμένη εικόνα στα όσα συμβαίνουν στην Ελλαδα. Μερικές φορές διαβάζω δηλώσεις ή άρθρα που σε οποιαδήποτε χώρα της Σκανδιναβίας, ο δηλών ή γράφων θα βρίσκονταν τουλάχιστον στα δικαστήρια γι’ αυτά που είπε ή έγραψε ή ακόμα και στη φυλακή. Στην Ελλαδα ειναι απλά... Τρίτη απόγευμα. Για να επανέλθω όμως, τον Κασσελάκη δεν τον ξέρω και έπεσε... αλεξιπτωτιστής στο πεδίο γνώσεων μου των συγχρόνων εξελίξεων στην Ελλαδα και φυσικά μου προκάλεσε κι εμένα έντονη έκπληξη – και κρίνοντας πάντα με αυτά που διαβάζω, όπως και στους περισσοτέρους. Αυτό όμως δεν σημαίνει και τίποτα, γιατί: - Ο Κασσελάκης εκλέχτηκε απο το σύνολο των μελών του ΣΥΡΙΖΑ σε μια δημοκρατική διαδικασία που είχε ψηφίσει το 70% των μελών του συνεδρίου

Πολύ σουρεαλιστικά, ολίγον επετειακά!

Εικόνα
Σουηδική Πανεπιστημιούπολη, σουβλάκι (ίσως το 2ο καλύτερο που έχω φάει εκτός Ελλάδας) Ξυλούρης, Μελίνα, Καλογιάννης, Πόλυ Πάνου σε κασετόφωνο. (σοβαρολογώ και ακριβολογώ γιατί το είδα).       Ο μάγειρας Κούρδος που είχε ζήσει έξη χρόνια στην Κυψέλη στην Αθήνα και ο σερβιτόρος Σέρβος με 4 χρόνια στη Θεσσαλονίκη.    Αδιαφορώντας για το τι θα πουν/σκεφτούν μερικοί, πιο Ελλαδα δεν γινόταν και μάλιστα την συγκεκριμένη μέρα.

Εκλογές 2023 και κάτι ψιλά

Εικόνα
Τις τελευταίες εβδομάδες έχω πάρει μηνύματα με την ερώτηση: γιατί δεν γράφω τίποτα για τις πολιτικές εξελίξεις και ειδικά τώρα για τις εκλογές. Τρεις οι λόγοι:   Πρώτον , γιατί εδώ και χρόνια πιστεύω ότι ο τρόπος που λειτουργεί η “αντιπροσωπευτική δημοκρατία” στην Ελλάδα ειναι στην ουσία της ΠΡΟΣΒΟΛΗ για την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (με κεφαλαία) και κάθε γνήσιο δημοκράτη.    Δεύτερο , γιατί όταν το 2019, 39,85% ή καλύτερα 2.251.618 Έλληνες ψηφίζουν απόλυτα συνειδητά έναν ψεύτη απατεώνα, αποτέλεσμα νεποτισμού και αποδεδειγμένα αποδέκτη δωροδοκίας (π.χ. Siemens), είτε απευθείας είτε μέσω συγγενικού προσώπου, τότε κάτι πάει στραβά με την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο με αυτούς που την “κυβερνούν”.    Τρίτο , γιατί όταν μετά απο τέσσερα χρόνια ψέματα, αρπαχτές, φασισμό, ρατσισμό και σημαντικά εγκλήματα ( 57 νεκροί στα Τέμπη με προσωπικές ευθύνες Μητσοτάκη και Καραμανλή & 36,863 νεκροί απο τον Covid-19, κυρίως λόγω αποτυχίας της Κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού και πόσοι νεκροί στο Αιγ

Μιά προσωπική Χριστουγεννιάτικη παράδοση

Εικόνα
Πριν απο αρκετά χρόνια, στο Ελσίνκι, ξεκίνησα μια “παράδοση” όπου κάθε Χριστούγεννα έφτιαχνα και “μοίραζα” στους γείτονες που γνώριζα ένα μικρο πιάτο με κουραμπιέδες, μελομακάρονα και μπακλαβά. Κι όλα ηταν μια χαρά, και χαμογελαστά και γιορτινά μέχρι που σε κάποιους βγήκε ο Φιλανδός που δεν μπορούσαν να κρύψουν! Ο πρώτος θεώρησε (όπως ακριβώς στην αρχή και το Φινλανδικό κράτος) ότι Έλληνας άρα μάγειρας και αφού με ρώτησε αν το κάνω για ...προώθηση της επιχείρησης μου, συνέχισε με νουθεσίες για το πως να δηλώσω το κέτερινγκ στην ..εφορία! Καμία έκπληξη εδώ για όσους ξέρουν τους Φινλανδούς και απόρησα πως δεν είχε πάει ήδη στην εφορία να με καταγγείλει. Η έκπληξη ήρθε μετά τα Χριστούγεννα όταν κάποιος μου άφησε μια σακούλα με τριμμένα ...καρύδια και μια κάρτα με παραγγελία για κουραμπιέδες και πόσα τεμάχια επιθυμούσε! Όταν του εξήγησα ότι δεν το κάνω “επαγγελματικά” αλλά γιατί έτσι ...γουστάρω και μόνο τα Χριστούγεννα, προσβλήθηκε και δεν μου ξαναμίλησε. Κι εγώ δεν ξανάφτιαξα για τη

Καινούργια γειτονιά, καινούργιες ιστορίες

Εικόνα
Πριν από είκοσι χρόνια παρά ένα μήνα, έντυπη εφημερίδα βορειοδυτικής πολιτείας των ΗΠΑ, γνωστής για τα δάση της και τους ιδιαίτερα γραφικούς κατοίκους της, μου ζήτησε να γράψω μια ιστορία σε συνέχειες (κάθε Σάββατο) στο στιλ που δεκαετίες (ίσως αιώνες) προ-ίντερνετ εφημερίδες σε όλο τον κόσμο συνήθιζαν να φιλοξενούν. Λίγο σοβαρά λίγο αστεία ξεκίνησα, και επίσης λίγο στα σοβαρά και λίγο στ’ αστεία αποφάσισα η ιστορία μου να ειναι ένα μίγμα της πραγματικής μου ζωής σαν μετανάστης στην αρκτική χώρα, της γειτονιάς μου στη πόλη που ζούσα με λίγο ...έγκλημα για αλατοπίπερο, περιγράφοντας πραγματικούς ανθρώπους (γείτονές μου) και πραγματικές καταστάσεις. Στην αρχή ήμουν λίγο φοβισμένος με την προοπτική εβδομαδιαίας ιστορίας σε συνέχειες και που κάπου στα βάθη του μυαλού μου έκραζε για σαπουνόπερα αλλά και στη πιθανότητα μετά απο ένα μήνα να βαρεθώ ή να μην έχω τίποτα άλλο να πω. Αλλά δυο μήνες μετά και εννέα επεισόδια/στήλες είχα αρχίσει να το διασκεδάζω. Και όχι μονο, είχα αποκτήσει και